2,540 matches
-
pe o concesie făcută celor situați pe cea de-a treia poziție, cu sprijinul cetățenilor care nu recunoșteau neapărat ca legal refuzul guvernamental de a acorda despăgubiri, ci voiau să-și exprime propriul sentiment de vinovăție și compasiune pentru victimele sclaviei sexuale militare. Mulți dintre ei erau de părere că, obținerea unui ajutor din partea statului fiind puțin probabilă, obligația morală minimă a poporului japonez este să își exprime regretul oferind despăgubiri. Această acțiune, centrată pe „preocuparea” personală acordată individual fiecărei victime
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
interesul tuturor și a distras atenția mișcărilor sociale, precum și a mass-media de la conflictul dintre prima poziție și cea de-a doua. În consecință, guvernul nipon nu a trebuit să discute pe tema legalității refuzului său de a acorda despăgubiri victimelor sclaviei sexuale militare pe care a instituit-o. Majoritatea victimelor, în ciuda interesului material pe care îl aveau să accepte banii de „compensație”, s-au raliat celei de-a doua tabere, spunând că Fondul Femeilor Asiaticexe "Fondul Femeilor Asiatice" e o încercare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
forme de violență exercitată asupra femeilor, inclusiv traficul cu femei și copii, și diverse eforturi de a transforma cultura patriarhală din Japoniaxe "Japonia" și din alte țări asiatice. Aceste acțiuni au la bază o recunoaștere a faptului că la originea sclaviei sexuale militare stau tradițiile sociale și culturale care acceptă prostituția ca instituție și continuă să fie o cauză importantă a sclaviei sexuale comerciale private. Recunoașterea contradicției de mai sus înseamnă admiterea faptului că discursul iluminist nu poate condamna sectorul prostituției
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
Japoniaxe "Japonia" și din alte țări asiatice. Aceste acțiuni au la bază o recunoaștere a faptului că la originea sclaviei sexuale militare stau tradițiile sociale și culturale care acceptă prostituția ca instituție și continuă să fie o cauză importantă a sclaviei sexuale comerciale private. Recunoașterea contradicției de mai sus înseamnă admiterea faptului că discursul iluminist nu poate condamna sectorul prostituției ca fiind o instituție de sclavie sexuală și, în același timp, pretinde că femeile care se prostituează exercită o activitate acceptabilă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
și culturale care acceptă prostituția ca instituție și continuă să fie o cauză importantă a sclaviei sexuale comerciale private. Recunoașterea contradicției de mai sus înseamnă admiterea faptului că discursul iluminist nu poate condamna sectorul prostituției ca fiind o instituție de sclavie sexuală și, în același timp, pretinde că femeile care se prostituează exercită o activitate acceptabilă din punct de vedere legal. Pentru ca ele să nu mai fie stigmatizate, munca lor va trebui să fie acceptată legal, ceea ce înseamnă că prostituatele vor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
vor fi la fel de respectabile ca și femeile cu familie. O asemenea recunoaștere poate avea loc doar dacă sectorul sexual e definit ca un sector industrial obișnuit, și nu unul clandestin, în care femeile sunt exploatate ca sclave sexuale. Cazul de sclavie sexuală militară al „femeilor de reconfortare” este un exemplu tipic de putere patriarhală care perturbă relațiile de gen, conferind legitimitate sclaviei și exploatatorului masculin, dar nerecunoscând ca legitimă prostituția, ce pune în pericol familia (instituție-cheie în orice societate patriarhală). Această
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
ca un sector industrial obișnuit, și nu unul clandestin, în care femeile sunt exploatate ca sclave sexuale. Cazul de sclavie sexuală militară al „femeilor de reconfortare” este un exemplu tipic de putere patriarhală care perturbă relațiile de gen, conferind legitimitate sclaviei și exploatatorului masculin, dar nerecunoscând ca legitimă prostituția, ce pune în pericol familia (instituție-cheie în orice societate patriarhală). Această dilemă poate fi depășită numai prin aplicarea creativă a discursului „grijii”, și nu în forma sa conformistă patriarhală, ci în cea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
tip de stigmat poate fi îndepărtat dacă îți pasă sincer de o persoană, deoarece grija se îndreaptă către omul ca atare, eticheta de „sclav sexual” pierzându-și valoarea derogativă în fața preocupării pentru victimă. Numai când unele feministe au protestat față de sclavia sexuală japoneză, victimele au avut curajul de a declara public că au fost „femei de reconfortare” - statut stigmatizat pe care nu l-ar fi putut recunoaște în fața lumii dacă nu ar fi primit din partea mișcării împotriva „femeilor de reconfortare” asigurarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
mișcării împotriva „femeilor de reconfortare” asigurarea că se ține la ele și nu au de ce să se teamă de opinia publică. Doar atunci când o parte importantă a publicului a ajuns la concluzia că „femeile de reconfortare” constituiau o instituție a sclaviei sexuale inacceptabilă și că victimele ei nu trebuiau stigmatizate, ci mai degrabă tratate cu preocupare și despăgubite, aceste femei au putut ieși la lumină. Discursul cu dublu standard, ce justifică alte tipuri de sclavie sexuală, militară sau comercială, ar trebui
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
de reconfortare” constituiau o instituție a sclaviei sexuale inacceptabilă și că victimele ei nu trebuiau stigmatizate, ci mai degrabă tratate cu preocupare și despăgubite, aceste femei au putut ieși la lumină. Discursul cu dublu standard, ce justifică alte tipuri de sclavie sexuală, militară sau comercială, ar trebui desființat în același mod, adică prin aplicarea acelor idées de droit ce condamnă instituția sclaviei sexuale și abordează personalizat și cu compasiune femeile care lucrează în sectorul prostituției, a căror demnitate ar trebui protejată
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
preocupare și despăgubite, aceste femei au putut ieși la lumină. Discursul cu dublu standard, ce justifică alte tipuri de sclavie sexuală, militară sau comercială, ar trebui desființat în același mod, adică prin aplicarea acelor idées de droit ce condamnă instituția sclaviei sexuale și abordează personalizat și cu compasiune femeile care lucrează în sectorul prostituției, a căror demnitate ar trebui protejată fără a se face distincția între ele și femeile cu familie. Activitățile din cadrul programului Songen Jigyoxe "Songen Jigyo, programul" s-au
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
cu compasiune femeile care lucrează în sectorul prostituției, a căror demnitate ar trebui protejată fără a se face distincția între ele și femeile cu familie. Activitățile din cadrul programului Songen Jigyoxe "Songen Jigyo, programul" s-au bazat pe recunoașterea faptului că sclavia sexuală militară, ale cărei victime au fost „femeile de reconfortare”, nu reprezintă decât un caz extrem al culturii de exploatare sexuală ce susține în continuare industria niponă a sexului, activă încă și globalizată. Eradicarea acestei probleme va necesita mai mult
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
mijloc de a răspunde criticilor aduse Fondului Femeilor Asiatice, pentru că a încercat să ofere o compensație „femeilor de reconfortare”. În ciuda acestui neajuns, a treia poziție are un avantaj față de cea de-a doua prin faptul că încearcă să trateze victimele sclaviei sexuale militare nu doar ca ființe umane, cu drepturi universale, ci ca pe oameni care trebuie protejați ca indivizi, în propriul lor mediu de viață, fiecare în funcție de nevoile sale materiale și morale. Majoritatea participanților la dezbaterile privind sectorul sexual ascuns
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
în dezbaterea privind „femeile de reconfortare” pune în evidență o lacună majoră. Declarația doamnei Coomaraswamyxe "Coomaraswamy, Radhika", pe care am citat-o, arată clar că statul și poporul japonez trebuie: (1) să recunoască responsabilitatea juridică a statului nipon față de victimele sclaviei sexuale militare pe care a acceptat-o, acordându-le scuzele și compensațiile cuvenite, și (2) să facă eforturi pentru a transforma cultura japoneză patriarhală a bordelurilor, astfel încât femeile și fetele din Japoniaxe "Japonia" sau din țările vecine acesteia să nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
acordându-le scuzele și compensațiile cuvenite, și (2) să facă eforturi pentru a transforma cultura japoneză patriarhală a bordelurilor, astfel încât femeile și fetele din Japoniaxe "Japonia" sau din țările vecine acesteia să nu mai poată cădea pradă nici unui tip de sclavie sexuală. Poporul nipon trebuie să își asume această importantă răspundere morală. Din păcate, aceste responsabilități juridice și civile nu au fost asumate și nici măcar propuse de nici unul dintre cei implicați în dezbaterea pe tema „femeilor de reconfortare”. Nici statul, nici
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
și pe cele morale. Aceasta e cea de-a patra poziție și cea mai de dorit, ea adoptând un discurs ce poate combina abordarea juridică și morală a problemei „femeilor de reconfortare” și trata în același timp toate formele de sclavie sexuală. Singurul mod de a desființa discursul cu dublu standard este, pe de o parte, de a stabili în mod clar faptul că sectorul sexual e ilegal și, pe de altă parte, de a considera că societatea are responsabilitatea de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
un efort extrajuridic suplimentar al societății japoneze de a transforma stigmatizarea masculină a „femeilor stricate” din sectorul prostituției. Aceste două elemente vor fi condiții suficiente pentru depășirea discursului cu dublu standard ce stă la baza instituțiilor militare sau comerciale ale sclaviei sexuale de stat sau private. Cazul dezbaterii pe tema „femeilor de reconfortare” arată cât de greu se poate produce democratizarea acolo unde trebuie să se deruleze simultan două mișcări opuse, una împotriva instituției și cealaltă de preocupare pentru victime. Dificultatea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
aduse caracterului nedemocratic al unor instituții sunt redirecționate înspre ținte personale, adică înspre femeile vulnerabile și exploatate, stigmatizate în locul instituției care le-a adus în situația de victime. Realizarea democrației, chiar și în țările „democratice”, presupune eliminarea sectorului ascuns al sclaviei și discriminării și, în special, a industriei sexului, care le transformă pe femei în sclave și bunuri de consum. E important să remarcăm faptul că acest efort necesită desființarea dihotomiilor public/privat, modern/tradițional, legal/extralegal și chiar a opoziției
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
și discriminării și, în special, a industriei sexului, care le transformă pe femei în sclave și bunuri de consum. E important să remarcăm faptul că acest efort necesită desființarea dihotomiilor public/privat, modern/tradițional, legal/extralegal și chiar a opoziției sclavie sexuală/drept la prostituare, ce stau la originea discursului cu dublu standard patriarhal. Toate sectoarele ascunse în care statul democratic și societatea civilă practică discriminarea sexuală și rasială ar trebui scoase la lumină și desființate. Discursurile dihotomice care disimulează adevăratele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
Night Press, Chicago. Report of the Special Rapporteur on violence against women, its causes and consequences, 1996, Ms. Radhika Coomaraswamy, conform rezoluției 1994-45 a Comisiei pentru Drepturile Omului. Raport despre misiunea din Republica Populară Coreea, Republica Coreea și Japonia cu privire la sclavia sexuală militară pe timp de război, Națiunile Unite, Consiliul Economic și Social, E/CN.4/1996Add.1, 4 ianuarie 1996, alin. 134. Sydney Morning Herald, 1999, 5 ianuarie și 1 mai. The Economist, 1996, „Africa for the Africans: A Survey
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
țirea este fascinant). Oamenii par s) devin) tot mai americani asumându-și o parte din vin) pentru niște abateri pe care ei nu le-au putut comite. Urmașii emigranților din r)s)ritul Europei nu au luat parte la crimă sclaviei, totuși insist) c) „noi” suntem r)spunz)tori. Eu v)d În asta un fel de ascensiune social). Prietenul meu Herbert McClosky, un politolog, prefer) s) interpreteze această că pe o ambiționare moral): un popor care pretinde totul de la sine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
Și, în orice caz, literatura onirică nu e o literatură a delirului, nici a somnului, ci a deplinei lucidități.” Diferențele specifice față de alte formule literare care au exploatat visul sunt afirmate răspicat: „În opoziție cu suprarealismul, onirismul refuză dicteul automat, sclavia inconștientului și a incoerenței, cultivând totuși ambiguitatea - dar lucid și riguros calculată. Ambiția literaturii onirice este o dublă negare: o negare structurată și de metodă a suprarealismului, și una formală, de scriitură, dar nu mai puțin categorică, a fantasticului romantic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288537_a_289866]
-
e prea atractivă, dar trebuie continuată cu interes profesional, din curiozitate. Studenții de la Jurnalistică ar avea un profit real din dezbaterea unei astfel de cărți, care i-ar face fie să dea bir cu fugiții, fie să se opună inteligent sclaviei la care obligă meseria, nu fără dezgust, ori poate cu dorința de a schimba ceva." Ca om care am predat și la Jurnalism, am învățat că doar utopia te mai ține, dacă realitatea e jalnică și ternă, studenții fiind obligați
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
pe Platon către întrebarea privind esența politicului ca atare. Două sunt situațiile care caracterizează condiția omului conform cu perspectiva avansată de mitul peșterii: a) omul în peșteră - prima situație care, din punct de vedere politic, poate fi caracterizată drept una a sclaviei. b) omul în afara peșterii - a doua situație care, din același punct de vedere politic, poate fi privită ca una a libertății. Trebuie observat că cele două situații amintite se află, din punctul de vedere al conținutului lor politic, într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
ca una a libertății. Trebuie observat că cele două situații amintite se află, din punctul de vedere al conținutului lor politic, într-o relație de absolută opoziție: prima, cea a omului din peșteră, poate fi caracterizată ca o stare de sclavie, a doua, cea a omului din afara peșterii ca o stare de libertate. Opoziția dintre cele două situații este cea dintre principiile de bază ale sclaviei și libertății. Tot ca elemente componente ale mitului peșterii trebuie să amintim pe lângă cele două
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]