1,030 matches
-
să și lupte cu ei, atacând cu caninii ascuțiți. Trăiesc mai mult izolat sau în perechi, mai rar în grupuri familiale de 5-6 indivizi. Sunt animale nocturne și teritoriale, își marchează teritoriul cu secrețiile glandelor anale. Ziua stau ascunși în vizuinele săpate de ei în pământ sau în cele abandonate de alte mamifere, mai ales ale porcului furnicar ("Orycteropus afer"). Hrana constă în principal din termite (specii de "Trinervitermes") și alte insecte și larvele lor, pe care le descoperă săpând pământul
Lup de pământ () [Corola-website/Science/333809_a_335138]
-
În acest fel, păianjenul nu trebuie să aștepte când ceva va cădea în plasă. Ziua aceștia sunt rar observați, dar noaptea pot fi văzuți atârnând în centrul plasei. De la plasă pleacă un fir de semnalizare, iar păianjenul stă ascuns în vizuina sa. Când victima este prinsă în pânză, firul oscilează, informând păianjenul. De aceea, receptorii tactili sunt foarte sensibili. Imediat, păianjenul se repede spre pradă și o acoperă cu un strat de mătase și îi injectează veninul și fermenții. Apoi, își
Araneus diadematus () [Corola-website/Science/319179_a_320508]
-
a plecat într-o stare critică. Ea a fost dusă la Mighty Med, dar fără puterile pe care o va salva, ea va muri. Ca atare în ”Ascunzătoarea”, Kaz și Oliver au mers să-i i-a înapoi puterile din vizuina Anihilatorului. La final, puterile ei au fost restaurate și ea fericită și-a creat bile de apă pentru a sărbători. Cu toate acestea, Skylar a avut injectarea secretă a formulei secrete a Anihilatorului ceea ce înseamnă că s-a întors răul
Lista personajelor din Medici pentru eroi () [Corola-website/Science/334691_a_336020]
-
a fost menționat că Experion pentru a o captura pe Skylar, în scopul de a păstra de la recâștigarea puterilor ei. În ” Se apropie furtuna”, Anihilatorul apare în persoană, în cazul în care el îi găsește pe Kaz și Oliver în vizuina lui încercând să recupereze puterile lui Skylar. Folosind un capac cu aburi, Kaz și Oliver reușesc să se strecoare prin ventilație cu puterile lui Skylar. Anihilatorul apare mai târziu la Mighty Med din cauza dispozitivului de urmărire a introduce pe trofeele
Lista personajelor din Medici pentru eroi () [Corola-website/Science/334691_a_336020]
-
este acum un inamic la Kaz, Oliver, și Skylar după ce a fost luat de către echipa de securitate Mighty Med. În ”Se apropie furtuna”, Kaz și Oliver îl vizitează pe Experion la Mighty Max în scopul de a obține locul de vizuină al Anihilatorului. El le spune că se află într-o vizuină de canalizare pentru blocuri de abator abandonat. El le dă globul ocular drept, care în scopul de a obține, prin scanarea retinei, la baza Anihilatorului. În același timp, Experion
Lista personajelor din Medici pentru eroi () [Corola-website/Science/334691_a_336020]
-
fost luat de către echipa de securitate Mighty Med. În ”Se apropie furtuna”, Kaz și Oliver îl vizitează pe Experion la Mighty Max în scopul de a obține locul de vizuină al Anihilatorului. El le spune că se află într-o vizuină de canalizare pentru blocuri de abator abandonat. El le dă globul ocular drept, care în scopul de a obține, prin scanarea retinei, la baza Anihilatorului. În același timp, Experion este dovedit a fi coleg de celulă cu Megahertz. Experion utilizează
Lista personajelor din Medici pentru eroi () [Corola-website/Science/334691_a_336020]
-
a desprins din dihorul de stepă acum 1,5 milioane de ani. Este înrudit cu nurca cu care poate hibridiza. Dihorul are un corp subțire și flexibil, cu picioare scurte adaptate mișcării rapide în pădure printre copaci, tufișuri și în vizuinele rozătoarelor și iepurilor cu care se hrănește. Capul este mic, lat și turtit cu urechi mici și rotunde. Lungimea trupului fără coadă este de 30-50 cm, iar lungimea cozii este de alți 10-20 cm. Greutatea dihorilor variază în funcție de sex, un
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
15 ani. Dihorii sunt animale nocturne. Se deplasează distanțe mici pentru a-și face rost de hrană comparativ cu alte animale precum jderii. Dihorul este un mamifer singuratic, excepție făcând femela, în perioada de creștere a puilor. Uneori dihorii folosesc vizuinile vulpilor sau iepurilor de casă. Asemeni multor alte mamifere, dihorul are glande odorifere în regiunea anală cu ajutorul cărora marchează teritoriul. S-a dovedit că dihorii disting dacă mirosul a fost lăsat de un mascul sau o femelă. Ca și sconcșii
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
Ucrainei. În România și Republica Moldova este destul de răspândit, trăind în apropierea așezărilor umane, atât la munte cât și la șes. Este mai puțin întâlnit în interiorul pădurilor și în Bărăgan. Dihorul poate trăi în orice zonă unde își poate face o vizuină și de unde să-și procure hrana: păduri, zăvoaie, lunci, zone stâncoase, pajiști. Teritoriul de vânătoare al unui dihor poate ajunge la 2 km². Dihorul a fost alungat din multe zone în care trăia, datorită urbanizării, deșertificării și incendiilor forestiere, fiind
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
sunt lupii, vulpile și viperele. O importantă cauză a mortalității în rândul dihorilor o prezintă și accidentele rutiere. Dihorul viețuiește, adesea, în cadrul comunităților umane, adăpostindu-se în clădiri abandonate, stoguri de paie, grajduri, șuri. Dihorul nu produce pagube în apropierea vizuinei în care trăiește. Cu toate că sunt greu de observat în sălbăticie din cauză că au capacitatea de a se ascunde bine, se pot detecta cu oarecare ușurință datorită semnelor pe care le lasă precum: sunetele, urmele și excrementele. Urmele sunt asemănătoare celor de
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
Sunt de culoare închisă în general, cu eventuale resturi ale animalelor cu care s-a hrănit precum puf, pene, smocuri de blană, păr, carapace și oase mici. Excrementele sunt depozitate în puncte determinate ale teritoriului lor, cel mai adesea în jurul vizuinii. Singura subspecie domesticită este Mustela putorius furo, celelalte specii la maturitate devenind nervoase și irascibile. Hibridizarea dihorului de casă cu cel comun face ca urmașii să aibă trăsături asemănătoare părinților sălbatici. Nu se cunoaște cu exactitate când a fost domesticit
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
mereu ce e nou. Perioada cea mai activă a dihorilor este dimineața și seara. Nu se recomandă ținerea lor în cuști din cauză că e dăunător sănătății lor. În afara casei dihorii trebuiesc supravegheați îndeaproape datorită faptului că se pot băga în canalizări, vizuini și se pot pierde cu ușurință sau răni. Dihorilor de casă le place să se joace cu stăpânii. Jocurile dihorilor sunt foarte asemănătoare cu ale pisicilor, se ascund și așteaptă să fie căutați, se joacă de-a vânatul iar mușcătura
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
animale, se folosesc pentru testarea unor produse farmaceutice sau cosmetice sau în investigații medicale. Unele dintre aceste teste și investigații sunt controversate și descurajate de organizațiile de ocrotire ale animalelor. Dihorii sunt folosiți și în vânătoare, pentru scoaterea vânatului din vizuine. În unele țări precum Anglia, dihorii sunt folosiți în gospodăriile rurale pentru a păzi casa de șoareci și șobolani. Blana dihorului european este prețioasă și mai apreciată decât cea a dihorului de stepă. Blana se folosește în fabricarea de paltoane
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
doar le găurește bând conținutul acestora. Talia joasă și flexibilitatea le permite să vâneze oriunde, chiar și sub apă. Localizează prada cu ușurință datorită auzului fin, acuității vizuale, dar mai ales datorită mirosului. Are obiceiul de a aduna provizii în vizuină. Dihorii sălbatici provoacă pagube mari în gospodăriile țărănești prin faptul că vânează păsări de curte, iepuri și alte animale mici precum și pentru terenurile de vânat mic. Dihorii au ca dușmani naturali vulpile, câinii, acvilele, ulii, bufnița mare, pisicile domestice și
Dihor () [Corola-website/Science/327330_a_328659]
-
a făcut scut, cuiburile sunt pline de pui... Ieși să mă întâmpini, nu mai sta în umbra perdelelor, după zăbrelele casei ! Mireasma viței înflorite te-a adormit ? Nu auzi glasul porumbeilor sălbatici certându-se cu vulpile șirete, care-și sapă vizuini sub vie ? Și cântecul s-a auzit până la alungirea umbrelor, până la adormirea turmelor, până la ora când pasc puii de cerb. Munți, apropiați-vă, pentru o clipă doar ! Aș vrea să-l văd pe mire, Să-i mângâi pletele răscolite de
Editura Destine Literare by Melania Rusu Caragioiu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_204]
-
excesivă, „țintuit la pat” de o boală cumplită. "Inimi cicatrizate", roman în care descoperim începutul bolii sale (morbul lui Pott la coloana vertebrală), care-l va doborî mult prea timpuriu. Ultimul său volum, tipărit postum de amicul său Sașa Pană, "Vizuina luminată", un "jurnal de sanatoriu", închid trăirile sale. Tânărul critic Eugen Ionescu a făcut pentru prima oară o apropiere între scrisul său și cel al lui Franz Kafka. Corpul lui avea, într-adevăr, „să se frângă... ca un copac rupt
Max Blecher () [Corola-website/Science/297574_a_298903]
-
2 și 9 kg. Trăiește între 4 și 10 ani în captivitate și între 4 și 8 ani în libertate. Este denumită „fluieraș” întrucât atunci când este în pericol, ea fluieră pentru a alerta celelalte marmote, care se vor refugia în vizuină. Marmota trăiește în munți la altitudini cuprinse între și de metri. Această amplitudine altitudinală ar putea fi explicată prin răcoarea hibernală pe care o caută cât și prin presiunea exercitată de om asupra speciei. Paleontologii au găsit deja în secolul
Marmotă () [Corola-website/Science/334206_a_335535]
-
cea mai mare parte a Europei, începând din Preistorie, fără îndoială ca urmare a vânătorii excesive, specia putând să dăuneze primelor încercări de agricultură și constituind o sursă de proteine și de lipide relativ ușor accesibilă iarna (era suficientă balizarea vizuinilor toamna pentru a le găsi iarna sub zăpadă). Prezența exclusivă în zonele muntoase a marmotei ar putea, prin urmare, să nu fie decât consecința acțiunii omului, care, mai târziu, a început totuși să încerce să amelioreze soarta speciei reintroducând-o
Marmotă () [Corola-website/Science/334206_a_335535]
-
și consangvinității lor. Marmotele trăiesc în colonii stabile sau solitar. Spațiul vital al familiei este de - m, și este marcat cu secreții odorante produse de glandele jugale. Sunt foarte legate de locul de trai și nu se depărtează mult de vizuini. Marmotele o activitate exclusiv diurnă, fiind active îndeosebi dimineața, mai puțin după-amiaza. În orele călduroase se adăpostesc în galerii. Sunt bune săpătoare, dar se pot cățăra și în arbori. Marmotele sunt animale puțin sprintene, se deplasează greoi, cu sărituri scurte
Marmotă () [Corola-website/Science/334206_a_335535]
-
rezervele prea repede, ea trăiește „la ralanti”. Temperatura corporală scade la 7°C, iar bătăile inimii încetinesc, la circa 4 sau 5 pulsații pe minut. Marmota se trezește la fiecare patru săptămâni pentru a-și face nevoile. Dacă temperatura din vizuină scade sub 3°C, marmota trebuie să se trezească și să se miște pentru a nu muri de frig. Se pare că hibernarea socială (în grup familial, în "hibernaculum", împreună cu indivizi în vârstă, mai experimentați), studiată la "Marmota marmota", deși
Marmotă () [Corola-website/Science/334206_a_335535]
-
atingere, la fel de deasă. În medie, are 39 cm și 7 kilograme în cazul celui sârmos. Este un câine extraordinar de inteligent, dar nu de puține ori poate fi extrem de încăpățânat, ca toți terrierii. La începuturi, erau utilizați pentru a descoperi vizuinele în care se ascundeau vulpile, la vânătoarea de iepuri sau a altor animale, mare parte din ele dăunătoare. Astăzi, sunt folosiți și la vânat, dar preponderent sunt animale de companie. Există mai multe teorii despre proveniența rasei, însă, cea mai
Fox terrier () [Corola-website/Science/305582_a_306911]
-
încrucișarea următoarelor rase Old English Terrier, Black and Tan Terrier, Bull Terrier, Greyhound și Beagle. În cadrul vânătorilor de vulpi, rolul lor era de a lătra când descopereau bârlogul, vânătorul fie împușcând direct animalul, fie așteptând ca acesta să fugă din vizuină, deranjat de lătrăturile și de faptul că terrierul începe să sape după el. Diferențierea celor două tipuri, cea cu păr neted și cea cu păr sârmos începe prin secolul al XIX-lea. Standardele pentru acest câine au fost trasate în
Fox terrier () [Corola-website/Science/305582_a_306911]
-
el acceptă să-i însoțească în aventură. În drumul spre Munții Cețoși, grupul este capturat de trei troli (Tom, Bert și William) chiar după ce Gandalf i-a părăsit. Vrăjitorul, cunoscând slăbiciunea acestor creaturi, le transformă în stane de piatră. În vizuina trolilor, compania a descoperit săbii, iar Bilbo primește un pumnal, pe care el îl poate folosi ca o sabie, din cauza dimensiunii sale mici, și o numește mai târziu Sting. Curând după aceea, compania a ajuns la Rivendell, unde elful Elrond
Hobbitul () [Corola-website/Science/302732_a_304061]
-
folosește inelul lui magic pentru a-i elibera pe tovarășii lui. Apropiindu-se de Muntele Singuratic, călătorii sunt întâmpinați de oamenii din Orașul Lacului, care speră că gnomii vor îndeplini profeția uciderii lui Smaug. Cu ajutorul inelului, Bilbo se furișează până la vizuina balaurului, și după o conversație cu el, fuge cu o cupă din aur și află despre punctul slab din armura lui, mai exact burta. Dragonul se înfurie și, considerând că Orașul Lacului l-a ajutat pe intrus, pornește împotriva locuitorilor
Hobbitul () [Corola-website/Science/302732_a_304061]
-
în literatura medievală (cum ar fi Adam din Brema, Beowulf, Widsith și Edda Poetică). Majoritatea cărților derivă prima parte a cuvântului, și numele poporului, de la un cuvânt ce înseamnă „pământ șes”, în legătură cu germanul "Tenne" „podea de treierat”, englezul "den" „peșteră, vizuină”, sanscritul "dhánuș-" (धनुस्; „pustiu”). Terminația "-mark" este considerată a însemna „țară împădurită” sau „țară de graniță”, cu referire probabil la pădurile de graniță din sudul Schleswigului. Prima atestare a cuvântului "Danemarca" în Danemarca însăși se găsește pe
Danemarca () [Corola-website/Science/297801_a_299130]