18,784 matches
-
de acord să încerc. Să presupunem că aveți cîștig de cauză și că băiatul și-a ucis cu adevărat tatăl." Arhitectul nu răspunde, rămîne pe gînduri. Ședința reîncepe. Un jurat ține să mai amintească o dată toate faptele, în detaliu. Intersectînd mărturiile celor doi martori capitali, arhitectul e de părere că metroul face un asemenea zgomot încît vecinul nu putea să audă pe cineva strigînd cu un etaj mai sus. Cîțiva jurați par destabilizați. Unul anunță că-și schim-bă votul în nevinovat
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
de soldați se despică în două pentru a lăsa să treacă mortul și brancardierii. Divizia se repune în mișcare, continuîndu-și retragerea. După cum se vede din titlu, Uomini contro (Cei care sunt împotrivă), filmul lui Francesco Rosi, realizat în 1970, după mărturiile unui soldat italian (Un anno sull'altipiano de Emilio Lusso), vorbește despre ceea ce oamenii trebuie să refuze ca să rămână oameni. Ce imposibile trebuie să-și impună oamenii, ca să rămînă umani? Pentru locotenent este la fel de imposibil să execute și să nu
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
nici puterea, nici supunerea." Și această Lege unică nu poate găsi alt suport decît un spațiu unic: corpul însuși 48." Dincolo de experiența unei mici lumi în agonie, descoperirea lui Pierre Clastres spune ceva despre ființele umane? Bazîndu-se mai ales pe mărturiile directe ale celor care au luat primii contact cu societățile indiene conchistadori, exploratori, misionari -, etnologul notează că ceea ce descoperă în vestigiile lumii Guayaki refuzul de a fi condus, capacitatea de a-l împiedica pe șef să fie un "adevărat" șef
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
turmelor lor nu le-a diminuat sau nu le-a distrus mijloacele de subzistență, am observat că, în trei sau patru ore de obicei, indigenii își procură hrană pentru toată ziua, și o fac fără efort sau oboseală 59." Numeroase mărturii vin să ateste faptul că și în cazul primelor societăți din Africa și din America lucrurile se petreceau la fel. De observat că este vorba de grupuri care n-au intrat sau au intrat prea puțin în contact cu lumea
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
ateniană, sau, odată răsturnată, va exercita apoi un mandat, oricui se va ridica pentru a instaura tirania sau pentru a ajuta tiranul să se instaleze. Și dacă un altul îl va ucide, în fața zeilor și a puterii divine voi sta mărturie pentru neprihănirea sa, pentru că a omorît un inamic public; voi vinde toate bunurile acestuia și voi da ucigașului jumătate din ele, fără să-l privez de ceva. Și dacă un cetățean moare doborînd sau încercînd să ucidă vreun trădător, îi
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
După victoria totală a lui Hernan Cortes asupra imperiului aztec (1521), călugări veniți din Spania încearcă să reconstituie lumea dispărută. Franciscanul Fray Bernardo de Sahagun scrie Istoria generală a lucrurilor din Noua Spanie care include codexul din Florența, ansamblu de mărturii culese de călugărul etnograf între 1550 și 1555. Citatul următor face parte din cartea a XII-a, consacrată povestirilor aztece despre cucerire. Pentru a situa episodul, amintim că mica armată a lui Cortes acostează, în 1519, în regiunea actualului Veracruz
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
oferite în mod sistematic pe tavă de protagoniști, experți și jurnaliști) nu sunt practic deloc puse la îndoială. Timp de douăzeci de ani, oamenii rămîn prizonierii unui singur mod de a vedea lucrurile. Informațiile de care dispunem astăzi (statistici, arhive, mărturii scrise, studii, rapoartele comisiei parlamentare) permit o viziune radical diferită. Să luăm cazul bolnavilor de hemofilie. În 1985, frecvența contaminării prin transfuzie era, în Franța, între 10% și 70%, în funcție de regiuni 102. În 1987, proporția de hemofili contaminați cu HIV
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
vrei să reduci la maximum incertitudinea atunci cînd iei o hotărîre: mai ales în cazul deciziilor importante este imposibil să acționezi înainte de a cunoaște suficient de bine problema și riscurile ei. Aceste imposibile moderne pot ucide, afacerea sîngelui contaminat stă mărturie. Oamenii au putut să salveze vieți tocmai pentru că au reușit să se elibereze de aceste imposibile. În lumea modernă se întîmplă ca oamenii să rămînă demni prin nesupunere la propria lume, făcînd imposibile schimbarea și progresul, regresînd. De ce anume se
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
studiului său a afirmat: Suntem interesați de mișcarea de abilitare, de istoria sa, de teoria care stă în spatele acesteia și mai ales de modul cum Dumnezeu a captat atât de eficient imaginația firmelor americane și vest-europene în absența aproape a oricărei mărturii că ar oferi ceva din lucrurile de care sunt interesați liderii companiilor. Mi se pare incredibil că o astfel de mișcare a putut să atragă atât de puternic firmele, fără să ofere nici o dovadă în acest sens. După cum am precizat
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
Burrhus Frederik Skinner, cea mai bună metodă de apărare împotriva tiraniei este educarea tuturor în spiritul tehnologiei (comportamentale), astfel încât puterea motivării să nu încapă în mâinile câtorva oameni. Managementul performanței abordează valoarea sa intrinsecă. Valorile provin din comportament. Ele sunt mărturii ale patternurilor comportamentale dezirabile pe care un grup încearcă să le promoveze. În măsura în care aceste valori pot fi țintite, ele sunt mult mai ușor de dobândit în orice grup, acasă, la serviciu, sau în societate, în general. Să examinăm câteva valori
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
are un subtitlu care o rezumă în chip esențial: A Memoir of Love und Survival in a Concentration Camp. E o biografie romanțată (o poveste de dragoste începută în condiții tragice, într-un lagăr nazist), plină de dramatism, pornind de la mărturia unor rude prin alianță - Blanka și Mirek Friedman, părinții soției lui P., originari din Cehoslovacia, supraviețuitori ai holocaustului - și de la o minuțioasă documentare, cu grija de a reconstitui atmosfera epocii evocate și de a restitui adevărul teribil al acelor evenimente
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288939_a_290268]
-
a Iuliei Hasdeu (1939) și Tragedia lui Petru Cercel (1941), scrise cu nerv și fantezie interpretativă pe baza unui material documentar vast. Cel puțin Scânteitoarea viață a Iuliei Hasdeu e un veritabil document în sine, datorită preluării unor informații și mărturii orale de la cei care au cunoscut-o pe poetă. SCRIERI: Rândunica, Iași, 1914; Nebunul, Iași, 1926; Iconița Zorinei, București, 1931; Destăinuirile colonelului Mihu, București, 1934; Sfânta dreptate, București, 1936; Catrinel, București, 1937; Scânteietoarea viață a Iuliei Hasdeu, București, 1939; ed.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287986_a_289315]
-
fi îndreptățiți să spunem: putem să le uităm viața, ceea ce ne interesează este, până la urmă, opera pe care au lăsat-o. Wittgenstein nu a scris pentru a lăsa posterității o operă. Ceea ce a scris el reprezintă mai degrabă expresia și mărturia a ceea ce a gândit într-un moment sau altul asupra propriei existențe, a modului cum trăia și a modului cum s-ar cuveni să trăiască. Dacă în cazul majorității covârșitoare a autorilor de care se interesează istoricii filozofiei cunoașterea împrejurărilor
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
a fost întărită de discuțiile pe care le avea aproape zilnic cu Russell. Acesta era tot mai convins că dintre toți oamenii pe care îi cunoștea tânărul austriac este singurul capabil să-i continue cu succes opera logico-filozofică. Există numeroase mărturii în această privință. Când sora lui Ludwig, Hermine, a făcut o vizită la Cambridge, în vara anului 1912, Russell a invitat-o la ceai. Hermine își amintește: „Dintr-odată, Russell mi a spus: «Așteptăm ca următorul pas mare în filozofie
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
întreagă elevilor săi. Din scurtele sale vizite la Viena se întorcea cu rucsacul încărcat de fructe și ciocolată pentru cei mai apropiați dintre aceștia. Nu este de mirare că unii elevi au văzut în învățătorul lor întruchiparea exemplară a altruismului. Mărturii culese mulți ani mai târziu spun totul în această privință. Iată viața pe care a ales-o Wittgenstein în speranța de a-și găsi liniștea sufletească. O viață care nu-i putea bucura pe cei care îl iubeau. În decembrie
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
trebuit, așadar, să revină la ele. Și nici unul nu s-a gândit că ar putea să facă altceva decât filozofie. Prin urmare, ne putem întreba: Ce l a determinat pe Wittgenstein să revină, după o atât de lungă întrerupere? Lipsesc mărturii și informații necesare pentru a putea da un răspuns sigur la această întrebare. Se pot face doar presupuneri. Una dintre explicațiile posibile ar fi aceea că așteptările sale cu privire la ceea ce numea o „viață decentă“ în afara filozofiei nu s-au confirmat
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
obișnuit o persoană foarte atentă și afectuoasă. Era însă întotdeauna gata să pună pe primul plan problemele prietenilor, să li se consacre atunci când aveau nevoie de ajutor. În asemenea preocupări punea tot sufletul, ca în tot ce făcea. Există numeroase mărturii în acest sens. Pe bătrânul profesor de logică al Universității, W. E. Johnson, care era tot mai bolnav și începuse să fie uitat de foștii lui colegi, îl vizita des. Juca cu el șah și îl asculta cântând Bach la
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
86 GÂNDITORUL SINGURATIC Unii dintre studenții care i-au fost apropiați lui Wittgenstein și au scris mai târziu amintiri despre profesorul lor sunt de acord că de multe ori nu exercita acea influență pe care și-o dorea. Iată două mărturii: „Tot așa cum au luat naștere multe legende neîntemeiate cu privire la viața și personalitatea lui Wittgenstein, s a format și un sectarism nesănătos în rândurile studenților săi. Ceea ce i-a provocat multă suferință lui Wittgenstein. El credea că influența lui, ca profesor
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
1917, Wittgenstein a lăsat într adevăr surorii sale Hermine o listă completă a textelor dactilografiate și a manuscriselor sale. 39 L. Wittgenstein, Geheime Tagebücher 1914 1916, ed. cit., p. 70. 40 Ibidem, p. 74. 41 Paul Engelmann, op. cit., p. 96. Mărturiile lui Engelmann au constituit punctul de plecare al unui șir de lucrări care discută Tractatus-ul pe fundalul ambianței culturale vieneze a epocii. 104 GÂNDITORUL SINGURATIC 42 Răspunzând unor observații ale lui Russell, Wittgenstein îi scria la 19 august 1919: „Acum
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
GÂNDITORUL SINGURATIC sufletului meu.“ (Citat după George Hetherington, „Wittgenstein in Ireland“, în Portraits of Wittgenstein, vol. 4, p. 17.) 120 Vezi Ioseph Mahom, „The Great Philosopher who came to Ireland“, în Portraits of Wittgenstein, vol. 4, p. 6. Cine urmărește mărturiile despre Wittgenstein în ultimii săi ani este condus spre concluzia că viața lui s-a redus tot mai mult la interesul pentru ceea ce gândea și scria. Într-o conversație cu O. K. Bowsma, un filozof american care era prieten cu
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
alături de lucrările lui Frege și Russell, a inaugurat cotitura analitică în filozofie, o reorientare care a devenit aproape o ortodoxie în filozofia academică, profesională de limbă engleză din cea de-a doua jumătate a secolului al XX-lea. Întâlnim nenumărate mărturii în acest sens în vaste teritorii ale literaturii filozofice. Aprecieri critice standard la adresa Tractatus-ului, care pot fi găsite în scrierile unor filozofi de orientare speculativă, existențialistă, marxistă sau neomarxistă din a doua jumătate a secolului trecut, pornesc de la presupunerea că
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
al lucrării dăruit lui Schlick: „Fiecare dintre aceste propoziții este expresia unei boli.“ Toate acestea lasă să se înțeleagă că Wittgenstein considera, în multe privințe, filozofia lui mai târzie drept un nou început. O presupunere care este confirmată de alte mărturii. Citindu i lui Norman Malcolm pasaje din Cercetări, Wittgenstein îi spunea că în Tractatus este înfățișată o perspectivă asupra filozofiei care reprezintă, de fapt, singura alternativă față de opera lui ulterioară. Tocmai de aceea dorea el ca Cercetările să fie publicate
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
nu poate fi justificată.20 Argumente convingătoare în favoarea susținerii existenței unei reorientări radicale a gândirii lui Wittgenstein au adus și autori care, spre deosebire de Russell sau Dummet, nu înclină câtuși de puțin să subaprecieze însemnătatea operei lui mai târzii. Greu atârnă mărturiile unor foști studenți și prieteni, persoane care aveau și pregătirea filozofică necesară pentru a judeca în cunoștință de cauză. Printre aceștia trebuie amintit Norman Malcolm. Lui, Wittgenstein i-a citit în vara și toamna anului 1949 pasaje din Cercetări și
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
o carte filozofică cu început și sfârșit este o contradicție în sine. Prima condiție a producerii unei asemenea cărți ar fi o „stabilizare“ a gândirii în ceea ce privește premisele și concluziile ei. Pentru el, acest obiectiv ajunsese să fie irealizabil. Iată două mărturii semnificative în această privință. Prietenul său Rush Rhees povestea că în 1945 i a spus lui Wittgenstein că intenționează să se înscrie într-un partid politic 208 GÂNDITORUL SINGURATIC de stânga, cel troțkist. Prima obiecție a lui Wittgenstein a fost
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
după moartea sa sub titlul Cercetări filozofice, el notează: „Nu mi-ar plăcea ca prin scrierea mea să-i scutesc pe alții de osteneala de a gândi. Ci, dacă ar fi posibil, să stimulez pe cineva spre gânduri proprii.“ Există mărturii care sprijină presupunerea că Wittgenstein socotea tocmai o combinație bine dozată a provocării de a găsi morala unei descrieri sau istorisiri cu unele indicații explicite drept procedura cea mai potrivită pentru formarea și dezvoltarea exercițiului filozofic al gândirii. Primul rol
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]