4,325 matches
-
în dormitorul alăturat, unde numai ei aveau paturile. Dimineața am luat legătura cu fetele când le duceam ciuberele cu mâncare - căci noi făceam acest lucru. Ne-au confirmat că doi dintre ai noștri au încercat să siluiască două fete. La țipetele lor s-au trezit toate și au alergat la fața locului. Dar cei doi fugiseră. După ce s-a servit terciul de dimineață, șeful nostru de lagăr a anunțat adunarea deținuților pe platou. „Astă noapte cineva a intrat în secția fetelor
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
strâmbe, cocoșate, cu capetele căzute într-o parte, cu mâinile ințepenite, atârnând ca aripile rupte, cu genunchii ghemuiți ca într-o căzătură de gheață. Părea o cameră de tortură în infern, unde fiecare păcătos își trăiește în chip singular supliciul. Țipătul sfâșietor sau urletul de groază al unuia dintre ei, retrăind coșmarul anchetei, trezea în spasme toată această lume a durerii, amorțită în inconștiența somnului. Atunci începea forfoteala, la și de la tinetă, într un fel de procesiune a promiscuității, devenită condiție
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
cu legănări perpetue, m-am abținut o stație, pruncul cu Sîrca redevenită prezent, celelalte în nedescifrarea lor pe timp de calculator, Und das hat, mit ihrem Singen, /Die Lorelei getan! suficiență nemțească în aprecierea perfectului compus, a fost bucurie durerea țipetelor de nou-născut, acolo toate detaliile, iazul în benzi de stuf, undița lîngă bicicleta culcată, pescuiești întors la țară sportiv, restricție de viteză depășită, orizontul Tîrgu Frumos la cititoare, la feminitate caută caz cu caz, cele maxime în deplasare, cele minime
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
partea civilă a lumii radicală prin femeie, Bălți autogara românizată pe manele, translat în microbuz Mercedes, nu am călători pînă la Chișinău! Bălți Moara de Piatră eleganța designerului remanențe gri-petrol, la tine catalogul de cosmetice de călătoare între două municipii, țipete de manele, România bate balcanismul, nu, ne-am suit din autobuz, care ducea spre Chișinău! este o constantă de viață și sporul oamenilor nu sporește viață, valențele ei, precum limbajul, o țin, vă rog, care nu s-a achitat, băieți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
cetățean prudent a „eșit”, totuși, din casă, dar a doua zi, potrivit celor declarate, însă pentru a se duce într-o localitate învecinată: „...am plecat la Băcești unde aveam un proces și când am ajuns aproape de târgușor am auzit niște țipete și pocnete în târgușor, iar niște țigani care fugeau din târgușor văzându-mă mi-au spus să nu mai intru în târgușor, că acolo se sfarmă târgul, se ucid evreii și că a venit armata (subl.ns.). Eu auzind acestea
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
lună. Aparatul de radio era deschis și încă de dimineață se anunțase „sinuciderea trădătorului general” Vasile Milea, ultimul ministru ceaușist al apărării naționale. Acum, la ora prânzului, am ciulit urechile și am ascultat discursul melodramatic al dictatorului, întrerupt de huiduieli, țipete și urlete. Lucrătorii radioului o dăduseră urgent pe muzică patriotică, conform „indicățiilor”. Nu aveam televizor în birou, așa că în cea mai mare viteză am plecat împreună cu Dorin la el în cameră pentru a vedea ce se mai întâmplă, la televizorul
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
eu i le dădeam, iar el le transmitea mai departe. S. B.: Și generalul și le nota acolo. Într-adevăr, îmi aduc aminte că pe 22 decembrie, prin jurul prânzului, se auzeau tocmai din unitate, după ce a început zarva, urale și țipete de la uzine. M. M.: Erau Republica, Antilopa... platformă industrială enormă pe șoseaua Cățelu. S. B.: Eu am prins în acea zi vreo 2 ore la Vigilența 22, drept la stația de autobuz, și se auzeau strigăte de dincolo de Lebăda. O
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
toată nebunia, își venise în fire și se pome- nise cu barul său preferat devastat de-a binelea. Și poliția ajunsese în grabă și punea întrebări în toate direcțiile, atât bătăușilor, cât și martorilor din împrejurimi, care auziseră bubuielile și țipetele. Sunt clienți fideli ? îl iau la rost pe barman. Nu m-am uitat atent, jur... Dar nu i-am recunoscut, i-aș fi știut dacă veneau des pe la noi, nici nu i-am băgat în seamă, stăteau acolo în spate
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
cu niște militari, din poziția sa ingrată de trădător. Căci dacă dânsul n-a învățat acasă, în cei șapte ani, va recupera aici, la Jilava, lecțiile despre respect. Mi-e frig, mi-e frig - vreau să urlu, să zbier : cu țipăt metalic de fierăstraie. Țipătu’nțepenește în ger, ca o momâie de paie. În celula în care a fost aruncat era beznă și un frig care te lovea direct în oase. Iar uniforma de deținut era subțire ca o pijama de
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
fost în cartierul Grivița. De la Gară la bulevardul Basarab nicio casă - nici una - n-a scăpat neatinsă. Priveliștea e sfâșietoare. Se mai dezgroapă încă morți, se mai aud încă vaiete de sub dărâmături. La un colț de stradă trei femei boceau cu țipete ascuțite, rupându-și părul, sfâșiindu-și hainele, un cadavru carbonizat, scos tocmai atunci de sub moloz. Plouase puțin dimineața și peste toată mahalaua plutea un miros de noroi, de funingine, de lemn ars. Viziune atroce, de coșmar. N-am mai fost
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
să depășească problemele inerente legate de tulburarea de limbaj. De cele mai multe ori perseverează în realizarea sarcinilor care îi revin în contextul familial. Din punct de vedere afectiv se constată o oarecare labilitate, iritabilitate, unele izbucniri de mânie, cu plâns și țipete, reacții accentuate la contrariere, manifestări de opoziționism activ. Dacă starea psihică nu este influențată de oboseală sau alți factori de moment, fetița este cooperantă, cu o dispoziție bună. Nu prezintă tulburări de comportament. Are unele stereotipuri, de exemplu nu pleacă
CAIET DE LUCRĂRI PRACTICE LOGOPEDIE by IOLANDA TOBOLCEA () [Corola-publishinghouse/Science/473_a_777]
-
se angrena în activitate. În familie manifestările de opoziție și negativism sunt accentuate, fără a ține seama de un membru anume al familiei. Din punct de vedere afectiv se constată labilitate, iritabilitate, izbucniri relativ frecvente de mânie, cu plâns și țipete, reacții accentuate la contrariere, manifestări de opoziționism activ. Dacă starea psihică nu este influențată de oboseală sau alți factori de moment, copilul este cooperant, cu o dispoziție bună, dar care se poate modifica rapid, de exemplu în cazul unui mic
CAIET DE LUCRĂRI PRACTICE LOGOPEDIE by IOLANDA TOBOLCEA () [Corola-publishinghouse/Science/473_a_777]
-
Nu perseverează în realizarea sarcinilor care îi sunt propuse, se angrenează greu în activități structurate, are nevoie constantă de stimulare și motivare extrinsecă. Din punct de vedere afectiv se constată o labilitate accentuată, iritabilitate, izbucniri de mânie, cu plâns și țipete, reacții accentuate la contrariere, manifestări de opoziționism activ. Mario este puțin cooperant, cu frecvente manifestări agresive față de alți copii sau persoane adulte, dacă sunt prezenți părinții. Aceste manifestări sunt exacerbate când se află în grija bunicii paterne sau a mamei
CAIET DE LUCRĂRI PRACTICE LOGOPEDIE by IOLANDA TOBOLCEA () [Corola-publishinghouse/Science/473_a_777]
-
în timp ce N.V. a violat-o. Când I.A a vrut să întrețină șă el relații sexuale cu minora a fost interupt de martora C.A. și R.I. care au ajuns la locul faptei ca urmare a zgomotului produs de victimă (țipete și plans). Cei doi au abandonat victim care era în stare de șoc, aceasta find luată de cei doi martori, care au și anunțat organele de poliție. Imaginea despre propria persoană 1. părerea despre sine („cum mă văd eu”): N.
ASISTENŢA COPIILOR VICTIME A INFRACŢIUNILOR by GEORGE COSMIN DIACONU () [Corola-publishinghouse/Science/334_a_638]
-
beznă vie pe care o iubesc și o urăsc. Cât de mult îmi plăcea să frâng tăcerile expectative prin zgomot, zgomot ca structură, zgomot-culoare. (Odată am regizat o piesă polițistă ce debuta cu o lungă tăcere, după care urma un țipăt. Țipătul acela a devenit celebru.) Și totuși, sau poate tocmai din această pricină, nu mă omor după muzică. Zgomot, da, muzică, nu. Admir drama muzicală, complexă și esențialmente tăcută a baletului, dar opera îmi repugnă. Clement îmi spunea că asta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
vie pe care o iubesc și o urăsc. Cât de mult îmi plăcea să frâng tăcerile expectative prin zgomot, zgomot ca structură, zgomot-culoare. (Odată am regizat o piesă polițistă ce debuta cu o lungă tăcere, după care urma un țipăt. Țipătul acela a devenit celebru.) Și totuși, sau poate tocmai din această pricină, nu mă omor după muzică. Zgomot, da, muzică, nu. Admir drama muzicală, complexă și esențialmente tăcută a baletului, dar opera îmi repugnă. Clement îmi spunea că asta e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
și fiecare formă pe lângă care treceam își afirma atât de distinct identitatea, încât mă uitam întruna îndărăt, cu nervozitate. Tăcerea era nemărginit\, de altă structură decât tăcerea vătuită de pâclă a dimineții; din când în când o știrbea câte un țipăt de bufniță sau lătratul îndepărtat al unui câine. N-am luat-o prin sat. Am pornit de-a lungul drumului de pe țărm, în direcția golfului, prin defileul pe care l-am denumit „Pasul Khyber“, locul în care masivele stânci galbene
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
cu mine, să-ți fie milă de mine, doar să încerci?... De ce nu încerci tu? Dumnezeule, cum ai putut fi atât de crudă?... Nu sunt crudă. Tu ești nebun, ești NEBUN... — Să nu țipi la mine, m-am săturat de țipete. Ți-ai croit drum în viață țipând, și acum am ajuns aproape de capăt. Dumnezeule, cum aș mai vrea ca viața mea să se termine! Bănuiesc că asta te rogi și tu, să fac o criză de inimă. Atunci ai fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Nu înțelesesem întregul substrat al conversației. În anumite momente, avusesem senzația că nu înțelegeam nimic, în afară de ceea ce era de obscen evident: teribilele tonuri ale glasurilor și senzația că toate astea se mai întâmplaseră și înainte, de multe, multe ori. Îngrozitorul țipăt al sufletelor prinse în gheara vinovăției și a suferinței, detestându-se unul pe celălalt, înlănțuite, unul de celălalt. Infernul căsniciei. Nu puteam și nici nu încercam să descifrez înțelesurile și implicațiile lucrurilor pe care și le spuseseră. Clar era că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
că nu se zărește pe undeva capul negru al unei femei gata să se înece și brațele ei disperate, spărgând oglinda liniștită. Gemeam încet în timp ce mă încleștam cu mâinile și săream, hăulindu-i, din când în când, numele, ca un țipăt de bufniță și, în cele din urmă, pe neașteptate, am ajuns pe cupola netedă a unei stânci înalte, chiar deasupra mării. Stăteam drept, în punctul cel mai înalt al cupolei și mă uitam la apă. Nu se zărea nimic pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
rezemată de perete, începu să plângă, așa cum n-am mai văzut niciodată o femeie plângând (și văzusem destule la viața mea). Lacrimile păreau să-i țâșnească din ochi în torente, apoi gura udă i se deschise, scoțând un fel de țipăt gâtuit, un strigăt animalic de durere chinuitoare. După care urmă un vaiet înăbușit, cutremurător, și Hartley căzu pe o parte, ținându-se de gât și trăgând cu furie de halat, ca și cum se sufoca. Vaietul se transformă într-un icnet care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
-o îngrozit. Atunci am înțeles ce-a vrut să spună Titus când a specificat: „E înspăimântător și ține să înspăimânte“. Simțeam că avea loc cel mai violent asalt asupra spiritului meu, asupra lucidității mele. Mai fusesem și alteori martorul unor țipete isterice, dar niciodată nu sunaseră ca de data asta. M-am lăsat din nou în genunchi și am încercat s-o susțin, s-o scutur, dar părea să fi căpătat brusc o forță extraordinară, iar eu mă simțeam extrem de slab
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ar fi s-o ucid; am zgâlțâit-o din nou, am zbierat la ea, am alergat la ușă, m-am întors. N-am să uit în viața mea imaginea fioroasă a acelei fețe, a acelei măști, ritmicitatea barbară, continuă a țipetelor... În cele din urmă a încetat, pentru că tot ce-i înfiorător trebuie să aibă și un sfârșit, chiar dacă acesta nu-i decât moartea. Prezența mea, strigătele mele nu avuseseră nici un efect asupră-i, mă îndoiesc chiar dacă, într-un anumit sens
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
părea că nimic nu reușea să-i tulbure calmul, nici măcar o încercare de asasinat. — M-am gândit doar să-ți comunic. O.K., uită ce ți-a spus. Deci pleci mâine, e în regulă. În momentul acela, am auzit un țipăt pe care n-am să-l uit cât voi mai avea de trăit. Uneori, am impresia că-l mai aud în halucinațiile mele, cu ochii deschiși. Mi-a străpuns conștiința cu certitudinea imediată a unei catastrofe, iar groaza a umplut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
chip aproape solemn, ca și cum cineva mi-ar fi adus pe o tavă un cap retezat. James îmi spusese ceva despre Titus, ceva ce nu-mi puteam aminti. Cauzalitatea ucide. Roata are o justiție a ei. Mi-am adus aminte de țipătul lui Lizzie din ziua aceea. Poate că, până la urmă, o pierdusem pe Lizzie din cauza lui Titus, pentru că mă condamna, pentru că fusese prea mult. Cât de strâns e urzită această țesătură a cauzelor. Acum, Lizzie țipa de bucurie. Da, trebuia să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]