4,159 matches
-
diametral opus modelului vechi educativ unde un învățător/profesor cu certificare este singurul autorizat să învețe pe alții. În modelul nou oricine poate fi un „mini expert” într-o anumită arie și să-și împartă cunoștințele cu alții. Astfel se inundă piața cu educatori capabili și se reduce costul educației pentru toți. Exemple includ: Italki, StudySoup sau Udemy. Aceste modele folosesc deasemenea o piață bilaterală care permit persoanelor să ofere finanțare întreprinzătorilor, artiștilor, civic programelor și proiectelor sociale. Exemple sunt: KickStarter
Economie colaborativă () [Corola-website/Science/333465_a_334794]
-
ca unul dintre magneții turistici din Kamceatka și Orientul Îndepărtat Rus. Turiștii străini au fost permiși în vale în 1991.Aproximativ 3.000 de turiști au vizitat site-ul anual. La 3 iunie 2007, o masivă scurgere de noroi a inundat două treimi din vale. Oleg Mitvol de la serviciu Rusiei de Supraveghere a Resurselor Naturale a spus " Am asistat la un eveniment natural unic, dar consecințele unei astfel de catastrofe naturale sunt ireversibile". World Heritage Site și-a exprimat, de asemenea
Valea gheizerelor () [Corola-website/Science/330264_a_331593]
-
și mlaștinilor. Preferă zonele foarte umbrite, în care apa are o temperatură de 23°-28 °C, pH de 5,5-7,5 și o duritate de 2-20° grade germane. Reprezintă peste 70 la sută din biomasa de pește din varzea (pădurile inundate din Amazonia). Țiparul electric este un animal nocturn, care trăiește în mâlul din apele întunecate, unde el se poate baza numai pe organele electrice pentru detectarea prăzii și ocolirea obstacolelor. Se ascunde în timpul zilei în adăposturi sau în găuri. Este
Țipar electric () [Corola-website/Science/330483_a_331812]
-
se hrănesc inițial cu icrele depuse mai târziu, apoi își schimba hrana și mănâncă larvele insectelor; când ajung la aproximativ 10 cm devin piscivori. Țiparul electric este unul dintre principalii răpitori acvatici din apele puțin adânci și repezi din pădurile inundate din Amazonia cunoscute sub numele de varzea. Pentru a localiza prada țiparul electric folosește organul electric cu descărcări slabe (organul lui Sachs). Odată ce prada este găsită anghila electrică utilizează un curent electric mult mai puternic pentru a o paraliza, generat
Țipar electric () [Corola-website/Science/330483_a_331812]
-
rămânând ca unice posibilități doar drumurile de la Napoli la Roma, șoselele 6 și 7; șoseaua 7 (vechia Via Appia romană) ducea de-a lungul coastei de vest dar la sud de Roma intra în mlaștinile Pontine pe care germanii le inundaseră. Șoseaua 6 trecea prin valea Liri. Intrarea dinspre sud în această vale era dominată de o masă deluroasă în spatele orașului Cassino. Punctele excelente de observație de pe culmile câtorva dealuri le-au permis germanilor să detecteze mișcările aliaților, să peîntâmpine înaintarea
Bătălia de la Monte Cassino () [Corola-website/Science/321929_a_323258]
-
Rapido) după care râul rezultat primea numele de Garigliano (adesea denumit „Gari” de Aliați) care continua către mare. Cu solidele sale fortificații montane, cu traversări dificile de râuri (care erau nu doar rapide, ci și deviate de germani pentru a inunda fundul văii și a face condițiile de înaintare și mai grele pentru orice atacatori), Cassino era cuiul Liniei Gustav, cea mai puternică linie de apărare ce făcea parte din Linia de Iarnă. Din cauza semnificației istorice a abației benedictine veche de
Bătălia de la Monte Cassino () [Corola-website/Science/321929_a_323258]
-
au fost aproape de reușită, dar când s-a ordonat în sfârșit asaltul pe stânga în acea seară, era deja prea târziu: apărarea germană se reorganizase și, cel mai important, a început din nou să plouă, contrar prognozelor. Ploaia torențială a inundat craterele bombelor, a transformat molozul în mocirlă și a blocat comunicația, radiourile neputând funcționa în umezeală. Norii negri de ploaie au obturat și lumina lunii, îngreunând misiunea de eliberare a drumurilor printre dărâmături. Pe dreapta, neozeelandezii capturaseră Dealul Castelului și
Bătălia de la Monte Cassino () [Corola-website/Science/321929_a_323258]
-
șase compartimente indundate și avea pereții etanși ridicați până la puntea B. Aceste măsuri au fost luate după dezasrul navei "Titanic" ("Titanic" nu putea să plutească decât cu maxim patru compartimente indundate și, în urma ciocnirii cu icebergul, cinci compartimente au fost inundate). Totuși, a fost alt factor care se pare că ar fi pecetluit soarta navei "Britannic": hublourile deschise. Majoritatea au fost deschise pentru aerisirea cabinelor. Pe masura ce înclinația navei creștea, apa pătrundea prin aceste hublouri, inundând și al șaptelea compartiment. Având mai
HMHS Britannic () [Corola-website/Science/305761_a_307090]
-
cu icebergul, cinci compartimente au fost inundate). Totuși, a fost alt factor care se pare că ar fi pecetluit soarta navei "Britannic": hublourile deschise. Majoritatea au fost deschise pentru aerisirea cabinelor. Pe masura ce înclinația navei creștea, apa pătrundea prin aceste hublouri, inundând și al șaptelea compartiment. Având mai mult de șase compartimente inundate, nu mai era decât o chestiune de timp până când navă se scufundă. Pe punte, căpitanul Bartlett încerca să găsească o metodă de a salva navă. La numai două minute
HMHS Britannic () [Corola-website/Science/305761_a_307090]
-
Ciorogârla. După ce râul se desparte în două, Dâmbovița își urmează cursul spre București în albia sa naturală. Astfel, în cazul în care Dâmbovița are un debit foarte mare, surplusul va fi preluat de Râul Ciorogârla și Bucureștiul nu va fi inundat. De asemenea, modificarea traseului natural al râului are și efecte negative precum scăderea debitului râului în aval. Râul trece prin următoarele zone ale capitalei: Semănătoarea, Grozăvești (unde își va modifica traseul spre S-E), Cotroceni, Eroilor (își schimbă direcția spre
Râul Dâmbovița () [Corola-website/Science/297446_a_298775]
-
devine un fenomen din ce în ce mai rar și nivelele de dioxid de sulf sunt în scădere. Numeroase cursuri de apă și zone de coastă au fost și ele contaminate de activitatea industrială și agricolă și, din cauza creșterii nivelului apelor, Veneția a fost inundată în mod repetat în ultimii ani. Deșeurile provenite din activități industriale nu sunt evacuate întotdeauna prin mijloace legale și au produs efecte permanente asupra sănătății locuitorilor zonelor afectate, așa cum este cazul cu dezastrul de la Seveso. Țara a avut și câteva
Italia () [Corola-website/Science/296633_a_297962]
-
mai este. (Umbla la vremea respectivă un zvon, nu se știe cât de adevărat deoarece nu au apărut nici desminți în presă, că înecarea Ostrovului s-a făcut din dorința unui lider local de partid comunist, pentru a-i nu inunda grădina. Cert este că locul respectiv se află în aval de baraj cu circa 150 m.) Video
Schitul Ostrov () [Corola-website/Science/302109_a_303438]
-
de tone de cărbune pe zi, în comparație cu 1000 de tone consumate de "Lusitania" și "Mauretania". Pe data de 20 septembrie 1911, primul mare incident major al Olympicului a fost coliziunea cu navă de război britanică, HMS "Hawke". Deși coliziunea a inundat două compartimente etanșe și a îndoit una din elice, Olympicul a fost capabil să se întoarcă în port, la Southampton. Ca rezultat al incidentului, Marină Regală a dat vina pe "Olympic", deoarece dimensiunea ei a creat un curent ce a
RMS Olympic () [Corola-website/Science/304790_a_306119]
-
este din Decembrie în Februarie. Precipitațiile anuale sunt în medie de 890 mm, însă rapoartele variază de la an la an. Datorită amplasării sale, Anguilla este vulnerabilă uraganelor. În 1995 a fost afectată de Uraganul Luis iar în 2000 a fost inundată datorită Uraganului Lenny. Datorită solului nefertil, economia Anguillei nu depinde de agricultură. Industriile principale ale sale sunt turismul, activitățile bancare și pescuitul. Mondeda Anguillei este dolarul caraiban de est (XCD), însă sunt acceptați și dolarii americani. Dolarul caraiban de est
Anguilla () [Corola-website/Science/296829_a_298158]
-
uscat nu plouă deloc, iar râurile se transformă într-un șirag firav de bălți mici. Apoi, în anotimpul ploios (noiembrie- martie), totul înverzește. Apa se revarsă în cascade din lacuri, iar cicloanele din Oceanul Indian aduc atâta ploaie, încât câmpia se inundă, iar drumurile spre Bungle Bungle devin impracticabile. Povestea masivului începe cu 400 de milioane de ani în urmă, când în regiune s-au format uriașe depozite de sedimente desprinse din foștii munți aflați pe atunci la nord. Mai târziu, râurile
Parcul Național Purnululu () [Corola-website/Science/332057_a_333386]
-
din Stroești; renovarea și acoperirea Căminului Cultural din Stroești; acoperirea, restaurarea picturii, efectuarea lucrărilor de drenaj la Biserica Sf. Cuv. Paraschiva din Stroești, în perioada 1990 - 2007; construirea unui nou locaș de cult în Costești - Vâlsan; amenajarea pârâului Bercioaia ce inunda cimitirul satului Stroești (Leonăchescu, 1998; Olărescu, Cionca, Leonăchescu, 2008). 1. A.N.R. - D.A.I.C., Manuscrise, Condica Divanului Domnesc, nr. 43, p. 399 v (fostă 459 v). 2. A.N.R. - D.A.I.C., Manuscrise, Condicile Divanului Domnesc, nr. 12, p.
Stroești, Argeș () [Corola-website/Science/300645_a_301974]
-
la Lake Havasu constă dintr-o ramă de beton placată cu piatră din vechiul pod al Londrei. Pietrele folosite au grosimea de 150-200 mm. Piatra care a rămas a fost dusă la Cariera Merrivale. Când Cariera a fost abandonată și inundată în 2003, câteva din pietrele care au rămas au fost vândute la o licitație online. Actualul Pod al Londrei a fost proiectat de compania . Inginerul șef a fost Alan Simpson , proiectul de structură a fost făcut de o echipă condusă
Podul Londrei () [Corola-website/Science/307340_a_308669]
-
mai 1934, ploile însoțindu-se de grindină și descărcări electrice, ducând la scurgeri abundente de sedinmente dinspre depresiunea de vest către oraș. Din cauza infrastructurii deficiențe și a lipsei de canale de drenaj, orașul de jos și ulițele sale au fost inundate, producându-se mari pagube. În inundațiile masive produse prin surprindere au pierit 35 locuitori, sute fiind răniți. Sute de persoane au rămas fără adăpost după ce s-au distrus circa 100 case. După inundații, în locul ruinelor caselor dărâmate s-a construit
Tiberias () [Corola-website/Science/311769_a_313098]
-
domoli pe alocuri fragmentați de ravene, lățimea albiei variază între 100 și 440 m, adâncimea maximă e de 6-8 m, iar viteza se micșorează până la 0,7 m/s. Odată cu creșterea nivelului apelor Dunării, Prutul își încetează scurgerea, se revarsă, inundând suprafața vastă a luncii sale. Lunca râului este parțial înmlăștinită. Încă în prima jumătate a secolului XX, o parte a luncii Prutului era ocupată de bălți, mlaștini, lacuri în care viețuia o lume animală acvatică foarte bogată (pești, păsări, mamifere
Râul Prut () [Corola-website/Science/297383_a_298712]
-
disidenților religioși din strada Coombe, ai cărei credincioși se autodenumeau la început „independenți” și apoi au fost cunoscuți sub denumirea de „. scrie că familia trăia atât de aproape de mare, încât aceleași furtuni care loveau stâncile și scoteau la iveală fosile inundau uneori casa familiei Anning, obligându-i o dată chiar să iasă pe geamul dormitorului de la etaj ca să nu se înece. Richard și Molly au avut zece copii. Primul copil, Mary, s-a născut în 1794. Ea a fost urmată de o
Mary Anning () [Corola-website/Science/322882_a_324211]
-
să se afle pilonii de susținere. Decorațiunea din stuc subliniază acest paradox prin crearea unei legături între perete și arcul ce aparține unui anumit perete. Acest lucru creează sentimentul că peretele este doar o coajă și că întreaga construcție este inundată de lumină. Întreaga biserică este apoi percepută, de asemenea, ca un relicvariu în care se află o relicvă sfântă (limba Sfântului Ioan Nepomuk). Altarul principal de pe partea de est este plasat într-o arcadă mare. Vârful altarului ajunge la balustrada
Biserica de pelerinaj Sfântul Ioan Nepomuk () [Corola-website/Science/327024_a_328353]
-
cel cu asigurarea de 0,1% este de 900 m³/ s. Canalul pentru devierea apelor calculat la un debit de 144 m³ /s (asigurare 10%) s-a dovedit a fi insuficient, pentru trecerea apelor în perioada de execuție, șantierul fiind inundat de două ori. În amplasamentul stabilit, secțiunea transversală a văii este largă de 300 m în albie și de peste 500 m la nivelul coronamentului. Sub un strat de acoperire din cluviuni recente de 3-5 m grosime, iar pe versanți de
Lacul Poiana Uzului () [Corola-website/Science/308142_a_309471]
-
lacul învecinat Iosif. În anul 1978 s-a ajuns la situația în care pilierul despărțitor dintre mina 1 Mai și lacul Iosif (la nivelul orizontului -90 m) a cedat, iar apele s-au revărsat în camerele minei, pe care au inundat-o în întregime în câteva minute. Minierii care lucrau în acel schimb s-au putut salva, ieșind la suprafață pe treptele puțului de aeraj. Această catastrofă minieră a dus la sistarea definitivă a exploatării sării în stare solidă la Ocna
Salina Ocna Mureș () [Corola-website/Science/312619_a_313948]
-
existente de la sfârșitul secolului al XVIII-lea până în prima jumătate a secolului al XX-lea pe cupola masivului de sare, au dispărut, fie demolate, fie prăbușite în minele vechi. În ultimii ani au fost demolate și instalațiile aferente minei Mihai (inundată în anul 1978), aflate în incinta întreprinderii (puțul de extracție, moara etc).
Salina Ocna Mureș () [Corola-website/Science/312619_a_313948]
-
de Fier I de pe Dunăre, în zona de vărsare a râului Cerna în Dunăre. La recensământul din 2002, populația orașului era de locuitori. Ca urmare a realizării lacului de acumulare Porțile de Fier I, vechea vatră a orașului a fost inundată în 1970, iar populația a fost strămutată pe un nou amplasament, incluzând terasele Dunării și ale Cernei și versantul de sud al Munților Almăjului, unde s-a construit un oraș complet nou (1966-1971), care a înglobat și satele Jupalnic, Tufari
Orșova () [Corola-website/Science/297034_a_298363]