2,310 matches
-
voiam să-l mai implic în problemele mele. Nu mai voiam să forțez pe nimeni să trăiască cu groaza permanentă că eu îmi puteam pierde mințile în orice moment. Se purtase minunat cu mine, a fost soțul ideal, credincios, puternic, răbdător, o persoană în care puteam avea toată încrederea. A făcut tot ce a depins de el ca să mă însănătoșesc și eu mi-am dat toată silința să mă fac bine, atât de dragul lui, cât și al fiicei noastre. Și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
de un ansamblu complicat din piele și, În final, hainele de „amazoană“ ale Dorei. Mi-am amintit de jacheta de tweed, Îmbrăcată peste o fustă croită asimetric, care acoperea parțial o pereche de chiloți cu mânecuțe. Cât se poate de răbdător, fără să ating umerașele, am pipăit hainele de pe acolo până am găsit despicătura adâncă a fustei și am reușit să-mi strecor degetele tremurânde printre picioarele pantalonului, ca să pot pipăi crăcăna din piele cu palma mea lucioasă. Încetul cu Încetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
mulțumi să dea din cap discret, amestecând În ceașcă cu degete ceremonioase. Odată așezați, Froehlich ne turnă niște cafea, Karp refuzându-l cu un gest politicos. Apoi o Întrebă pe Dora dacă eram „parteneri“, „cum le place americanilor“ să spună. Răbdător, Își rumegă mustața (cu niște sunete abia perceptibile, alunecoase, de insectă). Mai Întâi ne-am uitat unul la altul, apoi la el, după care Dora dădu din cap, zâmbind: Nu chiar... Froehlich se aruncă Înainte euforic și mă Întrebă dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
n-am fost niciodată atât de aproape de o asemenea realizare! Optimizarea la care tocmai ați asistat demonstrează că testiculele sunt oul lui Columb. Cum bine știți, am urmat Întotdeauna principiile acestui priceput italian: să fii ambițios și cutezător, dar și răbdător și viclean. Scrotul este Sfântul Graal pentru noi, sămânța ideală, scopul nostru suprem! Imediat ce domnul Stegemann va pune ultima bobină În proiector, veți vedea, frații mei, veți vedea că am reușit să rezolv ultimele noastre deficite. Îmi face mare plăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
-am plâns...“ Mașina a descris un semicerc, apoi a făcut o manevră În partea opusă, ajungând la ieșirea principală a supermarketului. Tocmai când Rose era pe cale să-și piardă orice speranță de-al găsi pe tânăr, l-a zărit așteptând răbdător autobuzul, cu o sacoșă transparentă lângă el. — Hei, Mostapha! a strigat Rose scoțând capul pe fereastra pe jumătate deschisă. Vrei să te duc cu mașina? Sigur, mulțumesc. Mustafa a dat din cap și a făcut o Încercare timidă să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
o flacără vie, fără cea mai mică Încredere În justețea ordinii divine. Și În privința asta semăna mult cu nimeni altcineva decât mama ei. Având un asemenea caracter și aflându-se Într-o astfel de dispoziție, nu avea cum să fie răbdătoare și Încrezătoare, așteptând ziua În care viața va Întoarce trupul acela În favoarea ei. În acest moment, mătușa Zeliha Își putea da seama clar, pe lângă alte lucruri, că realizarea faptului că avea un aspect fizic lipsit de strălucire Îndurera sufletul tânăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
oprire până când a ajuns Într-un oraș mic și adormit din China. Însetat și obosit, s-a năpustit În prima cârciumă care i-a ieșit În cale. Acolo, chiar lângă masa la care a fost condus, stătea Azrail așteptându-l răbdător, de data asta cu o expresie de ușurare Întipărită pe chip. — Am fost atât de surprins să dau peste tine În Cairo, i-a spus el omului cu o voce care-ți zgâria urechile, fiindcă destinul tău spunea că noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
dat seama dintr-odată că era cea mai nebună ființă peste care dăduse vreodată. Ochii lui iscoditori s-au uitat În jur căutând ajutor. Și fiindcă n-au găsit nici unul, privirea lui a alunecat spre trupul neînsuflețit care Îi aștepta răbdător să ia o hotărâre În privința sorții sale și din nou Înapoi la cele două mătuși, Însă dacă În acest du-te-vino al privirii sale se ascundea un mesaj secret, nici una din ele nu-i putea desluși Înțelesul. În schimb, mătușa Cevriye
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
33,4 secunde, domnule, preciză Tina. Opri banda și Întrebă, palidă la față: — Vrea cineva s-o revadă? — Nu acum, spuse Harry. Bătea cu degetele pe brațul fotoliului, cu privirea În gol, gândindu-se. Nimeni nu spunea nimic; Îl așteptau răbdători pe Harry. Norman realiză cât de mult se baza grupul pe Harry. „Harry este cel care gândește pentru noi. Avem nevoie de el, avem Încredere În el.“ — OK, spuse În sfârșit Harry. Nu se poate trage nici o concluzie. Nu avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
a reușit În modul cel mai simplu posibil, atacându-mi domeniul de studiu“. Norman se minună cum de reușise Ted acest lucru. Tot timpul petrecut În universitate trebuise să-i asculte pe acești savanți „hard“ - fizicieni și chimiști - explicându-i răbdători că psihologia asta nu Înseamnă mare lucru, În vreme ce ei Înșiși mergeau din divorț În divorț, soțiile lor aveau aventuri extraconjugale, iar copii lor se sinucideau ori intrau În buclucuri cu drogurile. Încetase de mult să se lase antrenat În astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
se golise. Am să-ți spun eu care este, zise Beth. Am verificat: este Norman Harrison Johnson! „Nu, Își spuse el. Nu, nu, nu! Nu poate fi adevărat!“ — Știu că e greu de acceptat, continuă Beth cu vocea ei domoală, răbdătoare, aproape hipnotică. Și te Înțeleg. Dar dacă ai să stai să judeci, ai să-ți dai seama că tu ai vrut să se ajungă aici. Tu ai vrut ca eu să Înțeleg asta, Norman. Păi, doar cu câteva minute În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
noastre, căruia i se cuvine, credem, o mai mare atenție din partea criticii". Cum e viața în provincie, domnule Ovidiu Genaru? Cum traduceți sintagma provincia literară și care este însemnătatea ei? O.G.: Cum să fie? Ca-n restul lumii, normală, răbdătoare cu cei vii. Cu o bibliotecă bună și cu Internetul poți fi chiar ubicuu, poți evada oriunde, fără limite. Din tine, e mai greu să fugi când te plictisești de tine. În rest, e O.K. Provincia literară ar fi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
persoane se constituiau cu o rapiditate browniană și tot atît de repede se destrămau întrucît fiecare participant la joc dorea să trăiască experiența cît mai multor combinații posibile. Întotdeauna am fost un bun observator al lumii, un observator atent și răbdător. Dacă ar fi ca la sfîrșitul vieții mele să mi se dea un premiu, el ar trebui să fie unul pentru conștiinciozitatea cu care m-am uitat la tot și în primul rînd la oameni. Da, ei, oamenii mi s-
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
detalii din memoria sa generoasă, alții îl atingeau cu palmele. Papa, și dacă anul ăsta marea o să se ridice și mai sus ? nu cred, nu știu, stai să vedem. mai mulți fotografi profesioniști își fixaseră aparatele pe trepiede și așteptau răbdători „evenimentul” : invadarea definitivă a uscatului de către mare. momîia se agățase de brațul lui Bernard ca și cum ar fi căutat un fel de protecție. înfășurați în pelerine ample, cu glugile pe cap, cei doi se pierdeau perfect în mulțime. nimeni nu ar
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
a o lua în brațe, dar nici nevoia de a se debarasa de ea. Cum visul avea niște elipse, Victor se văzu într-o nouă secvență, în fața a cinci cutii poștale fixate pe stîlpi de lemn, aliniate ca niște păsări răbdătoare chiar la încrucișarea șoselei cu ceea ce părea un drum secundar, neasfaltat și mult mai îngust. — Undeva trebuie să fie niște case. Un ranch. sau chiar mai multe, spuse fata. — s-ar putea, răspunse Victor. numai că nu putem merge zece
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
și poemele În minte, Începe să recurgă mult mai frecvent la colaboratori. Majoritatea sunt copiști devotați sau „dactilografi“ cărora le dictează cele concepute mental. Criticul Emir Rodríguez Monegal comentează, În cartea sa Borgès par lui-même, că, deși deosebit de amabil și răbdător cu colaboratorii, Borges e cel care cântărește, discută, examinează și aprobă fiecare cuvânt din text. Astfel Încât volumul rezultat din atari colaborări e, Înainte de orice, o carte de Borges. Dar Bioy e, fără nici o Îndoială, un colaborator mai mult decât excepțional
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Și nu unul oarecare. Se vede limpede că excelența sa și domnul Balbo sînt din aceeași rasă. O categorie aparte, nu?" Leonard Bîlbîie întîrzie cu răspunsul, care nu putea fi decît aprobator. O cereau regulile unei politeți elementare. Inginerul Corvino aștepta răbdător, privindu-l drept în ochi. Nu avea cum să scape. A început să rîdă, "vedeți, domnule inginer, eu îl cunosc numai pe prinț. Nu pot să știu dacă amîndoi sînt la fel, cum spuneți, de aceeași rasă." Inginerul Corvino schiță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
păstrare" și activat doar atunci cînd mediul, împrejurările i se potriveau cel mai bine, acestuia și nu altcuiva. Pentru o misiune era bun un om tenace, pentru alta unul isteț și palavragiu, uneori și fricosul putea avea locul său, cineva răbdător putea face mai mult decît unul plin de har și altădată cel plin de har și nestăpînit putea da buzna unde cuminții, înțelepții și prudenții dădeau doar tîrcoale. Cu vremea, felul acesta de a folosi oamenii a devenit unul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
plece pe ascuns din Vladia și să-l caute pe Bîlbîie. Trimisese raportul și aștepta ordinul de sus. Era un adjutant disciplinat, cel mai bun adjutant din Prefectură, și nu voia ca pentru "o părere" să-și strice reputația. Era răbdător și încrezător. Asta a durat pînă cînd, într-o zi foarte agitată, se greșise de două ori la numărătoare și "șefii de sector" umblau ca turbați prin fața caselor numărînd tare și răgușit, Artur Stavri i-a făcut semn să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
absorbit de adânci gânduri. -Am citit-o. - Și ce părere ai? - E o tâmpenie. - De ce? - Fiindcă ne propune delațiunea în relațiile dintre oameni. Să ne demascam rudele, părinții. - Ai scăpat esențialul, reflectă el parcă uluit, dar stăpân pe sine, îngăduitor, răbdător să explice. Satul nu mai e ce-a fost înainte. Țăranii săraci devin tot mai mult o forță revoluționară și în acest sens într-adevăr satul s-a spart. Autorul a văzut acest lucru just și foarte important pentru noi
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
și hrean. Părea că-și depune ofrandele dinaintea unui suveran. — Ai adus lucrurile pe care le ai de spălat? Aș putea să le pun la mașină acum și vor fi gata până când plecați. — Mamă, îi reaminti Laurence pe un ton răbdător, am treizeci și șapte de ani. Îmi duc hainele la spălătorie. În sufragerie masa era așezată impecabil, cu vase de cristal și șervete de in, făcând-o pe Fran să se simtă și mai stânjenită de ținuta ei nepotrivită. Avu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
piscină? — Nu, mulțumim. Mă tem că am o întâlnire foarte importantă. — Bun, îi spuse lui Laurence de îndată ce ieșiră. Unde e următorul? — Care era problema cu locul ăsta? Are o reputație minunată. Necazul e, draga mea - știa că încerca să fie răbdător și deodată lucrul ăsta o enervă la culme -, că nu peste tot, mai ales în așezăminte de un asemenea calibru, primesc persoane alienate mintal. Nu e nici o problemă cu locul ăsta - cu excepția faptului că probabil îi obligă pe bieții pensionari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
o listă de așteptare lungă cât brațul meu. Și tot trebuie să plătiți taxa pentru o lună de ședere. Sper că vă dați seama ce faceți, domnișoară Tyler. Asta spera și Fran. Tatăl ei se afla deja în mașină, așteptând răbdător. Fran încercă să nu se lase demoralizată de faptul că se așezase invers, încălecând locul din față de parcă s-ar fi suit pe cal. — Unde mergem? Putem să mergem la curse? Am putea să facem un picnic. Pentru o clipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
deoarece m-a poftit să nu-l tulbur. Era în miezul unei activități mult mai importante, pe care nu era dispus s-o întrerupă pentru mine; vâna muștele din gheretă, după o metodă, se părea, bine pusă la punct. Aștepta, răbdător, ca musca să se așeze undeva, după care o studia câteva clipe atent. Ridica mâna încet, surâzând mulțumit, concentrîndu-se, și, brusc, o lăsa să cadă cu toată puterea. Plictisit de întrebările mele care au dat câtorva muște prilejul să scape
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
pot trăi liber. Uneori chiar mă enerva că nu era deloc geloasă. Încercam s-o provoc, nu veneam o săptămână sau căutam s-o jignesc, sculîndu-mă imediat după ce ne iubeam, plecând ca de la bordel. Degeaba. Ea era mereu calmă și răbdătoare. Îmi tolera toate hachițele și câteodată asta mă înfuria la fel de tare ca sentimentul de sclav pe care mi l-au dat alte femei. Libertatea este, poate, pentru unii la fel de greu de suportat ca sclavia. Ceea ce simțeam pentru ea era departe
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]