2,052 matches
-
militară delegată unui magistrat/general de către Senat ori de către principe; natura exactă a imperium ului de care beneficia Augustus este în continuare o problemă viu dezbătută impluvium - bazin în mijlocul atriumului Iulia Maior - fiica lui Augustus și a Scriboniei, a fost exilată în anul 1 î.Hr. Iulia Minor - fiica Iuliei și a lui Marcus Agrippa, nepoata lui Augustus, a fost exilată în anul 8 d.Hr. Iulius Herodes Agrippa - născut în aprox. 10 î.Hr., fiul lui Alexandru și al Berenicei, viitor rege
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
este în continuare o problemă viu dezbătută impluvium - bazin în mijlocul atriumului Iulia Maior - fiica lui Augustus și a Scriboniei, a fost exilată în anul 1 î.Hr. Iulia Minor - fiica Iuliei și a lui Marcus Agrippa, nepoata lui Augustus, a fost exilată în anul 8 d.Hr. Iulius Herodes Agrippa - născut în aprox. 10 î.Hr., fiul lui Alexandru și al Berenicei, viitor rege al Iudeii lanist - șeful unei școli de gladiatori laticlava (latus clavus) - banda lată de purpură a senatorilor Legea Fufia-Canina
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
de această cunoștință comună. „O consider pe prietena noastră comună una dintre făpturile cele mai pure pe care am avut norocul să le cunosc. În prospețimea ei ea o Întruchipează, permiteți-mi această fantezie de savant bătrân, pe Însăși Sophia exilată pe acest pământ. Însă, draga mea Sophia, n-am avut timp să te anunț, serata pe care ți-o promisesem a fost amânată peste câteva săptămâni. Sunt dezolat”. „Nu contează”, zise Lorenza, „am s-aștept. Voi nu vă duceți la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
America. SÎnt sigură că ele ar fi arătat extraordinar În, să zicem, camera lui de cămin de la facultate, dar, să fim cinstiți, la treizeci și cinci de ani, te-ai aștepta să aibă ceva mai... ei bine, mai potrivit unui adult. Le exilasem pe hol, unde stăteau teanc, cu fața În jos, așteptînd ca Dan să le agațe. Și, cu toate că Înțeleg faptul că orice băiețel visează să aibă, cînd se face mare, un ecran TV cu plasmă imens, respectivul obiect nu se prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
brûlée. CÎt despre felul În care arătam Înainte să le cunosc pe fete... să zicem doar că am continuat să port hainele de gravidă și la șase săptămîni după ce se născuse Tom. M-oi fi adunat eu suficient cît să exilez hainele astea În pod pînă la venirea următorului copil, dacă va mai exista Încă unul, dar sînt, să recunoaștem, mult mai grasă decît la Început și asta cînd port pulovere largi și lălîi și pantaloni supraelastici de la Gap. Dumnezeu știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
pana pentru a-și compune scrisoarea, apoi o transcria în carnețel. Toate scrisorile fuseseră transcrise, de parcă ar fi avut nevoie să țină un mare jurnal al absenței, calendarul zilelor orfane pe care le petrecea departe de cel pentru care se exilase printre noi, cam ca paginile pe care Destinat le smulgea din calendarul său. Tristețe este un nume pe care îl pomenea adesea. Cred că ajunsese să țină la omul acela rece și solitar care o găzduia. Vorbea despre el cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
provocatoare pentru mine, mult mai atractive. Și, ca și cum aș fi fost cuprins brusc de un fel de ebrietate - era pe la sfârșitul clasei a IX-a -, am vorbit despre Sakuntala cu profesorul de rusă. El avusese probleme cu comuniștii, era oarecum exilat la Tg. Neamț. Era un om cu o mulțime de cunoștințe în toate domeniile, care părea să fi citit enorm. A citit și el Kalidasa, m-a încurajat și a fost foarte interesat de reacția mea - șocul meu cultural. Astfel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
din Dresda, pentru ca apoi, la 20 de ani, Wilhelm Furtwängler să-l numească noul concertmaestru al Filarmonicii din Berlin. Avea să rămână timp de cinci ani în fruntea filarmonicii berlineze, epurat apoi, în calitate de evreu, imediat după venirea naziștilor la putere. Exilat din Germania în 1934, Goldberg avea să colinde Europa și Extremul Orient, în calitate de solist și în duo cu pianista de origine ceho-ungară Lili Kraus. Destinele lor s-au împletit ulterior în bine și în rău, fiindcă aflați fiecare în turneu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
va fi nevoită să se dezbrace prima? De capoțel, adăuga visător vărul mai mare... VERBA WOLANd Ruxandra CESEREANU Oase și oscioare pentru tot felul Când aveam optsprezece ani și am ajuns pentru întâia dată la Roma (prin 1981, acolo era exilat politic bunicul meu patern, preot greco-catolic - ucenic al episcopului Iuliu Hossu - devenit călugăr basilitan, agreat de pontiful Ioan Paul al doileaă, unul dintre lucrurile ciudate văzute de mine în metropolă a fost Capela Capucinilor. Coborâtă într-o subterană intenționat lugubră
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
bizară. „Dumnezeu e cel mai mare poet“, spune Cărtărescu. „Trăiesc într-un exil interior“ Dar dacă s-ar autoexila? „Povestea aceasta a exilului sau a autoexilului trebuie să treacă prin mintea oricărui autor român. Numai acei români care au fost exilați sau autoexilați sunt cunoscuți, celebri peste hotare. Nu există nici unul cunoscut dintre cei care au rămas aici! Iar asta dă de gândit. Eu însumi consider că trăiesc într-un exil interior. Nu mă identific cu cultura română, nu mă văd
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
cenzori vizau împlinirea unor proiecte naționale și politice. Nu știu ce va fi conținut nuvela „Toderică“, semnată de Costache Negruzzi în „Propășirea“, dar autoritățile au găsit și aici aluzii periculoase și au suprimat revista în noiembrie 1844, iar pe autor l-au exilat la moșie. În „Propășirea“ apăruse cu puțin timp înainte și articolul lui Ion Ghica, Despre „Unirea vămilor între Moldova și Valahia“, iar Negruzzi și Donici traduseseră o satiră de Antioh Cantemir, considerată cu bătaie lungă. Nu se știe exact dacă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
de pe o scară civilizațională trebuie să te fi aflat mai demult pe o treaptă superioară. Dar noi practic nu am fost niciodată Occident, deci nu avem cum să decădem din Occident. Pe scurt: am fost întotdeauna niște europeni ratați, provinciali, exilați la o margine de Imperiu, meniți, poate, a apăra Occidentul, misiune în care însă am eșuat de atâtea ori (ultima oară în 1944). Chiar și mitica perioadă interbelică nu poate constitui raiul românității, pe nedrept părăsit. Pe noi, rasă cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
cunoscută în literatură ca să mai insist. Generația născută în anii ’40 a avut șansa muzicii rock, un liant ce-a adunat sub același steag indivizi din țări, medii și rase deosebite. La Woodstock au fost albi, negri, indieni, japonezi, latino-americani, exilați din estul comunist, pușcăriași recent eliberați și viitori președinți de companii sau guverne. Toți au trăit senzația solidarității, toți și-au dizolvat contradicția tinereții în dragoste și muzică, în drog sau alcool, mântuindu-și într-un fel, și-ntr-un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
scoaterea cărților sale din biblioteci și cu interzicerea de a mai publica. Cum scrisul îi mai rămăsese să-l practice, ce putea face ? A găsit inspirația și tăria să lucreze zilnic dar pentru sertar, adică să creeze dar să aștepte... Exilat în sine, privit din afară, omul Voiculescu trăia modest, chiar foarte modest, într-o singură odaie „înghesuit între cărți, multe și felurite, îndesate în rafturi pe câte două și trei rânduri, rânduite de jos până-n tavan, într-o aparentă neorânduială
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
e vechea biserică românească din Paris. A fost înființată de Arhimandritul Iosafat Snagoveanul în 1853, el fusese ministru în guvernul pașoptist. Știți ce ministru era? Ministrul însărcinat cu eliberarea țiganilor, robi pe vremea aceea! Capii revoluției pașoptiste, obligați să se exileze, au venit, cei mai mulți, la Paris. Parohia înființată atunci se mută în această biserică, în 1882. Când s-a instalat comunismul în România, în 1948, biserica de aici rupe relațiile cu patriarhia română, când înțelege că biserica din România nu mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
generale, se pun bazele unui nou oraș: Roma. în punctul de întâlnire al Asiei cu Occidentul, Mesopotamia este, în acel moment, ținta tuturor invaziilor și locul unor deplasări masive de populație; în 722 î.e.n., asirienii din Sargon cuceresc Samaria și exilează poporul evreu în Asiria, înainte ca ei înșiși să fie izgoniți, în 630, de pe pământurile lor de către mezi, care îi retrimit pe evrei în țara lor. Următoarele două secole sunt de-a dreptul amețitoare: principiile individualismului se precizează în ritmul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
rațiunea progresează la Genova în jurul figurii bancherului care-și asumă riscuri, speculează asupra viitorului și, prin urmare, este tentat să-l prevadă. La Genova, ca și în alte locuri, această clasă creativă este foarte influențată acum de scrierile unor evrei exilați din Spania, cum ar fi Isaac Abravanel, și de cele ale lui Jean Bodin, care teoretizează, pentru prima dată în Franța, conceptul de suveranitate și care se face avocatul toleranței religioase. Trecută, la începutul secolului al XVI-lea, sub dominație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
schimonosit, preschimbându-se Într-o mască tristă. — Sosesc vești din numeroase orașe din Anatolia. Nu ai auzit de incidentele din Adana? Intră În casele armenilor sub pretextul de a căuta arme și le pradă. Nu Înțelegi? Toți armenii vor fi exilați. Noi toți! Și iată-te trădându-ți propriul popor. Hovhannes Stamboulian a rămas tăcut un timp, mestecându-și capetele mustății. Apoi a murmurat Încet, dar sigur pe sine: — Trebuie să lucrăm Înpreună, evreii, creștinii și musulmanii. Atâtea secole sub acoperișul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
unul politic. ÎNAPOI LA PROPAGANDĂ Ce soartă tristă a ales Iliescu: de la cea mai înaltă demnitate în stat înapoi la statutul de propagandist de partid. Dar pentru el nici nu e o noutate, a mai căzut o dată din Olimpul PCR, exilat ca activist cu propaganda la marginea țării. Numai că de această dată și-o face cu mâna lui. Și trage și funcția de Președinte al României în jos, până la nivelul agit-prop, cum se chema pe vremuri secția de agitație și
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
un blestem, ci ca o realitate umană. Exilul nu este sinucidere, ci salvare. Războinicul ucide sau este ucis. Între captivitate și moarte, o alege, de obicei, pe ultima. Ar fi interesant de știut de ce s-a sinucis Decebal, în loc să se exileze. Este o temă pe care se poate specula subtil, doar atât. De aceea e preferabil să nu-i refuzăm liniștea gestului săpat în piatră, să nu-l dilatăm inutil. Se poate discuta însă despre salvarea prin exil a valorii spirituale
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
Parlamentul). Opoziția politică este aproape anihilată prin alegeri trucate, cu procentaje de 98% pentru Președinte. Acesta are grijă să ia provinciilor dreptul de a-și alege guvernatorii: îi numește el! Trimite concurenții politici la închisoare sau îi forțează să se exileze. Partidele de opoziție sunt excluse prin ridicarea pragului electoral. Furtul cu urna mobilă și votul multiplu funcționează din plin, cum, din nefericire, se întâmplă și în România (de ex., la referendumul din vara lui 2012). Organizațiile radicale și 75 ultranaționaliste
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
un blestem, ci ca o realitate umană. Exilul nu este sinucidere, ci salvare. Războinicul ucide sau este ucis. Între captivitate și moarte, o alege, de obicei, pe ultima. Ar fi interesant de știut de ce s-a sinucis Decebal, în loc să se exileze. Este o temă pe care se poate specula subtil, doar atât. De aceea e preferabil să nu-i refuzăm liniștea gestului săpat în piatră, să nu-l dilatăm inutil. Se poate discuta însă despre salvarea prin exil a valorii spirituale
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
Parlamentul). Opoziția politică este aproape anihilată prin alegeri trucate, cu procentaje de 98% pentru Președinte. Acesta are grijă să ia provinciilor dreptul de a-și alege guvernatorii: îi numește el! Trimite concurenții politici la închisoare sau îi forțează să se exileze. Partidele de opoziție sunt excluse prin ridicarea pragului electoral. Furtul cu urna mobilă și votul multiplu funcționează din plin, cum, din nefericire, se întâmplă și în România (de ex., la referendumul din vara lui 2012). Organizațiile radicale și 75 ultranaționaliste
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
Chifu spune povestea unei femei din Est care, prin fuga sa în Canada, dorește să evadeze din țara-închisoare comunistă. Relatare despre moartea mea este, în același timp, povestea unui bărbat din Est (real sau doar un personaj de roman), exilat la Paris, povestea unui individ ciudat, numit pe rând domnul N., apoi Tiberiu Naumescu sau Corneliu Golam, comandant de grăniceri, violator, securist, profesor, invalid și autor de romane. Un roman despre identitate, în care este analizată, la fel ca și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
muri, Pumita l-a văzut pe Emil Jannings murind de trei ori În veneratele cópii imperfecte ale filmelor Înaltă trădare, Îngerul albastru și Ultima poruncă. Mariana propusese acea expediție la Clubul Pathé-Baby; la Întoarcere, ea și Mario Bonfanti s-au exilat pe bancheta din spate a mașinii Rolls-Royce. Au lăsat-o pe Pumita În față, cu Ricardo, să desăvârșească reconcilierea inițiată În bezna sălii de cinematograf, pe care o savuraseră Împreună. Bonfanti a deplâns lipsa lui Anglada: poligraful compunea În seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]