3,772 matches
-
de promotori este reprezentată de factorii endogeni, majoritatea cu structură steroidică sau polipeptidică [353]. Dintre hormonii steroidieni cu acțiune cancerigenă in vivo cei mai importanți sunt estrogenii. Ei interacționează specific cu un receptor proteic din celula țintă. Complexul astfel format interacționează specific cu secvențe specifice ale regiunilor reglatoare ale diverselor gene, crescând sau diminuând transcripția lor. Mai frecvent sunt interesate protooncogenele dar și alte proteine cum ar fi componentele joncțiunilor celulare permeabile prin care se inhibă comunicațiile intercelulare [202,229,410
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
structural, receptorul prezintă 3 domenii [294]: domeniul extracelular, care asigură cuplarea cu ligandul (numit în acest caz contrareceptor), ce poate fi o moleculă din matricea extracelulară sau de pe o celulă adiacentă; porțiunea transmembranară, care fixează întregul complex; domeniul intracitoplasmatic, ce interacționează cu elementele citoscheletului celulei proprii. Prin intermediul acestor tipuri de receptori (de adeziune) se formează o adevărată rețea cu celulele învecinate și cu matricea extracelulară de care se ancorează, conferind stabilitate și rezistență structurii tisulare. Această rețea servește ca suport structural
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
antigenelor. Alegerea uneia sau alteia dintre metode depinde de necesitățile fiecărui laborator, cum ar fi: specimenele antigenice studiate, gradul de sensibilitate a tehnicii, timpul și costurile necesare. O altă metodă se bazează pe marea afinitate cu care avidina și streptavidina interacționează cu biotina. În mod curent, două metode se utilizează în laboratoare: metoda complexului avidină biotină (ABC-avidin biotin complex) și tehnica avidină marcată biotină (LAB-labelled avidin biotin). Ambele metode necesită folosirea unui anticorp biotinilat, ca anticorp de legare (link antibody). Biotinilarea
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
tumorii glandei mamare constituie obiectul cercetării în domeniu. În celule, transportul informației genetice se realizează prin intermediul moleculelor "semnal" care sunt captate de molecule "receptoare". Moleculele semnal sunt reprezentate de structuri specifice, cum ar fi: hormoni, neurotransmițători, retinoizi, medicamente, etc. , care interacționează cu receptorii lor specifici. Ele mediază comunicarea celulară prin mai multe variante de acțiune: autocrin acționează asupra celulelor care le produc; paracrin acționează asupra celulelor vecine; endocrin pot fi transportate la celule-țintă aflate la distanță de locul de sinteză; din
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
diferit ca structură, s-a preferat clasificarea după modul de localizare a receptorilor. Astfel, se consideră două categorii de receptori: receptori de membrană, situații la suprafața externă a membranei celulare; receptori intracelulari, care se află în citoplasmă. Receptorii de membrană interacționează cu molecule mari, care nu pot traversa membrana celulară (hormoni peptidici, factori de creștere, etc.), formând complecși receptor-ligand. Receptorul de membrană, în urma interacțiunii cu ligandul specific, este activat și poate, la rândul lui, să activeze o altă moleculă (de ex.
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
266]. Spre deosebire de receptorii de membrană, receptorii proteici intracelulari leagă molecule de dimensiuni mici, care pot pătrunde în celulă prin difuzie simplă sau favorizată. Receptorii, în cazul acesta, joacă rolul de proteine transportoare, favorizând trecerea complexului receptor-hormon în nucleu, unde va interacționa cu situsurile specifice la nivelul ADN. Prin interacțiunea complexului receptor-hormon, hormonii reglează procesul de transcripție al unor gene care pot fi implicate în proliferare, diferențiere sau alte activități celulare. [261]. Astfel, receptorii analizați prezintă: o regiune N-terminală; un domeniu
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
rolului pe care îl joacă în legarea hormonului și în translocarea nucleară mai poate prezentă și funcții de transactivare și de dimerizare. Regiunea A/B N-terminală este mai puțin conservată și poate prezenta un efect modulator asupra transactivării, poate interacționa cu promotorul și cu factorii de transcripție specifici celulei. Regiunea D o secvență hidrofilă pare a avea un rol de "balama" (de legătură) între domeniile de legare de ADN și respectiv, de hormon. Celulele tipice conțin până la 10 molecule de
CANCERUL GLANDEI MAMARE BIOLOGIE MOLECULARĂ ŞI MARKERITUMORALI Volumul 2 by Emil ANTON, Nicolae IOANID () [Corola-publishinghouse/Science/422_a_768]
-
apare clar în mod deosebit faptul că „omul nu trăiește numai cu pâine; și necesitatea de a comunica este simptomul aspirației umane spre o viață devenită mai bogată prin cooperarea altora”. Biserica urmărește cu interes acest proces al reflecției și interacționează cu el prin Magisteriul ei și prin alte slujiri ale Cuvântului, care se preocupă de calitatea bună, dar, totuși, problemele rămân. Pentru toți, a fost întotdeauna dificil să predice, chiar și pentru un mare orator ca sfântul Augustin, care nu
Măgarul lui Cristos : preotul, slujitor din iubire by Michele Giulio Masciarelli () [Corola-publishinghouse/Science/100994_a_102286]
-
a inspira diversele domenii ale spiritualității umane și implicit ale artelor vizuale. Acest fapt motivează preocuparea majoră manifestată în elaborarea acestui studiu, care își are originea în nevoia de găsire a unor explicații privitoare la modul în care categoria sacrului interacționează cu domeniul creației artistice. Trebuie să menționăm, încă de la început, că în conceperea și elaborarea lucrării de față am urmărit o abordare cât mai completă a temei alese, sondând principalele forme și tendințe pe care creația artistică preocupată de acest
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
pe opoziția dintre sacru și profan, pe concepția religioasă asupra lumii, și pe credința că sacrul ia forma unei însușiri misterioase ce se adaugă realului, și care poate fi atribuită atât ființelor vii, oamenilor, lucrurilor, locurilor sau momentelor cu care interacționează 34. În viziunea acestuia, sacrul este aureolat de o energie periculoasă, deosebit de potentă și neînțeleasă, ce are profunda capacitate de a se adapta oricărei entități existențiale, pe care o poate poseda. În acest fel, un obiect care se sfințește, trece
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
și presupune Înainte de orice acceptarea faptului că orice copil poate Învăța. Toți actorii educației Învață, se schimbă, se transformă. Fundamental În procesul de predare Învățare este Înțelegerea interactivității Învățării și dezvoltării. Fiecare participant Învață și se dezvoltă prin faptul că interacționează cu ceilalți. De aici și profesorii Învață permanent, la fel managerii școlari și părinții și toți ceilalți membri ai comunității. Școala incluzivă se adresează individualităților, dar oferă În același timp soluțiile colaborării și cooperării pentru Învățare. Sursele Învățarii, pentru fiecare
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Liliana CREANGĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2150]
-
începutul lui G1, dar devine mai înalt fosforilată, în G1 târziu, S, G2 și M. Forma subfosforilată a lui RB este recunoscută în mod specific de proteinele oncogene ale oncovirusurilor ADN, cum ar fi antigena T de SV40, care nu interacționează cu formele hiperfosforilate ale Rb. Aceasta sugerează că RB subfosforilată reprezintă forma activă a moleculei care acționează pentru a supresa proliferarea celulară în G1. Se afirmă că fosforilarea ar anula funcția supresoare a creșterii tumorale pe care o are RB
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
citoplasmă sub direcția protooncogenelor nucleare. Astfel, produsul genei sis este îndeaproape înrudit cu un factor de creștere care fusese mai înainte identificat și denumit PDGF - factor de creștere derivat din plachete (Bishop, 1982). Pentru ca un factor de creștere să poată interacționa cu o celulă, este nevoie de intervenția receptorilor din membrana celulară la care el să se poată lega. Mai mulți produși proteinici ai oncogenelor, precum ErbA, ErbB, Fms, Kit etc. reprezintă asemenea receptori de factori de creștere, aflați în membrana
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
se asociază cu trecerea proteinei RAS în forma sa inactivă. Durata de acțiune a formei active a proteinei RAS, ca GTP-ază, este foarte scurtă, fiind condiționată de interacțiunea sa cu alte proteine care stimulează hidroliza GTP. Alte proteine cu care interacționează proteina RAS sunt cele care inhibă disocierea GTP de proteina RAS, consecința fiind prelungirea duratei de existență a formei active a acesteia. Proteina RAS manifestă o activitate redusă intrinsecă de GTP-ază, asigurându-și propria sa inactivare în urma conversiei prin hidroliză
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
de schimbare a nucleotidului cu guanină. Acesta se asociază cu tirozinkinazele receptoare, prin molecule adaptoare care conțin domenii SH2 și SH3. Asocierea activează proteina RAS în aval de tirozinkinaze, în numeroase sisteme biologice (mamifere, Drosophila, Caenorhabditis elegans). Complexul activat RAS-GTP interacționează cu proteinele efectoare pentru a transmite mai departe semnalul mitogen, inițiat de legarea factorului de creștere. RAF-protein-serin/treoninkinaza pare a fi ținta critică a lui RAS. Proteinele oncogene RAF sunt capabile să inducă proliferarea celulară, chiar și atunci când funcția RAS
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
Cercetări recente arată că RAF este efectorul direct al lui RAS și că funcția esențială a lui RAS este de a cupla RAF protein-serin/treoninkinaza la stimularea prin factorul de creștere al proteintirozinkinazelor receptoare. Nu este exclus ca RAS să interacționeze și cu alți efectori, inclusiv GAP sau NF1. Legarea factorului de creștere activează tirozinkinazele receptoare, conducând la activarea RAS, RAF și MAP-kinazei. Fosforilarea activează apoi factorii de transcriere, conducând la inducția tranzientă a lui c-fos și c-jun, precum și a altor
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
dintre receptorii steroidici și produsul oncogenei erb A. De atunci au fost identificate peste 20 protooncogene care codifică pentru TF cu rol în reglarea transcrierii genelor. Produșii genelor a căror transcriere este reglată de factorii de transcriere codificați de protooncogene, interacționează în desfășurarea MODIFICĂRILOR EPIGENETICE ce stau la baza CITODIFERENȚIERII CELULELOR NORMALE. Modificarea acestor interacțiuni în condițiile în care protooncogena devine oncogenă celulară, deturnează celula de la cursul normal al citodiferențierii sau de la starea normală a citodiferențierii, spre o evoluție malignă. Factorul
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
drojdie, desemnat GCN4, de unde s-a dedus că JUN ar putea funcționa ca analog al lui GCN4, în calitate de activator al transcrierii în celulele mamiferelor. În anul 1987 a fost identificat factorul de transcriere din celulele umane, desemnat AP-1 și care interacționează cu secvențe ADN de la nivelul regiunilor reglatoare ale diferitelor gene. Situsul consens de legare la ADN pentru AP-1, în regiunile reglatoare ale genelor sale țintă, este palindromul TGA (C/G) TCA, întâlnit și în situsul de legare la ADN din
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
prezența liganzilor. Până în prezent, nu s-a identificat un ligand specific pentru domeniul extracelular al HER-2. EGF , TGF-α participă la formarea heterodimerilor HER-2 /EGFR, iar neuregulina este ligand pentru heterodimerii HER-2/HER-3 și HER-2/HER-4. Nici un factor de creștere nu interacționează cu homodimerii HER-2 (Klapper și colab., 1999). În anul 1992, s-a identificat heregulina (HRG) ca un ligand candidat pentru HER-2. HRG este o proteina de 45 kDa similară altor membrii ai familiei liganzilor EGF. Ea exista în multiple izoforme
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
HER-2. HRG se leagă specific la moleculele de HER-3 sau HER-4, dar cu o afinitate relativ scăzută. Căile de semnalizare HER-2 implică molecule care conțin domenii SH2 (src homology 2), SH3 (src homology 3) și PTB (phosphotyrosyne binding domain) ce interacționează cu receptorii HER. Dimerizarea receptorilor determină inducerea activității kinazice ce constă în fosforilarea resturilor de tirozină din capătul C-terminal al receptorului, situsurile de fosforilare Y1248 sau Y877 (Bose și colab., 2006). Heterodimerii ce conțin HER-2 activează două căi de
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
faza S ea apare și în citoplasmă. Proteina P53 este esențială pentru celula eucariotă, deoarece asigură controlul ciclului celular și integritatea genomului. Ea se leagă la anumite secvențe ale ADN celular și reglează expresia diferitelor gene reglatoare ale creșterii celulare, interacționând cu alte proteine ca răspuns la inducerea de leziuni în ADN, activând mecanismul apoptozei, atunci când mecanismele reparării leziunilor din ADN nu sunt eficiente. Funcția specifică a proteinei P53 este controlul intrării celulei în faza S a ciclului celular. În aproape
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
S-a constatat că din liniile celulare retinoblastomice lipsesc receptorii pentru TGFβ1. De asemenea, s-a stabilit că proteina RB1 - produs al genei rb1 - funcționează și ca reglator al transcrierii, deși nu se leagă la secvențe țintă ADN. Proteina RB interacționează cu alți factori de transcriere, în special cu membrii familiei E2F, care reglează transcrierea unui număr de gene celulare implicate în proliferarea celulară și sinteza ADN, incluzând protooncogenele myc și myb și genele care codifică pentru dihidrofolat reductază, timidin-kinază și
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
s-a constatat că asemenea remanieri cromozomale stau la baza a unor tumori solide (tabelul 23.7). Astfel de rearanjări activează oncogene codificatoare pentru factori de transcriere cu domeniile de activare ce se leagă la ADN sau domenii care pot interacționa cu proteine care, la rândul lor, se leagă la ADN. În leucemia promielocitică acută (APL), apare o genă de fuziune, în urma translocației t(15;17)(q21-q11-22). Punctele de rupere în translocație au apărut în cadrul genei rara și în cadrul genei pml
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
implică partea 5’ a acestei gene și un locus numit scl, deleție care nu poate fi decelată prin analiza cariotipică. Astfel de remanieri cromozomale subtile activează protooncogene codificatoare pentru factori de transcriere ce se leagă direct la ADN sau pot interacționa cu proteine care, la rândul lor, se leagă la ADN, modificându-le proprietățile. În leucemia promielocitară acută (APL), în urma translocației t(15;17)(q21-q11-22) apare o genă fuzionată. Punctele de rupere în translocație au apărut în gena rara și în
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
în speță translocații) din neoplaziile umane au o structură comună cu domenii asemănătoare de activare. Produșii genelor activate sau create sunt în principal factori de transcriere, cu domenii de activare legate prin domeniile lor, la ADN. Domeniile de legare pot interacționa și cu proteine care, la rândul lor, se leagă la ADN. Acestea includ proteinele bazice helix-loop-helix (bHLH), precum TALI/ SCL în TALL sau c-MYC, activată în limfomul Burkitt (BL). Asocierea genei myc cu translocațiile cromozomului 8, reprezintă un veritabil
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]