3,207 matches
-
prizonierul insulei Ogigia, acest "buric al mării", omphalus al povestirii și simbol al cordonului ombilical tăiat, simbol al singurătății, al izolării și exilului, încât Ulise nu-și mai dorește decât moartea în acel loc fără oameni și fără viitor. Ospitalitatea preschimbată în claustrare nu mai e întâlnire, ci alienare, expatriere de sine într-o imensă îndepărtare în același timp spațială, dar și temporală. La sfârșitul acestui surghiun, Calipso va trebui cu regret să îl lase să plece, declarându-i dragostea și
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
să uite de pământul țării lor". Vrăjitoare îi atinge atunci cu bagheta magică și-i transformă în porci. Episodul cu Circe evocă încă o dată anumite aventuri proprii poveștilor în care eroul este victima ospitalității vrăjitoarei, care abuzând de oaspete, îl preschimbă prin artificii, seducții și vrăji printr-o metamorfoză degradantă, trecere de la umanitate la animalitate, sinonimă cu închisoarea. Această transformare alienantă nu face decât să-l închidă pe erou în destinul său, ea îl sortește, dincolo de alterare, morții (eroul preschimbat în
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
totuși trebuie să rămână fără limite). Îngerii îl protejează pe Lot, îi orbesc pe locuitorii din Sodoma și îi avertizează pe Lot și pe familia sa că vor distruge orașul. Aceștia fug, iar femeia lui Lot, care se întoarce, este preschimbată în statuie de sare. Povestea lui Lycaon poate fi apropiată de precedenta. Și aici dezordinea oamenilor atrage dorința de a ști a unui un zeu care, nici el, nu este omniscient: zeul vrea să vadă cu ochii săi. Lycaon 150
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Baucis și-au pus dorința de a trăi din nou o zi de tinerețe înainte de a muri, și această dorință împlinită le permite să retrăiască, încă o dată, jocul idilic al dragostei și tandrețea sa bucolică, până când își iau rămas bun, preschimbându-se în arbori. Numele Filemon și Baucis au intrat în literatură pentru a caracteriza doi soți bătrâni puțin favorizați de binefacerile soartei, dar fără ambiții și fără regrete și care au păstrat unul pentru celălalt cea mai tandră afecțiune. Când
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
se năpustesc asupra ei și o sfâșie. [...]... cum oare această frumusețe pe moarte nu vă îngheață dorințele de fiare. Iată deja ochii ei închiși, chipul șters și fața stinsă: paloarea morții i-a pus stăpânire pe obraji, bujorii i se preschimbă în flori vineții, ea nu mai are glas să geamă mâinile nu mai au putere să se împotrivească: Vai, fata e deja moartă! Sălbatici ce nu meritați numele de oameni; urletele voastre sunt precum cele ale groaznicei Hienei și precum
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
risipește în ceață, fiindcă Gregor Samsa își pierde progresiv facultățile vizuale. Totuși fereastra ar fi putut fi, o scăpare, o deschidere asupra a altceva (precum mica lucarnă din Castelul de unde vine o lumină aproape magică și mistică). Dar deschiderea se preschimbă imediat în dispozitiv de persecuție. Viața în comun este supusă voaierismului celorlalți și fereastra dublează faptul de a fi continuu observat. Ea permite intruziunea privirii celuilalt care se introduce în intimitate. Voierismul este materializat de instrumentul optic numit lornietă fie
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
țesătură de sugestii rotitoare. Cutare odă crește pe spectrul unei păduri cosmice, "imensă orgă de aramă verde"; o altă pădure (pădure abstractă) e "ca un panopticum albastru de himere"; marea e și ea "orgă cu pedale adânci"; cadența unui dans "preschimbă brusc în flăcări și gaz / pojghița dulce-a formelor, subțiri". În momente de "tăcere" activă, privirea unui Doinaș împovărat de neliniștile veacului, emană melancolie: "Eu și vechii greci / cu totul altfel ne trăim infernul" scria el în 1966. Un Epitaf
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
gînd te-oi avea și gura mea, credincioasă, Numele ți-l va rosti. A mea liră și al meu cîntec vor răsuna în cinstea ta. Cei devotați fără cusur lui Eros sunt răsplătiți pentru credința lor, de pildă, Pigmalion: Venus preschimbă lucrarea plăsmuită din marmoră, în fecioară însuflețită, spre bucuria artistului îndrăgostit de propria lui operă. Să se rețină că Hyakinthos era zeu păstor. El se întrecea adesea cu Apolo în jocuri sportive, de preferință în mînuirea lancei aruncată cu voinicie
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
poate ajunge nimeni”. Presupunem o stare generală de daimonism (Eminescu ar spune „demonism”) în acțiune, după principiile binelui și răului, într-o continuă dialectică postgenezică și eroică. De aceea, „Isis și Osiris, ca daimoni buni ce se aflau, au fost preschimbați în zei”, lui Seth (Typhon) rezervîndu-i-se numele răului și plasament în apele mlăștinoase. Religia capătă un caracter din ce în ce mai elaborat, iar mitul începe să se literaturizeze. Dar să reținem că faima lui Osiris crește: are mai multe nume, în maniera lui
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
nivelul imaginii conceptuale. Astfel, proiecția acestuia în finalul preludiului ne apare ca un gest de adâncă venerație ce răzbate peste veacuri, adresându-se unei culturi de o incomensurabilă valoare. III.2. Voiles (Pânze) Instabilitatea acestei viziuni ce pare să-și preschimbe la nesfârșit conturul formelor își găsește un „medium” adecvat în sfera lipsită de gravitație a gamei hexatonale, în care absența semitonului și implicita egalitate a tonurilor creează o impresie fugitivă, aflată într-o comuniune directă cu ambiguitatea semnificației titlului ce
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
un garant; − obligațiuni cu fond de răscumpărare, situație în care emitentul alimentează periodic un fond din care va răscumpăra la scadență obligațiunile respective; − obligațiuni retractibile, care vor putea fi răscumpărate, la scadență, de către firma emitentă; − obligațiuni convertibile, care pot fi preschimbate, la opțiunea deținătorului, cu acțiuni ale emitentului. 3.3.2.1.3. Profitabilitatea și riscul valorilor mobiliare Profitabilitatea trebuie să constituie o preocupare obligatorie, în condițiile unei volatilități sporite a valorilor mobiliare în raport cu variațiile pieței de capital, ceea ce determină o
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
fără ideea unui progres al acestei arte de-a lungul secolelor" (E.H. Gombrich). Fiecare artist înscriindu-se într-o succesiune liniară, locul fiecăruia avea, mai mult sau mai puțin, valoare de rang. Până de curând, superstiția "avangardei" și a "noului" preschimbă în snobism profan simplismul religios al acestei linii drepte. Tema aparent opusă a decăderii și a "morții artei" ține de același postulat, cel al "Artei în mișcare". Și în mișcare este și acum. Încotro merge Arta modernă, dacă ne luăm
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
șanse să-și recupereze locul. Altceva nu vrea. timpul necruțător va rezolva diferendul În câțiva ani. O poveste asemănătoare Îmi istorisește, cu obidă, un megieș al meu de la Bârnova: grădina pe care o are de la tatăl său a fost dată, „preschimbată”, a trecut prin mai multe mâini, a mai recuperat o mică parte din ea, dar parcă nu-i a lui, având În coaste proprietari care n-au visat vreodată să fie unde sunt acum. Două cazuri despre personalizarea spațiului, despre
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
cel mai mare păcat al său era că își bătea joc de oamenii bătrâni. Bunul Dumnezeu era foarte mâhnit de purtarea băiatului, dar se hotărâ să încerce să-l schimbe și o trimise pe pământ pe Sfânta Duminică. Aceasta se preschimbă într-o bătrână sărmană și gârbovită de ani și se așeză la ușa bisericii în zi de sărbătoare, când tot satul era strâns la slujbă. Ca să-i încerce inima, bătrâna i-a cerut băiatului un măr sau un colac, dar
Prevenirea și combaterea efectelor negative ale frustrării în relația profesor-elev by Preda Constanța () [Corola-publishinghouse/Science/91511_a_92350]
-
bătrâna i-a cerut băiatului un măr sau un colac, dar acesta nu doar că nu s-a îndurat să facă pomană cu un om sărman, dar i-a și răspuns urât bietei femei. Văzând atâta răutate, Sfânta Duminică se preschimbă la loc, înconjurată de un nor luminos. Toți sătenii au căzut în genunchi, închinânduse în fața unei asemenea minuni și bucurându-se de prezența sfintei în mijlocul lor. Speriat băiatul obraznic a rupt-o la fugă, dar, în urma sa, a
Prevenirea și combaterea efectelor negative ale frustrării în relația profesor-elev by Preda Constanța () [Corola-publishinghouse/Science/91511_a_92350]
-
ca importante, iar altele sunt trăite în plan secund, considerate mai puțin importante, sau chiar ignorate. 2.10. Psihologia narativă a persoanei Identitatea și realitatea persoanei se manifestă în mediul lumii umane, caracterizată nu doar prin tehnologie - care evoluează contiunuu, preschimbând mediul de existență al oamenilor -, ci și prin limbajul discursiv, asertiv. Persoana umană nu e doar o ființă cu subiectivitate conștientă, ci și o ființă capabilă de discursuri, relatări, narațiuni, de caracterizări și evaluări, realizate cu ajutorul limbajului. Dintotdeauna oamenii s-
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
noi practici și moravuri comunitare, noi raportări la "cetate", care va reorganiza eticile muncii și va produce schimbări semnificative în acțiunea politică. Canonul ethosului european, bazat pe o fertilă ambivalență între moștenirea creștină și exigențele secularizante, e pe cale să se preschimbe într-un alt mod de acțiune și practică socială cotidiană, în care alteritatea nou-venitului completează și, în cele din urmă, configurează decisiv identitatea europeanului tradițional. Dialogul cu diferența devine, astfel, singura cale sigură prin care "celălalt" poate ajunge, legitim, "al
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
celorlalți oameni prin interacțiunile care au loc în cadrul relațiilor sociale. Această relație reciprocă dintre valori și atitudini ne conduce spre noțiunea de "schimbare a valorilor", potrivit căreia valorile se modifică pe măsură ce atitudinile se schimbă, iar la rîndul lor atitudinile se preschimbă dacă valorile cunosc o dinamică specifică. în analiza relației dintre valori și comportament, vom lua în considerare accepțiunea valorii propusă de C. Kluckhohn, precum și cea propusă de M. Rokeach. Pentru Kluckhohn (apud Rohan, 2000, p. 3), valorile sînt concepte care
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
vârsta venerabilă de două mii de ani. Ceea ce a fost altădată prospătenie și elan creator a devenit pentru noi o tradiție „de autoritate externă, încremenită și osificată”. Ce-a fost odinioară viață dinamică s-a transformat în formulă moartă. „Noul Testament se preschimbă într-o religie a cărturarilor și a fariseilor”.(Nikolai Berdiaev: Der Sinn des Schaffens, p. 174.) Astfel, noi creștinii actuali nu avem vârsta individuală, ci fiecare suntem bătrâni de două mii de ani, purtând în spate ca pe un balast această
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
ați ajuns la poezie: nu o voi cunoaște niciodată. Nici n-am avut timpul să mă indignez că v-ați și schimbat teoria. Astfel, știința de la care trebuia să aflu totul sfârșește în ipoteză, luciditatea eșuează în metaforă, incertitudinea se preschimbă în operă de artă. La ce mi-au folosit atâtea strădanii? Linia blândă a acestor coline și mâna serii pe această inimă zbuciumată mă învață mult mai mult. M-am întors acolo de unde plecasem. Înțeleg că, dacă pot prin știință
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
prin care această cauză modelează Universul În calitate de punct de plecare șcauză primordialăț, pentru ca ulterior să se reproducă pe sine Însuși, devenind la rândul său un nou punct de plecare. Ca exemplu poate fi dat focul care, (E) după Heraclit, «se preschimbă În toate celelalte elemente și acestea, la rândul lor, se preschimbă iarăși În foc»2, Întocmai unui lingou de aur din care se face o monedă; În continuare, moneda poate fi din nou prefăcută Într-un lingou. Ce să mai
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
primordialăț, pentru ca ulterior să se reproducă pe sine Însuși, devenind la rândul său un nou punct de plecare. Ca exemplu poate fi dat focul care, (E) după Heraclit, «se preschimbă În toate celelalte elemente și acestea, la rândul lor, se preschimbă iarăși În foc»2, Întocmai unui lingou de aur din care se face o monedă; În continuare, moneda poate fi din nou prefăcută Într-un lingou. Ce să mai spunem de rezultatele adunării numărului 5 cu el Însuși? Printr-o
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
monedă; În continuare, moneda poate fi din nou prefăcută Într-un lingou. Ce să mai spunem de rezultatele adunării numărului 5 cu el Însuși? Printr-o lege a naturii nu se Întâmplă nimic imperfect sau străin de sine; numărul se preschimbă În așa fel Încât respectă un principiu imuabil: fie că se reproduce pe sine Însuși, fie că produce decada, ceea ce Înseamnă că ajunge fie la un număr din specia sa, fie la un număr perfect 3. 9. Acum, dacă cineva
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
că divinitatea prin Însăși natura ei este indestructibilă și eternă (F), dar că natura divină este și ea supusă mutațiilor, ca urmare a celor hotărâte de destin șeimarmeneț și de o lege care nu poate fi Încălcată; natura divinității se preschimbă uneori În foc și asimilează toate substanțele care se amestecă Între ele - alteori prin diversificare, ia tot felul de forme având felurite stări și proprietăți, așa cum este acum cazul - constituindu-se În ceea ce numim În mod obișnuit (389) «lumea» șkosmosț
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
adevărul este că schimbarea se petrece simultan - se constituie și se desface, apare și dispare. Prin urmare, nu ajunge niciodată să existe 4 În procesul devenirii, care nicicând nu cunoaște nici odihnă, nici răgaz. Substanța muritoare nu Încetează să se preschimbe, Începând cu stadiul germenului, pentru a da mai apoi naștere embrionului, apoi pruncului și, În continuare, copilului și adolescentului; vin la rând omul matur, vârstnicul și bătrânul. Iată deci felul În care se disting primele stadii ale dezvoltării și primele
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]