1,782 matches
-
mărunt, cu mici diagrame și scheme, relatând emoția acestuia când a descoperit bacteriile mărite de microscop sau pasionantele dezbateri dintre el și Newton privind natura gravitației. Chiar dacă cei doi au ajuns să fie adversari înversunați, sunt memorabile cuvintele pe care Newton i le-a scris lui Hooke: pentru a vedea cât mai departe trebuie să stai pe umerii uriașilor. Robert Hooke a prezidat timp de 22 de ani Departamentul de Experimente al Societății Regale, fiind secretar al societatii pentru cinci ani
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
avansat mult investigațiile meteorologice. Tot Hooke a instituit o publicație meteorologică sub auspiciile Societății Regale, a stabilit rolul radiației solare și a rotației Pământului în jurul Soarelui în determinarea vremii. El este considerat părintele prognozelor meteo. Cu cinci ani înainte ca Newton să fi publicat lucrarea sa Principia în care a expus și legea atracției universale, Hooke a susținut 9 la Societatea Regală o prelegere în care formula ideea existenței gravitației universale precum și ideea că forța de atracție este invers proporțională cu
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
noștri de temut: microbii monștri invizibili, nemiloși care pătrund în organism și aduc boli sau moarte. În 1673 Leeuwenhoek a scris despre uimitoarea sa descoperire Societății Științifice Regale din Londra, printre ai cărei membri, la acea vreme, se numărau Isaac Newton, Robert Boyle, Robert Hooke, Cristopher Wren. Leeuwenhoek provenea dintr-o familie modestă și avea serioase lacune în instruire. Scrisorile lui către Societatea Regală Britanică necesitau o traducere din dialectul olandez vorbit de el în limba engleză. În această primă scrisoare
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
ani. Din păcate, nimeni nu a aflat acest lucru până de curând, așa că Galileo a primit toate meritele. Harriot a fost un gentleman bogat, ce nu își dorea nici faimă, nici bani, precum Galileo. Micul șervețel vărgat al lui ISAAC NEWTON Timp de aproape două mii de ani oamenii de știință au considerat că toate culorile se formează prin amestecul luminii cu întunericul. De exemplu, în culoarea albastră există mai mult întuneric și mai puțină lumină, iar în culoarea galbenă există multă
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
galbenă există multă lumină și puțin întuneric. După această teorie ar rezulta că principale sunt culorile alb și negru, iar celelalte sunt combinații ale acestora în diferite proporții. Primul care a verificat și a infirmat această teorie a fost Isaac Newton (1642 - 1727). În anul 1666, la vârsta de 24 de ani, ocupându-se de studiul luminii solare, Newton a făcut următoarea experiență: a închis fereastra camerei cu un oblon de lemn. Printr-o deschizătură îngustă a acestuia a pătruns un
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
negru, iar celelalte sunt combinații ale acestora în diferite proporții. Primul care a verificat și a infirmat această teorie a fost Isaac Newton (1642 - 1727). În anul 1666, la vârsta de 24 de ani, ocupându-se de studiul luminii solare, Newton a făcut următoarea experiență: a închis fereastra camerei cu un oblon de lemn. Printr-o deschizătură îngustă a acestuia a pătruns un fascicul foarte subțire de lumină care a căzut pe o prismă de sticlă pusă în calea acestuia. Pe
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
îngustă a acestuia a pătruns un fascicul foarte subțire de lumină care a căzut pe o prismă de sticlă pusă în calea acestuia. Pe peretele opus a apărut o dungă de lumină colorată în toate culorile curcubeului. Astfel a ajuns Newton la marea descoperire. Explicarea culorilor admisă până atunci de toată lumea a căzut. Culoarea albă s-a dovedit a fi un amestec de șapte culori, iar prisma, spunea Newton, are numai rolul de a descompune lumina în culorile componente. Continuând experimentarea
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
o dungă de lumină colorată în toate culorile curcubeului. Astfel a ajuns Newton la marea descoperire. Explicarea culorilor admisă până atunci de toată lumea a căzut. Culoarea albă s-a dovedit a fi un amestec de șapte culori, iar prisma, spunea Newton, are numai rolul de a descompune lumina în culorile componente. Continuând experimentarea, Newton și-a propus să verifice dacă o radiație simplă (monocromatică) mai poate fi descompusă la o altă trecere prin prisma optică. În acest scop el separă din
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
la marea descoperire. Explicarea culorilor admisă până atunci de toată lumea a căzut. Culoarea albă s-a dovedit a fi un amestec de șapte culori, iar prisma, spunea Newton, are numai rolul de a descompune lumina în culorile componente. Continuând experimentarea, Newton și-a propus să verifice dacă o radiație simplă (monocromatică) mai poate fi descompusă la o altă trecere prin prisma optică. În acest scop el separă din radiația emergentă o singură culoare, o trimite pe o altă prismă și constată
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
acest scop el separă din radiația emergentă o singură culoare, o trimite pe o altă prismă și constată că nu se mai descompune în alte radiații. Constatând că prin nici o metodă culoarea unei radiații simple nu se mai poate modifica, Newton formulează principiul invariabilității culorilor simple. Pentru a explica deviația diferită a radiațiilor monocromatice la trecerea prin prismă Newton admite că răspunzător este fenomenul de refracție a luminii: indicele de refracție al sticlei diferă funcție de culoarea luminii (dispersia luminii). Lumina - amprenta
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
că nu se mai descompune în alte radiații. Constatând că prin nici o metodă culoarea unei radiații simple nu se mai poate modifica, Newton formulează principiul invariabilității culorilor simple. Pentru a explica deviația diferită a radiațiilor monocromatice la trecerea prin prismă Newton admite că răspunzător este fenomenul de refracție a luminii: indicele de refracție al sticlei diferă funcție de culoarea luminii (dispersia luminii). Lumina - amprenta atomilor Newton nu a încercat să afle dacă lumina produsă de alte corpuri incandescente are același spectru cu
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
principiul invariabilității culorilor simple. Pentru a explica deviația diferită a radiațiilor monocromatice la trecerea prin prismă Newton admite că răspunzător este fenomenul de refracție a luminii: indicele de refracție al sticlei diferă funcție de culoarea luminii (dispersia luminii). Lumina - amprenta atomilor Newton nu a încercat să afle dacă lumina produsă de alte corpuri incandescente are același spectru cu cel solar. De această problemă s-a ocupat cu două secole mai târziu chimistul german Robert Wilhelm Bunsen (1811 - 1899) și fizicianul german Gustav
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
indiciu sigur în identificarea substanței și deosebirea ei de altă substanță. Studiul spectrelor a devenit o metodă de cercetare deosebit de sensibilă și precisă. Valoarea spectroscopiei a devenit în scurt timp limpede. Spectroscopia, care își are originile în demonstrația făcută de Newton asupra naturii compuse a luminii, a dobândit brusc o largă aplicabilitate. Fiecare element prezenta un spectru specific care putea fi văzut, înregistrat și măsurat. Rezultatele lor erau de cea mai mare importanță, notează Abraham Pais, referindu se la Kirchhoff și
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
de a descrie complet și în modul cel mai simplu mișcările ce se produc în natură. Întemeierea teoriei propriu-zise a mișcării i se datorează lui Galileo Galilei (1564 - 1642), iar dezvoltarea ei unui număr mare de fizicieni; Christiaan Huygens, Isaac Newton au adus-o pînă la un anumit grad de perfecțiune; în onoarea lui Newton, o numim mecanică newtoniană. Pentru Aristotel (384 -322 î.Hr.), ca de altfel pentru toți cei care au trăit până la Galilei, greutatea și ușurința erau calități aparținând
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
în natură. Întemeierea teoriei propriu-zise a mișcării i se datorează lui Galileo Galilei (1564 - 1642), iar dezvoltarea ei unui număr mare de fizicieni; Christiaan Huygens, Isaac Newton au adus-o pînă la un anumit grad de perfecțiune; în onoarea lui Newton, o numim mecanică newtoniană. Pentru Aristotel (384 -322 î.Hr.), ca de altfel pentru toți cei care au trăit până la Galilei, greutatea și ușurința erau calități aparținând în mod absolut anumitor substanțe; este greu orice corp atras spre centru (el înțelegând
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
fost reluate ulterior de Edme Mariotte (1620-1684) în Franța (prin 1670 acesta a efectuat numeroase experiențe de rezistență a aerului la mișcarea corpurilor) și apoi de fizicianul francez Jean Theofile Desaguliers (1683-1744), stabilit în Anglia, în prezența unor martori iluștri: Newton, Halley, Derham. Acesta din urmă a măsurat rezistența aerului față de corpurile în cădere liberă (1721) și a apei care curge prin țevi (1726). Experiența directă și decisivă prin care s-a pus în evidență egalitatea timpilor de cădere a fost
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
din urmă a măsurat rezistența aerului față de corpurile în cădere liberă (1721) și a apei care curge prin țevi (1726). Experiența directă și decisivă prin care s-a pus în evidență egalitatea timpilor de cădere a fost făcută de Isaac Newton (1642-1727) cu ajutorul tubului care-i poartă numele și care este foare cunoscută. Experiența s-a realizat prin introducerea unor corpuri diferite (alice de plumb, bețișoare de lemn, foițe de hârtie, fulgi, etc.) într-un tub de sticlă mai larg, prevăzut
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
în proporții variabile ar forma toate substanțele compuse. Treptat, odată cu dezvoltarea industriei, s-a revenit la concepția atomistă, de această dată pe baze solide, experimentale. Astfel, atomismul este acceptat de către mari oameni de știință ca Galileo Galilei, Christiaan Huygens, Isaac Newton, Pierre Gassendi, Roger Bacon, Daniel Bernoulli, Robert Boyle, Mihail Lomonosov, John Dalton și folosit de către chimiști pentru a explica o serie de aspecte cantitative ale fenomenelor chimice. Încă din secolul al XVIII-lea, abatele Jean Antoine Nollet (17001770) a observat
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
de centrale experimentale. Dintre acestea reactorul nuclear francez Phoenix are cel mai mare succes. Dacă acest tip de reactor nuclear ar deveni usual, rezervele mondiale de uraniu ar ajunge mii de ani. Drumul de la legile mișcării la atomismul lui ISAAC NEWTON În perioada cuprinsă între Galileo Galilei și Isaac Newton, încercarea de a matematiza natura a dus la construirea unor modele teoretice sau experimentale ca noi metode de abstractizare și de generalizare. Realitatea era asimilată cu o relație între particule sau
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
are cel mai mare succes. Dacă acest tip de reactor nuclear ar deveni usual, rezervele mondiale de uraniu ar ajunge mii de ani. Drumul de la legile mișcării la atomismul lui ISAAC NEWTON În perioada cuprinsă între Galileo Galilei și Isaac Newton, încercarea de a matematiza natura a dus la construirea unor modele teoretice sau experimentale ca noi metode de abstractizare și de generalizare. Realitatea era asimilată cu o relație între particule sau corpuri în mișcare, iar această relație se exprima prin
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
face acest lucru dacă el mi-ar putea spune ce anume face ca lucrurile de pe Pământ să se miște în jos. Pentru aceasta ar fi trebuit să fi fost pus la punct calculul infinitesimal, realizare intelectuală înfăptuită mai târziu de Newton și care a reprezentat baza formală pentru a preciza identitatea de natură dintre forțele care acționează asupra astrelor și gravitație. Mai târziu, când Isaac Newton va deduce legile atracției universale, folosește aceeași metodă: face abstracție de forțele studiate, considerând aceste
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
trebuit să fi fost pus la punct calculul infinitesimal, realizare intelectuală înfăptuită mai târziu de Newton și care a reprezentat baza formală pentru a preciza identitatea de natură dintre forțele care acționează asupra astrelor și gravitație. Mai târziu, când Isaac Newton va deduce legile atracției universale, folosește aceeași metodă: face abstracție de forțele studiate, considerând aceste forțe ca fiind matematice și nu fizice. În lucrarea sa, sugestiv intitulată Principiile matematice ale filosofiei naturale, el atrage atenția cititorilor săi că va folosi
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
împinge unul spre altul corpurile ce plutesc în el. Nu insistă asupra căutării cauzei, pentru că ar însemna să elaboreze ipoteze care nu au legătură fermă cu fenomenele, ori o asemenea atitudine nu-și are locul în filosofia experimentală. Interesul lui Newton este canalizat nu spre natura sau calitățile acestor forțe, ci spre cantitățile și proporțiile lor matematice. Abia într-un stadiu ulterior, consideră el, se va putea coborâ la fizică pentru a compara aceste relații și proporții cu fenomenele, iar în
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
fenomenele, iar în final, în stadiul filosofic, se va putea raționa asupra cauzelor acestor legi. Formulând legea atracției universale, expusă în cartea a treia din Principia (manuscrisul lucrării a fost depus la Societatea Regală din Londra în 28 aprilie 1686), Newton afirmă că, în Univers, două corpuri se atrag cu o forță direct proporțională cu produsul maselor acestora și invers proporțională cu pătratul distanței care le separă. Astfel, printr-o singură lege se explica clar comportamentul unui obiect care cade pe
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
distanței care le separă. Astfel, printr-o singură lege se explica clar comportamentul unui obiect care cade pe Pământ, mișcarea planetelor în jurul Soarelui, a Lunii în jurul Pământului, precum și fenomenul mareelor. În ediția a doua de la Principia, revenind asupra temei gravitației, Newton arată că a explicat doar fenomenele în care este prezentă forța gravitației, dar nu a stabilit cauza acestei forțe, întrucât eu nu inventez ipoteze. În secolul al XVII-lea astronomia planetară și mecanica terestră erau considerate macro științe, întrucât acestea
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]