2,289 matches
-
spre 24 august s-a declarat încetarea ostilităților împotriva armatelor sovietice („Profiluri militare”, V. Stavarache). Un alt exemplu de eroism este participarea soldatului Dumitru Gh. Spataru, din Heci, la dezarmarea nemților de pe aeroportul Otopeni - București, în august 1944. După mărturiile sublocotenentului M. Hreamătă armatele române care au eliberat Transilvania și Ungaria de ocupația germană, la 8 mai 1945, se regăseau lângă Brno (Cehoslovacia), când focurile de armă anunțau în plină noapte sfârșitul războiului. Acest război dus de români, atât în est
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
frontul din Ardeal, s-a Întâlnit pentru ultima oară cu prietenul său din copilărie Paul Mihu Sadoveanu, pe atunci elev plutonier T. R. Într-o unitate de vânători de munte. Ștefan Hotnog s-a Întors de pe front cu gradul de sublocotenent În rezervă, În luna mai 1947. reproduceri 001-100 6/9/2008 5:14 PM Page 5 6 Ulterior și-a continuat studiile superioare la Seminarul Pedagogic Universitar din Iași. Alături de colegii săi, Gh. Șaru, Suzana Bantaș, Cristina Udrea și-a susținut
Ştefan Hotnog (1920-1993) Mirajul by Ivona Elena Aramă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/384_a_1203]
-
în Polonia și Rusia pentru transmiterea știrilor. Ei cunoșteau bine limba polonă și rusă și ascultau de vătafi sau de mai marii lor. Starostele Ținutului Cernăuți, până la răpirea Bucovinei, avea la dispoziția sa umblători călări, sub comanda unui vătaf sau sublocotenent. Ei duceau rapoartele la Iași. Releele poștale, introduse pentru prima dată pe la jumătatea secolului al XVII-lea, au îmbunătățit transporturile. Schimbul de cai, înlocuirea celor obosiți, se realiza cu mai multă ușurință. Caii de olac, olacele și întreținerea cailor și
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
procurator al mamei sale, Vera Mavrocordat, domiciliată în Franța și Cercul Militar ,,Constantin Prezan” reprezentat de: colonel Ioan Minescu (Comandantul Regimentului 25 infanterie Vaslui), locotenent-colonel Vasile Popovici, maior Dumitru Cihodariu, căpitan Alex Nicolau, căpitan C.Harles, locotenent Docan Vasile și sublocotenent Neștian Adam. Din Statutul Cercului Militar, reiese că membrii acestuia se împărțeau în trei categorii: membri fondatori, membri obligatorii, membri voluntari. Pe lista membrilor fondatori erau personalități atât din administrația centrală, cât și din cea locală: Victor Slăvescu (ministrul Finanțelor
Mareșalul Constantin Prezan mereu la datorie by Lucica Vargan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1654_a_3110]
-
și pentru mine, chiar dacă nu deveneam pilot. Și acesta a fost drumul pe care l-am urmat. Primul meu post a fost la radarul din Wajima, din Peninsula Nōto, prefectura Ishikawa. La început toți sunt trimiși acolo. Cu gradul de sublocotenent. Am muncit acolo timp de șase ani. La vremea aia Războiul Rece era încă în plină desfășurare și erau multe avioane neidentificate străine care survolau Marea Japoniei. Am preluat postul de aici chiar în 1980, când Uniunea Sovietică a invadat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
după o lună și ceva, spre a-1 satisface în armată română. Urmează cursurile de un an ale școlii de ofițeri de rezervă din Bacău și pentru scurt timp este trimis la Regimentul 5 Vânători din Lipcani cu gradul de sublocotenent. Din octombrie 1924 și până în august 1927 a funcționat ca profesor suplinitor la Liceul “Dimitrie Cantemir” din Cotmani, perioadă în care își susține examenul de capacitate în geografie și istorie, pe care-1 promovează cu calificativul “foarte bine” și devine astfel
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93280]
-
dacă... Toate sistemele sînt ticăloșite, politica este o meserie pentru ticăloși, încearcă să-și amintească toate ofertele care i-au fost făcute de-a lungul timpului, de la minciunile cu care comuniștii au venit la el pe cînd era un simplu sublocotenent, pînă la nebunia loviturii de stat militare a Regizorului. Fusese sau nu Armata tîrfa politicienilor de-alungul timpului? I se părea că da. Iar ce se întîmplase la Revoluție pusese capac la toate. Dacă ar fi putut, i-ar fi scos
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
venea să cred. Mi se părea că am vedenii... ”Doamne ține-mă!” - mi-am zis ... În fața noastră, falnic ca un stejar, se afla cine nici nu visați!... Se afla dragul nostru comandant de tun - sergentul apoi plutonierul și în sfârșit sublocotenentul - Brad Filip! El era, cum mă vedeți și cum vă văd!... Când a ajuns la grupa noastră, ochii i-au rămas asupra lui Costăchel preț de o minută... Un zâmbet ca o dezlegare dintr un canon a zburat către Costăchel
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
în față, cu o nuanță de dezinteres ironic, părând că evaluează rece exact valoarea ce o reprezenta. Atitudine din toate punctele de vedere descurajatoare pentru tinerele domnișoare. După terminarea instrucției premilitare a plecat pe Frontul de Răsărit cu gradul de sublocotenent. Numeroasele citații pe ordinul de zi al regimentului pentru bravură au făcut să fie propus pentru avansare. A fost înaintat locotenent și medaliat cu ordinele "Coroana României" și "Steaua României" ambele în grad de cavaler, cu spade, panglică de virtute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
psihic și fizic. Și dacă rănile trupului puteau fi vindecate, sau măcar ameliorate, cele ale sufletului erau infinit mai dificile. Cu toate eforturile, recuperarea se dovedea o luptă disperată, iar unii dintre ei o pierdeau. Nu uitase nici acum cazul sublocotenentului tanchist, care supraviețuise absolut fără nici o zgârietură exploziei carului său de luptă. Trebuise însă să plătească prețul. Neputința lui de a stabili chiar și cea mai elementară legătură normală cu cei din jur făcea să treacă brusc de la ieșiri violente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Ea a supraviețuit doar pentru a fi deportată la poalele munților Caucaz. Se socotea totuși norocoasă deoarece nu ajunsese în infernul alb al Siberiei. Auzise de prezența trupelor române și căuta un preot pentru botezul unui copil. Am trimis după sublocotenentul Tiberiu Carp, preotul batalionului nostru, un băiat blând, cu vorba frumoasă, capabil să ofere muribunzilor ultima mângâiere duhovnicească chiar sub cel mai cumplit bombardament. Conduși de Ana, am ajuns la casa simplă, acoperită cu paie, a tinerei rusoaice. După ce a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în Germania, continuă cu un zâmbet enigmatic colonelul Pietrosu. Ai respins propunerea, sub motiv că ești mult mai folositor în mijlocul soldaților decât scriind pe colțul unei bănci într-o sală de clasă. Însărcinare oferită altui ofițer, propus chiar de dumneata. Sublocotenentul Mirea Ionel. Fostul tău coleg de facultate, din câte am înțeles. "Totodată un drag si loial camarad" ar fi vrut să adauge Marius. Ceea ce nu știe colonelul este că motivul refuzului fusese dorința oferii unei șanse de supraviețuire acestui prieten
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
oricând. Străbătând infernul torid, ecoul unor ordine răstite ajung până la ei. Învăluit într-un mic nor de praf, pe sub ochii lor trece plutonul trei. Cocoșați sub greutatea echipamentului, soldații mărșăluiesc mecanic cu fețe absente, subțiate de oboseală. În fața lor, călare, sublocotenentul Jigodeanu, cu mâna stângă pusă arogant în șold și privire disprețuitoare pentru tot ce se află sub carâmbul cizmelor sale. Aspectul efeminat, ușor pufos, ca și apetitul pentru unele localuri deocheate unde se producea purtând perucă și lenjerie intimă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de aplauze, luminile se aprind și un buchet mare de flori poposește laudativ în brațele dizeuzei. Cu un aer căutat dramatic, vedeta se retrage spre culise. Regretul unanim al celor de față este palpabil. Lângă masa lor un foarte tânăr sublocotenent român, ce păstrează încă în gesturile timide adolescența abia depășită, șoptește ceva la urechea partenerei lui care răspunde vorbelor mascate cu un râs plin de farmec și feminitate. Mi-aduce aminte de serile petrecute împreună la Mangalia. Mare, valuri, bărci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
piardă. Odată melodia terminată se îndreaptă către masa lor. În timp ce îl ține cu amândouă mâinile de brațul dinspre ea, tânăra are o privire mândră, care parcă spune: "Priviți, este al meu." La ce te gândești? întreabă Smaranda La cei doi, sublocotenentul și prietena lui. Arată foarte fericiți, nu? Ca și noi, de altfel. Oare suntem fericiți cu adevărat? Nu înțeleg...încruntă ea ușor sprâncenele. Dorești în continuare să te căsătorești cu mine? De ce această bruscă curiozitate asupra unui lucru stabilit deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Nespus de beat, Iorgu încearcă o curte stângace Smarandei. Fata nu face nici un secret din dezgustul provocat de apropierea lui și strâmbă din nas cu silă atunci când acesta își scoate vestonul militar, pe umerii căruia se văd galoanele gradului de sublocotenent, ca să-l atârne neglijent pe spătarul scaunului ei. Pe toți sfinții, tare frumoasă mai ești! Jur că nu am văzut vreo femeie mai atrăgătoare ca tine! Și avea dreptate. Îmbrăcată într-un deux-pièce foarte elegant, de culoarea fisticului, își poartă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în fulguiala deasă. Cu patul bine sprijinit în umăr, continuă să urmărească cu luneta armei cele trei siluete abia sesizabile care se mișcă furișat printre dărâmături. Ajuns aproape de stadiul perfid când extenuarea poate să devină mai puternică decât conștientizarea pericolelor, sublocotenentul Darie Novăceanu pășește cu greutate printre dărâmături, mânat doar de un singur gând să-și îndeplinească misiunea încredințată ca apoi să se întindă undeva jos, chiar și pe zăpadă și să doarmă. Câteva zile în șir sau chiar mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
pentru lunetist. În urma lui, soldatul introduce cartuș pe țeavă și iese pe jumătate din adăpost. Nu mai are timp să tragă. Simte o izbitură puternică în cap, ca de ciocan. În fapt, explozia propriului său creier. Tăiat de sudori reci, sublocotenentul întețește ritmul. Știe că următorul este el. Aleargă mai repede decât își imaginase vreodată că poate să o facă. Inima pompează într-un ritm nebunesc, sângele galopează năvalnic prin artere, bate ca o toacă în tâmple, urechi, stomac. Aerul rece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
o ascunde repede în buzunarul pantalonilor. O mică recompensă pentru curajul tău. Copilul nu înțelege ce i se spune, dar zâmbește la auzul vocii prietenoase. Novăceanu îi ciufulește ușor părul, apoi explică prin semne preotului că trebuie să plece. În timp ce sublocotenentul se furișează afară, părintele face semnul binecuvântării. Deus tibi benedicas, miles 114! Ziua se îndreaptă către asfințit, dar rugurile incendiilor întârzie noaptea. Acalmia suspectă, întreruptă doar de acel bombardament, continuă. Puținul timp petrecut pe front îl învățase pe tânărul ofițer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
-i măi Novăcene? Să trăiți! Ordin de la domnul căpitan Apostol! Toți ofițerii să se prezinte PC-ul companiei. Ei, atunci să mergem. Golește paharul după care se ridică punându-și casca pe cap. Privește la uniforma stropită cu sânge a sublocotenentului. Ești cumva rănit? Darie lasă ochii în jos. Uitase în emoția ultimelor minute de cadavrul lăsat în urmă. Nu e de la mine. Am omorât un...un lunetist. Își scoate batista și începe să șteargă frenetic petele ruginii. Duce pumnul la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
se petreacă cât mai târziu. Când cei doi intră în beciul unde se amenajase PC-ul companiei, căpitanul Apostol, așezat direct pe pământ, studiază o hartă la lumina firav albăstruie a unui felinar, în compania a doi ofițeri, Felix și sublocotenentul Popa, cel care-l înlocuise pe Jigodeanu la aprovizionare, îmbolnăvit subit de hepatită chiar cu câteva zile înainte ca regimentul să plece pe front. În spate, lângă zidul din piatră, un transmisionist subțiratic la trup și fața spână, își supraveghează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
nopții. Crezi că trei ore îți sunt suficiente pentru îndeplinirea misiunii? Da, domnule căpitan. Foarte bine. Între timp, mergeți la subunitățile voastre. Verificați muniția și echipamentul fiecărui soldat. Să se debaraseze de tot ceea ce le poate stânjeni mișcările. Privește spre sublocotenentul Popa, cel cu aprovizionarea. Mâncarea a fost servită? Cu foarte mare întârziere domnule căpitan. Azi, rușii erau cât pe ce să sechestreze caii trenului regimentar. Pentru care motiv? Pur și simplu...pentru că așa au vrut ei. Și maiorul Oancea, comandantul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
așteptam până mâine, dar acum, înainte să plec, am văzut din nou mașina lui în fața comandamentului. Înseamnă ceva în mod special asta? Aparițiile inopinate ale rusului produceau întotdeauna frisoane reci. Nimeni nu uitase cum la una din aceste vizite neanunțate, sublocotenentul Tudor Răducu, un băiat simpatic și vesel de la corpul tehnic, fusese ridicat în miez de noapte de N.K.V.D. Motivul, o presupusă intenție de dezertare la inamic. Nevinovat fiind, se întorsese după câteva săptămâni. Dar nu mai era același. Cu ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
demersurile privitoare la garniturile alea plecate din țară cu muniție și hrană pe care tovarășii le-au blocat în Ungaria. Nu ar fi rău. Că am ajuns la fundul sacului de mult. Dar pentru asta nu ar fi trebuit chemat sublocotenentul Popa? Mda...Ei, nu are rost să ne mai batem capul. Oricum vom afla când ajungem. De undeva, din întuneric, se aude un slab clinchet metalic, dar pentru nervii lor întinși bubuie ca o lovitură de tun în liniștea sectorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
agenți de legătură care aleargă grăbiți să își îndeplinească misiunile încredințate. Ofițeri în uniforme kaki studiază atent hărțile prinse în pioneze direct pe perete sau dau ordine grăbite, notate rapid de către telefoniști pentru a fi comunicate către subunități. Un tânăr sublocotenent de transmisiuni, slab și cu părul castaniu tuns scurt, aplecat deasupra unei stații de emisie-recepție își îndreaptă silueta înaltă și pornește în întâmpinarea lui Marius și a căpitanului Apostol. Pe chipul marcat de oboseală nu se citește nimic. Domnilor, vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]