3,521 matches
-
preot local (1929-1940), Gavril Mureșianu (1940-1944), Vasile Cosma, același ca în anii 1919-1928, (1944-1946), preotul Băltan (1946-1950), Ioan Plăianu (1950-1957), Vasile Lupu (1957-1971), Gheorghe Isaia (1971-1975), Roman Emil (1975-1983), Rad Teodor (1983-2010), iar în prezent, începând cu anul 2010, preot paroh este Racolța Mihai-Valentin. Biserica de lemn „Sfinții Arhangheli Mihail și Gavriil” din Berind, comuna Sânpaul, a fost construită în anul 1752, după cum rezultă dintr-o inscripție păstrată pe prestol, dar la acea dată ea a înlocuit, indubitabil, biserica de lemn
Biserica de lemn din Berindu Deal () [Corola-website/Science/312950_a_314279]
-
Treime”. Preotul Ftoma Kalisiewicz a murit în anul 1825, iar după moartea sa a început un conflict între ortodocși și greco-catolici cu privire la bisericuța de lemn. După înființarea în 1826 a Parohiei ortodoxe „Sf. Dumitru” și numirea preotului Vasile Burlinschi că paroh, credincioșii greco-catolici ruteni nu li s-a mai permis să-și țină acolo slujbele religioase. Până la construirea unei biserici proprii, credincioșii greco-catolici ruteni din Siret au folosit biserică romano-catolică (care fusese construită în 1816-1824 și sfințită în 1826) pentru ținerea
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
din Siret au rămas fără preot aproape 10 ani, dar în anul 1834 autoritățile ecleziale superioare au ridicat capelanatul la statutul de parohie și au numit un nou preot. Ca urmare a pierderii arhivei parohiei, nu se cunoaște numele primului paroh. Conform cronicii întocmite un secol mai târziu de pr. Clement Zlepko, primul paroh este considerat preotul Grigorji Sengalewicz, numit la Siret în anul 1836. El a păstorit aici doar doi ani, după care i-a succedat preotul Ignatji Buczacki, care
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
autoritățile ecleziale superioare au ridicat capelanatul la statutul de parohie și au numit un nou preot. Ca urmare a pierderii arhivei parohiei, nu se cunoaște numele primului paroh. Conform cronicii întocmite un secol mai târziu de pr. Clement Zlepko, primul paroh este considerat preotul Grigorji Sengalewicz, numit la Siret în anul 1836. El a păstorit aici doar doi ani, după care i-a succedat preotul Ignatji Buczacki, care a administrat parohia timp de 36 de ani (1838-1874). În perioada păstoririi parohului
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
paroh este considerat preotul Grigorji Sengalewicz, numit la Siret în anul 1836. El a păstorit aici doar doi ani, după care i-a succedat preotul Ignatji Buczacki, care a administrat parohia timp de 36 de ani (1838-1874). În perioada păstoririi parohului Buczacki, s-a înființat filiala greco-catolica ruteana de la Gropeni, iar rutenii s-au organizat într-o comunitate etnică (Grămadă Rusească) al carei rol a crescut în viața politică a orașului. În anul 1869, conform recensământului organizat de autoritățile austro-ungare, ponderea
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
116 evanghelici (luterani), 22 baptiști, 3 adventiști, 1 armeano-gregorian, 1 unitarian, 21 de alte religii și secte și 24 de religie nedeclarata. Parohia greco-catolica din Siret a trecut printr-o perioadă de înflorire în timpul păstoririi preotului Clemente Zlepko (în ) (1868-1934), paroh al comunității siretene timp de 40 de ani (1894-1934) și administrator apostolic al parohiilor greco-catolice rutene din România (1923-1930). Ca urmare a eforturilor sale, credincioșii greco-catolici ruteni din Siret au reușit în anul 1908 să-și construiască o biserică cu
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
hram sărbătorit în fiecare an pe 6 august. Lăcașul de cult a fost sfințit la 14 iunie 1908 de către episcopul Hryhorij Chomyszyn de Stanislav. În perioada păstoririi preotului Zlepko, a fost construită o bisericuța greco-catolica ucraineană în filiala Gropeni. Preotul paroh a scris o cronică a parohiei intitulată "„Letopis greko katolickoi parafji Seret”". După Unirea Bucovinei cu România (1918), greco-catolicii ruteni s-au aflat pe teritoriul României. În anul 1922 a fost înființată o administratură apostolica cu sediul în orașul Siret
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
a fost înființată o administratură apostolica cu sediul în orașul Siret (astăzi în județul Suceava), cu rol de a-și exercita jurisdicția asupra parohiilor greco-catolice rutene din Regatul României. Administratura era subordonată direct Nunțiaturii Apostolice din București. Preotul Clemente Zlepko, parohul greco-catolic de Siret, a îndeplinit între anii 1923-1930 funcția de administrator apostolic al parohiilor greco-catolice rutene din România. În negocierile pentru încheierea Concordatului cu Vaticanul, Guvernul României a insistat asupra eliminării Administraturii apostolice a greco-catolicilor ruteni. În anul 1930, după
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
1930, după încheierea Concordatului cu Vaticanul și ratificarea să de către Parlament, Papa Pius al XI-lea a desființat administratura apostolica, dar a stabilit un vicariat greco-catolic rutean sub jurisdicția Eparhiei Române Unite a Maramureșului. Preotului Clemente Zlepko i-a succedat parohul Vladimir Vorobchievici, care a păstorit parohia timp de 48 de ani. Acesta a administrat în perioada iulie - septembrie 1945 și parohia romano-catolică, rămasă fără preot. Desființarea Bisericii Române Unite cu Romă prin decretul nr. 358 din 1 decembrie 1948 a
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
se declară de etnie ucraineană, iar căsătoriile mixte determina o problemă legată de schimbarea limbii liturgice în biserică. În cele două secole de existență (1812-2012), asistenta spirituală a comunității greco-catolice din Siret a fost asigurată de 2 capelani și 8 parohi. În perioada 30 iulie - 1 august 2012, Vasile Bizău, episcopul greco-catolic de Maramureș, a efectuat prima vizită canonica în calitate de episcop a bisericilor greco-catolice ucrainene din Bucovina. În cea de-a doua zi, el a vizitat parohiile Clit și Rădăuți (păstorite
Biserica Schimbarea la Față din Siret () [Corola-website/Science/317366_a_318695]
-
din localitățile: Hălmagiu, Bănești, Groși, Luncșoara, Tălagiu, Țărmure, remarcându-se cu cele mai substanțiale donații familiile: Tat Floare, Iorga Marin, Șandru Sabin, More Ștefan, Mihiț Dorica, Sirban Saveta, Trif Nicolae, Pantea Ioan, Fruja Pavel, Luca Dorina și Nicoară Florica. preot paroh Viorel Nan - Istoricul bisericii parohiale „Nașterea Maicii Domnului” din Hălmagiu
Biserica Nașterea Maicii Domnului din Hălmagiu () [Corola-website/Science/324486_a_325815]
-
județul Iași), în familia tâmplarului și apicultorului Anton Petz și a soției sale, Iosefina. Cei doi au avut 16 copii, dintre care doi au devenit preoți romano-catolici: Gheorghe și Anton (cu 15 ani mai tânăr decât fratele său, a fost paroh la Răchiteni și Iugani). În anul 1905, părinții săi au construit o biserică pe terenul grădinii lor din Hârlău, biserica fiind sfințită la data de 2 octombrie 1905. A fost admis la studii la Seminarul Romano-Catolic din Iași la 14
Gheorghe Petz () [Corola-website/Science/315936_a_317265]
-
a activat timp de șapte ani. La sfârșitul lunii noiembrie 1928 părintele Petz a fost numit, prin decret episcopal al episcopului Mihai Robu, în postul de preot-paroh al Parohiei Romano-Catolice "Trupul și Sângele Domnului" din satul Gherăești (județul Neamț). În calitate de paroh, pr. Petz s-a dovedit un foarte bun administrator parohial, veghind la dezvoltarea armonioasă a vieții creștine în parohie. În paralel, el s-a ocupat și de administrarea Parohiei Romano-Catolice Bârgăuani din județul Neamț. În toamna anului 1933, episcopul Mihai
Gheorghe Petz () [Corola-website/Science/315936_a_317265]
-
de preot-paroh al Parohiei Romano-Catolice din satul Butea (județul Iași), în locul pr. Ioan Ferenț, care administrase parohia timp de zece ani și decedase la 3 august 1933. La începutul lui octombrie 1933, părintele Petz predă administrarea Parohiei Gherăești către noul paroh, pr. Ioan Mărtinaș. Ca o apreciere a meritelor sale, a fost ales consilier episcopal și decan al Decanatului Siret. După instaurarea în România a regimului comunist și denunțarea unilaterală la 17 iunie 1948 a Concordatului de către același regim, Biserica Romano-Catolică
Gheorghe Petz () [Corola-website/Science/315936_a_317265]
-
a fost supus. A fost eliberat din închisoare în anul 1955, cu 20 zile înainte de termen, beneficiind de o amnistie. Eliberat din închisoare cu sănătatea zdruncinată, părintele Petz a revenit la 21 noiembrie 1955 la Butea, fiind recunoscut din nou paroh în anul următor. I s-a întocmit de Securitate un dosar de urmărire informativă, care a fost închis în anul 1967, când s-a considerat că bătrânul preot nu mai reprezenta un "pericol" pentru regimul ateu comunist. A continuat să
Gheorghe Petz () [Corola-website/Science/315936_a_317265]
-
mai exact cu ocazia sărbătoririi hramului lăcașului de cult. Cu prilejul hramului, la biserica din Ilișești se merge ca într-un soi de pelerinaj, cu autocare și preot din altă parte pentru a se putea oficia liturghia. Preotul Dumitru Patrașcu, paroh de Suceava și decan de Bucovina, își exprima în anul 2001 disponibilitatea de a ceda biserica unui alt cult creștin, dacă vor exista cereri în acest sens. În prezent, Biserica romano-catolică din Ilișești este filială a Parohiei "Adormirea Maicii Domnului
Biserica Sfânta Elisabeta din Ilișești () [Corola-website/Science/323327_a_324656]
-
a fost pictată. La terminarea picturii locașul a fost târnosit de Mitropolitul Nicolae Mladin. După transferul pr. Adrian Boghici la Brașov, în parohie a fost repartizat pr. Corneliu Bujoreanu (1977-1994), absolvent al Institutului Teologic din Sibiu (fiul pr. Viorel Bujoreanu, paroh în Gheorghieni la acea dată). În această perioadă au fost efectuate lucrări de întreținere și reparații la biserică și casa parohiala. Din ianuarie 1995 altarul bisericii din Barcani are drept slujitor pe pr. Gheorghe Radu, fiu al satului. În anii
Barcani, Covasna () [Corola-website/Science/300369_a_301698]
-
fost reparate capital, cu ajutorul P.S. Ioan și a credincioșilor. În noiembrie 1996, biserica a fost resfintita de P.S. Ioan Selejan, în cadrul unor manifestări cultural-religioase organizate cu ocazia acestui eveniment. Cu acest prilej, vlădica Ioan a acordat distincția de iconom pr. paroh, care, pe lângă misiunea pastorala, desfășoară și o activitate didactica la școala din sat. La sfârșitul sec. al XIX-lea, școala confesionala ortodoxă a funcționat în diferite locuri (case particulare). În anul școlar 1899/1900 cursurile școlii au fost urmate de
Barcani, Covasna () [Corola-website/Science/300369_a_301698]
-
-lea, școala confesionala ortodoxă a funcționat în diferite locuri (case particulare). În anul școlar 1899/1900 cursurile școlii au fost urmate de 106 elevi, din care 57 băieți și 49 fete. Concomitent, tinerii urmau cursuri de catehizare ținute de preotul paroh. În anul 1904, aceste cursuri au fost urmate de 87 tineri și de către 53 elevi de la "școală de repetiție". Pe fondul aplicării legilor de maghiarizare, școala confesionala ortodoxă cu predare în limba română își încetează activitatea, fiind transormata în școala
Barcani, Covasna () [Corola-website/Science/300369_a_301698]
-
, născut "Vasile Aștileanu", (n. 14 martie 1914, Cluj - d. 6 august 1984, Arad) a fost un preot român unit (greco-catolic), secretar al episcopului Iuliu Hossu, deținut politic, apoi paroh romano-catolic și ulterior episcop ortodox al Episcopiei Aradului. Vasile Aștileanu a urmat studiile secundare la Liceul "George Bariț" din Cluj (1925-1933), cele superioare la Academia Teologică Unită din Cluj (1933-1935), continuând cu studii de Filosofie și Teologie în Colegiul “De
Visarion Aștileanu () [Corola-website/Science/317945_a_319274]
-
fost secretar eparhial și preot la Biserica Bob din Cluj (1942-1949). Între 1952-1955 a fost deținut politic ca preot greco-catolic, sub acuzația de a fi organizat rezistența unită în Episcopia de Cluj-Gherla. După eliberare a funcționat pentru scurt timp ca paroh romano-catolic la Biserica Sfinții Apostoli Petru și Paul din Răducăneni, în actualul județ Iași. În anul 1958 a trecut la Biserica Ortodoxă Română, unde a funcționat mai întâi ca inspector patriarhal, apoi, din 1962 ca episcop vicar patriarhal. În anul
Visarion Aștileanu () [Corola-website/Science/317945_a_319274]
-
departe, așa frumos ca al clopotelor vechi.”" Călugării iezuiți s-au îngrijit de parohia Gura Humorului timp de 21 ani (1822-1843), după care au fost trimiși în alte misiuni. Preotul Anton Bereznicki a fost numit la 15 septembrie 1843 ca paroh al comunității catolice din localitate. În timpul ocupației austriece, Gura Humorului a crescut ca importanță, fiind ridicat pe rând la rangul de târgușor și centru administrativ-teritorial (1820), apoi la cel de târg (1880) și capitală de district (1893), iar în cele
Biserica Preasfânta Treime din Gura Humorului () [Corola-website/Science/320719_a_322048]
-
Humorului s-au aflat și comunități catolice din alte localități. Printre acestea a fost și comunitatea catolică din Pleșa (1836-1921) - unde a fost construită o biserică în 1904. Clădirea bisericii a fost reparată și mărită în anul 1895, în timpul păstoririi parohului Clemens Swoboda. Cu acest prilej, au fost amplasate două plăci de marmură neagră pe pereții laterali ai navei. Plăcile conțin inscripții în limba latină, după cum urmează: La 11 mai 1899, de Rusalii, a avut loc un incendiu devastator în Gura
Biserica Preasfânta Treime din Gura Humorului () [Corola-website/Science/320719_a_322048]
-
două inscripții în limba latină cu următoarea traducere în limba română: "„Acest clopot a fost turnat de către Andrei Geile în Anul Domnului 1900”" și "„După incendiul din 11 mai 1899, biserica a fost reconstruită în onoarea Sfintei Treimi, în timpul preotului paroh Clement Swoboda”". La această biserică au slujit următorii preoți-parohi: În perioada 1 octombrie 1966 - 1 martie 1968, preotul Iosif Schurgoth a fost înlocuit de preotul Francisc Astalosch.
Biserica Preasfânta Treime din Gura Humorului () [Corola-website/Science/320719_a_322048]
-
preot, Mihai Robu a fost numit la 10 ianuarie 1907 ca prefect pentru seminariștii din Iași, exercitând această funcție câțiva ani și după prezbiterat. În perioada Primului Război Mondial, când Seminarul din Iași a fost închis, pr. Mihai Robu a activat ca paroh la Văleni, Faraoani și Bacău (jud. Bacău). În anul 1920, odată cu numirea pr. Alexandru Theodor Cisar ca episcop romano-catolic de Iași (devenind primul episcop romano-catolic de origine română), pr. Mihai Robu a fost numit ca secretar al episcopului. Episcopul Cisar
Mihai Robu () [Corola-website/Science/313135_a_314464]