1,952 matches
-
contextului, care alternativă de organizare, ce variante intermediare, ce interacțiuni, cât s-ar rezolva practic din baza teoretică). ► Sau prin asociere cu postmodernismul, prin deconstrucție și reconstrucție, ar rezulta microparadigma artistică, a interpretării proiectării ca artă (depășind progresiv artizanatul), care unifică expertiza științifică cu experiența, crearea de produse-construct (proiecte) bazate pe promovarea expertului, cu critica procesului, cu imaginația educatorului, dând soluții creative la situații specifice. Atunci, proiectarea ca artă, este proces și produs bazate pe creație, arată raționalitatea artistică, frumusețea, eleganța
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
atunci când relațiile sociale de producție și schimb au devenit globale și atunci când au apărut gusturile cosmopolite, cum ar fi dorința de a consuma produse din societăți îndepărtate și de a consuma o "literatură mondială" din ce în ce mai vastă. Însă forțele care au unificat umanitatea au controlat și creșterea solidarității umane prin asmuțirea membrilor burgheziei împotriva proletariatului (precum și unul împotriva celuilalt) și prin forțarea membrilor clasei muncitoare să concureze unul cu celălalt pentru locuri de muncă puține. Cu toate acestea, chiar tensiunea dintre bogăția
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
nu se vorbește niciodată atît despre comunicare decît într-o societate care nu mai știe să comunice cu ea însăși, a cărei coeziune este contestată, ale cărei valori se dezagregă, pe care simboluri prea uzate nu mai reușesc să le unifice". Fără să o numească așa, autorul descrie adesea ceea ce unii înțeleg prin societate postmodernă, aduce în discuție destructurarea principiilor primare care asigurau coeziunea ansamblului, fapt care ar produce dispersare, confuzii, suprapuneri într-un cuvînt: Babel. este noua ideologie, noua religie
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
vorbește niciodată cu atît patos despre comunicare decît într-o societate care nu mai știe să comunice cu ea însăși, a cărei coeziune este contestată, ale cărei valori se dezagregă, pe care simboluri prea uzate nu mai reușesc să le unifice. Societate centrifugă, lipsită de reglaj. Or, nu a fost întotdeauna așa. Nu se vorbea despre comunicare în Atena democratică, întrucît comunicarea era principiul însuși al societății. Era legătura cucerită de oameni în desprinderea lor din haos și care dădea sens
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
om și natură (biotehnologie), între oameni și societate (audio-vizual și publicitate), între om și dublura sa (inteligența artificială); comunicarea care ridică în slăvi convivialitatea, apropierea sau chiar relația de prietenie (friendship) cu calculatorul. Comunicarea devine Vocea unică, ce singură poate unifica un univers care a pierdut pe drum orice alt referent. Să comunicăm. Să comunicăm prin instrumentele care au slăbit, în mod precis, comunicarea. Iată paradoxul în care sîntem aruncați. Ne indică calea de urmat: critica comunicării devine o critică a
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
coloana centrală separă de ajuns de net realitatea celestă de colțul domestic al Fecioarei. De fapt, ea pare să l împiedice pe înger să transmită mesajul său. În același timp, coloana centrală este totuși integrată parțial arcaturii care înconjoară și unifică scena. În contextul său arhitectural, ea ajută la întărirea spațiului intern care leagă în mod continuu mesagerul și destinatarul. Să cercetăm deci dubla funcție a Arborelui cunoașterii, separându-i pe Adam și Eva în multe dintre reprezentările Păcatului originar. În
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
Natural că aceasta este o reprezentare simbolică, dar ea este o experiență sufletească interioară, pe care eu o resimt În mod dureros, ca pe o ruptură dată de despărțirea definitivă de celălalt. În cazul acesta, timpul interior comun, cel care unifica existența noastră, s-a rupt și el definitiv, iar eu rămân singur. Dorul este un sentiment trăit, o funcție sau o experiență sufletească raportată la transcendență. El aduce În planul duratei temporale limitate, planul sau nevoia eternității. Dorul este unificator
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
globală, crescută. A treia formă de apropiere și atingere corporală este sărutul, care Împinge emoția către sfera dorinței de „a-fi-Împreună-cu-celălalt”. Ultima fază de apropiere și de atingere reciprocă o reprezintă actul sexual prin care cei doi se contopesc, se simt unificați prin plăcere și Împlinire reciprocă. Care este semnificația corpului În Întâlnirea dintre mine și celălalt? Sunt două aspecte diferite: - dorința de a atinge și dorința de a fi atins; - senzația că ești atins și senzația că atingi. Este prin urmare
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
și a lui Zalmoxes. Sentimentul definitoriu al tipului central este dorul. Dorul este sentimentul și nevoia Întoarcerii, a căutării și revenirii la origini, este suferință și iubire, manifestată prin nevoia prezentificării, prin anulare, a trecutului de care e despărțit. Dorul unifică trecutul cu prezentul. Este tendința de reintegrare În tiparele arhetipale originare, dar concomitent este și tendința de refacere a unității, așa cum o vedem În cazul unor cupluri mitologice. Orfeu și Euridice, Făt Frumos și Ileana Cosânzeana. Semnificația morală a modelelor
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
cazuri, gândirea mea caută să Înțeleagă cine sunt, În raport cu mine Însumi, și În raport cu lumea. Nu pot Însă separa aceste două situații cărora gândirea mea este Îndemnată, În final, să le găsească un acord, pentru a le putea apropia sau chiar unifica. Trebuie să mai existe ceva supraordonat atât mie, cât și lumii, În care să găsesc răspunsul. Acest ceva trebuie să cuprind ambele situații, pe care eu le descopăr și le gândesc. De el depind atât eu, cât și lumea. Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
ideal. Semnificația umanului se descoperă În convergența dintre uman și suprauman, pe care o dă transcendența, susține J. Maritain (Humanisme intégrală. Este o concentrare a lumii, dar totodată și o dilatare a omului În lume. În felul acesta, doctrina umanistă unifică, În planul valorilor sufletești și morale, omul cu lumea, anulând astfel contradicția dintre ele. Persoana este Însă dinamică, Într-o perpetuă afirmare ca devenire. Acesta este Însăși destinul ei, de Împlinire. Spațiul În care persoana există și se afirmă este
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
decât domolită de Eros. Pentru Yourcenar, Hadrian nu a fost numai un împărat mai mare decât Aurelius, în parte fiindcă fusese în stare să-l iubească pe Antinous; dar dragostea tânărului îl și înviorase pe împărat și îl încurajase să unifice imperiul prin Pax romana pe care mai târziu Aurelius a pierdut-o. Yourcenar fusese fascinată de Antinous cu mult înainte de a ști mai multe despre Hadrian. Marele împărat fusese unul dintre falnicele figuri ale Romei; dar tânărul, inocentul, fragilul, sentimentalul
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
de credință. A fost convinsă că el a fost în adâncul inimii un grec al cărui mare geniu consta în aplicarea principiilor filosofice grecești la guvernare și în programele civice. Încetase războaiele cu parții și adusese la îndeplinire Pax romana; unificase un imperiu întinzându-se de la Atlantic la stepele rusești. Aici s-au terminat izvoarele, dar Yourcenar a împins introspecția lui Hadrian și mai departe. A urmărit melancolia lui laborios, cu ardoarea unui biograf byronian: susținând că el era un visător
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
ar fi putut fi inutilă nici pentru ea nici pentru Grace. Scriind în primele ore ale dimineții, lucrând în cursul nopții, Marguerite trebuie să fi simțit în numeroase ocazii că fusese cu Zenon în mai multe feluri. Cărțile au fost unificate prin mai mult decât conținutul lor filosofic: ambii protagoniști erau obsedați de ocultism și misticism, ambii au fost tentați să se sinucidă. Într-un sens semnificativ, Yourcenar s-a eliberat până la urmă de ambele personaje în 1968, după patru decenii
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
apărare. Este cazul Organizației Tratatului Atlanticului de Nord (NATO) și al Organizației Tratatului Asiei de Sud-Est (SEATO). În ambele cazuri, nivelul ridicat al activităților comune între statele membre indică faptul că aceste organizații sunt mai mult decât alianțe convenționale; ele unifică statele membre într-o amplă varietate de domenii de politică publică. Mult mai slabe și adesea foarte divizate, dar aspirând totuși spre un rol politic important, sunt Liga Arabă, Organizația Unității Africane și Commonwealth-ul. Ideea de scop comun este rară
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
fie calea prin care pot fi descifrate aceste scrieri. Autorul" (subl. mea, E. I.). În acord cu această uvertură, textul propriu-zis se articulează în jurul simbolicii florii Nebuniei, emblemă identificatoare a celor aleși. Ea le-ar facilita accesul spre înțelepciunea supremă, unificând cele două mari solitudini: " Din pieptul plin de înalt al cerului,/ răsare timid în fiecare primăvară a omenirii,/ sfânta floare a Nebuniei.// Singurătatea divină și singurătatea umană,/ două ecuații descriind aceeași căutare". Mai sunt încă urme ale mai vechiului "Legământ
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
metamorfozată, când nu metamorfozează ea însăși spațiul în care apare, contaminându-l cu o senzualitate ațâțătoare. S-a observat că în opera lirică a lui Emil Brumaru feminitatea este redată în general prin intermediul interregnului: "O evidentă manieră, exersată în timp, unifică poemele în care Brumaru glorifică frumusețea Reparatei cu imnurile dedicate fructelor sferice din volumul debutului. Naivitatea viziunii asociază în mod descriptiv-analogic fragmentelor anatomice legume și fructe simbolizând fertilitatea, abundența, carnația senzuală" (Rodica Ilie). Procedeul este vizibil în cea mai cunoscută
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
altul al suferinței, în Bătrânii sau Mă bărbieresc și plâng, multiplele ipostazieri ale prezentului revoltei, în Talanga, Presiunea luminii sau Demonul, în fine, un prezent al creației în Cititorilor, dulcilor mei contribuabili. Există, surprinzător, și un poem în care sunt unificate cele trei timpuri, cu o ironie mușcătoare, menita deghizării disperării cu care este percepută curgerea ireversibilă, irecuperabilă, salutată înșelător cu un Bravo-bravissimo!: "Bravo-bravissimo! dar tu/ privind prin toba spartă a trecutului/ ți-ai permis un respiro, ai surprins/ cum prezentul
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
sporesc riscurile confruntărilor interne, ale divizării și ale conflictelor. Nostalgie pastorală sau vis al unei noi Sparte, utopii falansteriene sau construcții ideologice ale istoricismului conservator, mitologia Vîrstei de aur tinde întotdeauna sau aproape întotdeauna să construiască modelul unei comunități închise, unificate într-o caldă intimitate protectoare. Dacă, pe de altă parte, admitem că episodul Clarens din Noua Eloiză trebuie în mod esențial înțeles ca transpunere romanescă, ca transcriere în planul ficțiunii, al idealului comunitar din Contractul social, textul lui Rousseau este
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
impune "practici morale", manifestări incipiente ale disciplinei colective, prin toate acestea dorindu-se ca sărbătoarea națională să devină "învățătoarea națiunii". Datorită ei, însuși spiritul republican al "sfintelor instituții" republicane pătrunde în sufletul omului. Exprimînd voința de a aduna, de a unifica, de a elimina manifestările individuale sau colective ce țin de diversitate, de nonconformism, sărbătoarea trebuie să domine existența fiecăruia, pentru a-1 face să se piardă în imensa agitație colectivă. Nu vom lăsa nici un corp eterogen în Republică", anunțase în
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
al lui Ernest Lavisse văd ceea ce a înfăptuit monarhia. De la primii capețieni la tînărul Ludovic al XlV-lea s-au păstrat în memorie fapte ce trebuie admirate: Organizarea administrativă [descrie Albert Malet] era inimaginabil de confuză și Franța nu era unificată [...]. Organizarea provinciilor era foarte complicata. În vreme ce azi nu există decît o singură împărțire administrativă, cea în departamente, în 1789 era o dublă împărțire, în guvernâ-mînte și în generalități de impozitare [...]. Aceste vămi interioare, deosebirile de legislație, diversitatea regimurilor de impozitare
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
poziție se explică și prin rolul pe care-l acordă elitelor oamenilor cu vocație în înfăptuirea progresului social. ,,Oamenii cu vocație" scria el "deschid calea generațiilor noi la muncă și cultură" (36 a, p. 205). În omul cu vocație se unifică și dobîndesc intensitate însușirile poporului. De aici grija pentru crearea condițiilor necesare afirmării "oamenilor de vocație". Ceea ce surprinde, încă o dată, la acest spirit atît de pătrunzător al culturii române este contradicția în care s-a aflat: dacă oamenii satului trebuie
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
actualizarea lui non-e este asociată cu potențializarea lui e, iar terțul inclus al lui e este, în același timp, terțul inclus al lui non-e3. Această ultimă conjuncție arată situația particulară a terțului inclus. Acest terț este un terț unificator: el unifică e și non-e. Vom vedea în capitolul următor sensul profund al acestei unificări non-fuzionale, care e imposibil de înțeles fără noțiunea de "niveluri de realitate". Cele trei cuante logice lupasciene sunt direct inspirate de fizica cuantică. Ele înlocuiesc cele două
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
cunoscute și pe cele viitoare ? Logica terțului inclus este capabilă să descrie coerența dintre nivelurile de realitate prin procesul iterativ ce comportă următoarele etape: 1. Un cuplu de contradictorii (A, non-A) situat la un anumit nivel de realitate este unificat printr-o stare T situată la un nivel de realitate imediat vecin; 2. La rîndul său, această stare T este legată de un cuplu de contradictorii (A', non-A'), situat la propriul său nivel; 3. Cuplul de contradictorii (A', non
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
la un nivel de realitate imediat vecin; 2. La rîndul său, această stare T este legată de un cuplu de contradictorii (A', non-A'), situat la propriul său nivel; 3. Cuplul de contradictorii (A', non-A') este, la rîndul său, unificat printr-o stare T' situată la un nivel diferit de Realitate, imediat vecin celui în care se află ternarul (A', non-A', T). Procesul iterativ continuă la infinit, pînă la epuizarea tuturor nivelurilor de realitate, cunoscute sau imaginabile. Cu alte
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]