19,653 matches
-
calcule, deducții, probabilități și alte forme de detectivism - e un mod inutil de a pierde vremea și de a vă irosi energia. Veți afla la timpul potrivit tot ce doriți și alte câteva lucruri mai mult decât interesante În plus. Obișnuiți-vă cu gândul că este posibil să ne aflăm undeva În Pirinei, În Europa Centrală, În India, În Tibet, În Amazonia sau la Kapala - n-are, credeți-mă, absolut nici o importanță. De ce oare se cramponează oamenii cu atâta Încrâncenare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
a terminat, am Împins lent dreptunghiul metalic al ușii, ca și când mi-ar fi fost frică să nu scârțâie, și miracolul s-a produs: nu era Încuiată și nici nu scârțâia. Am pășit Înăuntru și m-am oprit, căutând să-mi obișnuiesc ochii cu Întunericul albăstrui și să deslușesc ceva, cu toate că În fiecare clipă mă așteptam să se aprindă lumina și să mă trezesc față În față cu câțiva mascați prevăzuți cu automate Îndreptate spre pieptu-mi de aramă. Așa se Întâmplă când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
pronunțat numele universitarului englez doar pentru că Îmi propusesem și mă forțam din răsputeri să par impasibil, indiferent ce s-ar fi Întâmplat. - Văd că știți foarte multe despre mine... - Mult mai multe decât vă imaginați, ar fi timpul să vă obișnuiți cu acest gând. - Cu atât mai bine, mă bucur. Probabil știți la fel de bine că, riguros vorbind, citatul ăsta nu prea are nici o legătură cu restul articolului, e... cum să vă explic eu... o lipitură, se observă destul de ușor... - Absolut exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
banchetul de la Opis să se fi constituit Într-o variantă antică a Cinei cea de Taină pictată de Cranach cel Bătrân, cu participanți animați de idealul Înfrățirii universale și așezați democratic În jurul unei mese rotunde, nu dreptunghiulare, așa cum ne-a obișnuit iconografia creștină tradițională. Admirabilă imagine, dar și realistă În context istoric? De discutat... Mă Întreb uneori dacă nu cumva, În judecarea faptelor lui Alexandru, spiritul nostru critic nu ne joacă feste. În fața unei opere ce frizează supranaturalul, ne simțim copleșiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
un Adam Adam? Sau, mă rog, a existat ori va exista. Probabilistic vorbind, nu era exclusă posibilitatea ca treaba asta să se Întâmple și fără intervenția omologilor noștri din spațiu animați de voluptăți experimentaliste. Colegul meu - scuzați modestia! - Albert Einstein obișnuia să spună că Dumnezeu nu joacă zaruri, e adevărat. Este Însă o părere, nu o certitudine. - Mister Howard, am și eu numeroși colegi, la fel de iluștri, care, de vreo 2.500 de ani, au, la rândul lor, păreri. Unele mai inteligente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
vecinii mei de masă aveau habar de povestea asta fantasmagorică despre Pământ ca poligon experimental pentru... Iar dacă da, cum naibii de-și păstrau calmul, cum puteau să fie așa de liniștiți și de nepăsători? Aflaseră mai demult și se obișnuiseră cu gândul? Probabil, altă explicație nu vedeam. Ba da, mai putea fi una: aveau dovezi! Unde-mi fusese capul? Intrasem de-a berbeleacul Într-o controversă umanisto-mălăiață gemând de locuri comune și pierdusem din vedere că Howard enunțase, numai, teoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
avut minima curiozitate să parcurg pe net comunicarea de la Amsterdam. Am ricanat cu satisfacția meschină de a fi prins-o pe picior greșit: - Imposibil, n-aveai cum, rețeaua de aici nu e legată cu exteriorul, am verificat... - Încearcă să te obișnuiești cu gândul că Încă nu știi mare lucru despre ce se poate și ce nu se poate pe aici și prin Împrejurimi. Multe nu sunt ce par a fi, iar Înțelegerea lor nu ține neapărat de perspicacitate. Asta ca să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ucis dimpreună cu Însoțitorii săi. I-a luat locul un om al Centrum-ului, care a continuat drumul spre Babilon, purtând cu el prețiosul document. Alexandru a fost mirat că mesagerul și companionii săi erau alții decât cei cu care se obișnuise, dar șeful grupului i-a explicat că ideea schimbării Îi aparținea lui Aristotel și era menită să evite apariția de suspiciuni privitoare la parcurgerea repetată de către aceiași oameni a traseului dintre Grecia și Babilon și producerea unei nenorociri ireparabile. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ar părea, ci de esența existenței, care este viața Însăși. Metafizica În afara fizicii nu face două parale. - E un punct de vedere, și anume al unui fizician, nu te supăra. - Eu nu mă supăr; pentru fizică nu garantez. Prietenul Hawking obișnuia să spună că, din momentul În care filozofii n-au mai putut ține pasul cu oamenii de știință, au cam rămas fără obiectul muncii și-l cita pe Winckelman care opina că, de acum, filozofiei Îi mai rămâne să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
dovezi că omul care a pătimit pe crucea Golgotei n-a fost Isus, ci un alt iudeu, poate un frate geamăn al Mântuitorului. În felul acesta, renegarea lui Hristos de către templieri devine plauzibilă, după cum devine credibilă și acuzația că aceștia obișnuiesc să scuipe crucea, simbol al falsei răstigniri. Referitor la Baphomet, idolul pe care Îl adoră În taină, părerile istoricilor diferă. Este numele său corespondentul În occitană al lui Mahomed? Sau, Într-adevăr, derivă din combinarea lui Bap, de la Baptiste (Botezătorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
trebui să-i pună măcar o clipă pe gânduri pe cei care s-au grăbit să-i cânte prohodul. Dar ar fi putut sucomba Într-o lume ca a noastră? O lume pe care o numim modernă și despre care obișnuim să spunem că trăiește În epoca ciberneticii și a globalizării (acum câteva decenii i se zicea era cuceririi cosmosului...), eludând că o statistică rece ne livrează un tablou cutremurător: jumătate din populația pământului este subnutrită, șaptezeci la sută analfabetă, doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
lăuda că mi-ar fi și ieșit cine știe ce. Era greu În condițiile date să mă gândesc la altceva, deși am avut toată bunăvoința. Succesul a ocolit și tentativa mea de a ghici intențiile Evei, Însă cu asta Începusem să mă obișnuiesc deja. - Luăm cu asalt Centrul, arestăm Consiliul? am Întrebat-o când am ajuns la locul stabilit, căutând să par cât mai destins. - Toate la timpul lor, mi-a răspuns sobră. Deocamdată, mulțumește-te cu o simplă recunoaștere În teritoriul inamic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Întrebare: ce Înseamnă, practic, „controlul și manipularea istoriei”? Sună incitant, dar și destul de ambiguu, trebuie să recunoașteți. - Domnule profesor, știți care este unul dintre defectele dumneavoastră? Sunteți tentat să așezați totul În ecuațiile eticii celei mai terestre. Încercați să vă obișnuiți cu gândul că există pe lume lucruri care se situează dincolo de polaritățile curente: bine - rău, acceptabil - inacceptabil, moral - imoral... Dați necesarului ce i se cuvine și veți scăpa de multe dileme. Vă las o zi de reflecție. În cazul În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
până la vacanță, când Îl va duce acasă și-l va pune plocon În brațele tatălui, cu alternativa: reparare sau, și mai bine, altul nou. Cu studiul la bibliotecă și cu laboratoarele, cu grija examenelor, uitase de el și chiar se obișnuise binișor fără. A trecut sesiunea și, În fața bobocului, s-a deschis perspectiva promițătoare a celor trei luni de vacanță estivală, prima lui vacanță mare. Când și-a făcut geamantanul În vederea călătoriei de fix 323 de kilometri care despărțeau Osaka de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
exact În aceeași ordine? - Bineînțeles, ți-am spus doar că listele sunt identice. - Da, da, da... Se poate deduce ceva de aici? - Nu văd ... - Dar din faptul că toate conturile au câte șaptesprezece cifre În loc de șaisprezece, cum ziceai că se obișnuiește? Chestia asta ar putea avea vreo semnificație? - Teoretic da, ar putea, dar iar nu văd... (Pauză lungă, de concentrare intensă). Decât dacă... (Altă pauză). Nu, e puțin probabil... - La ce te gândești? Spune, nu se știe niciodată, n-ai zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
eram În picioare, iar gestul nu putea trece neobservat. Trebuia să mai acopăr Într-un fel sau altul Încă zece, hai, douăsprezece minute. În mod normal, aproximativarea timpului nu-mi putea crea probleme, ți-am mai spus că la cursuri obișnuiam să-mi consult neobservat ceasul și să-mi dozez expunerea În așa fel Încât țârâitul soneriei care anunța pauza să se declanșeze imediat după ce rotunjisem satisfăcut fraza de Încheiere. Am gestionat binișor cele mai lungi zece minute din viața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
de altă parte, Timpul profan, durata temporală obișnuită, în care se înscriu actele lipsite de semnificație religioasă. Între aceste două feluri de timp există, bineînțeles, o ruptură; dar, prin mijlocirea riturilor, omul religios poate "trece" cu ușurință de la durata temporală obișnuită la Timpul sacru. Distingem încă de la început o deosebire esențială între aceste două calități ale timpului: prin natura sa, Timpul sacru este reversibil, în sensul că este de fapt un Timp mitic primordial readus în prezent. Orice sărbătoare religioasă, orice
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
și sioux. Coliba sacră reprezintă în acest caz Universul, dar și Anul, pentru că Anul este văzut ca un fel de trecere prin cele patru puncte cardinale, reprezentate de cele patru ferestre și de cele patru uși ale colibei. Indienii dakota obișnuiesc să spună că "Anul este un cerc în jurul Lumii", adică în jurul colibei sacre, care este o imago mundi.1 Găsim în India un exemplu și mai clar. Am văzut că ridicarea unui altar înseamnă repetarea cosmogoniei. Or, textele adaugă că
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
în aparență, de activitățile firești: este vorba de repararea rituală a bărcilor, de rituri legate de cultivarea plantelor comestibile (yam, taro și altele), de refacerea sanctuarelor. În realitate, toate aceste activități ceremoniale se deosebesc de aceleași munci făcute în zilele obișnuite prin faptul că ele nu privesc decât anumite obiecte, care sânt într-un fel arhetipurile categoriilor respective, și prin aceea că se desfășoară într-o atmosferă impregnată de sacru. Într-adevăr, indigenii sânt conștienți că reproduc în cele mai mici
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
se situează întotdeauna într-un context cosmic. Experiența lui personală nu este lipsită nici de autenticitate, nici de profunzime, însă ea pare pentru omul modern lipsită de autenticitate sau copilărească, pentru că este exprimată într-un limbaj cu care nu sîntem obișnuiți. Ca să revenim la ceea ce spuneam mai înainte, nu sîntem îndreptățiți să vedem în întoarcerea periodică în Timpul sacru al originii o respingere a lumii reale și o evadare în vis și imaginar. Dimpotrivă, și aici găsim obsesia ontologică, această trăsătură esențială
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
în 1919, cu prilejul suspendării sale din învățămînt, învinuit fiind de monarhism și antirepublicanism. A minha resposta, în afară de savuroasa ironie și fermitatea morală care însuflețesc cele 15 pagini dactilografiate - este și un foarte prețios document autobiografic, - căci, așa cum nu prea obișnuiește, Salazar vorbește aici despre sine și despre idealurile vieții sale. Pasiunea de profesor se trădează la fiecare pagină. Lipsit de darul oratoriei, lipsit de magia unei prezențe care tulbură și răscolește - Salazar câștiga pe studenții săi prin probitatea cu care
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
de cercetător, de cărturar, de pedagog. Știa că nu va mai avea timp să citească, nu va mai găsi timp să mediteze; de abia dacă îi va mai rămânea timp să se reculeagă și să se roage. Pentru un om obișnuit cu o anumită viață spirituală, un om care iubea singurătatea, convorbirile savante, biblioteca, intimitatea cercurilor religioase - sacrificiul era într-adevăr considerabil. Cu atât mai mult cu cât nimeni nu-i putea garanta că nu va fi un sacrificiu zadarnic. Dictatura
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
1928-1929 alcătuit de Salazar, se încheiase cu un excedent de 1.576.000 escudos - față de deficitul de 388.667.000 escudos al anului precedent. Rezultatul era atât de miraculos încît mulți n-au voit să-l creadă, încă nu erau obișnuiți cu adevărul, pe care se întemeia Salazar "prin temperament, prin convingere, prin impunere a conștiinței". Anul 1928 trecuse într-o relativă liniște. Numai în cursul verii izbucnise o încercare revoluționară la Lisabona, condusă de un grup de militari care nu
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Dar o mentalitate revoluționară, un spirit cu totul nou și creator de instituții revoluționare, încă nu ieșise la iveală. "Uniunea Națională", gruparea care se alcătuise în 1927 ca să susțină dictatura, încă nu devenise un organism dinamic și fertil. Lumea se obișnuise cu "miracolele" lui Salazar; se obișnuise cu bugetele echilibrate, cu ordinea internă, cu prestigiul Portugaliei care creștea prodigios peste hotare, cu îmbunătățirea necontenită a administrației se obișnuise chiar cu felul de a fi al lui Salazar, cu sobrietatea lui, cu
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
cu totul nou și creator de instituții revoluționare, încă nu ieșise la iveală. "Uniunea Națională", gruparea care se alcătuise în 1927 ca să susțină dictatura, încă nu devenise un organism dinamic și fertil. Lumea se obișnuise cu "miracolele" lui Salazar; se obișnuise cu bugetele echilibrate, cu ordinea internă, cu prestigiul Portugaliei care creștea prodigios peste hotare, cu îmbunătățirea necontenită a administrației se obișnuise chiar cu felul de a fi al lui Salazar, cu sobrietatea lui, cu cinstea lui, cu puterea lui de
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]