1,922 matches
-
-așa, ridică mâna din cot, poți să faci ce vrei, numa’ pocnești din degete, îl răsucești oleacă și-ți cad toți la picioare, o să lingă podeaua, fără să-ți dai seama, ca să zic așa... A început să-mi pâlpâie o luminiță între sinapse și l-am și vizualizat pe Herr Direktor, cu fața lui de corcodușă uitată pe plită, în patru labe, mișcându-și posteriorul în temenele, proptindu-se din când în când cu nasul de adidașii mei. Ajustez imaginea: îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
îndepărtat - ci un sunet puternic, huruitor. De bună seamă, o să trezească toată casa, reflectă ea, dar, când avionul ateriză pe pistă și motorul fu redus la tăcere, casa rămase tot cufundată în tăcere. Fetița se uită afară. Se vedea o luminiță undeva în depărtare, poate pe pista de aterizare, dar, în afară de asta, nu era decât întuneric. Ferestrele casei nu dădeau spre oraș, ci spre depărtări, iar dincolo de marginea grădinii nu era decât savana, copăcei, petice de iarbă și arbuști țepoși și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Râsul meu e darul pe care vreau să ți-l fac. OMUL: Ce vrei să spui? MICUL PRINȚ: Uite, stelele nu sunt la fel pentru toți oamenii. Pentru unii, cei care călătoresc, stelele sunt călăuze. Pentru alții sunt numai niște luminițe. Savanții văd în ele doar probleme. Pentru Afaceristul meu, erau bucăți de aur. Însă pentru dânșii toate stelele astea nu au grai. Numai pentru tine stelele vor fi ca pentru nimeni altul... OMUL: Fă-mă să înțeleg. MICUL PRINȚ: E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
un perete numai din sticlă, care dădea spre terasă. În timp ce Zach îi dădea bacșiș băiatului care ne cărase bagajele, eu am ieșit pe terasă și, învăluită în aerul vesperal, am privit Los Angeles-ul noaptea. Priveliștea era electrizantă, cu milioanele de luminițe care se întindeau de sus, din Hollywood, până în vale. Deși eram epuizată, apartamentul era atât de sexy, încât eram sigură că Zach nu va ezita să pătrundă adânc în Brazilia și poate să exploreze și jungla amazoniană. —Zach! Vrei să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
cântat pe care îl recunosc brusc. Din păcate, nu poate să vină în seara asta. Dar am ceva pentru tine - și, în afară de asta, ți-l dau chiar pe el la telefon, vrea să te salute. Îmi întinde un mobil cu luminițe aprinse. Total buimacă, îl iau și-l duc la ureche. — Bună, Samantha, aud glasul tărăgănat, de om de afaceri, al lui Daniel. Uite ce e, scumpete, sunt băgat într-o megaafacere. Nu pot să vin. Mă străbate un val de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
drăguț din partea dumneavoastră. — Trebuie să plec și eu, spune Iris, ridicându-se. Noapte bună și mersi. Te putem cumva ispiti să vii cu noi la cârciumă, Iris ? spune Eamonn. — În seara asta nu. Zâmbește, și chipul îi e luminat de luminițele de basm. Noapte bună, Samantha. Noapte bună, Nathaniel. — Noapte bună, mamă. — Noapte bună, Eamonn. — Noapte bună, Iris. — Noapte bună, bunicule, zic. O spun automat, fără să-mi dau seama ce spun. Rămân împietrită, cu sângele ridicându-mi-se în obraji
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
întoarcă porcul în frigare. Ce să facă? — E o chestie tradițională de‑a localnicilor, zice Suze vag. Tatei i se face onoarea de a fi lăsat să frigă primul porc, pentru că e proprietarul insulei. În ochii lui Suze apare o luminiță ciudată. De fapt, mereu caută să paseze onoarea asta altcuiva. Bănuiesc că n‑ai chef să îl înlocuiești tu anul ăsta, nu? Trebuie să porți o pălărie haioasă și să înveți o poezie în galeză, dar e destul de ușoară... — Suze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
ziar. — Stați puțin. Dumneavoastră sunteți? zice, arătând spre poză. — Am fost, spune Luke după o pauză. Haide, Becky. Lasă‑mă să‑ți fac măcar cinste cu o băutură. Ne așezăm la o măsuță cu două pahare de Pernod dinainte. Văd luminița de la telefonul lui Luke licărind scurt la fiecare cinci secunde, indicând că e căutat. Dar pare să nu observe. Am vrut să te sun, îmi spune, privind în pahar. Am vrut să te sun, în fiecare zi. Dar știam ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
forma alt cot. Îi părea lui Lambert tot atât de eroic ca și trecerea cu succes a tuturor încercărilor care deschidea calea spre Graal. Ținându-l cu brațul întins, detectorul începu să atârne tot mai greu în mâna lui Ripley. Deodată, o luminiță începu să pâlpîie la baza ecranului. Acul de nivel tremură imperceptibil. Această mișcare nu venea de la ea. Cu inima bubuind în piept văzut tresărirea acului și fixarea lui aproape pe zeroul imprimat pe scală. Înainte de a-și avertiza colegii, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
dârele de umbră și se apropie. În sas clipeau mai multe semnalizatoare dintre care unul verde smarald, deosebit de luminos. Bestia părea hipnotizată de lumina aceea, se apropie până-n prag. Hai, spurcăciune! gândi inginerul, în culmea nervozității. Privește mai de aproape luminița aia verde! Da, așa... Vrei să fie numai a ta? Da, bine-nțeles! Așa că mai fă un pas și ia-o! Doar un pas, doi înăuntru și va fi a ta pe veșnicie. Dumnezeule, numai doi pași... Fascinat de clipirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
am mângâiat tristețea, au înflorit asemenea unor maci, o vară. Atât. Pune-mă la încercare. Vei vedea că, oricâte opreliști mi se vor așeza în față, le voi învinge. Voi fi sportiva de pe podium care va împărți cu tine chiar luminița de la capătul tunelului; (murmurul dorului de iubire ți-l voi face cadou în secret). dar nu mă pune să îți ghicesc gândurile; ar fi o povară! Strămutare Simt că trăiesc o altă viață, în noua mea locație, îmbătată de parfumul
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
Gulliver care domnea peste țara piticilor s-a transformat într-o dună de nisip în mijlocul mării, unde piticii, printre cămile și servitori, vor să construiască o cetate Meka. Fugi vară, să nu te blestem că ne-ai trădat copilăria. Nici luminița de la capătul tunelului nu se mai vede; acum privim tablouri cu secerișul lanurilor mănoase de grâu, cu porumb, cu floarea-soarelui, cu viță de vie, tablouri cu păduri și codrii verzi în picioare, tablouri cu case cu cerdac și oameni gospodari
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
a Infinitului se află un mic Univers, plictisit că există, pentru că în toată pustietatea aceea pipernicită, în pomișorul cu crăci uscate ale timpului și aceasta nimeni nu o știe se ambiționa să existe un mic glob de lut, cu o luminiță interioară, care-i menținea suflul vieții, cu o îndărătnicie pe care nici ea nu și-o pricepea. Acolo spun Vocile ar fi locul de naștere a toată șleahta de rubedenii ce le monitorizează permanent ca să le amintească mereu cine sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
pup și te iubesc „forever”! Frumoasa fată pe care vestea bună o răvășise și o bucurase foarte mult căpătase viteză și clarviziune În gândire, mirându-se și ea de unde atâtea soluții la problema ei devenită cea mai importantă. Apoi, cu luminițe În priviri, se simți datoare să explice: Nene ... Olaru și nu Popa, află că ce am spus la telefon este adevărat, mă căsătoresc cu doctorul Obreja, cu celebrul doctor Obreja, cel care mi a salvat tatăl! Este mai mare cu
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
ușa se deschise fără zgomot și ... surpriză! În hol Își făcu pariția nimeni alta decât ... frumoasa contabilă de la Partizanul! Odată cu aceasta, În apartament a intrat și mirosul rafinat al unor parfumuri scumpe precum și exuberanța unei femei care avea În ochi luminițe a căror rost băiatul nici nu Îndrăznea să-l deslușească. Fata luă un aer poznaș și-l Întrebă: Gata băiete, ce ai găsit și ce mă costă? Hai că nu prea am timp! Băiatul olarului avea fața mai roșie decât
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
dar nu am nicio Întâlnire! Cum așa? Nu ai o prietenă? Ba, am trei, dar sunt prietene și nu iubite! Fata nu se miră prea mult, mai turnă În cele două păhăruțe, ciocniră și adevăr sau iluzie, băiatul parcă observă luminițele din ochii fostei sale profesoare de geografie, ba mai mult, când fata Își trecu un picior peste celălalt, făcu această mișcare un pic mai lent, timp În care o mică porțiune dintr-o priveliște nepământeană Îi Încălzi tot corpul său
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
a soțului său Grigore, Grig Moldoveanu, o casă așa cum nu și putea imagina nici În visările sale poetice, lux și bun-gust. Au gustat ceva și au băut câte puțin iar Rică Olaru a surprins În ochii neasemuitei frumuseți feminine o luminiță de bucurie și tristețe simultană, atunci când Ger a făcut gestul de a arăta către dormitor. O luă În brațe și cu multă tandrețe o culcă și Începură să se iubească așa cum parcă nu o mai făcuseră, G era extrem de posesivă
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
poate să-și spele sărmanul păcatele, dar nu a avut destulă putere și curaj. -Mi-ar fi plăcut să-l cunosc, mie oricum Îmi place viața pe care o duc și nu aș vrea să mi-o schimb, Antoniu. Ce sunt luminițele alea din depărtare? Se văd ca niște licurici. Nu vrei să mă duci până acolo? Când mă drogam, vedeam tot timpul niște luminițe pe care Încercam să le prind cu mâna, dar nu ajungeam niciodată la ele. -Luminile de pe aeroport
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
place viața pe care o duc și nu aș vrea să mi-o schimb, Antoniu. Ce sunt luminițele alea din depărtare? Se văd ca niște licurici. Nu vrei să mă duci până acolo? Când mă drogam, vedeam tot timpul niște luminițe pe care Încercam să le prind cu mâna, dar nu ajungeam niciodată la ele. -Luminile de pe aeroport. Se văd ca niște licurici pentru că sunt foarte departe de noi. -N-am văzut niciodată un aeroport. Nu am zburat niciodată cu avionul. Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
la fel de periculos că heroină Adrian Condrea, Cristina R. Iordan Ziarul, 02 August, 2006) Oare cum, de ce s-a ajuns aici? Golful larg se întinde în ambele direcții parcă la nesfârșit, acolo unde, la contopirea țărmului cu marea, sclipesc intermitent două luminițe. Farurile. Spre ele se întinde masă de lumini a stațiunii: sute, mii de camere de hotel în care oamenii se pregătesc pentru a doua parte a zilei de vilegiaturiști: viața de seară. Mult mai aproape, masa de lumini ce reprezintă
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
fiecare miercuri, când Gabi se duce moartă-coaptă cu abonamentul ei de Cinematecă. Să fie gălăgie În jur, nimeni, În afară de tine, Mihnea să nu-l asculte pe Gimmi cum se dă mai departe mare șmecher, cu amănunte la ce se pricep Luminița și prietena ei. Și atunci, ție, Mihnea, să-ți vină ideea cretină să mergi pe balustradă din camera voastră până În balcon la Lumi, să te faci omul invizibil: The Invisible Man cu Michael Cretzu, melodia ta preferată, Mihnea. Și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
din pricina parțialului ratat. Poate să fi fost stresat de sesiunea care se apropie și de amintirea celeilalte În care avusese două boabe. Poate nu mai putea să adune Într-o singură imagine ceea ce lui i se păruse că ar fi Luminița și ceea ce auzise cu o oră Înainte de la Gimmi că s-ar fi vorbit despre ea. * Degeaba Însă, mi-am amintit tristețea cu care se uita la cutia goală, În multele nopți care au urmat, când un insuportabil sentiment de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
decât râsul lui Gimmi, care iar se dădea mare șmecher: — Lăsați-l, bă, să degere puțin afară, că, În halul În care e, n-are ce să-i strice! Așa că, dorind poate din ce În ce mai puțin să vezi ce se Întâmplă la Luminița În cameră, clătinându-te, abia stăpânindu-te să nu vomiți, tu, dragă Mihnea, te-ai urcat pe balustradă și, când te-ai dezmeticit, după câțiva pași ai descoperit că era mult mai Îngustă decât Îți imaginaseși și că până jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
mai Înghețat, tot mai Îngrozit, clătinându-te, gândind ce? Simțind ce? Oricât mă voi strădui toată viața de acum Înainte, tot nu voi reuși să aflu. Și pasul greșit să-l faci chiar Înainte să pășești În balconul de la camera Luminiței... * L-aș fi putut striga, l-aș fi tras de pe balustradă, jos, pe balcon, și, dacă ne-am fi Încăierat, ceilalți ar fi sărit să ne despartă. A trebuit să-i ascult, de ce? Să mă duc după țigări, de ce fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
legătură are? Lauren dă din umeri. ― Nu știu, doar ține minte că atunci când sunt prea mulți... ― Of, Lauren. O înghiontesc ușor și ea-mi zâmbește, pentru că știe că mă simt deja un pic mai bine. ― Vezi, spune Lauren. Există o luminiță la capătul tunelului, și amândouă începem să râdem. Așa e mai bine, continuă ea. Poți să stai aici cât de mult vrei tu. ― Asta e cealaltă chestie, spun eu nefericită. Am încercat să-mi schimb zborul azi dar nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]