2,334 matches
-
în care se vedea limpede că își adună gândurile, a grăit: Ce ai mai făcut, boierule, în timpul cât nu te-am văzut? „Uite, domnule, la ea! Parcă nu ar ști. Nu era ea cea care m-a încurajat când eram neliniștit, amintindu-mi că am fost diac al slăvitului vodă Ștefan? Nu mi-a spus ea: <Capul sus!?> Nu am adus, însă, vorba despre toate aiestea. Am răspuns ca și cum nu mi-ar fi trecut prin gând așa ceva: Ce să fac? Nu
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
o fi această bătrână? Nu-i ceea ce pare. Prea le spune ca la carte. O simplă țigancă - cât ar fi ea de umblată prin lume - tot nu ar putea vorbi așa...Ceva nu-i la locul lui...” gândeam eu, privind neliniștit în jur... Am pornit totuși să colind rariștea de dincolo de poiană. Printre stejarii groși cât omul și ferigi, ciupercile își arătau fața cu timiditate. Fragii își tremurau bobițele îmbietoare în adierea zefirului. „De aici a cules bătrânul ciupercile pe care
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
Tomoe mai fusese la Yokohama de două-trei ori, să-și conducă prietene din facultate, care se duceau la studii în America. Vapoarele plecaseră întotdeauna de la acest debarcader, așa că nu se putea să fie o greșeală. Cu toate acestea, Tomoe era neliniștită. — Nu e nici un Vietnam aici, zise ea. — Uite! Takamori arătă cu degetul spre celălalt capăt al debarcaderului, unde începea marea întunecată. Erau vreo patruzeci-cincizeci de bărbați și femei care priveau marea. Se auzeau frânturi de melodii cântate la instrumente de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
Poate ați văzut-o întâmplător. — Nu prea trec pe acolo, răspunse el. N-am auzit de dumneavoastră. — Păi, nici nu m-am așteptat să fi auzit de mine, Rra. Nu sunt o celebritate ca dumneavoastră. Mâna lui dreaptă se îndreptă neliniștită spre nodul de la cravată. — De ce vreți să vorbiți cu mine? întrebă el. V-a rugat cineva să stați de vorbă cu mine? — Nu, răspunse ea, nu-i vorba despre asta. Observă că răspunsul ei îl relaxează și că-i revine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
tu scrii bilețele de dragoste? Le împăturești și le ascunzi sub rama icoanei? Dimineața, la proscomidie, printre acatiste, printre morți, printre vii, obsesiile tale nelegiuite. Nu ești nici primul, și nici ultimul, care se îndrăgostește de chipul Fecioarei. Nu te neliniști, nu mă smintești, după o vreme de nevoință, iubirea despre care îmi vorbești se va maturiza, iubirea îți va inunda inima cu Duhul Preacuratei, culoarea, forma, chipul de pe catapeteasmă sunt preludii ale unei armonii divine. Vei iubi, Petre! Dincolo de contur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
politicienii... — O, murmurau ei plini de satisfacție, Baba al lor nu era așa. Era o sursă neîntreruptă de mirare. Ba chiar își aruncase vraja asupra animalelor sălbatice din piață. — Hmmm, pufni spionul, care era, dacă e să spunem adevărul, puțin neliniștit de această nouă întâmplare. Fără-ndoială că e doar o interacțiune om-maimuță extrem de bine dezvoltată, spuse el. — Interacțiune om-maimuță, zise domnișoara Jyotsna, extrem de jignită de lipsa de respect în ceea ce-l privea pe fostul ei coleg. Dă-i drumul, frate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
omul ăsta exagera. Vorbea despre mâncare când ei ar fi trebuit să se afle chiar în clipa aceea în fața cinelor aburinde. A zis că a fost înțepat în braț cu un ac de păr? întrebă omul din public care se neliniștise în urmă cu o oră și jumătate. Sau în cap? Totuși, are dreptate, efectul pe care l-a avut asupra lui e destul de grav. De data aceasta însă, omul nu mai vorbi în șoaptă, ci cât de tare cât putu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
poată vedea exact ce se petrecea. În buzunar avea colecția lui de eprubete și niște sfoară; spera să poată lua mostre din sos, în timp ce stătea deasupra lui... Ca un om posedat, se strecură de-a lungul crengilor. Primatele se foiau neliniștite la ivirea zorilor. Armata urca pe drumul dinspre bazar. Pe platforma din spate a jeep-ului brigadierului zăcea băiatul Hungry Hop, încâlcit în plase pentru maimuțe, legat bine ca să nu mai facă necazuri pe străzile cu sens unic. — Dați-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
întrebă Gosseyn. Yanar scutură din cap. Iar o frână în fluxul său nervos. - Asemenea informații nu sunt pentru străini, îi zise tăios, nici chiar... Se opri, dădu din umeri și încheie scurt: - Pentru nimeni. Gosseyn nu insistă. Începea să se neliniștească. Faptele relatate rămâneau valabile, dar nu capitale. Nu corespundeau niciuneia dintre necesitățile sale prezente. Dar ce putea să facă, decât să continue? - Prezicătorii există de mult? - De mai multe sute de ani. - Atunci, este rezultatul unei descoperiri? - Există o legendă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
aproape uman construiți de Lavoisseur și utilizați ca arme de către venusieni nu conțineau decât douăzeci și nouă de circuite principale. Cu atenție, acum, Gosseyn scrută creierul artificial. De astă dată, observă că mai multe cabluri păreau arse. Această descoperire îl neliniști și, rapid, constată multe alte rupturi. Cum putea un instrument atât de bine construit și protejat să fie stricat, părea greu de înțeles, dar rezultatul final nu era greu de ghicit. Va fi nevoie de o îndemânare fantastică pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Nu mă cunoașteți, sunt foarte fermă În ceea ce-mi propun, Și ce vă propuneți, Un singur lucru, să vă cunosc pe dumneavoastră, M-ați cunoscut, acum putem să ne spunem adio, Vă e frică de mine, Întrebă moartea, Mă neliniștiți, nimic mai mult, Și e puțin lucru să vă simțiți neliniștit În prezența mea, A te simți neliniștit nu Înseamnă neapărat a-ți fi frică, poate fi doar o alertă a prudenței, Prudența servește doar pentru a amâna inevitabilul, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Și ce vă propuneți, Un singur lucru, să vă cunosc pe dumneavoastră, M-ați cunoscut, acum putem să ne spunem adio, Vă e frică de mine, Întrebă moartea, Mă neliniștiți, nimic mai mult, Și e puțin lucru să vă simțiți neliniștit În prezența mea, A te simți neliniștit nu Înseamnă neapărat a-ți fi frică, poate fi doar o alertă a prudenței, Prudența servește doar pentru a amâna inevitabilul, mai devreme sau mai târziu sfârșește prin a se preda, Sper să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
va trebui să-mi ceară mie voie, plătind cât îi cer. Având bani, pot cumpăra alte stele... MICUL PRINȚ: Am înțeles. Într-un fel, tu gândești cam ca bețivul meu. AFACERISTUL: Pardon? MICUL PRINȚ: Nu, nu-i nimic, nu te neliniști. Dacă ai atât de multe stele, înseamnă că ai și oi. AFACERISTUL: Oi? Ești greu de cap, domnule! Ți-am spus de-atâtea ori: eu sunt om serios, nu mă țin de fleacuri. Auzi la el, oi! MICUL PRINȚ: Nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
aș face bine să îți spun de ce te-am chemat aici, zise ea posomorâtă. Vreau să descoperi cine mă șantajează. Făcu o pauză, foindu-se nervos în șezlong: — Scuză-mă, nu mi-e deloc ușor. — Nu-i nici o grabă. Șantajul neliniștește pe toată lumea. Ea dădu din cap și sorbi din gin: — Păi, acum vreo două luni, poate chiar un pic mai mult, am primit un plic în care erau două scrisori care fuseseră scrise de către fiul meu unui alt bărbat. Doctorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
deasupra părții de jos a încheieturii. L-a privit o vreme cum se învârtește și se răsucește înapoi, înainte de a decreta că încărcătura de electricitate de care dădeam dovadă indica faptul că mă simțeam neobișnuit de deprimat și că mă neliniștea ceva. Era un mic spectacol impresionant, dar fără îndoială lipsit de riscuri, dat fiind că majoritatea oamenilor care se internau în clinică erau probabil deprimați sau neliniștiți în legătură cu ceva, fie chiar și numai în legătură cu nota de plată pe care aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
dădeam dovadă indica faptul că mă simțeam neobișnuit de deprimat și că mă neliniștea ceva. Era un mic spectacol impresionant, dar fără îndoială lipsit de riscuri, dat fiind că majoritatea oamenilor care se internau în clinică erau probabil deprimați sau neliniștiți în legătură cu ceva, fie chiar și numai în legătură cu nota de plată pe care aveau să o plătească. — Cum dormiți? — Prost. Câteva ore pe noapte. — Aveți coșmaruri vreodată? — Da, și nici măcar nu-mi place brânza. Aveți vise care se repetă? Nu ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
a mea, iar în vârful acoperișului antena de la stația radio a poliției. Mi-am stins țigara în cutia de cafea Mexico Mixture care servea drept scrumieră și m-am așezat din nou la masă. Se așteptau să încep să mă neliniștesc. Voiau să le simt puterea. În felul ăsta, Heydrich avea să mă găsească cu atât mai dispus să fiu de acord cu el atunci când în cele din urmă se hotăra să-și facă apariția. Probabil că încă dormea dus în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
corpul: — Mincinos mic și ovreu! scuipă el. Heydrich îi aruncă un surâs leneș: — Kommissare, zise el cu o voce puternică, poți să poftești aici acum, te rog? Am intrat agale în cameră, cu pantofii răsunând pe podea precum un actor neliniștit pe cale să participe la o audiție pentru o piesă. Toate capetele se întoarseră când am intrat și, în timp ce cincizeci dintre cei mai puternici bărbați din Germania își concentrară ochii asupra mea, mi-aș fi dorit să fiu oriunde în altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
nu se aplecă s-o ridice. Stătea sprijinită de perete, privea spre fereastră, printre obloanele întredeschise. Mi-am lărgit nodul la cravată, în timp ce mă apropiam. Îmi simțeam testicolele grele, mă dureau. De data asta am luat-o pe la spate. Mă nelinișteau ochii ei, în fond era problema mea. Vroiam să mă bucur de adunătura aceea de coaste, de ceafă. Poate că am zgâriat-o pe spate, dar nu m-am putut abține. Apoi, am căutat în buzunarul pantalonilor portmoneul. I-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
metamorfoze, a unei resurecții. Cu un tremurat, îndepărtez gândul că închisoarea este trupul meu muritor, iar evadarea ce mă așteaptă e desprinderea sufletului, începutul unei vieți ultraterene. Sâmbătă. Era prima oară că ieșeam noaptea, după multe luni, și asta mă neliniștea foarte tare, mai ales pentru că sunt predispus să răcesc la cap; de aceea, înainte de a ieși, mi-am tras o căciulă de lână peste urechi, o beretă de lână peste ea, o pălărie de fetru deasupra. Înfofolit, cu un fular
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
am întotdeauna îndoielile mele, serios motivate. — Mademoiselle Sibylle, face el. — Ce legătură are fiica mea cu crocodilii? exclam, căci e drept că de o bucată de vreme ea locuiește singură, dar de fiecare dată când aflu vești despre ea sunt neliniștit. Nu știu de ce, gândul la copiii mei mi-a provocat totdeauna un sentiment de remușcare. Aflu astfel că Sibylle execută un număr cu caimani într-o boîte din Place Clichy; treaba asta mi s-a părut atât de urâtă, încât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
radical stilul de viață în timp ce ea mergea, fără să se sinchisească, pe același drum de ani de zile. Oare era amenințat statutul Adrianei de petrecăreață a grupului sau doar băuse un pahar mai mult? Ceva din proclamația lui Emmy o neliniștea. Și dacă exista ceva cu care Adriana să nu fie obișnuită, aceasta era neliniștea. Ridică paharul și se strădui să zâmbească. Emmy îi zâmbi la rândul ei și spuse: — Cu o singură condiție. Vreau companie. — Companie? întrebă Leigh. Începu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ai răspunde la rândul tău “Și eu te iubesc.” Leigh se gândea că în timp se va obișnui cu acele cuvinte, că va putea să le spună cu mai multă convingere când vor ajunge să se cunoască mai bine. O neliniștea faptul că, după un an de zile, încă mai aștepta ca lucrul acesta să se întâmple. Făcu un efort și ridică privirea de pe pagină, adoptând un ton mieros: — Știu că a fost o nebunie în ultima vreme, dar în fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ar putea stârni. Fără să se gândească la ceva anume și fără să simtă niciun fel de neliniște, se dădu jos din pat și se îndreptă spre balansoar. Nici când ajunse lângă Jesse, stând în picioare lângă el, nu se neliniști; îi întinse mâna și, când el i-o luă privind-o ușor confuz, îl trase să se ridice. Erau față în față, ceea ce i să păru ciudat fiindcă Russell era mult mai înalt. Leigh privi în jos spre mâinile ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
spune Rieux. Femeia de serviciu tocmai îi spusese că în marea uzină în care lucra bărbatul ei fuseseră adunate mai multe sute de șobolani morți. ÎN ORICE CAZ, CAM ÎN ACEASTĂ PERIOADĂ CONCETĂȚENII NOȘTRI AU ÎNCEPUT ȘI EI SĂ SE NELINIȘTEASCĂ. FIINDCĂ, ÎNCEPÂND DIN ZIUA DE 18, UZINELE ȘI ANTREPOZITELE DEȘERTARĂ, ÎNTR-ADEVĂR, SUTE DE CADAVRE DE ȘOBOLANI. ÎN CÂTEVA CAZURI, OAMENII FUSESERĂ SILIȚI SĂ-I OMOARE, AGONIA FIINDU-LE PREA LUNGĂ. DAR, DE LA CARTIERELE MĂRGINAȘE PÂNĂ ÎN CENTRUL ORAȘULUI, PESTE TOT
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]