7,832 matches
-
se întâmplă pentru că a invadat, totodată, ansamblul producției romanești. Nu putem analiza toate cazurile posibile; vom evoca rapid numai câteva exemple semnificative. Seriile de fantasme, ca în partea pornografică din Le Roi des fées, constituie un caz-limită. Nu numai că naratorul este, în același timp, actorul și unicul focalizator, dar și prezentul este performativ: face ca tot ceea ce exprimă să se desfășoare. Acest fapt rezolvă în mod deosebit de economic constrângerile la care este supus dispozitivul pornografic. "Eu" prescrie automat cititorului punctul
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
că scena exprimă dorințele unui aranjor atotputernic al cărui punct de vedere este constrâns să-l adopte. Se poate însă obține un efect apropiat de persoana a treia, cu condiția ca textul să arate că, în realitate, proiectează direct fantasmele naratorului. Este cazul volumului L'Amie de G. de Saint-Avit. Iată începutul povestirii intitulate La cuisine [Bucătăria]: "Amantul lui L vine după ea în bucătărie. Îmbrăcată cu o bluză care-i ajunge până deasupra genunchilor, ea stă în picioare lângă masă
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
atotputernic; în schimb, viitorul menține o discontinuitate ireductibilă în raport cu situația de enunțare: enunțătorul își asumă distanța dintre situația sa actuală și situația fantasmată. În contrast cu sistemul enunțiativ pus în scenă de Le Roi des fées intră secvențele pornografice în care un narator invizibil înfățișează actele actorilor la persoana a treia, cu verbele la perfect simplu sau imperfect. Deci nu mai este vorba de fantasme direct exprimate. Faptul că naratorul și personajul focalizator sunt diferiți prezintă avantaje pentru înfățișarea operațiunilor, dar face exprimarea
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
în scenă de Le Roi des fées intră secvențele pornografice în care un narator invizibil înfățișează actele actorilor la persoana a treia, cu verbele la perfect simplu sau imperfect. Deci nu mai este vorba de fantasme direct exprimate. Faptul că naratorul și personajul focalizator sunt diferiți prezintă avantaje pentru înfățișarea operațiunilor, dar face exprimarea subiectivității mai indirectă. În cazul acesta, trebuie, întrucâtva, să compenseze distanța enunțiativă prin diverse mijloace. Naratorul dispune a priori de mai multe posibilități: (a) poate să nu
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
Deci nu mai este vorba de fantasme direct exprimate. Faptul că naratorul și personajul focalizator sunt diferiți prezintă avantaje pentru înfățișarea operațiunilor, dar face exprimarea subiectivității mai indirectă. În cazul acesta, trebuie, întrucâtva, să compenseze distanța enunțiativă prin diverse mijloace. Naratorul dispune a priori de mai multe posibilități: (a) poate să nu privilegieze nici un actor din scenă, circulând printre toți și revenind, în anumite momente, la o poziție de exterioritate; ( b) poate privilegia unul dintre actori; (c) se poate mulțumi cu
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
persoana a treia, perfect compus/imperfect), este că-i permite cititorului să se deplaseze între punctul de vedere al unui spectator exterior și cel al unui participant sau altul. Desigur, simpla evocare a unor acte sexuale este potențial excitantă, dar naratorul trebuie să trezească dorința chiar și atunci când adoptă un punct de vedere exterior. Acesta este și cazul și aici. Când este vorba de exprimarea afectelor actorilor, naratorul utilizează două procedee distincte, dar convergente: femeia scoate exclamații, iar bărbatul devine centrul
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
sau altul. Desigur, simpla evocare a unor acte sexuale este potențial excitantă, dar naratorul trebuie să trezească dorința chiar și atunci când adoptă un punct de vedere exterior. Acesta este și cazul și aici. Când este vorba de exprimarea afectelor actorilor, naratorul utilizează două procedee distincte, dar convergente: femeia scoate exclamații, iar bărbatul devine centrul de percepție, după cum se subliniază în fraza: "a continuat să-i privească expresia feței", care indică retrospectiv că bărbatul este focalizatorul descrierii precedente. Enunțul exclamativ repetat de
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
cooperării sexuale. La modul general, scriitura pornografică privilegiază exclamația, pentru că este vorba despre un tip de enunțare care implică o adeziune a trupului enunțătorului și care se prezintă ca și cum i-ar fi smulsă locutorului prin intensitatea afectului. Simpla folosire de către narator a termenilor evaluativi pozitivi, cum este cazul în textul lui A. Nin ("delicat", "blândețe"), este și ea de o mare eficacitate, în măsura în care aceste cuvinte pot fi raportate nu numai la ambii parteneri, ci și la atmosfera în care se scaldă
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
în măsura în care aceste cuvinte pot fi raportate nu numai la ambii parteneri, ci și la atmosfera în care se scaldă ansamblul scenei. Un procedeu comod, în multe privințe, pentru satisfacerea mecanică a constrângerilor dispozitivului pornografic este de a-l transforma pe narator într-un martor al scenei, cel mai adesea într-un voyeur. Acest fapt permite totodată atribuirea unui reper subiectiv pentru punctul de vedere și păstrarea unui loc pentru cititor, pe care dispozitivul lecturii pornografice îl pune oricum în postura de
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
cel mai adesea într-un voyeur. Acest fapt permite totodată atribuirea unui reper subiectiv pentru punctul de vedere și păstrarea unui loc pentru cititor, pe care dispozitivul lecturii pornografice îl pune oricum în postura de voyeur. Cazul ideal este când naratorul se află în postura de voyeur interesat, ceea ce, mai ales într-un proces de inițiere, este un mod de a fi actor. De pildă, în Dialogul dintre Giulia și Madalena, prima etapă de inițiere a naratoarei, atunci în vârstă de
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
situației de voyeurism: o tânără inocentă (în epocă, o fată de unsprezece ani nu mai este chiar o copilă) care privește un bărbat masturbându-se. În orice caz, chiar dacă nu există o situație de voyeurism, chiar dacă nu există nici un actor focalizator, naratorul nu poate să se prezinte cu adevărat ca fiind complet străin de lumea pe care o înfățișează. Adoptă atitudinea unui "narator-martor", adică a cuiva care face parte din lumea personajelor reprezentate, fără a fi însă unul dintre acestea. Se situează
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
să se prezinte cu adevărat ca fiind complet străin de lumea pe care o înfățișează. Adoptă atitudinea unui "narator-martor", adică a cuiva care face parte din lumea personajelor reprezentate, fără a fi însă unul dintre acestea. Se situează deci între naratorul exterior și personaj 34. Prezența lui se manifestă mai ales în fenomenele de "contaminare lexicală", când naratorul utilizează cuvintele pe care personajele au obiceiul să le folosească într-un anumit tip de situație. 4. Vocabularul Dimensiunea modală, într-un text
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
unui "narator-martor", adică a cuiva care face parte din lumea personajelor reprezentate, fără a fi însă unul dintre acestea. Se situează deci între naratorul exterior și personaj 34. Prezența lui se manifestă mai ales în fenomenele de "contaminare lexicală", când naratorul utilizează cuvintele pe care personajele au obiceiul să le folosească într-un anumit tip de situație. 4. Vocabularul Dimensiunea modală, într-un text pornografic, este într-adevăr puternic legată de vocabularul folosit de narator. Domeniul sexualității, ca orice alt domeniu
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
în fenomenele de "contaminare lexicală", când naratorul utilizează cuvintele pe care personajele au obiceiul să le folosească într-un anumit tip de situație. 4. Vocabularul Dimensiunea modală, într-un text pornografic, este într-adevăr puternic legată de vocabularul folosit de narator. Domeniul sexualității, ca orice alt domeniu al activității umane, circumscrie o anumită zonă a lexicului, cea care servește la desemnarea părților trupului și a actelor legate direct de activitățile sexuale. Acest fapt este cu atât mai evident în cazul literaturii
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
prostiei politice, singura armă împotriva acestei societăți satisfăcute și împuțite"49. În această perspectivă, pornografia, "după eșecul din mai", a devenit "una dintre formele de violență capabile să mineze această societate". Astfel, în episodul cel mai transgresiv al cărții, violarea naratorului de către niște câini, el vede "transcrierea violențelor pe care le-am săvârșit noi în Algeria"50. Din cauza acestei cărți, în iulie 1973 va fi judecat pentru "ultraj adus bunelor moravuri". Umbra lui Baudelaire și Flaubert planează, evident, deasupra acestui proces
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
avantajul exprimării directe, al comunicării instantanee, dar și al manipulării eficiente. Marlowe era așadar un vehicul ideal pentru un tip de proză bazată pe observarea rapidă a realității și pe și mai rapida ei descriere. Treptat, vocea devine persoană, iar naratorul se metamorfozează într-un personaj al cărui univers mental ocupă o bună parte din spațiul narațiunii. În ciuda prezenței masive a eroului în textul ca atare, dificultatea definirii și plasării sale într-un context ferm e aproape insurmontabilă. Deși conceput drept
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
adulterului și asasinatul comis de un homosexual pentru a-și răzbuna partenerul. Violența e tratată însă oarecum de sus, fără a se insista pe detaliile sordide ale scenelor. Ne aflăm în fața unei lumi respingătoare mai degrabă pentru că așa ne informează naratorul. Dar el nu ne oferă și descrierea propriu-zisă, în cheie naturalistă - adică probele. Precum un filtru, perspectiva lui Marlowe îngăduie să ajungă la cititor o realitate deja epurată, simplificată, cântărită și catalogată. Există un avantaj în această strategie bazată pe
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
unde se petrece, iar timpul este precizat de: zi, noapte, luna sau anul desfășurării întâmplărilor. Textul epic devine mai atractiv și ușor de înțeles atunci când personajele poartă un dialog antrenant care dă contur și culoare faptelor. În astfel de texte naratorul poate apărea în situații diferite: Discursul narativ este la persoana I, naratorul este prezent la desfășurarea evenimentelor, este protagonistul sau martorul acestora. În textul Amintiri din copilărie de Ion Creangă, povestitorul este personajul principal Nică și participă la acțiune de la
METODE INTERACTIVE LA LIMBA ȘI LITERATURA ROMÂNĂ - clasa a III-a by MARGARETA TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/1588_a_2961]
-
anul desfășurării întâmplărilor. Textul epic devine mai atractiv și ușor de înțeles atunci când personajele poartă un dialog antrenant care dă contur și culoare faptelor. În astfel de texte naratorul poate apărea în situații diferite: Discursul narativ este la persoana I, naratorul este prezent la desfășurarea evenimentelor, este protagonistul sau martorul acestora. În textul Amintiri din copilărie de Ion Creangă, povestitorul este personajul principal Nică și participă la acțiune de la început până la sfârșit. Discursul narativ este la persoana a III-a și
METODE INTERACTIVE LA LIMBA ȘI LITERATURA ROMÂNĂ - clasa a III-a by MARGARETA TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/1588_a_2961]
-
la desfășurarea evenimentelor, este protagonistul sau martorul acestora. În textul Amintiri din copilărie de Ion Creangă, povestitorul este personajul principal Nică și participă la acțiune de la început până la sfârșit. Discursul narativ este la persoana a III-a și prezintă întâmplări. Naratorul a auzit sau și-a imaginat acțiunea și personajele, el nu se implică în povestea relatată. Aici se încadrează multe specii literare precum: poveștile, povestirile, basmele, romanele obiective. 1. În fragmentul Peste 50 de ani I. L. Caragiale prezintă o amintire
METODE INTERACTIVE LA LIMBA ȘI LITERATURA ROMÂNĂ - clasa a III-a by MARGARETA TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/1588_a_2961]
-
poveștile, povestirile, basmele, romanele obiective. 1. În fragmentul Peste 50 de ani I. L. Caragiale prezintă o amintire emoționantă din copilărie. Întâlnirea și cunoașterea domnitorului Al. I. Cuza, emoția cu care l-au primit copiii împreună cu dascălul lor i-au rămas naratorului adânc întipărite în suflet. Domnitorul a înțeles din cuvintele simple ale învățătorului că acolo exista un sentiment sincer, de dragoste față de țară și popor. 2. În lectura O zi de primăvară de Dinu Moroianu și I. M. Ștefan, întâlnim un
METODE INTERACTIVE LA LIMBA ȘI LITERATURA ROMÂNĂ - clasa a III-a by MARGARETA TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/1588_a_2961]
-
însușirile pictorului completând propoziția lacunară: biletul nr. 1: Iubea natura, fiindcă... biletul nr. 2: Era modest pentru că... biletul nr. 3: A fost pasionat de pictură și în ultima clipă a vieții... Învățătorul îi inițiază pe elevi în stabilirea raportului dintre narator și personaj, pentru a nu face greșeli de redactare a unor compuneri personale în care ei folosesc discursul la persoana I și a III-a. Pentru receptarea și prelucrarea textelor vom avea în vedere: prezentarea la lecție a materialului ilustrativ
METODE INTERACTIVE LA LIMBA ȘI LITERATURA ROMÂNĂ - clasa a III-a by MARGARETA TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/1588_a_2961]
-
biologică și de conștiința morții, „sensul unic” al vieții este satisfacerea instinctului vital, fără interogații și angajări. Însă această cale nu neutralizează obsesia unui „altceva” nedefinit. Autorul folosește o formulă epică modernă, structurându-și cartea în trei părți, cu trei naratori - Povestește ea..., Povestește el..., Și acum autorul. Scris în alt registru, romanul Fericirea nu are istorie (1942) pare o replică la dezorientarea din Altceva - fericirea este posibilă urmând căile firești ale vieții și nu alergând după himere. Volumele Amarul sânge
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285406_a_286735]
-
inițiatic al personajelor vizează regăsirea identității pierdute în contactul pervertitor cu puterea sau în exil, iar experiența individuală capătă semnificații de orizont existențial. Lumea Burnei reapare în Demonul discret (1996), dar de data aceasta personajele evadează din spațiul lor consacrat: naratorul Matei se află acum într-un turn de observație dintr-un oraș străin, de unde scrutează lumea cu o lunetă. Ca și în romanele mai vechi, B. plasează criza individuală a omului modern, incapabil să-și depășească statutul de demon mărunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285600_a_286929]
-
vas de lut ascuns Într-o peșteră de lîngă satul Nag Hammadi din Egiptul de Sus. Povestirea, spusă și răspusă de nenumărate ori, și-a pierdut acum interesul și a ieșit din sfera memoriei recente a omenirii. Cel mai bun narator al ei rămîne James M. Robinson, editor general al traducerii engleze a codicelor 1, care a condensat-o Într-un scenariu de un echilibru perfect, cu personajele În alb-negru, părînd desprinse dintr-o nuvelă de Hemingway sau dintr-un film
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]