2,519 matches
-
în camera mirosind a blană de oaie unde se stătea peste zi. Singura lumină era flacăra purpurie (ce avea să vireze în galben peste un ceas) ce intra pe fereastra lovită de crengile părului și se reflecta-n oglinda agățată oblic sus, lângă grinzi. Pe pereți, icoane stridente, de hârtie ieftină, în rame negre: Sf. Gheorghe omorând un balaur verde ca fierea, arhanghelul Mihail în armură medievală și cu un steag înfășurat pe lance, Dumnezeu însuși, în veșminte largi, galbene și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
niște ventilatoare. I-am spus că mă duc să mă plimb, m-am îmbrăcat și am ieșit în căldura orbitoare de afară. Cămășile mele cu mânecă scurtă îmi erau mereu prea strimte la umeri, așa încît făceau niște cute mari, oblice, în față, care-mi scobeau pieptul mai mult decât era scobit în realitate. Venit de la răcoarea apartamentului, începeam să transpir instantaneu, în boabe mari care-mi picurau de pe părul de la subțiori pe pielea umezită și ea. Sub cămășile mele roz
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu o fetiță în rochie roșie, sărind un șotron strâmb, unde fiecare căsuță era desenată cu altă culoare. Foișorul era solemn și stângaci, părea o baracă de scânduri supraînălțată, cu creștetul în nori, iar peste el, ca o lamă cenușie, oblică, atârna umbra chiparosului, în holișor ne-am îmbrățișat ca un frate și-o soră, și ne-am atins obrajii cu buzele. Am coborât scara-n spirală, am deschis ușa de la intrare și brusc, asemenea unei rafale de viscol, m-au
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de-a curmezișul, cu un braț gol sub cap, Maria se așeză și ea pe marginea patului. "Ce frumos e la tine!" șopti ea fermecată. Pe perete, o mască de catifea neagră o privea concentrat, cu ură în ochii decupați oblic. Cântăreața își aprinse o țigară și, privind în tavan, unde o lampă cochetă de majolică abia se deslușea, suflă ușurel fumul, care se amestecă în ghirlande transparente cu brațele lămpii. Apoi se ridică într-un cot și o privi pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
vrut să fie părtaș faptelor mizerei, pieritoarei făpturi de carne, pielițe, nervi și sânge care-i macula eternitatea. Proptindu-se-n mâini pe ghizd urile puțului, tânărul se cufundă pân-la brâu în bezna de smoală dm interior, unde-n lumina oblică a lunii luceau stins doar primele două trepte. Ionel coborî cu grijă încă o treaptă și trase cu greutate bustul lui Pușkin peste deschizătură, obliterând astfel parfumul cerului de primăvară și rămânând în noaptea absolută. Mai tîrzm, cam la vreo
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ochii bulbucați, arzători, în mii de fațete hexagonale. Își imagină momentul inevitabil când trompa răsucită-n spirală se va desface ca un ac curb și i se va-nfige în occiput, troznind ușor prin epidermă, sfredelind cu vârful lui retezat oblic, tare ca diamantul, straturile osoase ale țestei, troznind iar în duramater și piamater, înaintînd ușor, uns, ca-n gelatină, prin lobul occipital și oprindu-se în centrul creierului, în mijlocul inelului limbic, la egală distanță de fornix, corpii mami-lari, hipocamp și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Recunoștea câteodată figura de unchiaș a lui Dej, parcă și pe Ion Gheorghe Maurer, dar ceilalți îi erau cu totul necunoscuți. Un potop de nume și fețe. Se amuză puțin când apărură chinezii. Construiau și ei socialismul, cu ochii lor oblici și râsul lor larg, obligatoriu pe toate fețele. Rușii în schimb erau mereu încruntați și hotărâți. Filmele sovietice începeau mereu cu o statuie: un bărbat și o femeie de bronz, el cu un ciocan, ea cu o seceră în mână
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pereți - măști Voo-Doo, delicate ca de clown alb. Covoare groase cu desene de neînțeles. Deschiseră și trîntiră-n urma lor uși de placaj subțire, pătrunseră-n alte odăi, tot mai răcoroase, în care luceau stins carafe de sticlă și tablouri așezate oblic față de lumină, așa că păreau albe ca laptele. Aceste case dreptunghiulare de lemn erau mult mai voluminoase decât ai fi crezut. Vreo doi-trei copilași (ai cui?) stăteau ghemuiți prin unghere, cu ochii mari și cafenii goi de orice expresie. O negresucă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
din colțul ochiului ei, secretă un bob de lacrimă. Trecură de locul fostului atelier fără ca fata să-i spună lui Costel că locuise odată acolo. Își lăsase doar, spre capătul străzii, capul pe umărul lui și mergea așa, cu fața oblică și ochi modiglianești, umpluți de un tuș apos. Nu făcură însă nici zece pași prin aurul transparent al după-a-miezii, care tremura sonor la fiecare mișcare, când Maria ridică din nou capul, uimită și contrariată: ridicîndu-" deasupra caselor reconstruite în același
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ne apăru nou și fantastic: nu se aflau pe el nici ușa crematoriului, nici vreun calorifer, ci era complet gol, alb și pur, ca o cutie văruită, inundată de lumină de la niște ferestre aflate foarte sus. De acolo, lumina cădea oblic, în felii groase, vibrând ca un cristal. Am mai urcat o scară mult mai scurtă decât cele obișnuite. Aș fi dat orice să mă-ntorc din drum, frica îmi devenise aproape insuportabilă, dar Jean și Luci, cu contururile erodate de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
rămâneau pe retină după ce le fixasem ore-n șir, cu ochii dilatați, clipind cât de rar puteam. Uneori îmi aținteam privirea pe un singur fulg, imediat cum apărea în colțul de sus al geamului, și-l urmam în coborârea lui oblică și rapidă, așa-ncît în secundele acelea îi puteam vedea toate detaliile lui cristaline și evanescente și-i percepeam metamorfoza culorii, de la cenușiul murdar care-l învelea când se profila pe cerul lăptos până la albul feeric, cu o mică aureolă de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
șoseaua cu bidoane-n mâini, ca să ia apă din curțile de vizavi (în bloc țevile înghețaseră de mult) se estompau, șterse de miile de fulgi, iar când priveam în sus, spre scamele gri de pe întinderea crepusculară, aveam senzația că zbor oblic către înălțimi, cu cameră cu tot, de parcă apartamentul meu ar fi fost o navă spațială desprinsă cu viteză de sol. Caloriferu-mi frigea tălpile goale, iar camera se-nfășura în întuneric și singurătate. Îmi terminasem de mult lecțiile și era atât
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de dezvoltare, la care mă zgâiam în trecere fără să-ndrăznesc să cer vreo explicație. M-a cutremurat doar borcanul gros de jumătate de metru în care pluteau doi prunci siamezi, contopiți la nivelul bazinului, așa încît două trunchiuri ieșeau oblic dintr-un singur trup de la brâu în jos, cu doar două picioare cu degetele încrețite de umezeală. N-ai fi putut spune, privindu-le țestele golașe și ochii dați peste cap, ce sex aveau cele două făpturi, dar pubisul lor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
părea o trăsătură fizică, o pieliță pe ochi, un neg sau un al doilea nas. Te gândeai că i-ar fi putut fi extirpată printr-o operație simplă, locală, pentru ca apoi fața fetiței să rămână una obișnuită. Caria avea ochii oblici și întunecați ca ai pisicilor, cu ceva zbanghiu în ei, și un râs de femeie coaptă care-i lipea pe față, ca-ntr-un colaj artistic, buzele ei viitoare de la treizeci de ani, încălecate, vinovate și fățarnice, translucide ca pielea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cadrilate care se-ntindea cât vedeai cu ochii, ca un câmp deschis, îngrămădindu-și tot mai mult, spre margine, pătratele albe și roșii, până când se confundau într-o singură linie de ceață. Aerul era înăuntru gelatinos și-nghețat, străbătut de coloane oblice de lumină, căci luminatoare rotunde perforau din loc în loc semisfera gigantesca a bolții. Stătea poate de zile-ntregi acolo, urmărind înfiorat deplasarea pe podeaua dulce, lustruită ca oglinda, a petelor de lumină, întunecarea lor până la stacojiu, învăpăierea aerului din sala
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în țuica din cănițele de lut ar fi presărat, aidoma bunicelor lor, sămânța fatidică de țigan, iar urmarea ar fi fost (prin ce mutație a chimismului acestui leac veninos?) nu pofta bestială de-mpreunare, ci nevoia de ficțiune. Oglinda așezată oblic sub grindă, lângă mănunchiul de busuioc uscat, dubla în apele ei strâmbe lampa din perete, înconjurată de raze ascuțite și curcubeu, atât de slabă că la un pas de flacăra ei lumina devenea cafenie ca pământul. Numai mirosul de oaie
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Peste ani, Mir-cișor avea să urce și el în pod, pe scara din tindă, ca să privească de aproape căpriorii negri ai acoperișului și ciudatele compartimente ale podelei podului, din care unul plin de nuci zornăitoare. Din luminator cobora un pilon oblic, de lumină de zi, pe când tot restul era ca smoala. Într-un colț, între niște grinzi proptitoare, strălucea mereu o mare roată de păianjen cu insecta grasă chiar în centru, încremenită, purtîndu-și crucea roșcovană pe dosul pîn-tecelui. Băiatul o bombarda
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de aur și purpură cu pasul unei zeități oțioase, incapabile să mai dizolve grindina transparentă dintre noi și creația noastră, să intervină în mersul tragic al lumii... La mari intervale de timp (decenii? ani? ore? clipe?) coloana de văpaie fulgera oblic, atingând suprafața podelei în cîte-un loc și revenind apoi în centrul negru al discului. Din șanțurile circulare, cu diametru atât de mare încît liniile de metal păreau drepte, se iveau atunci obiecte și ființe, ca niște proiecții sofisticate pe-o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
muncită, murdară, cu tăieturi înnegrite de păcură, în care liniile abia se mai văd iar podul palmei e puternic și dominator ca un munte împădurit, palmă în care strălucește totuși, printre milioane de drumuri, creste și cărărui, triumfătorul M așezat oblic, reliefat de crevase adânci, format din linia capului, a inimii, a vieții și-a norocului, singurul semn real într-o Palmă altfel haotică la fel ca tot ce se-ntîmplă. Citesc de zeci de ori ultima pagină și ghicesc astfel cum
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să fluture pânzele de păianjen pe care le adunase în păr. Perle? Cruci scrijelite în aur? Icoane bătute în smaralde? Scule prețioase și pietre nestemate cusute pe mătase, catifea și alte țesături fără nume? Păpuși de piatră străvezie cu ochi oblici, smălțuiți cu albastru? Inele cu paftale de porfir, cu chipuri de domnițe săpate-n peruzea? Agrafe cu grăunțe de diamant scînteietor? Lănțuge-ncurcate, casete de nldeș cu mărgăritare strâmbe, calcifiate de vreme? Pene de păun cu ochi întrebători, zugrăviți pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ce se pierd în perspective amețitoare, o ființă cu cranii, mare și moale, cu ochi strălucitori, cu membre dulci și pântec încă proeminent, cu pielea de necrezut de delicată, cu interioi rul translucid ca al meduzelor în razele brutale, căzând oblic prin nori, printre pilaștrii galeriei), ci chiar față de ale unui om matur, și chiar față de ale unui zeu, căci pentru un copil de doi ani toți adulții sânt dumnezei ale căror căi sânt încurcate și de neînțeles. Când am văzut
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ale doamnei Soare. Când ieșeam, coboram scări largi ca de catedrală. Spațiul își schimba brusc proprietățile când eram fără mama, devenea vast și huitor, iar frica-l umplea cu vibrația ei leșinătoare. Prin geamurile casei scării lumina cobora în coloane oblice, desenând pătrate de aur topit pe mozaicul rece al palierelor. Iar holul de la intrare avea austeritatea albă a mausoleelor. Ieșeam în fața blocului, peste care-și aruncau umbra câțiva copăcei subțiri ca ațele, dar cu muguri neobișnuit de umflați pe crengi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
negri, ci stacojii închis ca sângele închegat. Prin coaja lucioasă li se vedea, ca o pată difuză, stomacul umflat de sânge. Aveau un cap minuscul, cu ochi neclari, acoperiți și ei de aceeași sticlă fumurie, și cu un cioc retezat oblic, ca un ac de seringă. Puricii se roteau pe picioare lungi și elastice, ieșite de-a dreptul din gât, din care ultima pereche era mai lungă și mai musculoasă. Din când în când, labele din spate li se destindeau brusc
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nesfîrșită-a stejarului, până la punctul în care, cândva, o insectă gigantică, aidoma ei, depusese un ou cilindric, punctul zero al ființei ei vechi. Acolo izbucni într-un cântec de fericire, căci simți prima geană de lumină vie coborând domol prin tunelul oblic ce se-nălța către adevărata viață. Rădașca-ncepu suișul prin vămile din ce în ce mai luminoase, și era ca și când însăși lumina o absorbea spre înalt, până când deveni atotputernică, orbitoare, și priveliștea împărăției se desfăcu larg, minunat, înainte. Ce era imensitatea asta albastră? Dar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
substanță naturală din lume nu putea fi atât de intens portocalie. Dacă Ionel și Costel păreau din cam aceeași lume, destul de eleganți, sobri, tunși de curând cu părul lins pe spate, cum se purta pe-atunci, cu cravata-n dungi oblice și butoni auriți la manșete, diferența-ntre cele două femei era izbitoare. Erau fără-ndoială nu doar din altă lume, ci aproape din altă specie. Modestă și cenușie, coafată cât de ieftin cu putință, cu un fel de ghemotoace de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]