2,516 matches
-
a ieșit o ciorbicăăă... V-a plăcut? 4. Salamul din sobă În vremurile în care orologiul bătea tot mai dogit, iar bunicul meu era de mult bunic (fiindcă eu mă născusem, gângurisem, învățasem să merg, să vorbesc, să scriu, să pup fetele, să recit poezii patriotice și chiar să rezolv ecuații), lui, care nu mai pleca pe șantiere, ci lucra pe Calea Griviței într-un institut de proiectare, i-a venit ideea să închirieze cămăruța de la mansardă unei muncitoare de la o fabrică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
puse mâna pe mânerul ușei alăturate,cerându-și scuze. „Trebue să văd ce mai fac ai mei prieteni...” Așa precum se aștepta, Tony Pavone observă și cele patru sticle cu vermut fuseseră golite iar ce-i doi setilă, se tutuiau pupându-se, Încercând să-și mențină pozițiile pe verticală. Unul din ei zise. „Va-ți făcut pomană cu noi domn’inginer. Însă doar pe jumătate...! Pentruca pomana să fie deplină, am mai dori un repetir...! Ne simțim excelent și, dacă tot
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
mea scumpă, și zău că nu-s obscen la minte, că am devenit ascet cu asemenea nepoată ca tine, care tot în negru se primblă și teoretizează prietenia veșnică pe coclaurii din Tibet. Dar eu și în mormânt o să te pup pe bot, asta să știi, și o să-ți fac porcării sub pământ, că am citit Necrofilul, cărțulia aia a unei tipe ce s-a sinucis pe la 80 de ani, sireaca... și nuvela aia de Sorokin, aia de-i zice Dragostea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
clasa politică mimează lupta, ei sunt pe o mână, în a avea superimunitate și a jefui bugetul. Așa că procentul de votanți scade și am ajuns că 20% să aleagă 70% din parlament. Capul plecat sabia nu-l taie și Ghiță pupă-l în boț și papă tot sunt definitorii. E rezultatul educației, propagandei și represiunii practicate în decursul a sute de ani, care a culminat în ultimul veac prin exterminarea că proces industrial, prin distrugerea morală și fizică a adversarilor pe
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
trezit tras sub un gang străjuit de fioroase arătări de ciment. Am mers pe sub bolta gangului, până am ajuns într-o încăpere mare, foarte luminată. Eram în casa unor oameni necunoscuți, care îmi întîmpinară părinții cu bucurie. Pe mine mă pupă o grăsană foarte rujată, cu ochii verzi și mărgele verzi la gât, cu bobul cât mingile de ping-pong. Pe pereți se aflau măști hidoase de cârpă și parcă un instrument muzical, o sabie... Un policandru de sticlă murdară, cu becuri
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
minte pe fotograf, pe care-l confundasem cu doctorul care îmi făcea injecții. Erau deci cozile mele. Mama îmi povestise de multe ori că mă îmbrăca atunci numai cu șorțulețe albe, încît vecinele din mahala îmi spuneau Andriușca și mă pupau și mă giugiuleau până aproape să mă sufoce. Mă pot consola deci că am fost un copil frumos .După trei ani am început să slăbesc și, în loc de un portret în culori, am devenit un chip în cărbune. Și ca să duc
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
ochii. Nu mai vorbeam despre Silviu, dar în tot ce spunea ea, în tonul cuvintelor ei, în dispoziția ei, până și în sărutările ei, căci se oprea uneori brusc în singurătatea străzilor ninse, se sprijinea de un stâlp și spunea "pupă-mă", în toate capriciile ei îl simțeam implicat. Știam că Gina se folosește de mine ca să se apere, ca să lase să răsufle jinduirea ei, ca să nu rămână singură, ca s-o țină cineva de mână când era nevoită să privească
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
televizorul și au încremenit în fața lui. Soră-mea era invitată la niște prietene, așa încît casa, meschină ca întotdeauna, era parcă mai rece ca oricând. La miezul nopții am stins luminile și, cu figurile albăstrite de ecranul TV, ne-am pupat și-am băut din vinul prost, de la Alimentara. Apoi m-am îmbrăcat și am ieșit să iau puțin aer. Nu mă putusem stăpâni să nu mă gândesc la ea imediat după ultima secundă a anului trecut și mă gândeam mai
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
câte ceva din ceea ce povestea Gina în celălalt colț al camerei. Se trăseseră deoparte, ea și Sandalina, și râzând, emoționată totuși, dar afectând mereu aerul de vampă. Gina îi vorbea despre "reveillonul" ei: fuseseră în două case în noaptea aceea; se pupaseră tot timpul pe drum; dansaseră la nebunie, până căzuseră pe jos... încercam să aud mai mult, deși tot ce auzeam îmi făcea rău, simțeam că nu mai pot sta pe loc, că nu mai pot suporta, îmi turnam permanent votcă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
i-am pomenit de REM și de Regine a schimbat vorba și-a început să-mi povestească despre apropiata ei plecare în țara neamului ei, limba aceea de pământ de lângă Mediterana. Vă voi împrăștia printre toate neamurile pământului. Ne-am pupat la despărțire, i-am dat adresa mea și-am rămas cu o senzație de leșin toată seara. Nu mi-a scris niciodată. Dar în noaptea aceea, după ce rătăcisem ore întregi pe străzile roșii și încețoșate, am avut visul despre care
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
lupilor sau mârâitul profund al unui tigru. Deși nu m-a bătut niciodată, pentru mine tata era Fiara, în stare să mă sfâșie într-o zi în bucăți. Cel mai tare mi-era teamă de el când mă săruta. Mă pupa pătimaș, pe toată fața, zgîriindu-mă rău cu barba lui mai tot timpul nerasă. Nici prin cap nu i-a trecut vreodată că nu-l iubesc. În afară de Zizi, nu iubisem niciodată pe nimeni și până și pe Zizi eram în stare
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de vârsta mea, care avea un umăr mai sus decât celălalt. Ne-am îndreptat spre patul mamei. Eram înduioșată puțin. Mama a început să plângă de bucurie când ne-a văzut. Era ridicată pe jumătate și sprijinită de pernă. Am pupat-o și pielea ei era, udă. Părul ei era extrem de subțire și destul de rar, așa că i se lipise de pielea capului. Arăta foarte rău, foarte slabă. Am stat vreun sfert de oră cu mama, i-am spus că mă simțeam
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
îndreptîndu-se spre camera mea. M-am aruncat în pat și m-am prefăcut că dorm. S-au așezat pe marginea patului și tanti Aura, mîngîindu-mi părul, mi-a șoptit să mă trezesc. Am deschis ochii, m-am ridicat, l-am pupat pe tata și deodată, surprinzător pentru mine, aproape am strigat la el: "Tată, nu vreau să plec de aici, vreau să mai stau! Te rog eu!" Nu m-au contrazis, s-au purtat foarte blând cu mine. Cât timp m-
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
nu scriu despre Mincu, scriu despre Intermezzo... “ „Bun, dar de ce?“ „Cum de ce? Mi-a plăcut cartea“. Răspunsul ăsta n-a făcut decât să dea naștere unei grimase pline de neîncredere. M-am simțit atunci ca un mic arivist, gata să pupe poala oricui pentru a răzbi în societatea secretă a criticilor literari. N-am înțeles nici până astăzi ce favoruri aș fi putut obține din partea lui Marin Mincu, nici ce se înțelege la noi prin independența criticului literar. Dar asta-i
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
tine și cu colegii de echipă? Nu-mi amintesc foarte multe lucruri. Cum ne-au așezat la marginea rândului, cum m-am ridicat, deși nu-mi aduc aduc aminte când și cum a fost spus numele filmului, cum m-am pupat cu echipa - și mi s-a părut că a trecut mult timp, deși eram așteptat jos pe scenă... Amănunte, flash-uri. Cu organizatorii ne-am înțeles foarte bine, dar asta încă dinainte de festivitate. Ba, chiar dinainte să ajungem la Berlin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
a minți? Aceste sunt // întrebări la cari trebuie să-mi răspunzi. Ca să am o scrisoare de la tine cată să-ți fac cîte-o întrebare. Mă iubești? Ai dori, acum în minutele când citești scrisoarea, să fii lângă mine, eu să te pup și să-ți zic: Canalie infamă! Și tu să-mi răspunzi: ai dreptate, așa e. Apoi eu, iaca, te sărut, mă apropiu de tine, îmi alătur obrazul de obrazul tău, mă uit în oglindă și observ diferența de figura - iar
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
de ființi, abia una poate iubi cum te iubesc eu pe tine; și, dacă m-ai ucide, te-aș iubi și în minutele agoniei. [... ]. Și nu știu cum să-ți mai spun că te iubesc, te iubesc ca o mîț-ță care te pupă. Veronica [VERONICA MICLE] 9 februarie 1882, Iași Iubitul meu, Eu știu foarte bine ce ar dori domnișorul și măsor toată adâncimea temerii tale că eu în [... ] aș putea să te fac jărtfa lui. Îmi pare destul de rău, scumpul meu, că
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
poate cineva // suferi; așa mă sfârâie la inimă și mi-i dor, Bebeluș, să te mângâi, să te dezmierd, să nu-ți dau pace să scrii, să nu te las să dormi, să te ciupesc, să te pișc, să te pup pe gură, pe ochi, pe mâni. Ție nici nu-ți pasă; mi-ai promis bilet de drum de fier și... pace, nici nu mai pomenești măcar. Nu mă lăsa așa de mult departe de tine!!!!! Azi am văzut pe Gheorghian
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
niciun rost social. Se folosește chiar astăzi expresia “Bush sau Chirac, Obama sau Putin, Geoană sau Băsescu... a făcut o baie de mulțime”. Am văzut bătrâni care îi sărutau mâinile lui Ion Iliescu, lui Victor Ponta, așa cum Manea Mănescu îi pupa mâinile lui Nicolae Ceaușescu, înainte ca “mult iubitul” să fugă cu elicopterul. Mâna este de fapt prima unealtă a omului, care face legătura între gând și faptă. Încă din vechime, politicianul a folosit-o pentru a simula și el lucrarea
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
nu e ranchiunoasă. Te faci că nu ești supărată, că ai uitat, și te duci în casă la moș Costache, frate, de! Și mai ales nici o înțepătură lui Pascalopol. Să-i îndemnăm să se ia, să-i felicităm. Pascalopol te pupă când aude că-i lauzi pe Otilia, și lui moș Costache îi pare și lui bine de combinația asta. Stănică se plimbă de câteva ori în lungul și latul odăii, apoi fu trăsnit de o idee: - Știi ce? Am o
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
vă amintesc că toți acești proști au citit În viața lor măcar o carte, fie ea și de rugăciune, dar tot carte care-ți spune ceva ( sau chiar foarte multe - depinde de fiecare ) este. Pe când domnul prezident pe care-l pupați peste tot că vă suportă, n-a citit În viața lui o carte ( doar ziarul sportului pe care-l Îndrăgește ) - și asta s-a prezentat la un post de televiziune ca fiind un titlu de glorie pentru domnia sa . Halal! Și
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
Ce-i drept, a fost și frumos, era gras și frumos, și cu păru creț, numa inele. Când era mic, ea-i făcea baie, și-l trăgea cu ulei la încheieturi, și-l scuipa să nu se deoache, și-l pupa pe buci, și-l lua la prăvălie. Sub tejghea, acolo era locul lui. Sta de-a bușilea și se uita la cântar. Și-atunci, după stabilizare, un sac de bani i-a dat omu ei să se joace... Ei, mănâncă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
s-au adunat lucrurile de cârpit, nu mai știu unde să le înghesui... Și nici ce să mai pun pe mine nu am... Sunt așa dezbrăcatăăă... Ce se mai bucura Ivona c-o vedea ! Îi sărea de gât, și-o pupa pe amândoi obrajii, și-o pupa și ea. îi e dragă Ivona. — Ai mâini de aur dumneata, madam Delcă, mâini de aur ai, îi zice Ivona. Să fi fost și eu ca Muti sau ca dumneata, dar deloc nu sunt
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
nu mai știu unde să le înghesui... Și nici ce să mai pun pe mine nu am... Sunt așa dezbrăcatăăă... Ce se mai bucura Ivona c-o vedea ! Îi sărea de gât, și-o pupa pe amândoi obrajii, și-o pupa și ea. îi e dragă Ivona. — Ai mâini de aur dumneata, madam Delcă, mâini de aur ai, îi zice Ivona. Să fi fost și eu ca Muti sau ca dumneata, dar deloc nu sunt pricepută... Nu mă pricep niciun pic
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
al doilea, cu Ioaniu. Ani de zile tăcuse mâlc și nici numele nu i-l pomenise, da acu, de când lua pensie de pe urma lui, și la telefon tot așa răspundea : — Alo ! făcea baba ! Alo ! Aici Sofia general Ioaniu... — Ete, să mă pupi în cur, făcea și ea. Da baba de colo, vicleană : Ce zici ? Ce-ai zis tu, Vica ? — Ei, nimic, ce să zic, nu zisei nimic. Drăcui și io suveica asta. — Ei, dacă n-ai spus nimic... Și baba dă-i
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]