2,087 matches
-
-i plăcea sau nu, acum era ofițerul senior de investigații, lucru care Însemna că trebuia să o anunțe pe mama lui David Reid că fiul ei murise. Totuși, Își adusese cu el o consilieră pe probleme de familie și o polițistă În rezervă ca să nu ducă singur povara În spate. Măcar avea pe cineva alături. — Să mergem, spuse el Într-un final. N-are sens să o tot amânăm. Ușa de la intrare fu deschisă de un bărbat masiv, trecut de 50
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
vă prezentați la inspectorul Insch. Va face o scurtă prezentare... Își privi ceasul. Acum cinci minute. Zâmbetul Îi reapăru. — Nu-i place când oamenii Întârzie. Logan Întâziase douăsprezece minute la prezentarea de la 7:30. Încăperea era plină de polițiști și polițiste cu expresii foarte serioase și toți se Întoarseră pentru a-l privi În timp ce se strecură pe ușă, Închizând-o fără zgomot În urma sa. În fața lor, inspectorul Insch, un bărbat masiv, chel și purtând un costum nou-nouț, se opri În mijlocul frazei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
posibil prin față, așa că Watson conduse mașina Într-o zonă industrială În paragină, În care se puteau vedea câteva vitrine cu mașini și o parcare pe două nivele. Fu de ajuns ca paznicul să arunce o singură privire către uniforma polițistei pentru a afișa un zâmbet știrb și pentru a ridica bariera, lăsându-i să intre. „ABERDEEN JOURNAL LTD.“ era gravat cu litere aurite pe granit șlefuit chiar lângă ușa rotativă de la recepție, deasupra unei plăci de alamă care prezenta istoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
găsit pe... — Îl arestați? Logan se opri doar o secundă, dar fu de ajuns. — Așa credeam și eu, zise femeia și Își Îndreptă degetul către Miller. Tu! Mișcă-ți curul la treabă. Nu te plătesc să stai la palavre cu polițiste prin bude! Miller zâmbi și făcu o plecăciune către ea. — Gata, șefa! spuse el și Îi făcu cu ochiul lui Logan. Tre’ s-o tai. Mă cheamă datoria, știți cum e. Făcu un pas În direcția ușii, dar Watson Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
final. Vorbim mai târziu, domnule Miller. Acesta rânji mulțumit. — Poți să te bazezi pe asta. Apoi mimă o armă cu mâna dreaptă și o Îndreptă către Watson. — Pe altădată, detectivo! Slavă Domnului că Watson nu Îi răspunse. Înapoi În parcare, polițista merse hotărât prin ploaie până la Vauxhall, smuci ușa, Își azvârli chipiul pe bancheta din spate, se trânti În scaun, Închise cu putere ușa și Înjură. Logan fu nevoit să admită că avea dreptate. Nu era nici o șansă ca Miller să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Vezi? Știam eu că te cunosc de undeva! — A, da? făcu Logan așezându-se din nou pe scaun. Omul În pantaloni bufanți de catifea maro Încuviință satisfăcut din cap. Am scris un reportaj, când să fi fost: acum un an? „Polițistul erou Înjunghiat În confruntarea cu monstrul din Mastrick!“, spuse el zâmbind la fel de Încântat. Doamne, ăla a fost un articol beton. Nici titlul n-a fost rău. Păcat că „polițistul erou“ nu creează nici o aliterație... Ridică din umeri. Apoi Își strecură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
rămășițelor filmându-le, În timp ce restul echipei colecta cu mare atenție mostre de gunoi din sacii aflați În jurul aceluia În care se găsea piciorul și le Îndesa În pungi transparente speciale. Se poate? spuse doctorul, dându-i trusa medicală lui Watson. Polițista nu spuse nimic, În timp ce el Își deschise geanta și scoase la iveală o pereche de mănuși de cauciuc, pe care și trase pe În mâini ca și cum ar fi fost chirurg. — Atunci vă rog să ne faceți puțin loc, le spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
lui ce se Întâmplă aici! Logan se Întoarse către ea. — Stai jos și taci din gură! Femeia rămase cu gura căscată. — Nu... Nu poți să Îmi vorbești așa! Dacă nu stai jos și taci din gură, o s-o rog pe polițista drăguță de aici să te ducă la secție și să te pună sub acuzare pentru că ai dat o declarație falsă. Ai Înțeles? Femeia se așeză și tăcu din gură. — Domnișoară Erskine: trebuie să știu. Mama lui Richard Își termină băutura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
și Încercă să șteargă parbrizul. Nu făcu decât să mute umezeala Încolo și-ncoace. Oftând, se lăsară pe spate și așteptară ca porțiune mici de sticlă curată să se Întindă pe tot parbrizul. Crezi că alibiul lui e real? Întrebă polițista din spate. Logan ridică din umeri. — Garajul e deschis 24 de ore din 24: verificăm În drum spre oraș. Numai că Logan știa deja că alibiul avea să reziste. Darren Caldwell n-ar fi avut cum să-și Înhațe fiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Logan. — Darren, se auzi iarăși vocea femeii. Ce ne facem? Umerii tânărului se lăsară În jos. — E-n ordine, mamă, zise el. De ce nu pui tu ceainicul pe foc? Se dădu Înapoi și-i lăsă Înăuntru pe Logan și pe polițistă. — În mijlocul podelei din camera de zi era un moman de pungi de cumpărături. Logan deschise una și găsi Înăuntru haine nou-nouțe pentru un copil mic. O femeie trecută bine de patruzeci de ani ieși din bucătărie, strângând la piept un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
și trecându-și-l printre degete ca pe un șirag de mătănii. — Darren? Întrebă ea. — E-n ordine, mamă. E prea târziu. Se lăsă pe canapeaua cea verde și oribilă. — O să-l luați, nu-i așa? Logan Îi făcu semn polițistei să blocheze ușa de la intrare. — Unde e? Întrebă el. — Nu e drept! Mama lui Darren agită șervetul În fața lui Logan. Avea desenat pe el o oaie micuță care dansa pe el. — De ce nu-mi pot vedea nepotul? De ce nu poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Ce fel de mamă nu lasă un copil să-și vadă tatăl? Nu merită să-l aibă! — Unde e? Întrebă Logan — Nu-i spune nimic, Darren! Darren arătă spre cel mai mic dintre cele două dormitoare, abia vizibile dincolo de umărul polițistei. Tocmai a adormit, spuse atât de Încet că Logan abia-l auzi. Polițista făcu un semn În direcția dormitorului, iar Logan clătină din cap. Se Întoarse cu un băiețel somnoros În pijamale cu dungi galbene și albastre. Acesta căscă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
merită să-l aibă! — Unde e? Întrebă Logan — Nu-i spune nimic, Darren! Darren arătă spre cel mai mic dintre cele două dormitoare, abia vizibile dincolo de umărul polițistei. Tocmai a adormit, spuse atât de Încet că Logan abia-l auzi. Polițista făcu un semn În direcția dormitorului, iar Logan clătină din cap. Se Întoarse cu un băiețel somnoros În pijamale cu dungi galbene și albastre. Acesta căscă și-i privi nedumerit pe oamenii din camera de zi. — Haide, Richard, spuse Logan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
care prelua apelurile. Toți ceilalți ofițeri disponibili aveau să-și petreacă ziua căutându-l pe micuțul Peter Lumley. Cineva Îi vârâse lui Insch un fitil În dos, iar el era hotărât să Împărtășească experiența. Așa că urmau să fie doar Logan, polițista și lista de nume posibile. Echipa care scotocise prin registrele cu posibili suspecți de la Serviciile Sociale nu găsise nimic. Toate fetițele erau exact unde-ar fi trebuit să fie. Unele „se loviseră de o ușă“, iar una „căzuse pe scări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Miller râse și-și ridică mâinile, prefăcându-se că se predă. — Ușurel, tigrule. Nu-mi vărs amarul pe Dama de la Pantomimă. Ne-am Înțeles. — Ofițerilor de serviciu li s-a spus să-ți răspundă la Întrebări. Atâta vreme cât sunt potrivite. Și polițista aia bine-făcută a ta o să fie și ea aici? — Nu. Miller clătină din cap cu tristețe. — Ce păcat. Aveam pentru ea o Întrebare nepotrivită. Începură prin a se Îmbrăca În costume complete pentru pericol radioactiv, cu măști de gaze. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
De ce examinați toate chestiile, una câte una? De ce nu răscoliți mizeria până-l găsiți? — Pentru că e posibil să nu-l căutăm pe tot. Încă mai lipsește o bucățică din David Reid. Miller privi teancul de mortăciuni și pe polițiștii și polițistele care umblau cu mâinile prin grămadă. — Isuse, Îi căutați puța? Aici? Să mă ia naiba, voi, nenorociților, meritați o medalie. Sau o examinare la cap. Un alt iepure fu pus pe masă, examinat succint și aruncat apoi În mormanul pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
protecție fără formă. Unde ai pus ce era Înăuntru? Omul Îl privi de parcă era nebun, În vreme ce zăpada viscolea În jurul lor. — Ce? — Conținutul. Cei de la primărie umpleau chestiile-astea. Unde-ați pus cadavrele care erau deja Înăuntru? Le-ați cercetat deja? Polițista Înțelese și nemulțumirea i se citi pe față. — La naiba. Își aruncă lopata În zăpadă. — La naiba, la naiba, la naiba! Trei respirații profunde și apoi: Îmi pare rău, domnule. Am făcut asta toată ziua. Doar am aruncat Înăuntru cadavrele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
doar o mână de protestatari, care văzură cum un microbuz neînmatriculat cu geamuri fumurii iese În drum și se Îndreaptă spre centrul orașului. Gerald Cleaver era liber. Înapoi la sediul poliției, Logan se alăturase unui șir lung de polițiști și polițiste cărora le curgea nasul și strănutau. În fața rândului, personalul de la cantină punea În castroane polonice de supă scoțiană aburindă. De lângă tacâmuri unde stătea, șeful poliției le strângea tuturor mâinile și le spunea ce treabă bună făcuseră Împiedicând problemele să apară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
piele dintr-un buzunar interior și Înmânându-l polițistului plin de scrum. Agent, vreau să mai iei un rând. Lumea moare de sete pe-aici! Da, doamnă! — Whisky pentru toată lumea! Doamna inspector Steel plezni blatul mesei. Și să fie duble! Polițistul detectiv se Îndreptă către bar, luând cu sine portofelul inspectorului. Steel se aplecă mai aproape de Logan, transformându-și vocea Într-o șoaptă conspirativă. — Fie voba-ntre noi, am impresia că e un pic beat. Se lăsă pe spate și-l pironi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
să fie strâns de oușoare pănă-i pocneau. Acum era o victimă a sistemului de reciclare a societății În care bolnavii mintali puteau fi aruncați Înapoi În comunitate, ca să se descurce singuri. Bernard Duncan Philips fu sculat din pat de o polițistă masivă, cu haine simple și dus la parter ca să-și facă numărul pentru reporter. Tehnica de intervievare a lui Miller era bună, Îl făcea pe Hoitar să se simtă relaxat și important, În timp ce un reportofon digital sclipitor se rotea În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
că, oricât ar fi fost de bun, Miller nu scoase mai multe decât reușise inspectorul Insch. Subiectul În sine Îl făcea pe Hoitar să fie nervos. Agitat. Nu era bine. Erau lucrurile lui moarte. I le luau. — Hai, Bernard, spuse polițista În haine simple, mânuind iar ceainicul. Nu e cazul să te agiți, nu? — Lucrurile mele. Îmi fură lucrurile mele! Sări În picioare, aruncând cu zgomot pe podea o farfurie cu ciocolățele digestive. O pereche de ochi sălbatici Îl țintuiră pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
aici cu domnul de la consiliu? Oamenii se pot Îmbolnăvi de la ele. Ca și mama ta. Mai ții minte? Hoitar Își fixă privirea. Dinții i se Încleștară. Își apăsa pumnii cu putere pe frunte. — Vreau să merg acasă! Sunt lucrurile mele! Polițista cea masivă lăsă jos ceainicul și scoase sunete calmante, de parcă omul cel mizer și agitat era un copilaș cu un genunchi julit. — Sssst, ssssst, spuse ea, atingând brațul Hoitarului cu o mână dolofană acoperită de inele. E-n regulă. Totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
telefonului mobil. Oftând, scoase drăcia și și-o vârî În ureche. — Logan, spuse el, lipsit de entuziasm. — Sergent McRae? Sunt Alice Kelly, ne-am cunoscut ieri. La casa cea sigură. Aveam grijă de domnul Philips. Logan vizualiză brusc imaginea unei polițiste expirate, cu haine banale și cu prea multe inele. — Bună... Se opri și se ridică-n picioare. Cum adică „aveam grijă de el“? Unde e? — Ah, da. Vedeți, exact asta-i chestia. Urmă o pauză jenată. Detectivul Harris a ieșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
de un agent de poliție tânăr, care citea o carte. Sărind vinovat, Îndesă volumul lui Ian Rankin sub scaun. — E-n regulă, agent, spuse Logan. Nu spun nimănui. Adu-ne trei cafele și te poți Întoarce apoi la poveștile tale polițiste de vitejie. Ușurat, agentul o șterse de acolo. Era foarte cald În camera lui Doug Disperatul, cu soarele strecurându-se pe fereastră, unde firele de praf se ridicau leneș În soarele matinal de decembrie. Un televizor, pus sus pe peretele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
și-și trecu o mână masivă peste față. — Ar trebui să fie În custodie protectoare! Și el tot reușește să fie bătut măr, spitalizat și ucis. Inspectorul se lăsă În jos lângă perete. Lasă-ne cinci minute, Îi spuse el polițistei Înainte să revină În camera de interogare. Capul lui Cameron Anderson se ridică subit imediat ce intrară, iar ochii Îi erau preocupați și Întunecați. Insch Îl privi de sus ca și cum ar fi fost un soi de pată de murdărie. — Acest interviu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]