2,236 matches
-
am zis: „Cu siguranță au chemat salvarea. Mai bine o iau din loc“. Dar, dintr-odată, am început să simt și eu niște dureri groaznice. M-am uitat lung la omul ăla și mi s-a făcut și mie rău. „Empatie! - păi, e un lucru firesc pentru femei, nu?“, mi-am zis și am ieșit la suprafață. Când să urc scările, capul mi se învârtea, îmi curgea nasul și lacrimile mi se revărsau șiroaie pe obraji. „Probabil că am răcit.“ Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
multe descurajări, renunțări, reluări și multă hărtie... destinată coșului! Părea că din noianul literelor persane mă priveau ochii lui Sadegh Hedayat, înfricoșați și descurajanți totodată! Până la urmă, obișnuindu-mă cu textul, trăind în intimitatea lui atâția ani - printr-o curioasă empatie literară și ideatică -, am avut sentimentul că am scris eu însumi această carte. Nu e visul oricărui traducător? Limba română, atât de încercată în confruntările cu atâtea texte „sacre“ ale umanității, a ieșit, sperăm, biruitoare. Textul persan s-a lăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
Geneva, a comandat și un horoscop după care în stele sta scris că în ființa lui ar fi existat o latură visătoare, tocmai asta îl făcea de multe ori să aprecieze greșit oamenii, trăsătură de la care îi venea și darul empatiei, ideile, simțul timpului și al imperativelor lui, și mama îi împuia capul cu ceea ce i-ar fi putut spune Jupiter, Luna, Marte și Neptun, până când tata se ridică încet. Nu-l va reclama pe Hackler, acum o să-i trebuiască multă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
pe departe mulțumitoare. Mark se gândise la starea lui interioară mai mult și mai profund decât oricine altcineva. Weber își permitea să dea apă la moară teoriilor lui. Poate că a da apă la moară era un alt nume pentru empatie. Prăbușit pe canapeaua lui, cu umărul pe un braț și o pernă între picioare, Mark își lansă cea mai tare ipoteză. Bănuielile lui se îndreptau spre un proiect biologic secret. —O revoluție experimentală. Exact genul de chestie pe care taică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Mark îl mângâia și îl ignora, la nimereală. Câinele scheuna, incapabil să decodifice capriciile omului. Nici Weber nu putea face asta. Jurase să se lepede de orice i-ar fi putut atrage acuzația de exploatare. Și totuși, în mod sigur, empatia față de Mark nu excludea o preocupare mai largă. Poate că știința nu se sfârșise încă. Rămase tăcut cât putu de mult. Apoi întrebă: —Ai vrea să vii la New York o perioadă? Un examen complet la Centrul medical, echipamente de ultimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
fi căutând eu aici, la urma urmei? Ea menținu constantă presiunea asupra degetelor lui și nu spuse nimic. Coloana i se arcuia, aplecându-se. Ceva din ea îi împărtășea dezamăgirea, absorbind-o în propriul ei trup. Doar ochii îl îmbărbătau - empatia însemna vertij. Îi scutură încheietura în aer. Aproape că încetase să mai tremure. —Basta. Gata cu flagelarea. Hai să dansăm. El se făcu mic, lipindu-se de peretele separeului, uluit. Eu nu dansez. Ce tot spui acolo? Orice om viu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
pentru că maimuța văzuse mișcarea altei ființe și-și mișcase propriul braț imaginar din solidaritate, într-un spațiu simbolic. O parte a creierului responsabilă cu acțiunile fizice era reutilizată pentru a produce reprezentări imaginare. În sfârșit, știința dezvăluise baza neurologică a empatiei: hărți cerebrale, care cartografiau alte creiere care cartografiau la rândul lor. O minte vioaie botezase rapid descoperirea cu numele de neuroni „maimuța vede, maimuța face“, iar ceilalți îi călcaseră pe urme. La scurt timp, imagistica și EEG-urile scoseseră la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
spună povestea lui Mark Schluter. O să le povestească și ce i se întâmplase lui după întâlnirea cu bărbatul-copil. O să facă o mișcare pe care neuronii lor oglindă vor fi siliți s-o imite. O să-i piardă într-un labirint de empatie. Obișnuiții rătăciți se adunară ciorchine în jurul catedrei. Încercă să asculte fiecare întrebare, să acorde fiecărei observații toată atenția de care era capabil. Patru studenți, cu anxietăți de sfârșit de semestru. Chiar în spatele primului val mai așteptau patru. Cercetă sala, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
să găsească și să dea o comandă unei limbi pe care nici măcar n-o vedea - copilul ăsta pe care nimeni nu-l învățase nimic. Unde se sfârșea sinele lui și unde începea al ei? Sinele supura - opera neuronilor-oglindă, a circuitelor empatiei, selectate și conservate cale de atâtea specii datorită valorii lor obscure pentru supraviețuire. Girusul supramarginal al micuței Jess evoca o ficțiune, un model imaginar al modului în care ar arăta corpul ei dacă l-ar imita pe el. Weber văzuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
spusese deja, orice motiv ar fi invocat ar fi părut cea mai mare autoamăgire. Ea, care acum n-ar mai fi întins o mână dacă Gerald Weber, scriitor-vedetă, sfânt decăzut al cunoașterii neurologice, ar fi devenit o efigie a falsei empatii: era imposibil să-i explice. El se pregătește pentru reacția ei, dar nimic nu-l pregătește pentru cât de tare o zgâlțâie vestea pe femeie. O primește ca o Cassandră amorțită, care intuiește deja tot ceea ce el n-a recunoscut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Mark? Apoi a văzut pantoful rupt al Lisei, ciorapii sfâșiați și picioarele sângerânde. —Ați fost atacate! Intrați, intrați! Nu am fost atacate. Lisa și-a ales prost pantofii pentru o plimbare așa de lungă. Maria schimbă o privire plină de empatie cu până de curând rivala ei pentru prietenia mea. —Și eu am făcut aceeași greșeală alaltăieri, comentă ea plină de înțelegere. I-a oferit Lisei brațul, ajutând-o să urce scările, iar eu le-am urmat simțindu-mă nejustificat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Îmi sunt chiar vag-cunoscute ; prin forța de memorialist a venerabilului actor Însă, ele devin acum prezente, familiare & familiale, trăiesc, le văd cu ochii minții și le simt cu inimami histrionică. Stîrnesc În pasiunea-mi pentru trecutul artei noastre teatrale, plăcute empatii... Ce să semnalez aici, Într-o pagină, din cele 340 de pagini ale volumului ? Risc să alcătuiesc ...un nou volum! Cartea conține gînduri ale autorului, ori ale celor evocați, pe care le-am selectat spre a le comenta , curînd, cu
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
așa cum este... și ca lumea sunt și eu... Nu sunt vorbele mele, dar mi le însușesc, înțelegi?... Poate că te-am și dezamăgit deja și vrei să pleci?... Nu mai spune prostii, îl întrerupse Arm cu un glas plin de empatie. De ce să mă dezamăgești?... Păi fiindcă vezi ce ruină, ce epavă... ai în fața ta... Deabia mă pot mișca din scaunul acesta de infirm... Azi m-ai prins într-o formă puțin mai bună, dar sunt zile în care îmi simt
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
și ale sistemului nervos, conceptiile deformate despre natura noastră divină, toate stările de superioritate, mândrie exagerată. Aici se restabilesc: constiinta propriei valori, stările transfiguratoare de iubire față de tot ceea ce ne înconjoară, stările armonioase și spontane de veselie și umor, de empatie, de atenție, de libertate totală a ființei. Când considerăm necesar permitem luminii acumulate să se reverse constant din această sferă și să formeze o altă sferă de sub ea, localizată la nivelul frunții (corespunzătoare cu cel de-al șaselea centru energetic
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
al corpului și orice alte senzații, trăiri și gânduri ce apar. Respirăm adânc de câteva ori și deschidem ochii. Revenim treptat la activitățile zilnice. PIETRE SEMIPREȚIOASE: PIATRA LUNII - calmează reacțiile violente la constrângeri emoționale neplăcute, echilibrează aspectul feminin, recepriv, dezvoltă empatia, diminuează agresivitatea, atenuează instabilitatea emoțională, stresul, permite conștientizarea și apoi abandonarea tiparelor emoționale care nu ne mai ajută în evoluție, asigură o profundă vindecare emoțională. CORNALINĂ PORTOCALIE - ancorează ființa umană în clipa prezentă, are efect stabilizator, puternic energizant, revitalizant, crește
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
ȘI CRISTALE: MALACHIT - amplifică atât energiile pozitive cât și pe cele negative, oferă protecție, absoarbe cu ușurință energiile negative, protejează împotriva radiațiilor. Este piatră a transformării ce arată sursa blocajelor și distruge tiparele învechite ce nu mai sunt folositoare. Dezvoltă empatia, diminuează timiditatea, armonizează dezechilibrele psihosexuale, diminuează efectele traumelor din plan sexual. Favorizează introspecția, calmează tulburările mentale, amplifică capacitatea de analiză și sinteză. Favorizează o vindecare emoțională profundă, elimină experiențele traumatizante din trecut scoțând la suprafață sentimentele refulate. OCHI DE TIGRU
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
stabilizarea fluctuațiilor de dispoziție și la tratarea tulburărilor bipolare. Piatră utilă în eliberarea de toate formele de dependență mentală, emoțională. Facilitează transformarea interioară prin eliberarea și alchimizarea și reorganizarea modelelor și tiparelor comportamentale, emoționale, mentale, energetice. AVENTURIN - favorizează compasiunea și empatia, ajută la întoarcerea în trecut pentru a găsi sursa dezechilibrului, calmează mânia și iritarea, stimulează echilibrarea emoțională, protejează, purifică și deschide centrul inimii. Echilibrează energiile feminine cu cele masculine (YIN-YANG). CUARȚ ROZ - pune în rezonanță cu iubirea necondiționată, cu starea
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
ce este impur și murdar în încăpere: pereți, obiecte, ființe. Razele de lumină ce se revarsă din palme restabilesc: constiinta propriei valori, stările transfiguratoare de iubire față de tot ceea ce ne înconjoară, stările armonioase și spontane de veselie și umor, de empatie, de atenție, de libertate totală a ființei. Toate prejudecățile conceptiile deformate despre natura noastră divină, toate stările de superioritate, mândrie exagerată sunt total dizolvate, curățate de razele de lumină alb strălucitoare. La final, după ce am curățat perfect toată sala, lăsăm
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
în planul fizic deoarece dacă nu sunt compatibili în sferele astrale, ei nu vor fi niciodată compatibili în planul terestru. Când vom întâlni în tărâmurile astrale o ființă de care să fim atrași, atunci ne vom percepe unul altuia, prin empatie instantaneu emoțiile și trăirile. Această atracție, fuziune, contopire în plan astral (emoțional și energetic) este de cele mai multe ori suficient de puternică pentru a alchimiza total diversele probleme de cuplu care apar inevitabil în planul fizic datorită incompatibilităților și fricțiunilor zilnice
Călătoria în afara corpului fizic by Mihai Moisoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/508_a_774]
-
iubise dintotdeauna fratele, așa cum numai o soră care copilărea pe un versant de munte putea s-o facă: el era toată distracția ei, cel mai bun prieten și confident, cel cu care descoperea scurtături și chilii de călugări. La Început, empatia emoțională care o lega de Lefty fusese atât de profundă, Încât uneori uitase că sunt persoane distincte. Copii fiind, se cățăraseră pe versantul În terase al muntelui ca o ființă cu patru picioare și două capete. Era obișnuită cu umbra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
filmare de familie denumită „Paști ’62“ mama mea mai avea doi ani până să Împlinească patruzeci. Labele de gâscă din jurul ochilor sunt un motiv În plus (În afară de reflectoare) pentru care Își ține o mână peste față. În acest gest deslușesc empatia emoțională pe care am avut-o Întotdeauna cu Tessie, noi două, care nu eram niciodată mai fericite decât atunci când nu eram observate, privindu-i pe ceilalți. Dincolo de mâna ei văd urmele romanului pe care a stat trează ca să-l citească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ar trebui. Remunerate pentru a tolera aproape orice. Nimic nu le șochează. Și totuși, pedalând pe lângă șirul lor, pe lângă Strich, sentimentele mele față de ele nu erau cele ale unui bărbat. Simțeam reproșul și disprețul unei fete respectabile, Însoțite de o empatie perceptibilă, fizică. Când Își unduiau șoldurile, pironindu-mă cu ochii machiați În culori Închise, mintea mi se umplea nu cu imaginile a ce-aș putea să fac cu ele, ci cu senzația pe care trebuie s-o aibă ele, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
toate arcanele teoriei literare a vremii, storcind din ea tot ce se putea stoarce, pentru ca în final să creadă că poetul spunea "noapte bună" păsărelelor! Cum să-nțelegi un autor când nu ai nici intuiția literaturii, nici acea atentă, adâncă empatie, acel interes adevărat pentru viața și opera lui (de fapt, unul și același lucru) care să te poată salva de exegeza sterilă? Acest interes real nu trebuie să distingă între "convenabil" și "inconvenabil", nu are de ce să se gândească la
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
din răbdarea și perseverența care l-au făcut ca, după ce primul material brut să-i fie furat la Praga, să-și fi strâns la un loc nervii și punga și să se întoarcă să refilmeze totul. Totuși, Dan Alexe are empatia antropologului care tinde să se identifice cu subiectul, să se topească în peisajul acestuia. El s-a împrietenit cu amândoi evreii, care, altfel, se spurcă de câte ori au ocazia în ograda sinagogii pe care o împart. Cumva, Dan Alexe e acceptat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
cotidianului pentru a intra în poeticitatea scenei. Însuși cadrul fix al unui spectacol de teatru oprește mintea din căutările ei iluzorii, o înțelepțește, o ajută să se focalizeze asupra unor valori profund umane și, printr-un efect cumulativ, se produce empatia cu sacralitatea ce există în aceste valori. Probabil că actorii, ca și autorul de teatru, cunosc, în mod paradoxal, bucuria de a fi ei înșiși, trăind în "clandestinitatea" unui rol, a unei imagini, pentru că scormonind în diverse straturi ale ființei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]