3,724 matches
-
dragostea sa pentru Radames ceea ce atrage furia fiicei Faraonului. Aceasta îi spune Aidei că și ea - fiica Faraonului îl iubește pe Radames. Confruntarea dintre cele două femei o determina pe Aida că, după un scurt moment de sfidare, să implore umila indurare pentru soarta ei vitregă. Amneris însă îi cere să asiste în calitate de sclava la festivități pentru a suporta până la capăt umilință înfrângerii. De afară se aude Șu! Del Nilo al sacro lido însoțind întoarcerea armatei egiptene. Tabloul 2. Lângă zidurile
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
tratează tema în termeni tehnici, de experiență spirituală eliberatoare: Asceza dialogului, a întîlnirii : a muri pentru celălalt, pentru a renaște împreună cu el ; a deveni celălalt. Să facem loc în noi, în rugăciune, în meditația și conformația noastră, celuilalt. E începutul umil al extazului. Ieșire din tine prin interioritate și prin celălalt. în contrast cu identitatea statică centrată pe ego, mereu ispitită să-și obiectiveze și să-și justifice limitările, potențial născătoare de exclusivism, atenția față de semenul diferit se corelează cu o identitate a
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
cît distanța dintre ele e mai puternic pusă în evidență, cu atît e mai puternic vectorul simbolic care le leagă. Anecdotele mistice din mai toate tradițiile, ca și parabolele din Evanghelii își învelesc, de pildă, învățătura în straie de rînd, umile, de fiecare zi. Grăuntele de muștar, ca și banul rătăcit, căutat de o femeie, sînt simboluri expresive ale împărăției. întemeiată pe oglindire, logica simbolică lucrează după regula analogiei inverse : reflectă totalitatea realului într-un grăunte, tăria spirituală în conștiința slăbiciunii
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
a transcendenței în modernitatea tîrzie Gîndirea simbolică, cu a sa regulă a analogiei inverse, privește realul de la ambele capete, din ambele puncte de vedere, cel perspectival și cel trans-perspectival. Ea identifică în împrejurările cele mai banale oglindirea transcendenței, în lucrurile umile răsfrîngerea celor supreme. De aceea, poate pregăti întrucîtva întîlnirea ochilor. Spectacolul public și mediatic, spectacolul vieții noastre curente, cu toată contingența lui prea adesea derizorie, nu constituie, pentru această gîndire, un material inutilizabil. Dimpotrivă. Contingența lui are destulă distanță față de
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
1996) - se caracterizează prin unitate de ton, bogată în nuanțe totuși, sursele de inspirație fiind de o mare varietate și de o originală viziune caleidoscopică, de la autoportretizare până la pătrunderea subtilă în lumea „celor care nu cuvântă”, lumea ființelor gingașe și umile, evocate în versuri de o cuceritoare blândețe. Poetul evită gesticulația patetică, discursul clamoros, exteriorizându-se cu o spontaneitate firească. Lirica sa dovedește o percepție acută a cotidianului, a obișnuitului, din care degajă înțelesuri neașteptate. Uneori elementele exotice și livrești dau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286970_a_288299]
-
muților. Cu toate acestea, cartea rămâne în siajul Galeriei cu viță sălbatică mai ales prin perpetuarea relației erou-martor, ipostaziată aici prin binomul Mega(clide) Pavelescu - Rânzei, iar titlul romanului se explică prin prezența revelatoare a ultimului, în aparență un stenograf umil și modest, în realitate gestionar, dacă nu chiar creator al memoriei colective. „Însoțitorii” se multiplică în Obligado (1984), pentru a scoate în relief destinul lui Bartolomeu Boldei, care încearcă să se vindece de moartea Klarei, soția sa, prin plimbările cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290210_a_291539]
-
Ca temă cardinală se anunță întoarcerea cu „pietate spre epopeea războiului”, „tragic și înălțător”, „punctul cel mai luminos al istoriei întregului nostru neam” pe care „mulți l-au hulit”, dar care se cuvine preamărit, cântat și idealizat „în eroii lui umili și în căpeteniile lui destoinice”. „Programul nostru e mare”, suna concluzia, dar în indigența postbelică, „mijloacele materiale mici”. Modeste se vor dovedi și resursele literare angajate în realizarea programului. Cu poezie colaborează G. Caïr, Radu Cosmin, Ion Al-George, Ion Sân-Georgiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287767_a_289096]
-
mână un buzdugan, cu pietre scumpe și-i zise: Eu te voi putea mângâia... Dar cine ești? Eu sunt Banul-Averea-Puterea. Piei din fața mea, căci tu mi-ai adus cele mai multe și mai grele suferințe... După ce plecă și acesta, apăru o femeie umilă, îmbrăcată simplu și cuviincios, dar care răspândea o lumină cerească și o pace binefăcătoare, și-i zise cu glas cald și blajin: Eu sunt CREDINȚA și glas bun îți aduc de la Cel ce m-a trimis: „Veniți la Mine toți
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
păstreze peste veacuri Făclia Cunoștinței adevărat mântuitoare și să apere cu chiar prețul vieții trupul mistic al lui Hristos, Biserica Lui, adăugându-ne pe noi, copiii Lui, ca mădulare vii ale acestui trup. Rog să nu se caute în aceste umile însemnări lucruri deosebite, expresii alese, înalte cugetări sau citate savante din operele marilor oameni care au strălucit pe pământ. Am ales prezentarea viețuirii la nivelul unor procese comune oricărei conștiințe cinstite în fața lui Dumnezeu, fără intenția de a prezenta lucruri
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
al rațiunii firești; s-a replicat că dacă în concepția materialistă nu există legătura supranaturală, prin credință, dintre Creator și creat, omul nu poate depăși condiția cunoașterii dată prin simțurile organismului. Morala creștină se spunea că duce la subjugarea celor umili și la exploatarea lor de către cei interesați; or tocmai aceasta aducea nou Mișcarea, jertfa conducătorilor pentru binele celorlalți (vezi Jurământul legionarilor și al gradelor legionare). Cultura creștină se spunea că este o formă de încântare a celor ce trăiesc în
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
mahalaua pestriță iau locul unui sat, prin firea lucrurilor, mai închis, mai „structurat” și oarecum încremenit în ritualul arhaic. Aici, elementele sunt variate și combinate parcă la infinit, rezultatul fiind o proliferare enormă de personaje și obiecte, materii nobile sau umile, o „foială moale”, veritabile „forfote de culoare”. Turnul Babel, însuflețind extraordinar de plastic un alt poem de largi dimensiuni, s-a golit, în prăbușire, deșertându-se în întreaga operă a autorului. Sigur că există „un fel de densitate” în acest
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286783_a_288112]
-
importantă misiune constă în abilitatea și înclinația de a construi relații, legături și la nivelul "ierbii"; relațiile cu populația locală sunt vitale, putând înclina balanța spre succesul contrainsurgenței. Cea mai importantă lecție-concluzie din conflictele din Irak și Afganistan este: "fii umil sau vei fi umilit". XVIII. RELAȚIILE N.A.T.O. CU RUSIA Alianța Nord-Atlantică se află în plină dezbatere privind negocierea unui nou Concept Strategic, detaliile urmând a fi cunoscute la reuniunea de la Lisabona din noiembrie 2010 a Alianței. Relația dintre N.A.T.
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
fiind cea care „răspunde” de expedițiile poștale, Întrucât are un oficiu chiar lângă sediul serviciului ei. O să aveți ocazia să cunoașteți În direct un aspect al preocupărilor ei, pe care bine Înțeles, nu vrea din modestie să le facă cunoscute. Umila mea părere este că, fără a fi creații de valoare deosebită, au multă personalitate ca manieră și mai au acel „ceva” de originalitate ce nu se 505 poate realiza decât atunci când cuvântul exprimă cu sinceritate gândurile. Iar atunci când gândurile devin
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
sub conducerea d-lui Prof. Popa, care are 7 volume de folclor și este, deci, peste așteptări, mare folclorist. Mă bucură că plănuiți Împreună Istoria culturii folticenene și că veți folosi cum grano salis lucrarea lui V. Costăchescu, fost agent umil al lui șt. Ioan. De asemenea fiți rezervați și În ceea ce privește informațiile colegului Ciurea. Îmi pare rău că trebuie s-o spun, dar am văzut ce enorme lipsuri și greșeli cuprinde „Anuarul festiv” al Liceului (șt. Gorovei are dreptate), În care
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
a amesteca și tragicul în intervenția d voastră, subliniați că această măsură <<este moartea, moartea fără vină, fără altă vină decât aceea de a fi evrei>>. Domnule Filderman, nimeni nu poate să fie mai sensibil ca mine la suferințele celor umili și fără apărare. Înțeleg durerea dvoastră, dar trebuie, dar mai ales trebuie să ințelegeți și d-voastră toți, la timp, pe a mea, care era aceea a unui neam întreg. Vă gânditi, v-ați gândit ce s-a petrecut în
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
mult stufoasa birocrație valabilă chiar și în zilele noastre. Venind să vină în ajutorul aplicării legii, guvernul Antonescu constituise CNR ul, sau, Comitetul Național de Românizare, un organism cu o grămadă de servicii și sub-servicii, ce ajungeau până la cel mai umil sătuc românesc. La nivelul județelor apăruse o altă structură birocratică numită „Administrația Imobilelor Evreești Expropriate”, care urma a se ocupa cu plasarea acestora în interes public sau privat. Ca urmare a unei adrese trimise de către Serviciul Tehnic al județului Fălciu
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
mă va ierta, ca o femeie perfectă și frumoasă, iar tot orașul va șușoti în spatele nostru : uite-i, sunt Cristian și Rada, oare cum de mai sunt împreună după ce Cristian și-a făcut de cap prin tot orașul ? Săraca femeie, umilă, îl iubește și îi trece cu vederea toate păcatele doar pentru că e marele Cristian Vasile. Ah, da, și momentele de tăcere... Ah, da, și a o mia oară când vom face dragoste și nu vom simți nimic... Ah, da, și
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
datoriei față de ea și că nu dorea altceva decât să se pună în slujba fericirii mele. Exprimată astfel, situația pare să sugereze oarecare cruzime din parte-mi. Dar, în realitate, Lizzie a dat dovadă de cel mai profund și mai umil tact, iar iubirea mea era structurată pe o blândă gratitudine. Eram buni unul față de celălalt. Și totuși, firește, în același timp exista și o fațetă de tortură. (De ce îmi face atâta plăcere să scriu despre aceste lucruri?) De la bun început
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ciudat de a accentua cuvântul „moștenitoare“, când vorbea despre mătușa Estelle.) Cât despre tatăl meu, cred cu toată convingerea că nu avea nici un fel de resentiment, decât doar de dragul meu. Mi-l amintesc spunând odată, pe un ton ciudat, aproape umil: „Îmi pare rău că nu poți avea și tu un ponei, ca James...“. În clipa aceea am simțit o iubire atât de intensă față de tatăl meu și, totodată, am știut lucid (să fi avut zece sau doisprezece ani?) că nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
când, mai târziu, au venit la noi în vizită. Nu ne vizitau foarte des, pentru că mama simțea că nu-i poate „primi“ îndeajuns de stilat, și că, atunci când veneau, îi punea în situații stânjenitoare cu scuzele ei agresive privitoare la umilul nostru mod de viață. Trebuie să adaug că noi locuiam într-o casă cu chirie, în care singurătatea se îmbina cu lipsa de intimitate. De obicei, mă duceam singur în vizită la Ramsdens, clădirea de piatră împrejmuită de copaci, pentru că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
s-o strâng în brațe și s-o covârșesc și să zac alături de ea pe vecie, jusqu’à la fin du monde; și, da, să-i uluiesc umilința cu vigoarea iubirii mele, dar, în același timp, să fiu și eu umil, și s-o las să mă alinte și s\-mi redăruiască tot ce era mai bun în mine. Pentru că în posesia ei rămăsese virtutea mea, și o ținuse și o păstrase în toți acești ani; ea era pentru mine alfa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
-i mângâi sânii. Eram ca doi copii, ca doi adolescenți, îmi inspira o dorință care, în mod miraculos, nu putea fi disociată de iubirea pură, reverențioasă, puternică, total ocrotitoare. Și dorința mea era totodată aceea a unui adolescent, nepriceput, neexperimentat, umil. Nu știam cum s-o iau în brațe sau cum să fac buzele ei uscate să-mi răspundă. În cele din urmă, m-am lăsat și eu pe podea, am silit-o să se întindă lângă mine, și am strâns
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
de descoperire a unei femei. Aș putea căuta, investiga, de anunțuri la ziar. Și ar însemna o ocupație pentru mine. În același timp însă, îmi era foarte clar că n-am să fac acest lucru, că renunțasem. Să o urmăresc, umil, de la distanță, să o las doar să știe că sunt și eu acolo, încă prezent? Și aș deveni o fantomă înspăimântătoare. Nu, renunțasem definitiv, și aveam impresia că procedasem astfel, profetic, chiar înainte de fuga ei finală. De ce oare, după acel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
a apărut puternic și în România. Un exemplu relevant relativ la acest subiect este Gustav Hlinka, foarte criticat la un moment dat de către unii așa ziși critici de artă, care spuneau că Domnia sa greșește atunci când face tablouri cu latura octogonală. După umila mea părere, aici putem să spunem fără greșeală că este vorba de o îngustime în gândire și că artistul trebuie lăsat să-și dezvolte talentul creator acolo unde are mediul propice. Redau mai jos o lucrare a lui Gustav Hlinka
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
direct și expresiv articulat, umorul e mai puțin agresiv, iar factura ansamblului compozițional mai însuflețită, mai spontan exprimată plastic.” Prof. Constantin Alexandrescu - Directorul Centrului Județean pentru Conservarea și Promovarea Culturii Tradiționale Argeș. ,,...Punctul forte al operei sculptorului îl constituie, după umila mea părere, lucrările de artă naivă, unde autorul excelează prin surprinderea atmosferei satului moldovean și prin creionarea unor chipuri de oameni pe care-i cunoaște și prezintă inspirat, cu dragoste și prețuire. Numim pentru exemplificare: Au intrat la apă, Cetatea
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]