2,172 matches
-
roade pomul Doar o „elită” a-mbuibat. Cât dezmăț în țara tristă, Ce sfidare peste tot, Că o fire pesimistă Se simte un hotentot! * Guvernul și-a pierdut busola, Și bunul simț și l-a pierdut. Oricât ar da, n-află consola După ce totul și-a vândut. 9-11 martie 2005 PLÂNG AZI IISUS ȘI DUMNEZEU În ceas divin de jubileu, Toate urmând chemarea, Au plâns Iisus și Dumnezeu Cu lacrimi cât e marea. Și toate au crescut cu rost, Dar și cu-
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
între paranteze, click on photos to see enlargement în its full splendor, degeaba dau click fiindcè amicul meu și-a copiat numai pagina respectivè cu imaginile împachetate pe ecran, nu pot vedea astfel nici o imagine ucigașè, dar, cel putin, mè consolez cu ideea de a rèmâne în viațè, Miraculous photo taken at the Bayside Vigil grounds în 1991, it seems to indicate that world war III will begin în, ăsta-i bunè! Frustrat cè nu pot din nou vedea fotografia mèrturie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
sè se strecoare prin spatele teracotei de culoarea șerbetului de vanilie, a plâns mult, închizându-se în camera ei, Matei o urmeazè și se așazè tècut pe marginea patului unde o fetițè de nouè ani plânge, nu îndrèznește s-o consoleze, dar, cuprinzând cu privirea totul, masa ei de birou, îndreptatè spre fereastră ce dè în curte, dulapul de haine, orarul de școalè, desenat în culori și agèțat în pioneze pe perete, apoi, alèturat, programul orelor suplimentare de balet și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
l-am fi ajutat. Chestiunea asta cu AA ni s-a părut tuturor exagerată. De-a dreptul. A dat prea mare importanță la tot ce era legat de Jenna și a găsit aici un sprijin, o formă de a se consola, mai degrabă decât de a renunța la băutură. Sper ca în următorii ani să-și revină și să-și dea seama că, de fapt, nu e alcoolic și să ne însoțească la club, în serile noastre vesele, când toți ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
fiindcă ea pare să aibă o oarecare idee despre cum ar trebui rezolvată această situație. —Și eu am fost lăsată baltă, miaună ea, iar mie mi-e clar că zâmbetul ei e menit să-l seducă. Va trebui să ne consolăm reciproc! Imediat se întinde spre el să-i îndrepte gulerul cămășii. N-am putut să nu mă gândesc la felul în care se manifestă Daisy. Metodele ei de seducție din anii patruzeci nu pot fi puse în practică decât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
de satin, brodată cu trandafiri, pe care o strâng zdravăn în brațe. Doi tipi la rând cărora le e frică de responsabilități! Ceva trebuie să fie în neregulă cu mine, ca să atrag numai asemenea specimene. — Nu e vina ta, mă consolează Daisy indignată. Doi bărbați la rând care se tem de responsabilități - e ca și cum ai zice „doi bărbați la rând cărora le place fotbalul“! Știi cum se spune: „trebuie să pupi mulți broscoi până să găsești un prinț“. În orice caz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
ieșit Jake din scenă, m-am întors la jelitul după Patrick. Îmi pare, în mod ciudat, un teritoriu sigur: îmi e familiară această durere, nu există nimic care să mă dezamăgească, nici o speranță care și-ar putea rata ținta. Mă consolez în fiecare seară cu nesfârșitele fantezii ale reîntoarcerii lui, dar fanteziile acestea au început să-și piardă din claritate; nu-mi mai dau mulțumirea și liniștea pe care mi le dădeau mai demult. Nu mai pot să cred că Patrick
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
democratic.Invitatul meu la masă va spune un banc.Dacă îi veți aprecia umorul,îl voi grația.Primul va fi iepurașul. Urechiatul se conformă.Spuse un banc excelent.In afară de girafă,celelalte animale erau pe jos de râs. Leul îl consolă,dar îl mâncă... A doua zi,leul vorbi adunării.« Ieri nu m-am săturat.Am hotărât ca astăzi să fie rândul ursului».Moș Martin vorbi mult și plictsitor.Animalele erau somnoroase. Doar girafa începu să râdă.Supărat leul o întrebă
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
fără egal. „Fericirea este ca apa în plasa pescarului;tragi,se umflă ridici,nu mai e nimic”. (Merejkovsky). Inima amantului a cedat... Pentru că era membru al unui partid important, povestea s-a rezumat la atacul de cord. Secretara s-a consolat repede.A pus ochii pe un jurist.Tânăr cu situație materială bună:mașină, casă și bani.Și necăsătorit.O noua victimă?... „Și sigur că face Mariaj din amor, Ceru mâna fetei: Ea-i dete un picior...”. (E.Herovanu) „Student.Proprietareasă
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
s-a călit studentul Locuiau în număr de 15 studenți într-o mansardă a căminului „Matei Voevod”.O clădire sumbră supranumită „Bastilia”.Zilnic,o navetă triplă între cămin și facultate cu două mijloace de transport în comun.Indrumătorul i-a consolat:” Noi am fost 19 colegi în cameră”.Autogospodărire.Servicii de portar la cămin și la facultate.Servicii la cantină și la grădina de zarzavat.Curățenie în cameră,pe hol , la wc-ul comun și în jurul căminului.In vacanța:muncă patriotică.Distracții
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
femeie cam de vârsta pensiei ce se plânge la două amice cam de aceeași vârstă cu ea, de soțul ei, care, cum se exprimă ea cu o mare durere în glas, este un ”farfallone” (fluture, fluturatec). Degeaba încearcă să o consoleze prietenele ei; ea continuă să-și verse amarul, repetând aceeași expresie ”un grande farfallone”. Mă întreb, care suferă mai mult, fratele călugăr din biserică care așteaptă ore și ore și nu intră ”un'anima viva” (un suflet viu) în casa
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
rămas, acasă, să muncescla câmp! Tata a mers cu mine de mână să mă Înscrie, iar eu am plâns de disperare până la gară, el n-avea bani de taxe, dar nici eu nu aveam vocație de preot. Nu m-am consolat niciodată cu viitorul pe care mi-l pregătea seminarul. Iar pe la 16-17 ani lectura mea preferată era Odiseea, o știam pe dinafară și vezi că Încă o mai știu... Înainte să termin seminarul, mi-am dat diferențele la liceu, adunasem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
deși nu este deloc sigur că Îi face bine să și le tot răscolească. Înainte de el, trebuie să i le fi povestit lui Hermann, fără să apuce vreodată să ajungă la sfârșitul lor, pentru că Hermann se grăbea probabil să o consoleze. Sau nici nu mai avea nevoie să i le spună lui Hermann, pentru că el le știa din timpul logodnei cu Klara? Iată ceva ce Christa a evitat totdeauna să-i povestească, iar el n-o va Întreba niciodată: cum a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
mai păstrat Buni și alte secrete! N-a povestit niciodată despre prima ei căsătorie, când s-a numit doamna Manu. — Ce tot vorbești? Primul ei soț a fost aviator și a murit la Stalingrad! Traian a Încercat doar s-o consoleze, dar știi cum era Buni, foarte fidelă... — Ba, din câte știu, lui Buni i-au cam plăcut ofițerii nemți. — Americani! — Francezi! — Ruși! — Chiar și români! Mergea la Cercul Militar să danseze seară de seară! — E drept că În tinerețe Buni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
multor generații ). Mamă! eu am să mă fac preot când am să cresc mai mare. Maria Îi privea fața Îmbujorată, ochișorii plini de dureri tainice și, dintr-o dată, Începea să plângă În hohote. Nu plânge, mamă! Încerca Daniel s-o consoleze, ștergându-i lacrimile cu mânuțele lui mici, catifelate și calde. Așa m-am gândit eu că ar fi cel mai bine. E mare păcat ca oamenii să aibă parte numai de suferință și ocară! Blestemul Saturnian Cine sunt eu? Nimeni
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
cu apă de la vecini, dar fiecare Își drămuia această sfântă licoare deoarece știau că nu aveau de unde să mai facă rost până seara, când se Întorceau acasă. Da, Ano! Am așteptat-o cât am așteptat-o și apoi m-am consolat. Ce puteam să fac?! Răbdam cu dinții strânși, că răbdarea e ruptă din rai. Odată ajunsă acasă, unde crezi că am găsit-o? Dormea cu mâinile sub cap, În capătul viei ( dinspre Veta) de zicea-i că-i prințesa adormită
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
în clasele primare, spre marea mea părere de rău, a trebuit să trec în cursul elementar, unde nu se mai scotea nici un sunet. învățătoarea și cu mine am plâns pentru ultima oară împreună. I-am mângâiat părul creț și am consolat-o. Mă cocoșam și sufletește. în timpul pauzelor alergam fără rost de colo colo, strigând cu toată forța plămânilor mei, ääääää sau iiii sau ööööö, la fel ca și ceilalți. Și participam la glumele triviale despre urină și fecale. Când vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
vorbesc despre acea spaimă, ar trebuie să-mi cer iertare pentru ea. Este lipsită de bărbăție. Tatăl meu nu ar fi reușit s-o înțeleagă, chiar dacă, de bună seamă, m-ar fi luat la pieptul lui și m-ar fi consolat. Dar de fapt spaima propriu-zisă îmi este străină. Eu nu sunt așa. Nici Doré nu fusese așa. Cu mâinile tremurânde și sufocat de groază, am îngrămădit în rucsac blocul de desen, tocurile, tușul și plicul de la tata, pătat de cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
la poliție. Când pune din nou receptorul jos, e lovit și-și pierde cunoștința. 6 Domnul Tripp n-a mai dat pe-acasă de câteva zile. Cobb și domnișoara Jixon sunt îngrijorați. Doamna Tripp este furioasă, dar știe să se consoleze. Tripp își revine din leșin la Ambasada Germaniei. Este supus unor presiuni uriașe pentru a-și da în vileag rețeaua, dar el n-are ce da în vileag. Aflat sub amenințare, are de ales între două căi: fie rămâne prizonier
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
lasă împins de ea către bar. ― Ce scârbă! exclamă Geraldine, care firește că se simte umilită de marea Diana Macpherson. Dar numai Geraldine ar spune ce gândesc toți ceilalți, dar nu îndrăznesc să spună cu voce tare. ― Stai liniștită, o consolez eu, sunt sigură ca nu a fost ceva personal. Dar sigur că a fost personal, doar nu sunt proastă. Am văzut cum privirea Dianei Macpherson a trecut crud și rece peste Geraldine. Oricum, din câte am auzit, Diana Macpherson nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
un subsol făcut în întregime din ciment dintr-un cartier mărginaș al Beirutului. Nu e așa de rău, mi-a spus Celine, ca și cum ar fi crezut cu-adevărat, după care mi-a zâmbit consolator, deși zâmbetul ei nu m-a consolat absolut deloc. Ce vrei să spui? aproape că am urlat eu. Ăsta e cel mai îngrozitor lucru care mi s-a întâmplat de când sunt! — Și-atunci nu crezi c-ai fost foarte norocoasă să ai o viață atât de lipsită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de rom pe care eram sigură c-o văzusem undeva, dar atunci mi-am amintit c-o băusem cu o seară înainte. Rahat, m-am gândit, savurându-mi ghinionul. în absența unor substanțe artificiale de înveselire, am încercat să mă consolez gândindu-mă că Brigit urma să nu mai aibă nici un fel de viață, c-o s-o muncească pân-o s-o bage în mormânt, că o carieră de succes avea un preț foarte ridicat. Apoi m-am simțit cuprinsă de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
din profunzimile întunecate și cețoase ale depresiei și le puteam face să zboare către cerul albastru și senin al fericirii. Dar la Cloisters nu era nimic care să semene cu un scaun de evacuare în caz de urgență. M-am consolat cu gândul că aceea era ultima mea după-amiază de duminică în clinica de hibernare, că, în mai puțin de o săptămână, nu mai trebuia să trec prin ceea ce simțeam atunci. Dar, într-un acces de nefericire nediluată, mi-am dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de echipă. Trebuia să întâlnesc un alt bărbat, care să mă facă să sufăr, ca să depășesc durerea pricinuită de cel dinainte. Reacția mea atunci când eram respinsă era să ies imediat în lume și să caut pe cineva care să mă consoleze. De obicei, asta însemna să mă culc cu alt mascul. Sau cel puțin să încerc. Desigur, nu reușeam întotdeauna. Mereu le-am invidiat pe femeile alea care ziceau: „După ce m-a părăsit Alex, m-am închis în mine. Aproape un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
au dispărut din raza vederii, m-am simțit cuprinsă de o tristețe îngrozitoare. Unde se dusese Luke? Unde puteam să-l găsesc? Voiam să mă ia în brațe și să mă strângă la piept. Voiam să fiu consolată, așa cum mă consolase el cândva. Mă hrăneam cu o fantezie nebunească: să dau buzna în camerele personalului și să aranjez o întâlnire cu el. Eram sigură că dac-am fi vorbit calm, și-ar fi dat seama că încă ținea la mine. Odată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]