19,653 matches
-
care a fost ultima pentru cineva, ori nu mai este cel căruia i-am spus-o, ori nu mai suntem noi, cei care am spus-o. Vom vedea dacă în ziua pe care azi o numim mâine, pe care mai obișnuim s-o numim și a doua zi, când primarul și șoferul său particular se vor întâlni încă o dată, vor fi în stare să înțeleagă cât e de extraordinar, până unde a fost aproape un miracol faptul că spuseseră pe mâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
la acțiunea directă, Nu cred, Fie că credeți, fie că nu, acesta este adevărul, Este, sau va fi, Luați-o cum vreți, Domnule ministru, ceea ce s-a petrecut aici a fost o crimă hidoasă, Presupun că aveți dreptate, așa se obișnuiește să se numească, Cine a pus bomba, domnule ministru, Păreți tulburat, vă sfătuiesc să vă duceți să vă odihniți, telefonați-mi din nou când va fi ziuă, dar niciodată înainte de zece dimineața, Cine a pus bomba, domnule ministru, Ce vreți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
lua banii care ar costa o nebunie ca asta. După ce mută dintr-o parte în alta, așa cum îi era obiceiul, documentele așezate în fața lui, prim-ministrul luă cuvântul, Domnule președinte al republicii, cu strălucirea și rigurozitatea cu care ne-ați obișnuit demult, ați schițat adineauri portretul situației dificile și complexe în care ne aflăm, ca urmare, ar fi pură redundanță din partea mea să adaug la expunerea dumneavoastră câteva amănunte care, la urma urmelor, n-ar face decât să accentueze umbrele desenului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
culturii, Studiul prostului gust, domnule prim-ministru, ar trebui să fie un capitol în istoria culturilor, și dintre cele mai ample și mai suculente, Nu mă refer la acel gen de prost gust, ci la altul, la acela pe care obișnuim să-l numim și lipsă de tact, Ceea ce crede domnul prim-ministru, după câte se vede, este ceva asemănător cu ideea că ceea ce face ca moartea să existe este numele pe care-l are, că lucrurile nu au o existență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
pentru totdeauna. În a patra zi, cerul, obosit de așteptare, văzând că acolo jos lucrurile nu se hotărau, nici laie, nici bălaie, hotărî să se lumineze de ziuă acoperit de o manta de nori joși și întunecați, din aceia care obișnuiesc să aducă ploaia pe care o promit. Cam în ultimul ceas al dimineții începură să cadă niște stropișori răzleți, din când în când se opreau, din când în când reveneau, o burniță nesuferită care, în ciuda amenințărilor, părea să nu prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
schimbul de cuvinte și de tratamentul dur primit din partea chiriașului de la providențial, s.a., omul, temător, se apropie de fereastra mașinii și folosi formula obișnuită, Spuneți, vă rog, Mai devreme am fost cam violent cu dumneata, N-are importanță, aici ne obișnuim cu orice, Nu aveam intenția să te jignesc, Nici nu cred că aveați motiv pentru asta, domnule, Comisar, sunt comisar de poliție, iată insigna mea, Scuzați-mă, domnule comisar, niciodată nu mi-aș fi putut imagina, și ceilalți domni, Cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
Se duse să se așeze pe canapeaua din living, dar nu rămase acolo mult timp, starea se semi-letargie în care trăise în aceste trei zile dispăruse, ca și cum se evaporase la primul cuvânt al ministrului, acum lucrurile, acest concept vag căruia obișnuim să-i dăm numele generic și leneș de lucruri atunci când ar lua prea mult timp și ar ocupa prea mult spațiu ca să le explicăm sau doar să la definim, începuseră să se precipite și nu aveau să se mai oprească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
ziare, din cele mai mari, din acelea care primeau toate ziarele și rămase acolo în așteptare. Din fericire nu ploua. Felinarele se stinseră, lăsând orașul cufundat, pentru câteva momente, într-o ultimă și scurtă obscuritate, imediat risipită când ochii se obișnuiră cu schimbarea, iar lumina albăstruie a primelor ore ale dimineții coborî pe străzi. Sosi camionul distribuției, descărcă pachetele și-și continuă ruta. Vânzătorul de la chioșc începu să le desfacă și să aranjeze ziarele în funcție de numărul de exemplare primite, de la stânga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
să proclame imediat că e humphrey bogart aruncându-și pieziș privirea pătrunzătoare printre marginea gulerului și marginea pălăriei. Acest comisar nu poartă pălărie, umblă cu capul descoperit, așa l-a determinat moda unei modernități care detestă pitorescul și, cum se obișnuiește să se spună, trage ca să ucidă înainte de a întreba dacă mai trăiești. A coborât cu liftul, a trecut pe lângă portar, care-i făcu un semn din gheretă, iar acum e pe stradă ca să-și îndeplinească cele trei obiective ale dimineții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
se îneca. Liftul îl urcă milos până la etajul al paisprezecelea, ușa se deschise fără rezistență, canapeaua îl primi ca pe un prieten drag, în câteva minute comisarul, cu picioarele întinse, dormea dus, sau dormea somnul celor nevinovați, cum se mai obișnuia să se spună pe vremea când se credea că ei ar exista. Cuibărit în poala maternală a providențial, s.a., asigurări&reasigurări, al cărui calm făcea onoare numelui și atributelor care îi fuseseră conferite, comisarul dormi un ceas bun, la capătul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
și, după ce fusesem plină de stoicism vreo trei ore, am Început foarte repede să mă simt de-a dreptul tragic. Partea proastă când ești singură În luna de miere este că ai o grămadă de timp În care să te obișnuiești cu situația. Nu m-a ajutat cu nimic să citesc reviste de scandal pline cu articole despre despărțiri din lumea celebrităților. Starea mea de autocompătimire era și mai mult amplificată de menajera de la casa noastră de pe plajă, atunci când aducea În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
de prea mult optimism din parte-mi să mă aștept la mai mult de cinci. A! Și mai e ceva, stai puțin! Cealaltă mare ambiție a mea este să fiu În stare să Îmi conectez propriul meu sistem stereofonic. Louis obișnuia să facă toate treburile de genul ăsta. Sunt ferm convinsă că pot și eu să mă descurc singură cu așa ceva, oricât mi-ar lua până voi reuși. Și acum să te aud, țelul tău care e? Exista ceva care Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
nu venise. Nu am zis nici eu nimic. —Așa e, hai repede să luăm niște alcool, zise Lauren, luând-o Înainte către bar. Două șampanii cu gheață, În pocale, ceru ea când am ajuns. Am citit undeva că Fred Chandon obișnuia să bea șampania așa. Nu că e fastuos? Barmanul ne-a turnat băuturile, iar Lauren mi-a Întins un pocal mie. Vezi pe cineva drăguț pe aici? mă Întrebă, În timp ce ochii ei cercetau Încăperea. Cum arăt? Ținuta fără cusur a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
l-am Întâlnit. Cineva a sunat din partea lui, banii au fost transferați și butonii au fost duși la Park Hyatt În Moscova. Au fost foarte discreți, explică Robert. Nu au dorit să ne dea numere de contact, ceea ce este ceva obișnuit pentru mulți dintre clienții noștri din Rusia. Este atât de periculos, că nici unul nu vrea să se știe prea multe despre el. Și acum, domnișoară Blount, cum doriți să plătiți brățara? — Nu-mi vine să cred că a trebuit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
pufni: —Sylvie! Tu erai? Pentru o clipă, nu te-am recunoscut. Cu toate alea de curățat după tine. Nu era de mirare că eram de nerecunoscut. Nu mai făceam nici pe departe la fel de mult sex ca Înainte. Eu și Hunter obișnuiam să facem dragoste În fiecare zi pe vremea când doar ne Întâlneam. Eram sigură de asta. Acum, după estimările mele, se Întâmpla o dată la trei zile. Era asta rău? Excelent? Media? Atât de des o făcea și cuplul Eternity? — Cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Îmi doream să o Întreb: „Tu faci sex cu soțul tău Între mesele fastuoase cu brânză franțuzească și confecționarea de Îmbrăcăminte pentru copii pe care nu și-o permite nimeni?“. —Hunter mai călătorește În interes de serviciu la fel de mult cum obișnuia? Întrebă ea, În timp ce coada șerpuia Înainte. Aproape deloc, am mințit-o, gândindu-mă la cât de puțin Îl văzusem, de fapt, pe soțul meu de când ne căsătoriserăm. Nu voiam să deschid o conversație pe tema asta și să-i dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Neglinaia era ticsit de exact astfel de tipe și iubiții lor. Respectând tradiția noilor ruși, atât de incredibil de bogați, ceea ce mulțimii Îi lipsea la capitolul bun-gust era compensat de diamantele colorate și de blănurile albe. În Rusia nu se obișnuiește să Îți scoți haina de zibelină de pe tine, chiar dacă te afli Într-un loc unde este extrem de cald, cum ar fi holul unui hotel. Căci altfel cum ar putea să o mai vadă toată lumea? Eu și Lauren stăteam la bar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
prea apucat să vadă sâni Încă, iar o secundă mai târziu era pe mine, la propriu, acolo pe terasă. A ejaculat după cinci minute și apoi a căzut lat de epuizare. Am considerat asta un compliment, de fapt. Eu Întotdeauna obișnuiam să pățesc așa când aveam vârsta lui la Studio 54, când mă simțeam super. Îți mulțumesc pentru petrecerea grozavă. Patru tăiați de pe listă! —Dumnezeule mare, râse Hunter. Și cum rămâne cu marea ei iubire pentru Giles Monterey? Gata, l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
În legătură cu nenorocirea asta? Oare se mai liniștește cineva după așa ceva? Cum o să-mi șterg din minte imaginea Sophiei purtând la gât colierul acela? Cum de mă Înșelasem atât de rău În privința lui Hunter? Nu spusese oare Phoebe odată că el obișnuia să fie pe vremuri un adevărat crai?“ Singurul lucru care mă ajutase să trec peste noaptea aceea fusese să mă uit la emisiunea E! True Hollywood Story: The Barbi Twins. Emisiunile TV difuzate noaptea târziu pun Întotdeauna lucrurile Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
și am dat drumul canalului care prezenta desene animate douăzeci și patru de ore din douăzeci și patru. Ochii i s-au luminat de plăcere când a văzut figurinele animate țopăind pe ecran - atât de tare, încât m-am gândit că poate nu era obișnuită să se uite la televizor, ceea ce mi-a amintit de David Minor și de rigiditatea convingerilor sale religioase. Oare soțul Aurorei izgonise televizorul din casă? Convingerile sale erau atât de puternice, încât dorise să își protejeze fiica adoptivă de carnavalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
bucuros că problema noastră se rezolvase atât de expeditiv și de eficient, dar era ceva în mine care trăia un sentiment de dezamăgire sau chiar de abandon. Începea să-mi placă Lucy și, în timpul excursiei la cumpărături prin cartier, mă obișnuisem treptat cu gândul că urma să o am în preajmă o vreme - câteva zile, îmi închipuisem, sau poate chiar săptămâni. Nu-mi schimbasem părerea cu privire la situație (nu putea locui o veșnicie la mine), dar o perioadă scurtă mi-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
îngrijorat de soarta ei ca și mine, preocuparea lui era temperată de epuizare, de iritare, de anii de dezamăgiri și regrete. — E cea mai iresponsabilă persoană pe care am cunoscut-o vreodată, a spus el. Lucy abia începe să se obișnuiască aici, cu noi, și acum, după atâtea nenorocite de luni, sună să spună că-i e dor de ea. Ce fel de mamă e asta? Vrea să-i scriu și pe urmă nu ne spune nici măcar în ce oraș e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
omenești. Acesta este sacrificiul. O zi din șapte, fiecare membru al parohiei trebuie să păstreze tăcerea deplină și totală, timp de douăzeci și patru de ore la rând. — Trebuie să fie foarte greu. — Este, la început. Dar pe urmă începi să te obișnuiești și zilele de muțenie devin momentele cele mai frumoase și mai împlinite ale săptămânii. Pentru că simți cu adevărat prezența lui Dumnezeu înăuntrul tău. — Și ce se întâmplă dacă cineva rupe tăcerea? — Trebuie s-o ia de la capăt a doua zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
le găsesc o condiționare culturală mai finuță. Primul element meta-sarmalic l-au constituit artificiile. În anul respectiv, la Bușteni, am asistat ore în șir la un dezmăț vizual nemaivăzut : ploua cu curcubeie peste Munții Carpați ! în anul următor, eram deja obișnuit cu acest spectacol ; după doi-trei ani, acesta slăbise în intensitate - sau nu-l mai percepeam eu ca pe ceva aparte. Către sfîrșitul anilor ’90, m-a izbit o primă transformare, de-acum socială : printre citadini, Crăciunul nu mai era sfînta
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
da peste o serie de feluri de mîncare, printre care și șnițel sau cordon bleu, dar și ciorbă de vițel sau papanași. Unele sînt clar ale altora, altele sînt pur și simplu „generaliste”, dar le știm pe toate, ne-am obișnuit cu ele, le gătim și acasă : fac parte din „cultura” noastră gastronomică de fiecare zi. Dați apoi pagina și veți găsi, inevitabil, rubrica „preparate tradiționale românești”. Astea sînt doar ale noastre, sînt specifice, ne reprezintă. Sînt naționale : sarmalele de pe oricare
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]