2,301 matches
-
De fapt, chiar am. Avea un zâmbet larg pe față. —Ești foarte organizată, întrerupse Jack Devine, făcând vorbele să pară insulte. — Cineva trebuie să fie. Calvin Carter își schimbase părerea pe care și-o făcuse mai devreme despre ea. Era fermecătoare și, chiar dacă avea ruj pe dinți, cel puțin purta ruj. — Îți mulțumim, Ashling, păstrăm legătura. Ashling dădu mâna cu amândoi, având grijă să strângă din nou rana lui Jack Devine. Hei, mi-a plăcut de ea, râse Calvin Carter. —Mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
și ar fi fost cremoasă ca ciocolata dacă nu ar fi fost foarte sonoră. Când râdea în public, oamenii se întorceau mereu pentru a se uita. Asta dacă nu se uitau deja. Frumusețea corpului său ferm combinată cu grația sa fermecătoare era letală. Când venea la birou, Lisa îl studia discret. „Negru“ este un cuvânt greșit pentru a-l descrie, se gândea ea. Era o treabă mult mai complexă și mai subtilă de atât. Totul strălucea - pielea lui, dinții, părul. Ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
văzut odată Așteptându-l pe Godot, spuse Ashling nesigură. Nu avea rost să menționeze că era o ieșire cu școala, din care nu înțelesese nimic. Dar, în afară de incidentul cu Beckett, seara a trecut fără probleme. Băuturile curgeau, iar Marcus era fermecător și interesat de ea. Datorită pistruilor lui, ea se simțea relaxată și dornică să-i spună multe lucruri. Despre lecțiile ei de salsa - trebuia să recunoască faptul că era încântată că se apucase de ele, pentru că așa părea o persoană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
voie să mănânce tort, fără ca oamenii să spună despre ei că sunt homosexuali. În urmă cu câțiva ani, petrecuse un weekend cu un băiat elvețian, care era în trecere și care mâncase în public prăjitură de căpșuni, cu o inconștiență fermecătoare. —E totuși trist pentru bărbații din Irlanda, spuse Marcus. —Chiar este. Și au râs amândoi, căldura din sufletul ei fiind pe măsura celei din ochii lui. Exact în momentul ăsta, viața nu e chiar atât de rea, recunoscu Ashling. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ea. Dar, după spusele lui Phelim, era rânjetul ei de hoașcă-bătrânădin-Benny-Hill. Următoarea dată când s-a uitat la ea, Clodagh se deteriorase remarcabil. Cu atitudinea unei pisici afectuoase, își punea fața pe umerii oamenilor și explica tuturor cu o sinceritate fermecătoare: Am doi copii, așa că nu prea ies. Apoi a îmbrățișat-o pe Lisa și i-a spus cu candoare: — M-am îmbătat! Vezi tu, eu nu prea ies. Apoi a observat că Ashling o privea și a exclamat: — Oh, Ahling
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
toi. Locul era ticsit, copii din Colleen stăteau pe mese în teancuri mari și lucioase, iar fetele puseseră în funcțiune o întreagă bandă rulantă umană care să-i întrețină pe invitați. În prima linie stătea evident Lisa, care, strălucitoare și fermecătoare, probabil că nu arătase niciodată mai frumoasă. Apoi urma Ashling, care se simțea ciudat în rochie și tocuri înalte; ea verifica invitațiile, cu ajutorul unei liste. Mercedes, slabă ca un șarpe și îmbrăcată în negru, atașa ecusoane invitaților. Apoi Trix, îmbrăcată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
doar la sucursală, ci și la sediul central, unde fusesem convocat. M-au rugat să le Înapoiez carnetele de cecuri și cartea de credit. I-am Întrebat dacă voiau cumva să mă castreze. Aveam de-a face cu niște oameni fermecători. Erau patru. Patronul lor mi-a propus un plan de rambursare eșalonat pe doi-trei ani. Am fost sincer șocat: — Am eu mutra cuiva care va veni să vă vadă la fiecare Întîi ale lunii cu micul lui aport În numerar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
apreciau deloc. Tata primise o corespondență abundentă care Îi reproșa că alesese Frumoasa roșcovană, un titlu care putea oferi pricină de scandal În clasă și putea Îndemna la visări primejdioase. În acest poem, apare rațiunea, rațiunea arzătoare: ea are aspectul fermecător, scrie Apollinaire, al unei adorabile roșcovane. Nu e Într-adevăr fermecător? Și nu era oare un bun procedeu de a-i pregăti pe elevi să abordeze mai tîrziu rațiunea după Kant? Datorită tinerilor preoți de la Colegiul Saint-Marc, am Început să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
alesese Frumoasa roșcovană, un titlu care putea oferi pricină de scandal În clasă și putea Îndemna la visări primejdioase. În acest poem, apare rațiunea, rațiunea arzătoare: ea are aspectul fermecător, scrie Apollinaire, al unei adorabile roșcovane. Nu e Într-adevăr fermecător? Și nu era oare un bun procedeu de a-i pregăti pe elevi să abordeze mai tîrziu rațiunea după Kant? Datorită tinerilor preoți de la Colegiul Saint-Marc, am Început să mă deblochez un pic. Aveam mai degrabă complici decît judecători. Ciclul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
dacă eram departe de a simți căința dorită, Îmi spuneam că voi avea tot timpul să sufăr pînă la capăt consecințele penibile ale păcatelor mele În Purgatoriu, un loc prevăzut anume pentru așa ceva. Octombrie 1958! Revoluția mea din octombrie! Acea fermecătoare Virginia! Se numea probabil Josiane sau Nicole. Mă Întreb ce s-o fi Întîmplat cu ea. CÎnd patroana de bordel și-a făcut apariția În separeul unde tocmai mă crezusem alpinist - Virginia mă făcea să urc pe versantul nordic al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
pe culoar și se făcea nevăzută În camera cea mai apropiată de a mea. De cealaltă parte a unui zid din secolul XV, ea Își așeza sutienul pe un scaun! Dimineața, mă Încrucișam cu ea la ușa băii, Îmbrăcată În fermecătorul ei halat. Eram departe de Bazooka Bar! Eram silit să mă masturbez singur În toiul nopții, În vreme ce la urechi Îmi ajungea zgomotul Înăbușit al mașinii de scris a tatei care profita de liniștea reinstalată - așa credea el! - ca să-și isprăvească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
dau dreptate. Are optzeci de ani. N-am de gînd s-o necăjesc cu fleacurile astea. Înțeleg să-i fi cerut socoteală unui Heidegger octogenar asupra trecutului său nazist, dar mamei! Pentru că mi-a aruncat scrisorile! Parcă Îi aud vocea fermecătoare, vocea unei fete care a primit În mod regulat premiul Întîi la politețe Între cele două războaie, În Cetatea Papilor: „N-am păstrat decît cărțile poștale!“. Scenariile de film pe care i le trimiteam tatei i le povesteam și doctorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
viziunea Jacintei și, după ce cîntări bine subiectul, bizuindu-se pe descrierea unui soi de catedrală care, În cuvintele văzătoarei, părea un mare pieptene de podoabă făcut din ciocolată topită, Îi zise: „Jacinta, ceea ce ai văzut tu e cetatea Barcelonei, marea fermecătoare și tempul ispășitor al Sfintei Familii...“. Două săptămîni mai tîrziu, Jacinta o pornea spre Barcelona, convinsă că tot ce Îi descrisese Îngerul avea să devină realitate. Trecură luni de grele vicisitudini pînă cînd Jacinta Își găsi o slujbă fixă Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
poate, palidă... Ganea și generalul îl priviră uimiți pe prinț... — Cum, adică, Nastasia Filippovna? O cunoașteți pe Nastasia Filippovna? întrebă generalul — Da. Nu-s în Rusia decât de-o zi și de-o noapte, dar o cunosc pe această făptură fermecătoare, răspunse prințul și le povesti pe loc întâlnirea cu Rogojin și tot ce aflase de la acesta. — Grozave noutăți! exclamă generalul, care se alarmase iarăși după ce-l ascultase foarte atent pe prinț. Îl fixă pe Ganea cu o privire iscoditoare. Cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
al ei! Ferdâșcenko îl luă de braț pe general și-l conduse. — Ardalion Alexandrovici Ivolghin, rosti cu demnitate generalul, înclinându-se și surâzând, soldat bătrân și nefericit, capul acestei familii care nutrește fericita speranță de a câștiga o atât de fermecătoare... Nu-și încheie tirada; Ferdâșcenko trase iute în spatele lui un scaun și generalul, având picioarele întrucâtva slăbite în aceste momente de după luarea prânzului, se lăsă sau, mai bine zis, se prăbuși pe scaun; însă incidentul nu-l intimidă câtuși de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
primești, o rărești cumva și cu vizitele pe la alții. Și totuși... hm... mi se pare că nu credeți... De altfel, de ce nu l-aș introduce pe fiul celui mai bun prieten al meu, al tovarășului meu din copilărie, în această fermecătoare familie? Generalul Ivolghin și prințul Mâșkin! O să vedeți o fată încântătoare, de fapt nu una, ci două, chiar trei fete, podoabele capitalei și ale lumii bune: frumusețe, educație, orientare... problema feminină, versuri, toate acestea reunite într-o fericită și variată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Pe lângă aceste persoane, care alcătuiau grupul cel mai de vază și mai impozant, mai erau prezenți câțiva musafiri mai tineri, strălucitori și ei prin calitățile lor remarcabile. Pe lângă prințul Ș. și Evgheni Pavlovici, din această categorie făcea parte celebrul și fermecătorul prinț N., fost seducător și cuceritor al inimilor de femei din toată Europa, om ajuns acum la vreo patruzeci și cinci de ani, dar arătând încă excelent, povestitor extraordinar, posesor al unei mari averi, de altminteri aflată într-o oarecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
este frecvența acestei contemplații. Numai prin experiențe frecvente se poate ajunge la beția eternității, la starea de încîntare pură, în care transfigurările se îmbracă în aureole sublime și imateriale, în care voluptățile au ceva suprapământesc, de o transcendență luminoasă și fermecătoare. Izolarea momentului din succesiune îi atribuie acestuia un caracter absolut; nu în mod obiectiv, ci subiectiv. Un absolut pentru simțirea noastră, dar căruia nu i se poate atribui un element de irealitate și fantezie. Căci, din perspectiva eternității, timpul cu
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Alină Tăcu ,,Corabia portugheză” și consemnează: ,, Un fel de François Villon, surprind malurile și podurile bătrânului Bahlui, e Alexandru Tacu-Zeletin (,,Flaut tenebra” Editură Moldova, 1996), tatăl lui Malin (poet foarte tânăr, decedat În condiții obscure) și al Alinei. Animator cultural fermecător și romantic, poet al conjuncturilor relevante, cronicar al Iașilor boemei superioare, dar și al Bârladului lui Cezar Ivănescu, acesta e Alexandru Tacu-Zeletin. Poezia lui e un album cu imagini de epocă, Îmbălsămate În vinuri rafinate (de Cotnari, de Bohotin, de
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
rezervației tribului Shoshone. În cursul după amiezii ne continuăm drumul spre est. Străbatem acum o câmpie cu mici ondulații, al cărui teren în cea mai mare parte e luat în cultură. Jamestown, un oraș cu 8.000 de locuitori, aproape de fermecătoarea vale a râului James, caută să-și cucerească vizitatorii prin frumusețea parcurilor sale. Nu departe de el se află lacul Spiritwood și o crescătorie de pește. De aici, prin localitatea Walley City intrăm în Fargo, cel mai mare oraș al
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
moarte. L-am auzit vorbind despre mine cu niște prieteni de-ai lui. Mă numea Micul Lord. Îmi mai zice și Mary Pickford. Nu rîde! Dar și el Începu să rîdă. — Scuză-mă, zise Fraser, Încă zîmbind. Pare un tip fermecător. — E genul de persoană care nu suportă cînd cineva nu-i ca el. Toți sînt așa. Dar Viv nu-i. Ea Înțelege - ei, că nu totul merge strună. Că oamenii nu sînt perfecți. Ea... Ezită. — Ea, ce? Întrebă Fraser. Recuperau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
relație serioasă, trebuia să-i „curtez“ pe băieți tot atît de mult ca și pe el. Unul era Simon, cavalerul de onoare din oficiu, ales În cazul În care Dan se decidea vreodată să se Însoare. Hmm, amuzant, arătos și fermecător. Nu știam de ce nu avea Încă prietenă, dar Dan spunea că e Îngrozitor cînd vine vorba de femei și că voi descoperi singură asta În cele din urmă. Ceilalți erau Tom, Rob și Cheech, al cărui nume real era, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
m-am trezit că m-a Înveselit foarte mult flirtul cu Charlie și conștientizarea faptului că sînt Încă atrăgătoare! SÎnt sexy! Un alt bărbat decît soțul meu mă găsește... delicioasă! — SÎnt toți atît de drăguți! exclam. Atît de calzi și fermecători. Îmi plac foarte mult Jonathan și Caro. Ce oameni minunați! — Știu, mă aprobă ea. Și ce zici de tipul ăla... Charlie Dutton? — Charlie Dutton? mă prefac eu nepăsătoare, dorindu-mi din tot sufletul să nu roșesc, dar nici să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
pentru un nou epifit. — Da, poate lua diferite înfățișări. Denumirile lor populare reflectă acest lucru, pentru că se bazează pe similitudini, conexiuni între floare și un alt aspect al naturii. Mă gândesc de exemplu la Orhideea Porumbel, la Orhideea Tigru, la fermecătoarele Păsări în zbor, la diferitele varietăți de orhidee Papuc și în special la Aceras Anthropophorum, așa numita Orhidee Bărbat, cu mici ciorchini de eflorescențe galbene, care ne duc cu gândul la trupul omenesc. Ca și rădăcina de mătrăgună, presupun, deși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ceruri clasic, ca niște linguri pline de spumă de fructe, aduse pe calea aerului. Petrece câtva timp în fața unui Fragonard spumos, a unui grup de femei care se scaldă în râu, toate sunt blonde, cu carnea trandafirie. Subliniind atitudinile lor fermecătoare și tehnica uluitoare a pictorului, stă foarte aproape de urechea ei și începe să-i murmure ceva despre senzualitatea nestăpânită a artei. Jonathan, care simte nevoia să se ocupe de ceva, decide că este cazul s-o facă acum. Uite ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]