19,653 matches
-
ca să susțină dictatura, încă nu devenise un organism dinamic și fertil. Lumea se obișnuise cu "miracolele" lui Salazar; se obișnuise cu bugetele echilibrate, cu ordinea internă, cu prestigiul Portugaliei care creștea prodigios peste hotare, cu îmbunătățirea necontenită a administrației se obișnuise chiar cu felul de a fi al lui Salazar, cu sobrietatea lui, cu cinstea lui, cu puterea lui de muncă; toate acestea nu mai constituiau pentru portughezul de rând, nici o surpriză și aproape că nu mai aveau nici un merit. Erau
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
care se ridică - și dacă împrejurările o vor permite-o - Portugalia va realiza în totalitatea ei și cu toată intensitatea revoluția începută de Salazar cu primul sau decret semnat ca ministru de Finanțe. Ceilalți, oamenii, în fond de treabă, dar obișnuiți cu un anumit fel de a vedea lumea și de a valorifica viața - se mențineau, pasivi, în marginea revoluției, mulțumindu-se să repete că o "dictatură nu poate dura" și vorbind cu melancolie despre "libertățile" pierdute. Uitaseră haosul dinainte de 28
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
În engleză a unei noi versiuni rusești a unei repovestiri În engleză a unor amintiri din Rusia, cum fusese inițial, s-a dovedit a fi o muncă diabolică, dar m-am consolat oarecum cu gândul că o asemenea metamorfoză multiplă, obișnuită pentru fluturi, n-a mai fost experimentată de nici o altă ființă omenească. Printre anomaliile memoriei, al cărei posesor și victimă n-ar fi trebuit să Încerce niciodată să-și scrie autobiografia, cea mai gravă este tendința de a pune retrospectiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
mama Îi aranja dormitorul ca să arate la fel ca dormitorul lui din Nisa. Au fost găsite câteva mobile similare, o serie de obiecte au fost expediate din Nisa cu un mesager special, s-au obținut toate florile cu care se obișnuiseră simțurile lui rătăcite, În toată varietatea și bogăția lor; o porțiune din zidul casei, vizibil de la fereastră, a fost zugrăvit Într-un alb strălucitor, pentru ca de fiecare dată când Își recăpăta relativ luciditatea, să aibă impresia că se află În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
oferă un ceas sau două de cumplite coșmaruri sau chiar mă silesc să accept alinarea comică a unei moțăieli În miezul zilei, ca un crai senil Împleticindu-se spre cel mai apropiat euthanasium; dar pur și simplu nu mă pot obișnui cu trădarea nocturnă a rațiunii, a umanității, a geniului. Oricât de obosit aș fi, simt o repulsie inexprimabilă față de răscolitoarea despărțire de conștiință. Îl urăsc pe Somnus, acest călău cu mască neagră care-mi pune capul pe butuc; și dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
pe Somnus, acest călău cu mască neagră care-mi pune capul pe butuc; și dacă pe parcursul anilor, apropiindu-se o dezintegrare mult mai meticuloasă și mai ridicolă, care În nopțile de acum - mărturisesc - reduce mult groaza rutinei somnului, m-am obișnuit atât de mult cu chinul premergător somnului, Încât aproape că mă fălesc când familiara secure iese la iveală din marea cutie de contrabas căptușită cu catifea, la Început nu beneficiam de asemenea mângâiere sau apărare: nu aveam nimic - doar lumina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
mamei mele printr-un paznic mituit și un prieten credincios. „Spune-i că În curtea Închisorii eu nu văd decât fluturi Brimstone și Cabbage White.“ După eliberare, i s-a interzis să participe la alegerile publice, dar (unul din paradoxurile obișnuite În timpul domniei țarilor) avea libertatea să lucreze la incisiva publicație liberală Rech, căreia Îi dedica aproape nouă ceasuri pe zi. În 1913, a fost amendat de Guvern cu simbolica sumă de o sută de ruble (cam tot atâția dolari de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Îl adăugase din proprie inițiativă. De la mijlocul anului 1918 până la Începutul lui 1919, Într-o pauză dintre două ocupații bolșevice și Într-un conflict permanent cu elementele zurbagii din armata lui Denikin, a fost ministru de Justiție („al minimei justiții“ obișnuia el să spună dezgustat), Într-unul din guvernele regionale, cel din Crimeea. În 1919, a plecat În exil autoimpus, trăind mai Întâi la Londra, apoi la Berlin unde, În colaborare cu Hessen a scos cotidianul liberal al emigrației, Rul (Cârma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
prieten, dar În mod cert formulată de aghiotantul său) numai dintr-un punct de vedere compozițional - din cauza amuzantului ecou tematic al rolului jucat de Christina von Korff În episodul Varennes din 1791. Deși căderile abundente de zăpadă erau mult mai obișnuite În St. Petersburg, decât - să zicem - În jurul Boston-ului, cele câteva automobile care circulau printre numeroasele sănii ale orașului Înainte de Primul Război Mondial nu păreau să intre niciodată În oribilele dificultăți În care intră mașinile moderne Într-un minunat Crăciun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
a Îngenuncheat cu multă caznă În fața bibliotecarei noastre, Liudmila Borisovna Grinberg, când a fost descoperit. Dar cum Dumnezeu puteam eu să discut toate acestea cu profesorii de școală! 5 Presa reacționară nu a Încetat niciodată să atace partidul tatei și mă obișnuisem cu caricaturile mai mult sau mai puțin vulgare care apăreau din când În când - tata Împreună cu Miliukov oferind Sfânta Rusie pe tavă Evreimii Mondiale și altele de acest gen. Dar Într-o zi, parcă prin iarna anului 1911, cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Wimbledon pe care le urmăream Împreună, În ziarele londoneze; problemele de șah pe care le rezolvam; iambii lui Pușkin care se rostogoleau victorioși de pe buzele lui, ori de câte ori menționam vreun poet minor al zilei. Relația noastră era marcată de acel schimb obișnuit de prostioare de-ale casei, cuvinte comic trunchiate, Încercări de imitații ale unor presupuse intonații și toate acele glume intime care constituie codul secret al familiilor fericite. Cu toate acestea, era extrem de sever În materie de comportare și Înclinat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
pe care-l reținuse o clipă În piept și Închidea din nou ochii. 2 Odată cu venirea iernii, neînfricata noastră idilă s-a transferat În mohorâtul St. Petersburg. Ne-am dat seama că ne lipsește Îngrozitor siguranța silvestră cu care ne obișnuiserăm. Hoteluri Îndeajuns de neonorabile ca să ne primească se aflau dincolo de limitele cutezanței noastre și măreața epocă a amorurilor consumate În parcuri era Încă departe. Tăinuirea, atât de plăcută la țară, devenea acum o povară și totuși nici unul din noi nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
la Marvell și la Marlowe, cu mai multă emoție decât cea a unui turist, atunci când am trecut pe lângă venerabilele ziduri. Nimic din ceea ce priveai nu era izolat de timp, totul era o deschidere firească spre el, pentru ca mintea să se obișnuiască să lucreze Într-un mediu deosebit de pur și de vast și deoarece, În termeni spațiali, străduța Îngustă, peluza Închisă Între ziduri, bolta Întunecată te constrângeau fizic, acea urzeală diafană și elastică a timpului era prin contrast extrem de binevenită pentru minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
făcut măcar acum cunoștință. Nu mă așteptam să o întâlnesc între invitații amicului meu. Venise târziu, când deja noi începuserăm să ne încălzim. De obicei, eram cam aceiași care ne adunam la astfel de petreceri. Ne cunoșteam destul de bine, ne obișnuiserăm unii cu alții, știam până și ordinea în care, rând pe rând, ne amețeam. Orice nou-venit crea situații stânjenitoare până apucam să-l tragem și pe el în năvodul nostru. Apoi... I-am deschis chiar eu ușa când a sosit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
potolea nimeni curând. Risca să strice petrecerea cu urletele lui. N-am ce face, i-am șoptit femeii de lângă mine. Trebuie să mă mai produc o dată. De câte ori veneam la amicul meu, trebuia să-i spun câte o poveste băiatului. Se obișnuise să adoarmă astfel, prins în născocirile mele. Era un alt fel de joacă, așteptată ca un mic eveniment în universul celor doi-trei ani ai lui. Și în seara aceea, înainte de a veni ea, îl adormisem cu una dintre improvizațiile mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
am fi alunecat, fie doar și în curgerea unei simple închipuiri, în poveștile păstrate încă în plușul acelor canapele sau grele draperii, în apele marilor oglinzi, în scrijeliturile scaunelor sau în încrețiturile mușamalelor de sub cristalurile de pe mese. Din studenție ne obișnuiserăm să mergem uneori la „Capșa“, când pur și simplu voiam să ieșim pentru câteva ceasuri din timpul nostru bicisnic, să ne amăgim, instinctiv, că se putea trăi și altfel, nu numai cu cartele și cu clipele de la „Colombo“. Că ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
sau în Indiile Orientale sau în Mozambic să-i trimită celuilalt, în fiecare zi, cât timp va sta în acea țară, câte un plic timbrat, cu cele mai frumoase timbre puse în circulație de poșta de acolo. Și cu mențiunea, obișnuită pasionaților colecționari de rarități filatelice, „A se ștampila cu atenție“. Ghidale a plecat și el anul următor cu ai lui în Israel. Începeau pregătirile cu multe luni înainte. Se alegeau lucrurile care puteau fi luate, se împărțeau cele de care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
stagiu la o mănăstire de pe lângă Buzău. Călugăritul mai venea din când în când la căminul nostru. Avea o prietenă la ASE și îi aducea lapte și ouă proaspete de la mănăstire. Se numea fratele Eufrasie, nume cu care nu mă puteam obișnui, și-i spuneam Afinoghen, în amintirea unui unchi care fusese și el călugăr. A primit parohie la G. și pentru toți era acum popa Sobaru. Își luase numele după cel de fată al preotesei, ea însăși fiică de preot. Al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
că locuiam în partea cealaltă a orașului și nu aveam cum să mă cufund în hăul de beznă deschis lângă Cercul Militar. „De-acolo va veni Moartea mea, dinspre Cișmigiu“, mi-am spus amuzat de o astfel de năstrușnicie. Eram obișnuit cu întunecimea orașului. De mult nu-i mai văzusem luminile nopții. Mi-l aminteam doar iluminat cândva feeric în ajunul sărbătorilor de iarnă, mai ales, cu Bulevardul strălucind sub candelabre de lumânări și de coroane arzătoare, un râu de lumină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
aminteam doar iluminat cândva feeric în ajunul sărbătorilor de iarnă, mai ales, cu Bulevardul strălucind sub candelabre de lumânări și de coroane arzătoare, un râu de lumină până în jos, spre Operă. Erau ani mulți de când nu mai văzusem așa ceva. Mă obișnuisem cu bezna. Făcea parte din viața mea, din sufletul meu, din visele mele chiar. Dar niciodată nu o văzusem așa de amenințătoare, hidoasă ca în noaptea aceea cu Bumbu atârnat de mine, încercând să-l țin cât mai drept, așteptând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
unor nădejdi că mâine voi fi poate ceva mai sănătos, că cele două-trei vorbe de încurajare ale doctoriței sunt dintr-un interes adevărat, că zâmbetul asistentei este din caldă compasiune, și nu dintr-o rutinată, obosită indiferență. Încep să mă obișnuiesc cu gândul că devin tot mai mult un fost, neavând interes pentru o lume pe care o înțeleg tot mai puțin. Cu elanuri obosite încerc să mă amăgesc că încă sunt în ritmul vremii, deși, prea bine văd că, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
nu mai am scăpare. Mi-am adus aminte, dintr-odată, că în servietă aveam manuscrisul unei povestiri a lui V.V. Una dintre puținele lui povestiri. Scria greu, două, cel mult trei povestiri pe an. Aceasta era prima din acel an. Obișnuiam să ne dăm unul altuia textele spre lectură. Cu o bucurie a prieteniei scrisului, cu o încredere deplină în curățenia lecturii și, mai ales, cu credința că textele noastre, într-un fel, își vorbesc aproape de la sine, ele între ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
zi a românului. Se mima o libertate a confruntărilor dintre deputat și alegător. Arghezi umbla prin alimentare și se minuna, apoi, la întâlnirea cu votanții că „am văzut căcăreze frumoase“. În anii interbelici, beția, bătaia și hoțiile de voturi erau obișnuite. Orice abatere de la aceasta stârnea nedumerirea guvernanților și profunde sentimente de insatisfacție la alegători. S-a încercat, zice-se, să se facă alegeri „corecte“ în 1937 și guvernul a pierdut. După 1989, dezmățul electoral continuă, cu formule propagandistice adecvate fiecărei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
la oraș. Erau tolerați în satele lor, amenințați mereu cu mutarea la bloc. Erau anii când se vorbea tot mai stăruitor de crearea unor sate care să rupă gura Europei. Proiectul umbla doar ca un zvon, pregătit mai mult să obișnuiască oamenii cu ideea că, în curând, vor pierde și ograda, și grădina, și cimitirele. Vor pierde și locul lor de sub cer. Îi stârneam la vorbă. Se mirau că-i ascultam, după ce își biruiau temerile. Mulți dintre ei nici nu credeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
acceptabile de roșii, lubenițe, ceapă și pepeni galbeni, care Împreună cu plantațiile de cartofi minusculi, tipic andini, și cu cîteva livezi Îi Îngăduiau să supraviețuiască În singurătate fără să ducă lipsă de nimic. Frugal, aproape ascetic, dur ca acele stînci și obișnuit cu lipsurile Încă dinainte de a avea uzul rațiunii, Iguana Oberlus preschimbase cu timpul Insula Hood sau Insula Spaniolă Într-un loc În care a rămîne În viață nu reprezenta o problemă prea dificilă, dedicîndu-și, prin urmare, o mare parte din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]