3,080 matches
-
pe V.Ștefănescu: "Măi V.Ștefănescu nu te-a mai numit și altfel ? "Și el a răspuns că da, m-a chemat Vasile Potlog. ".... Tuți Crucea și Dumnezăii măti de potlog 42, de ce n-ai spus de azi dimineață, să răscolesc eu toate condicele Biroului de mobilizare!". În Baea eu am cunoscut 2 gospodari frați cu numele de potlog, Alecu Potlog și Ștefan Potlog. Pe Ștefan Potlog l-a omorât un butuc mare de fag în gard la Cacadâr iarna, s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
greu va fi însă să-i privesc în ochi în clipa în care ne vom întâlni. Aveți încredere în CNSAS? Da, am! Dar nu asta e problema. Pro-blema e că farul luminează în societate căutând persoanele publice. Trecutul lor este răscolit, nu din dorința de adevăr, ci din tot felul de intrigi și răfuieli personale. Evident că anumiți liberali, sau alți oameni politici, de-abia așteptau cazul Monei Muscă. Au mai fost membri marcanți ai PNL, care au mărturisit că au
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
pacifiștilor, plătiți sau sinceri, au simțit trecînd un suflu vestitor al furtunii, în seninul acestei nopți înmiresmate de vară și au știut că moartea sîngeroasă a lui Franz Ferdinand deschidea porțile templului lui Ianus pentru un război care urma să răscolească lumea. Neutralitatea italiană: august 1914 mai 1915 După patruzeci și opt de ore de neliniște, opinia publică din Italia s-a calmat, luînd cunoștință de informațiile transmise de agențiile de presă. Ca întotdeauna în masa de informații care veneau din
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
strălucitor; va trezi din somn frunzele căzute; toamna a spălat frunzele cu ploaia rece; ultimele frunze de mesteacăn străluceau pe crengile goale ,ca niște monede de aur; stejarul bătrân și gros a fost îmbrăcat într-o platoșă de aramă; vântul răscolește pădurile; o adiere rece înfioară crengile copacilor; un covor albicios acoperă iarba poienilor și covoarele arămii ale copacilor; gâze plăpânde, amorțite de frig caută adăpost sub stratul gros de frunze uscate; pe firul de telegraf a așezat ,ca niște mărgele
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
hrana omului primitiv; gândac, sufixat cu -ak, denumește o specie de insecte, inclusiv viermele-de-mătase, având ca bază faptul că ele rod, ronțăie hrana bucățică cu bucățică; gânsac își trage denumirea de la faptul că ciupește, ciugulește; a zgândări, „a irita, a răscoli”, adică „a scobi în interiorul a ceva”. Cf. lat. gomphus (γόμφος) care însemna ceva de prins, de strâns: „țepușă, cui, șurub”; fr. gond „balama” este piesa de care se prinde canatul ușii, al ferestrei; germ. Hand înseamnă „mână”, vgr. χανδάνω „apuc
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
nu rațiunea ne va fi de prim ajutor - ba uneori ea ne poate Încurca binișor! -, ci acea calitate disprețuită și cam uitată de vremurile moderne, cea din care, propriamente, se hrănesc poeții și copiii - candoarea! „A-ți aminti viața”, „a răscoli În ea” ca’ntr-un vraf de hârtii vechi - un „teanc de hârtii scrise de-o mână străină?!” („Și când gândesc la viața-mi, la... cel ce-am fost/ Îmi pare că ea cură/ ca o poveste spusă de-o străină
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Îndreaptă cohorte de indivizi și rase. Iată, alături de un „ciudat” nou război religios, renașterea și mai „ciudată”, aproape ridicolă - dacă nu ar fi dramatică! - a vechilor mișcări gregare ale populațiilor din Estul globului spre acel Vest pe care l-au răscolit În primele secole după Christos. Pentru noi, Însă, care credem În „teoria ciclurilor” ce „revin mereu” - În viața individului, dar și În cea a marilor colectivități - pentru noi, aceste „reveniri” ale unor alte, vechi și mari valuri ale istoriei Europei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
pierde viața. Scăpasem din război și am fost la un pas de a muri în mod stupid! Atunci am învățat că trebuie să fiu mai prudent. În timp ce țara întreagă se zbătea în nevoi și se agita ca un imens furnicar răscolit de o mână vrăjmașă, noi eram scutiți de unele griji. Ne făceam datoria de educatori așa cum fuseserăm pregătiți în școală. Nu aveam probleme majore de rezolvat. Dintr-o pricină oarecare, o supraveghetoare din Orfelinatul de la Timișul de Jos, care avea
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
lumea din jur și chiar satul meu drag nu mai era același pe care eu îl știam!... Satul trecuse prin anii și încercările grele ale războiului și foametei abia depășite. Satul liniștit și așezat din trecut acum era tulburat și răscolit de „un duh al instigării unora împotriva altora”. Multe se schimbaseră sub influența nefastă ce venea de la Răsărit! După seceta grozavă satul era adânc marcat de numărul mare al crucilor proaspete din cimitir, care întrecuse numărul morților din patru ani
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
restaurant pentru masa colegială și nefiind mulțumit de preț și servicii, am stabilit cu soția să pregătim totul în casa noastră și să aranjăm masa festivă la fostul Liceu „Iorgu Radu”, din apropiere. De ce acolo? Fiindcă str. Aurel Vlaicu era răscolită pentru lucrări de canalizare. Sâmbătă, 2 iulie 1972, după ce pun la punct și ultimele detalii privind masa colegială, plec spre Complex la ora 10. Colegii și profesorii erau deja prezenți. Când să cobor din autobuz, mă văd înhățat de brațe
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
ne absolvim pe noi înșine, Avem timp să citim și să scriem, Să corectăm ce-am scris, să regretăm ce-am scris, Avem timp să facem proiecte și să nu le respectăm, Avem timp să ne facem iluzii și să răscolim prin cenușa lor mai târziu. Avem timp pentru ambiții și boli, Să învinovățim destinul și amănuntele, Avem timp să privim norii, reclamele sau un accident oarecare, Avem timp să sfărâmăm un vis și să-l reinventăm, Avem timp să ne
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
banii), a ales să vorbească despre Revoluție în spațiul strâmt al unui studio de televiziune local (filmul a fost turnat la Vaslui). Iar modalitatea este total diferită : acolo unde Mitulescu se întoarce cu sensibilitate și un dram de emoție, Porumboiu răscolește cu o luciditate cu atât mai eficace cu cât tonul filmului său este de comedie. O comedie dărâmătoare, enormă, invers proporțională cu îngustimea punctului de vedere... Spre deosebire de filmul lui Mitulescu, al cărui dramatism se declanșează abia spre final, cel al
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
publicat de curând, vechiul critic și istoric literar (notabile cărțile lui târzii despre Literatura română între războaie sau Expresionismul românesc în literaturăă îl ceartă, din Berlin, unde se află, pe vechiul său amic S. Damian, aflat la Heidelberg, că acesta „răscolește trecutul” și-și asumă unele vini literare. (În ultima discuție pe care am avut-o cu bunul prieten al Ninei Cassian, în primii ani după revoluție, deplângând starea precară a literelor, „Croh” lasă să lunece o remarcă nostalgică față de cultura
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
și fizice, furturi și crime, perpetuate în masă?! Până unde poți și trebuie să urmezi, să-ți urmezi propriile idei atunci când la modul evident ele sunt puse în slujba ticăloșilor, a oportuniștilor gregari și când, în numele acestor idei sfinte”, sunt răscolite în indivizi pulsiunile cele mai elementare, mai primitive, mai nocive comunității, membrilor ei și tradiției ei formatoare?! Am insistat asupra acestor „false probleme”, dacă vreți - și falsitatea lor este nu ușor depistabilă, întrucât, fiecare, în parte, își are „raționalitatea” și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
modul grav, în „haine de ceremonii” și mi-a „cerut” să-l iau în considerare, să-l „privesc” și să-l „ascult”, nu atât în „beneficiul personal”, ci pentru a aduce cât de cât lumină în lucruri. Nu pentru a „răscoli trecutul” sau pentru a supăra pe unul sau pe altul dintre „noii eroi” ai culturii, care, nu puțini dintre ei, au tendința - românească?! provincială, în panica unei cariere ce, în vremuri de criză, se poate iute zidi?! - de a „uita
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
moșii și strămoșii noștri, dacii și romanii și mai apoi noi românii, urmașii și moștenitorii lor. Aicea, de drept noi suntem stăpâni și de o parte și de cealaltă parte. Ni, citiți aci în cartea asta și veți vedea». Și răscoli în desagii ceia ca să ne întindă o carte de istorie. - «Citiți-o și băgați bine de seamă ce scrie acolo, iar când voi mai veni pe aci să mi-o dați înapoi, s-o mai dau și la alții.» Dar
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
lui Costică Rășcanu în școală și subaltern în armată, Rășcanu fiind ofițer iar celălalt grad inferior și Rășcanu nu i-a făcut mizerie...”, citim undeva. „Rămânând despovărat de obligațiile profesiei, spunea profesorul Stan Cucu, am avut timp suficient și am răscolit în arhive, realizând vreo 400 de pagini care înseamnă „Istoricul bârlădean până la 1867”...”. „Joi, la ora 9, avionul ia zborul cu noi spre Alger. Doamne ajută! Este frumos aici, în Alger, și ne simțim bine pentru că suntem împreună cu fiul nostru
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
Mânăstireanu. Cu dragoste colegială, Costică (Loghin) Domnule profesor Mânăstireanu, Cu deosebită plăcere am predat plicul domnului Gherciu personal, și urmează să primiți de la dânsul răspunsul cuvenit, cu speranța că se va strădui să fie alături de dumneavoastră la această frumoasă întâlnire. Răscolit de niște emoții, deși mult mai tânăr ca dumneavoastră, sunt totuși foarte încântat de aceste întâlniri entuziaste ce se fac acum aproape la sfârșitul firului depănat în viață ce s-a încâlcit de multe ori de anumite noduri care altele
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
Te îmbrățișează cu drag, fostul d-tale profesor, P Todicescu, Iași”. 28 iunie 1972 Iubite domnule Mânăstireanu, Nu am răspuns ultimei scrisori a d-tale, fiind plecat în ținutul Sucevei în anumite interese. M-a impresionat mult scrisoarea d-tale, răscolindu-mi duioase amintiri, când îmi scrii despre fosta mea tovarășă de viață, o ființă superioară. Și m-am întâlnit cu Victor Apostoleanu - a fost pe la mine și m-a întrebat dacă se mai menține hotărârea întâlnirii seriei d-stră, că na
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
cei prezenți multă sănătate și fericire, îmbrățișându-vă, Mihu. Luduș, 8 martie 1972 Dragă Alecule și scumpul meu coleg, Surpriza pe care mi-a făcut-o scrisoarea - inițiativa de a ne întâlni la 2 iulie a. c. la Bârlad mi-a răscolit tot trecutul vieții, atât cei 8 ani de la Bârlad cât și viața în genere, prin care viața m-a aruncat. Sper că în una sau două zile vom reuși să ne împărtășim unul altuia unele aspecte ale vieții prin care
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
din Comăneasca m-au anunțat despre sosirea ta în satul meu și cât de rău mi-a părut că nu ne am întâlnit, să te văd după 35 de ani. E frumoasă acțiunea pe care ai întreprins-o, ea ne răscolește de pe acum amintirile anilor frumoși ai tinereții noastre, din școală și din internat. La înapoierea mea în Brăila, am căutat fotografiile pe care le aveam din vremea aceea și ți-am văzut chipul omului hotărât care se întrevedea din timpul
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
la care eu adaug - cu puțin păr cărunt, dacă nu mai mult. Te rog să mă ierți că toată scrisoarea ți-am umplut o cu viața mea și n-am putut să-ți descriu cu câtă bucurie și entuziasm ai răscolit în inima și ființa mea, prin scrisorile primite de la tine, scrisori scrise cu mult suflet și care te caracterizează așa cum ai fost întotdeauna. Dragă Alecule, dacă cumva ai drum spre Mare, București, pe Dunăre sau prin altă parte a țării
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
colegială și nefiind mulțumit de preț și servicii, am stabilit cu soția să pregătim totul în casa noastră și să aranjăm masa festivă la fostul Liceu „Iorgu Radu”, din apropiere. De ce acolo? Fiindcă strada Aurel Vlaicu, pe care locuiam, era răscolită pentru lucrări de canalizare. Sâmbătă, 2 iulie 1972, după ce pun la punct și ultimele detalii privind masa colegială, plec spre Complex la ora 10. Colegii și profesorii erau deja prezenți. Când să cobor din autobuz, mă văd înhățat de brațe
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
prin casă, conversăm și chiar mi-am spus că poate toată viața n-am stat atât de mult de vorbă cu tata. Acum ne facem timp și pentru asta. Așa se întâmplă, discutăm despre trecut cu grijă, fără a-i răscoli amintiri care să-i producă emoții enclantante. Îi povestesc despre elevii mei mai problemă, elevi care mă amuză și pe mine zilnic. Vin direct de la școală la dânsul pentru a sta aici până la ora 15 când vine Gabi de la serviciu
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
Iovan și al altor prieteni plecați pe tărâmul de dincolo...Mă reculeg mai bine de o oră în liniștea celor de sub cruci și apoi cobor spre casă pe un soare sclipitor și tot mai luminos”... Poate în drumul acesta se răscoleau iarăși gândurile pe care le pusese deja în primul volum al Călătoriilor sale pe pământul pe care îl iubise, respectase și apărase, când fusese nevoie, ca un Erou (p.177178): „...sunt un om mulțumit de felul în care am trăit
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]