2,190 matches
-
-i tot. Adică vrei să spui că de fapt nu simți mare lucru... Asta nu cred. Tu m-ai zăpăcit de tot și m-ai amețit cu privirile tale... Dar îți place să te eschivezi și să pui omul la prăjit. Și nu i-am mai spus că acea căldură a privirii, adevărul sufletului nu poate fi interpretat: iubirea se simte dacă este. Și este! Nu mă va convinge că am simțit ceva ce nu e chiar așa. * Ce bine e
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
poată face față. Aveam să găsesc o agendă cu adrese, numere de contact. Până la sfârșitul zilei, aveam de gând să reînnod legătura cu vechea mea viață. M-am sprijinit de chiuvetă și m-am uitat cum șunca începe să se prăjească. Am observat mici lucruri care sugerau existența unei vieți. Depunerile de calcar de pe ceainic, sticla de detergent pentru vase pe jumătate goală. Cele două bucăți de paste făinoase uscate din spațiul dintre frigider și piesele de mobilier. Toate, semne ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
scurt „Bună, dulceață“, la care Scout răspunse cu un zâmbet larg, dar ușor stânjenit, nu se întâmplă absolut nimic. Ruth păru mai preocupată să-mi explice ce și cum făcuse Ian. Când descărcă farfuriile cu mâncare și mormanele de pâine prăjită de pe tavă, îmi spuse că Ian fusese alături de ea mare parte din după-amiază. — O, sper să nu te deranjeze, dragule, dar plângea. L-am trimis pe John sus să-l aducă. Îl auzeam de aici, de jos și nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
ațâțat un foc mic și, în scurt timp, amândoi eram scăldați într-un portocaliu incandescent, un roșu profund și-un negru fremătător, jucăuș. Am mâncat împreună o conservă de fasole, întingând în ea cu bucăți de pâine. Am propus să prăjim pâinea, dar Scout zâmbi și clătină din cap. — Să prăjești pâinea la foc deschis. Pare cel mai ușor lucru din lume, nu-i așa? Dar întreabă pe oricine a încercat s-o facă. M-am întrebat dacă primul Eric Sanderson
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
scăldați într-un portocaliu incandescent, un roșu profund și-un negru fremătător, jucăuș. Am mâncat împreună o conservă de fasole, întingând în ea cu bucăți de pâine. Am propus să prăjim pâinea, dar Scout zâmbi și clătină din cap. — Să prăjești pâinea la foc deschis. Pare cel mai ușor lucru din lume, nu-i așa? Dar întreabă pe oricine a încercat s-o facă. M-am întrebat dacă primul Eric Sanderson a încercat vreodată să prăjească pâine în fața cortului pe insula
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
și clătină din cap. — Să prăjești pâinea la foc deschis. Pare cel mai ușor lucru din lume, nu-i așa? Dar întreabă pe oricine a încercat s-o facă. M-am întrebat dacă primul Eric Sanderson a încercat vreodată să prăjească pâine în fața cortului pe insula Naxos. Dacă mâinile mele încercaseră vreodată asta. M-am gândit la el și la Clio certându-se din cauza pâinii stricate, apoi mi i-am închipuit râzând de asta. Odată cu dispariția lor, istoria uitase dacă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
putea ajunge prea departe! Rowe Își luă micul dejun la o oră foarte matinală. Conducta de gaz fusese, pare-se, avariată - În orice caz, chelnerița spunea că flăcăruia din sobă n-ajungea nici pentru a fierbe un ceai sau a prăji pîine. Îi aduse, Însă, o cană cu lapte, marmeladă și cîteva felii de pîine uscată. După acest dejun copios, Rowe făcu o plimbare În Hyde Park, sub razele Încă reci ale soarelui. Privind peste umăr, se Încredință că nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
putere să continue. De cealaltă parte a cercului, animatorul dădea sfaturi unui cuplu. Bruno Își luă rapid rucsacul și coborî spre piscină. La bazin, era ora de vârf. Lungite pe iarbă, femei goale pălăvrăgeau, citeau sau pur și simplu se prăjeau la soare. Unde să se așeze? Cu prosopul În mână, Începu un traseu haotic pe peluză; se Împleticea, ca să spunem așa, printre vagine. Își spuse că trebuie să se hotărască odată, când o zări pe catolică discutând cu un brunet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
fi fost conștient de asemănare, dar societatea descrisă În Insula este la fel de aproape de aceea din Minunata lume nouă pe cât e societatea hippy libertară de societatea burgheză liberală, sau mai curând de varianta ei social-democrată suedeză. Se Întrerupse, muie un crevete prăjit În sosul picant, Își lăsă jos bețișoarele. — Ca și fratele său, Aldous Huxley era un optimist..., zise el În cele din urmă, cu un soi de silă. Mutația metafizică din care s-au născut materialismul și știința modernă a avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
foiască de colo-colo În acvariul lui de sub fereastră, Încremenise cu ochii holbați, agitându-și coada ca un cățeluș. Mă așteptam ca, din moment În moment, să țâșnească prin sticla groasă și să i se cuibărească Între sâni, unde să fie prăjit instantaneu. Cu privirea ațintită undeva În zare, Kuznețova a ordonat: — Dezlegați-l și lăsați-ne singuri! Gnomul sulfuros a făcut un pas Înainte, ceea ce, comparând dimensiunile vaste ale Încăperii cu micimea lui, Însemna că, practic, rămăsese pe loc. — Bine, dar
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
un picnic obscen printre liniile de manevră din gara orașului, laolaltă cu toți copiii străzii și vagabonzii aflați În zonă sau adunați la chemarea lui Sorin, filantropul cu fundație În grijă. A ieșit ceva colosal: fumul de la grătarele pe care prăjeam pâinea Învăluia gara cu mireasma lui inocentă, vagabonzii Își făceau În șampanie prima lor baie după ani de zile, muzica de trei parale exploda prin portierele larg deschise ale dubei cu care călătoriserăm. Fraternizarea asta cu pleava societății ne-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
zăpezi și aducea roșu și albastru În florile mărunte din văi. Soarele care ne cocea merișorii și fragile și corcodușele. Soarele care trezea urșii din somnul de iarnă. Ucigașul de aici, din inima nisipului. Usca și ardea tot. Încingea praful. Prăjea păianjenii ce alergau de colo-colo, În căutare de ascunziș. Îi uscase lui Aban pășunile și Îi secase izvoarele. Era soarele ăsta totuna cu cel de acasă? Dacă da, cum de făcea aici asemenea prăpăd? Te pomenești că, tot mergând spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
Miazăzi, ne apropiasem din ce În ce de soare și că, Într-o bună zi, aveam să ne trezim cu el În fața noastră, cât să-l atingem, mai arzător ca oricând, gata-gata să ne facă pieile scrum și să ne prăjească până la os. Of, of, soare blestemat! În ziua aceea, micuțul Unu nu a putut să adoarmă. Nu mai dorea nici țâță și, orice am fi făcut, nu-i intram În voie. I-am cântat ca să-l ia somnul, dar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
I-a spus: — Ia ioc, tinere. Dacă ne-am pus În gînd să ne plimbăm cu mașina, trebuie să hrănim șoferul. TÎnărul s-a așezat și am luat o cină minunată: În localul acela se serveau cotlete mari și suculente, prăjite În unt, fripturi groase cît degetul, stridii minunate și pește. Știu că sezonul era pe sfîrșite, dar ne-am Început cina cu stridii și șampanie: cred că tînărul nu prea era obișnuit cu băutura. Tata Îi tot umplea paharul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
vă mirați așa? O s-o numesc așa deoarece măciuca (alias, bâta, ghioaga, reteveiul), joacă un rol primordial în derularea cu succes a acestei diete noi, în domeniu. Iată, la prima mână, conținutul dietei: Luni: dimineața, o sută de grame răbdări prăjite în ulei de motor nr. 5, fără pâine, zahăr, doar cu nimic, la prânz: un covrig cu diametrul de maximum 10 cm, fără apă, fără sare, fără nimic altceva. Gaura covrigului se va pune la rece în frigider pentru a
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
covrigului, și se va bea una cană de apă. Abia aici, în momentul serii, intervine cheia de boltă a întregii diete și anume, aplicarea profesională pe spinare a măciucilor, de către un ghiogar calificat. Marți: dimineața, o sută de grame răbdări prăjite în ulei de motor nr. 6, fără pâine, zahăr, doar cu nimic, la prânz: un covrig cu diametrul de maximum 10 cm, fără apă, fără sare, fără nimic altceva. Gaura covrigului, se va pune la rece în frigider, pentru a
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
de apă. Urmează repriza de măciuci. Miercuri: zi de post, deci post pe toată linia. Este permis doar două căni de apă, pentru întreaga zi, iar seara repriza de ghiogărit va fi dublă. Joi: dimineața, o sută de grame răbdări prăjite în ulei de motor nr. 7, fără pâine, zahăr, doar cu garnitură de nimic, la prânz: un covrig, cu diametrul de maximum 10 cm, fără apă, fără sare, fără nimic altceva. Gaura covrigului, se va pune iar la rece, în
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
apă rece. Măciuci, una repriză. Vineri: zi de post, iar post pe toată linia. Este permis doar 1(una) cană de apă pentru întreaga zi, iar seara, repriza de ghiogărit va fi triplă. Sâmbătă: dimineața, o sută de grame răbdări prăjite în ulei de motor nr. 3, fără pâine, fără zahăr, doar cu obișnuita garnitură de nimic, la prânz: un covrig cu diametrul de maximum 8 cm, fără apă, fără sare, fără nimic altceva. Gaura covrigului, se va pune tot la
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
consuma, fără grabă, gaura covrigului, și se va bea una cană de apă. Se administrează apoi măciuci, una repriză. Duminică: zi de sărbătoare, așa că e permis ca săși facă omul un pic de cap. Deci dimineața, 250 de grame(!!!) răbdări prăjite în ulei de rapiță nerafinat, fără pâine, fără zahăr, dar cu garnitură dublă de nimic, la prânz: un covrig din acela sub formă de 8 cu diametrul de maximum 15 cm, fără apă, cu maximum o linguriță de sare, fără
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
limpede. Nu stăm în stația lui 205 mai mult de cinci ore. Bunicile însărcinate cu transportul blindat al nepoțeilor la grădiniță sau școală și-au adus - prevăzătoare - butelii de voiaj cu arzător. În tigăi argintii, curate, sparg ouă, fac pâine-pané, prăjesc felii groase de salam Victoria. Atrasă de mirosul apetisant, haita Zuzei vine în salturi mari. Bunicile țipă, nepoțeii plâng. Pentru că e iunie și nu putem să ne apărăm cu bulgări de zăpadă, aruncăm cu ce găsim prin buzunare: brichete, buletine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
coniac Unirea și că mi-aș fi lăsat burtă ca protest împotriva sorții, de asta da, se temea. Mâncam pe rând. Mai întâi intra gazda cu Vasilică - ei aveau întotdeauna mai mult de muncă. Băteau carnea pentru șnițele, învârteau maioneza, prăjeau, afumau, înghițeau. Totul pe un fond muzical popular, mai cu seamă din zona Prahovei. Alminteri nu prea vorbeau între ei. După ce nu mai auzeam zgomot de furculițe și farfurii, după ce nu se mai simțea atât de tare mirosul de prăjeală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
de cărămizi, suflam cornete de hârtie cu ace în vârf prin țevi lungi de plastic - dude, cum le ziceam noi -, dar n-am avut norocul să trăiesc în cartiere așa de spectaculoase. Păi noi până prindeam un șobolan ca să-l prăjim sub un burlan înfipt într-o grămăjoară de lemne ne lua jumătate de zi. Acuma găseai peste tot posibilități de distracție. Ca să-mi confirme nostalgia, un dulău în flăcări trecu pe lângă mine în goană, chelălăind. În urma lui, o ceată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
contactase de bună voie. Se întâlniseră la acuzat acasă, băuseră împreună un Porto vechi de zece ani. În băutură amestecase un anestezic puternic. Profesorul își povestise viața de care se săturase până peste cap. Îi tăiase apoi penisul și-l prăjise într-o tigaie, cu mirodenii. Îl serviseră amândoi, pecetluindu-și prietenia. La cererea cadrului didactic, îl atârnase într-un cârlig și-l tranșase cu mare finețe. Victima vorbise tot timpul, până rămăsese fără sânge și trecuse într-o lume mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
exact cu cinci minute înainte de întoarcerea soră-mii, mâța fu extrasă din regatul țevilor și trimisă cu două șuturi în cur în sufragerie, printre surate. - A fost greu? rânji Cristina. - Aaa, nicidecum, rânjii eu înapoi. Am mâncat ochiuri cu cartofi prăjiți pe muțește, sub muzica bubuitoare a celor de la Smash&Pumpkins. Ne-am culcat unul într-un dormitor, celălalt în altul. Sufrageria rămase zăvorâtă. Mâțele, în schimb, puteau defila prin dormitoare Odată cufundat în visuri, m-am găsit în mijlocul unei păduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
un câine boxer. Din cauza asta, nu l-am putut aduce cu noi pe Tubu. Părintele ne-a băgat sub patrafir, a cântat puțin, ne-a vorbit despre transformarea lui eros în agape. S-au pus giamparale, pe balcon s-au prăjit hălci, scoici, guvizi. Părintele a avut lipici la viitoarea mamă-soacră, coafeza - probabil datorită asemănării cu un Alain Delon mai dolofan cu vreo patruzeci de kilograme. Coafeza era mai înaltă decât el cu un cap, însă cuscrul nu avea ticul la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]