2,080 matches
-
capului) și mă-ntind cuminte, privind oarecum liniștit pereții goi. Sau aproape goi. Mă enervează teribil tabloul cu părinții mei (mire și mireasă) surâzând. Mama ține În mâini un buchet mare de flori albe, din plastic. Iar tata o ține protector de umăr, cu intenția de a da imaginii un aer de siguranță. Ce fericiți și ce frumoși sunt!” - a spus tanti Despina odată. Ce proastă și tanti Despina asta. Habar nu are că și-n poza aceea mama se forța
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
Înapoi la Malaga. Dar după zece minute am renunțat și m-am Întors la mașina mea. Mă durea că mi se dăduse peste nas. Refuzul lui Frank nu era doar o respingere a rolului meu tradițional de frate mai mare protector, ci și un semnal clar că voia să mă Îndepărteze de Marbella și de Estrella de Mar. Lucrurile se desfășurau după o logică deviantă, care Îl conducea spre decenii Întregi de detenție Într-o Închisoare spaniolă de provincie, chin pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
așa bârfesc gurile rele ― mai multă strălucire decât caracterul tău. Oricine te contrazicea se trezea considerat imbecil. I-ai batjocorit pe filosofi, spunând că au adormit în brațele lui Aristotel, dar nu te-ai dat înapoi să-i lingușești pe protectorii de care ai avut nevoie. Iezuiții nu-ți cereau prea mult. Te-ar fi lăsat să-ți susții ideile dacă ai fi făcut-o mai puțin zgomotos și provocator, punîndu-l și pe Papă într-o situație delicată. Ți-ai închipuit
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
din a sa „mana”; el participă la trândăvia ei și gloria la care tinde să ajungă este un reflex al imoralității pe care o conferă unei familii regale ereditatea titlului. Când clasa nobilă se prăbușește, scriitorul este năucit de căderea protectorilor săi; trebuie să-și caute noi justificări. Legăturile pe care le Întreținea cu casta sacră a preoților și a nobililor Îl declasau În mod real, adică era smuls din clasa burgheză din care provenea, eliberat de originea lui, hrănit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Deschizând-o, am descoperit că era scrisă în arabă. — Citește cu voce tare, fiule! M-am executat, răsfoind paginile cu nesfârșite precauții: — Carte a rugăciunii ceasurilor... încheiată în 12 septembrie 1514... în orașul Fano, sub egida Sanctității Sale papa Leon... Protectorul meu mă întrerupse cu glas tremurător și nesigur: — Cartea aceasta este cea dintâi în limba arabă care a fost vreodată tipărită într-o tipografie. Când te vei reîntoarce la ai tăi, s-o porți cu mare grijă asupra ta. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
1521 19 noiembrie 1522) Papa Leon a murit de ulcer chiar în prima zi a acestui an și am crezut o vreme că va trebui să părăsesc deja Roma, devenită dintr-odată inospitalieră în lipsa acestui naș atent, a acestui generos protector, Cerul să-i dăruiască bogățiile sale nenumărate, precum a făcut-o el însuși mereu! Nu am fost singurul care m-am gândit la plecare: cardinalul Giulio s-a exilat la Florența, Guicciardini s-a refugiat la Modena, iar împrejurul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ascunzi astfel jumătate din ce gândești! S-a resemnat. — Voiam să spun că de acum ești liber să-i iubești pe otomani, deoarece Bayazid nu mai e fiul tău, deoarece soția ta nu mai e o circaziană, deoarece la Roma protectorul tău i-a cedat locul unui inchizitor, deoarece la Constantinopol Selim cel Crud a murit de doi ani, iar cel care i-a luat locul este Soliman. Înr-un anume sens, Abbad spunea adevărul. Eram de acum liber în sentimentele mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
călăreț; era foarte fericit că se putea bizui pe asemenea talente, Întrucât, la acea dată târzie, nici fratele meu și nici eu nu prea mai aveam nevoie de ajutorul la Învățătură al acelui amărât, promis părinților mei de optimistul lui protector. Chiar În cursul primei noastre discuții, m-a informat nonșalant că Dickens a scris Coliba unchiului Tom, ceea ce m-a făcut să pun cu el un rămășag de pe urma căruia am câștigat boxul lui. După aceea evita să se refere În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
nu aveau. Un moș de al meu avea stupi cu albine și ne trimetea căte un borcan de miere și nouă, ca pomană. Când am crescut mare și m-am căsătorit, la Sfânta Cununie am luat pe Sfântul Ilie ca protector al familiei noastre. Avem icoana lui în casă și am toată credința că ne-a apărat și ne apără mereu familia de toate relele. El îmi păzește și copiii și pe noi și casa. Cu un sentiment de mare nostalgie
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
cu ea ca de o perioadă fericită, o vreme a solidarității și afecțiunii reciproce; acum că își regăsise sora, trăia plăcerea necontenită de a putea să își asume din nou rolul de frate mai mare. Era pentru ea prieten și protector, îndrumător și sprijin, era o stâncă. În timp ce își recăpăta puțin câte puțin vechea vigoare și vervă, Aurora a început să se gândească să își ia o diplomă de echivalare a bacalaureatului și să se înscrie la colegiu. Tom a încurajat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
și tot atât de volubil. Cu puțin efort și puțină ingeniozitate, până la urmă, amândoi au încăput pe locul cedat. În imaginația tânărului amabil; bărbatul era aracul, iar femeia, căreia îi cedase locul, era vița ce se sprijinea cu respect și recunoștință de protectorul sub tutela căruia se afla. Nici ea vița și nici el aracul, dacă i-ar fi măsurat cineva, ar fi constatat că aveau cu puțin peste un metru și jumătate înălțime și, dacă nu ar fi fost albi ca toți
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
se înfățișă în toată splendoarea un bărbat în vârstă, îmbrăcat modest, cu un costum maro, nu prea nou, cu vestă și pălărie de aceeași culoare cu costumul și care se dovedi a fi, intr-adevăr, fostul director coordonator al școlii, protectorul și mentorul său, decedat cu mai mulți ani în urmă. Acesta își continuă calm, puțin ironic, avertismentul, cu un accent specific moldovenesc, ce-i amintea lui Bidaru de ziua când, cu aceeași voce blajină, rosti celebra sentință, care-l catapultă
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
că se înfiorau auzind lupii urlând în pădure, iar iarna, venind chiar în cerdac, până la geam. - Hei, dragii tatii.. le spunea el; am văzut azi în Anuca, fata pădurarului pădure un Faun<footnote Faun, zeu al câmpurilor și al pădurilor, protector al turmelor, reprezentat de obicei cu coarne și picioare de țap. footnote>... Știț‟ voi ce‟i acela faun?... Nu?!... vă spun eu. I‟un fel di ființă, corcită, cu chip di om și de țap! ei, ați înțeles?! - Tț,..tț
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
-i omul pentru care-mi mănânci paralele de-atâta amar de vreme?... Îhî... Z, dar ăsta-i un puțoi, un schelet care abia face față vânticelului de primăvară, o umbră cu ochelari. E papagalul clasei, un nevinovat îndrăgostit de vrăbii, protectorul gâzelor, neînțărcatul mamei, naivul, papă-lapte al școlii... Îhî... Dar e frumos să-mi mănânci atâția bani, să-mi umpli sufletul cu otravă, pentru un țânc abia sărit din al doilea rând de pelinci, Z?... Explic, tot prin tăceri așa găseam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
sora lui - făcu o pauză. Ca soție, firește. Cât a cerut? — Trei macete. Nu e scumpă. De ce nu accepți? Își bău cafeaua încet, cu o infinită plăcere. — Vorbiți serios? — Bineînțeles. Înrudirea cu ei ți-ar garanta viața. Vei fi prietenul, protectorul și protejatul lor. Ar sluji chiar și ca punte de legătură pentru lucrarea noastră civilizatoare. — Nu vreau ca cineva să-i civilizeze pe yubani. Îmi plac așa cum sunt... Misionarul amestecă ușor cafeaua și o dădu pe gât dintr-o sorbitură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
dar stau acolo cuminți. Nu vreau să mă fac de rîs. Încep procesele și noul președinte privește prin împricinați. Aceștia se intimidează, se bîlbîie, plîng și, în final, se roagă doar lui Dumnezeu. Din cînd în cînd Iosif privește spre "protectorul său", spre omul acela blajin, spre acel înger păzitor. Oare va ține cont "balaurul" ăsta de președinte și de opinia ta, îngere ocrotitor? Îngerul schițează iarăși un zîmbet și Iosif strînge cruciulița aceea sfințită de la Mănăstirea Putna. Președintele se răstește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
clătinat din cap, — A spus: „Asta nu-i o femeie, domnule. E-un tablou.“ Fidorous se îndepărtă de mine pentru a inspecta montajul. L-am privit ajustând ușor alinierea ventilatorului de birou și lovind cu un pix în grilajul lui protector, ascultând cu atenție sunetul produs. — Deci asta faci tu? am spus. Construiești femeia? — Întocmai. Ai zis-o bine în două cuvinte. Construim femeia, nu tabloul. Doctorul se îndreaptă de spate și-și scutură pantalonii cu palma. Toate lucrurile astea, te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
dat seama că probabil așa era. Amândoi, în special Scout, erau atât de puternic legați de mine, încât rechinul probabil că nu s-ar fi oprit să facă o diferențiere. Ian mi se urcă pe genunchi, culcușindu-se. L-am cuprins protector cu brațul. — Îmi pare rău. Scout îmi zâmbi firav. — Să nu-ți pară. A fost planul meu, ți-amintești? Tu ești cel care a fost implicat involuntar. — O, mda, am zis, încercând și eu să zâmbesc. Am rămas toți trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
pe pământ în fața nici unei actrițe principale. Fiindcă e foarte foarte iubită, căprioara de la marginea pădurii, cum stă ea ageră acolo. Cea care o ridică este Waltraud Haas, Haasi, în rolul ei de blondă orfană de ambii părinți care găsește un protector cumsecade în persoana preotului din Kirchfeld. E gata să fie sedusă, dar fuge la timp. Tinerele vânzătoare din sala de cinema își strâng plângând picioarele, astfel încât mâna de strungar sau de sudor care umbla pe acolo e blocată și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
paie al acestei lumi, un șobolan În cămașă, iute ca un șobolan cînd e vorba să-și caute adăpost, la fel de iute cînd e vorba să ucidă fără riscuri, cu dinții de șobolan dezgoliți, Înaintează cu același mers tîrșîit ca și protectorul său - slujitor servil al groazei, sprijin de nădejde al crimei - ivindu-se cu dinții de șobolan dezgoliți, cu fața albă ca ceara crispată de frică și de plăcerea lașului de a ucide fără milă și pedeapsă, În timp ce soarele scînteiază necruțător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
sunete când sfâșietoare, când repezite, nărăvașe. Cinci țigănci grase în fuste largi roșii-verzi-albastre și gri boceau trăgându-se de chica despletită. Soliman sfârșise de mâna unei petarde băgată într-o sticlă și privită îndeaproape. Bum! Se zice că în cădere, protectorul curvelor, al copiilor schilodiți de pe Rue Montparnasse și al șmenarilor din Madrid și Ibiza, se lovise de toporul și de șișul ținute întâmplător în mână de doi veri de-ai lui. Convoiul se agita sălbatic - care dansa, care urla, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
în existența cotidiană, dar și în propria ființă, după ce s-a produs o disfuncție, poate ireversibilă (jumătate din roțile / care se învârteau / s-au rupt în mine), încât, deliberat, recluziunea care urmează, cu finalitate salutară, este într-un singur „spațiu” protector cu adevărat: eu mă ascund în sinea-mi / ca într-un vultur... Relativ la prezența punctelor de suspensie la sfârșitul fiecărui poem, aceasta poate fi înțeleasă ca o promisiune de continuare și un îndemn adresat cititorului de a se apleca el
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
Închisoarea Văcărești, 1942, am petrecut cel mai frumos Paște al vieții mele. Aici neam întâlnit și cu Grupul F.D.C. Roman și Grupul F.D.C. Piatra Neamț. Toți demni și încrezători pe tot timpul detenției. Aici, la Văcărești, au fluturat aripile Arhanghelului Mihail, protectorul Legiunii. Nici un regret, nici un compromis, nici o renegare a credinței legionare. Aici am îngenuncheat și ne-am rugat la icoana Arhanghelului Mihail, la care s-au rugat și grupul Văcăreștenilor, Căpitanul Ion Moța, Corneliu Georgescu, Radu Mironovici, Ilie Gârneață și Tudor
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
de duh așteptând seninul altor zile în lupta cu fiara apocaliptică. Crucea mi-a dat curaj și bărbăție, mi-a fost spadă și scut. Să te arunci în flăcări și să nu fii mistuit. E ocrotirea Cerului, sabia Arhanghelului Mihail, protectorul spiritual al Mișcării Legionare și puterea Crucii lui Hristos, cea cu care prin patimile Sale a sfărâmat porțile iadului.
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
să se facă referire la ceea ce ar fi trebuit să distrugă tirania. Nu ar fi fost potrivit pentru Machiavelli să spună că popoarele au găsit necesar, pentru liniștea și conservarea lor, să aibă judecători care să regleze diferendele dintre oameni, protectori împotriva dușmanilor, care să-i mențină în posesia bunurilor, suverani care să unească interesele diferite într-un singur interes comun; că mai întîi au ales, dintre ei, pe cei pe care i-au considerat cei mai înțelepți, cei mai drepți
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]