34,694 matches
-
fi mai frumos ca trecutul, căci trecutul e copilărie și tinerețe, iar acestea două înseamnă fericire. Din multele frumoase și dulci amintiri ale copilăriei, una îmi răscolește sufletul și cere s-o las să zburde împreună cu fulgii de nea. Este umbra unei povești ascultate într-o seară de iarnă, când afară bătea Crivățul, ce învârtejea ninsoarea. În casă era cald și mirosea, ca și acum, a gutui coapte, iar în cuiul din perete lampa pâlpâia întocmai ca flacăra acestei candele. Îmi
LUPUL SUR de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 2183 din 22 decembrie 2016 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1482384544.html [Corola-blog/BlogPost/375777_a_377106]
-
Îl binecuvântez pe prietenul meu Stelian Gomboș și îi binecuvintez lucrarea de față, fericindu-mă să fiu prezent într-o carte compusă din capitole cu teme diverse, asemănătoare codrilor fremătați de vânturi care rezită, prin solidaritate, în fața furtunilor și prin umbră răcoritoare, în fața vremilor secetoase și toride. Temele diverse răspund întrebărilor diverse. Căutătorii de liniște vor găsi tihnă și pace, în timp ce iubitorii de frământare vor găsi motive de provocare, în paginile cântării de față. În general, ostenitorul lucrării își asumă munca
DESPRE POSIBILITATEA ÎNNOIRII CREDINȚEI, NĂDEJDII ȘI BUCURIEI NOASTRE, PRIN VESTEA CEA BUNĂ PE CARE NE-O BINEVESTEȘTE CUVÂNTUL LUI DUMNEZEU DIN MIEZUL TUTUROR LUCRURILOR… PARTEA I de STELIAN GOMBOŞ în by http://confluente.ro/stelian_gombos_1478857574.html [Corola-blog/BlogPost/384814_a_386143]
-
a mai trimis veste niciodată părinților ce s-a întâmplat cu el. După mai mulți ani, într-una din zile, când părinții și slugile lor veniseră la strâns de fân pe platoul unde se află astăzi mănăstirea, odihnindu-se la umbra unui molid, au auzit sunet de clopot ieșind din pământ. „Este un semn de la Dumnezeu. Fiul nostru mort cere să-i facem ceva aici!“, au lăcrimat ei. Și așa au dat pământul acela călugărilor de pe Muntele Măgura, să-și facă
MĂNĂSTIREA MOISEI – MARAMUREŞ – VATRĂ DE SPIRITUALITATE ŞI SIHĂSTRIE AUTENTICĂ, VEGHEATĂ DE DUHUL BĂTRÂNILOR CUVIOŞI ŞI AL PĂRINŢILOR BISERICII ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 952 din 09 august 20 by http://confluente.ro/Manastirea_moisei_maramu_stelian_gombos_1376035831.html [Corola-blog/BlogPost/364969_a_366298]
-
seară Pe-un colț de rai necunoscut Din minunata-i țară. Poieni cu flori de paradis Înmiresmate-n rouă Mirifice i s-au deschis Spre altă lume, nouă. Vrăjită pe un mal de lac, Vrând turma să-și adape, La umbră de bătrân copac Se cufundă sub pleoape... Cu luna-n apa de cleștar, Pe pat de flori și iarbă, Dormea adânc cu suflul rar Și un surâs pe barbă. Dar ca un abur alb, întins, În vis și-aievea parcă
POEM DUPĂ ”LEGENDA LUI DRAGOBETE” de ROMEO TARHON în ediţia nr. 789 din 27 februarie 2013 by http://confluente.ro/Navalnciul_poem_dupa_lg_romeo_tarhon_1361971923.html [Corola-blog/BlogPost/352076_a_353405]
-
va sta Fiindu-le stăpânul. Uimit de-acel ecou vocal, Privi în zare roată, În lung de lac și-n lat de mal Și-un pustnic i se-arată Cu pasul mic și trupul frânt, Parcă plutind ca pana, Ca umbra unei frunze-n vânt, Cu părul, barba, geana Mai albe decât neaua-n pisc De munte iarna, vara, Cu străluciri de obelisc. Purtând pe chip povara Înțelepciunii prin ani mulți, Mai mulți decât stejarul, I se înfățișă desculț În giulgiul
POEM DUPĂ ”LEGENDA LUI DRAGOBETE” de ROMEO TARHON în ediţia nr. 789 din 27 februarie 2013 by http://confluente.ro/Navalnciul_poem_dupa_lg_romeo_tarhon_1361971923.html [Corola-blog/BlogPost/352076_a_353405]
-
pictorul Dumitru Ghiață reflectă prin cromatica savuroasă și bogat nuanțată - de la brun la albastru - căldura sufletească și emoția sa în fața subiectului. Flori specifice toamnei, în vase de lut, cărora le-a alăturat mere roșii, strălucesc prin jocul de lumini și umbre. Totul este înconjurat de frumusețea cromatică a unor țesături populare. Este practic un lait motiv ce apare în opera lui Dumitru Ghiață. Țesătura tradițională apare la acest artist ca un veșmânt de sărbătoare, în care ambalează clipe de viață. Ștefan
FLORILE, MOTIV DE INSPIRAŢIE PENTRU ARTIŞTII ROMÂNI de CRISTINA OPREA în ediţia nr. 119 din 29 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Florile_motiv_de_inspiraie_pentru_artitii_romni.html [Corola-blog/BlogPost/349622_a_350951]
-
Acasa > Stihuri > Nuante > VEȘNICII... DE-O CLIPĂ Autor: Doina Theiss Publicat în: Ediția nr. 816 din 26 martie 2013 Toate Articolele Autorului Veșnicii...de-o clipă In veșnicia clipei.. gustăm dulcea iubire. O aripă în umbră...ne ocrotește-ades. Schimbăm grija vieții...cu-n sărut în vers Neștiind c-un înger s-ascunde in privire. Noi am zidit iluzii, în fiecare clipă Dar viața își ia drumul, fără de...întors; Oricât ascundem clipa, o nouă se-nfiripă Ultim
VEŞNICII... DE-O CLIPĂ de DOINA THEISS în ediţia nr. 816 din 26 martie 2013 by http://confluente.ro/Vesnicii_de_o_clipa_doina_theiss_1364306698.html [Corola-blog/BlogPost/345410_a_346739]
-
cotropitori. Marian Malciu, folosindu-se de relatarea unor evenimente la care a participat, scrie această carte cu multă tristețe. Oamenii și locurile cunoscute, întâmplările la care a participat, îl transpun din lumea de astăzi în lumea de ieri, în lumea umbrelor, pe care cu discreție o etalează. Asemenea bunului gospodar din aceste locuri și Marian Malciu „ticluiește din cuvinte frumoase” un adevărat covor de frumuseți, adunând în covorul oltenesc ușor sprințar, molcomitatea culorilor din zona Bucovinei. Aproape nimic din ce este
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1433 din 03 decembrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1417628701.html [Corola-blog/BlogPost/362282_a_363611]
-
deschis și i-au dat o bucată de pâine și apă. Alții l-au gonit. S-a așezat ostenit pe pragul unei case și a început să plângă deznădăjduit. Îi clănțăneau dinții de frig și teamă. Avea impresia că toate umbrele nopții sunt monștri ce-l urmăresc. -Cine ești tu? l-a întrebat bărbatul apărut lângă el. Speriat, copilul cu ochii arși de febră, a ridicat din umeri: -Nu știu! a murmurat timid.... -Unde stai? Nu ai unde să locuiești? Băiatul
COPIL PRIBEAG de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 243 din 31 august 2011 by http://confluente.ro/Copil_pribeag.html [Corola-blog/BlogPost/356081_a_357410]
-
Proiecția luminoasă a acestor cuvinte ale Adinei Sas-Simoniak este și poezia „Aripi”, în care solemnitatea versurilor are rolul de a defini o secvență lirică în care poeta își realizează autoportretul: « ca niște aripi/ de înger/ secundele își lasă/ zborul/ pe umbra mea/ creată de/ peniță/în scris.” Fie ca penița Adinei Sas-Simoniak să aștearnă pe hârtie și de acum înainte, „cuvinte calde, dulci, miezoase” (“Cu Tine”). Fie ca arta ei poetica să exprime întotdeauna același gând: “Te laud intrând în dulci
PERPENDICULARA PE UN COLT DE NEMURIRE DE ADINA SAS-SIMONIAK de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 160 din 09 iunie 2011 by http://confluente.ro/_perpendiculara_pe_un_colt_de_nemurire_de_adina_sas_simoniak.html [Corola-blog/BlogPost/367183_a_368512]
-
prin treisprezece alb, Anunță, cum marele bard. A pornit prin necuvinte În iarna viselor , cuminte. Se-amestecă Nichita. Osmoza, hrană-n clipă, În care cuvântul Se cerne prin cuvânt. În cuvântul sau de sfânt. Să aprindem astăzi o lumânare La umbră unui geniu mare! Referință Bibliografica: Nichita / Petru Jipa : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 713, Anul ÎI, 13 decembrie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Petru Jipa : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai
NICHITA de PETRU JIPA în ediţia nr. 713 din 13 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Nichita_petru_jipa_1355385867.html [Corola-blog/BlogPost/365740_a_367069]
-
sărută cărarea, Tot vinul din cupe se scurge, amărui... Și cupluri sudate în ciuda trădării, Privesc către lună prin geamul deschis, Îndreaptă-nserarea spre poarta uitării, Trezesc din istorii, iubirea de vis... Puterea cuprinde și omul și sensul, Parfumul clădește din umbră un dor, Iubirea salvează întreg universul Și roșul în viață, apare-n fior... Referință Bibliografică: În palatul naturii! / Virginia Vini Popescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1738, Anul V, 04 octombrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Virginia Vini
ÎN PALATUL NATURII! de VIRGINIA VINI POPESCU în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/virginia_vini_popescu_1443944395.html [Corola-blog/BlogPost/381812_a_383141]
-
Iată lacul! Luna plină/ Poleindu-l îl străbate,/ El aprins de-a ei lumină/ Simte-a lui singurătate. Tremurând ca unde-n spume/ Între trestie le farmă,/ Și visând o-ntreagă lume,/ Tot nu poate să adoarmă...”; Pădurea: „În al umbrei întuneric/ Te asemăn unui prinț/ Ce se uit-adânc în ape/ Cu ochi negri și cuminți”; Floarea: „Și te-ai dus, dulce minune,/ Ș-a murit iubirea noastră -/ Floare-albastră! floare-albastră!../ Totuși este trist în lume!” Nu știm, dar ne imaginăm că
CU DORUL „LUCEAFĂRULUI” O ÎNTREAGĂ NAȚIUNE A RĂMAS! de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 1621 din 09 iunie 2015 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1433818370.html [Corola-blog/BlogPost/383306_a_384635]
-
Acasa > Stihuri > Cugetare > AM IUBIT Autor: Emil Șușnea Publicat în: Ediția nr. 1981 din 03 iunie 2016 Toate Articolele Autorului Am iubit din totdeauna Noaptea, stelele și luna. Umbra teiului și floarea, Vara, codrul și răcoarea. Cântul de privighetoare Și copii zburdând la soare. Ceasul blând al înserării Petrecut la țărmul mării Și potecile de munte. Stânci, pârae-nvolburate, Gânduri calde și curate, Cerbul cel cu ramuri multe, (Nu trofeul
AM IUBIT de EMIL ŞUŞNEA în ediţia nr. 1981 din 03 iunie 2016 by http://confluente.ro/emil_susnea_1464940034.html [Corola-blog/BlogPost/379555_a_380884]
-
unui tufan, iar calul speriat dispăru printre copaci cu trupul iscoadei balansându-se într-o parte și-n alta până căzu ca un sac burdușit cu pământ. Chiote de veselie izbucniră din adâncul pădurii, vuiete și râsete răsunară în ecouri, umbre cu forme hidoase se prelinseră printre luminișuri sub sclipirea palidă a stelelor. Deodată, la miezul nopții, undeva în fața călăreților se ivi o flacără firavă lângă un stejărel. Treptat limbile focului de un galben auriu se înălțară către bolta întunecată a
SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 842 din 21 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Sub_semnul_blestemului_ion_nalbitoru_1366552764.html [Corola-blog/BlogPost/345942_a_347271]
-
a scris în Cartea Cântecelor Cântecul măruntei tale vieți. Cu strofe de soare, păsări și câmpii cu note de ploi târzii și toamne despre un călător sub cer și un drum prin anotimpuri e cântecul trecerii tale prin lumină și umbre iubire și cădere prin visele secrete ale zilei târându-ți pașii dinspre nicăieri, spre moarte. Ridică-te, ia-ți cântecul și pleacă. Dacă va fi să obosești,va fi pentru mai tarziu. Dacă vei cădea,va fi pentru mâine când
CANTEC DE DRUM de MARIUS HORVATH în ediţia nr. 1509 din 17 februarie 2015 by http://confluente.ro/marius_horvath_1424199524.html [Corola-blog/BlogPost/382351_a_383680]
-
-I DECEMBRE!... Autor: George Safir Publicat în: Ediția nr. 1086 din 21 decembrie 2013 Toate Articolele Autorului privește cum este afară: e iarnă și încă-i decembre!... îndată se face și seară și-o să ne prindă, în tenebre, noaptea cu umbre, dansând pe pereți. e iarnă, dar nu mai cerne ninsoarea. din cer nu mai plouă cu îngeri și tot mai goală îmi pare cărarea, iar ochii, deși-s tot mai ageri, nu văd decât umbre, dansând pe pereți. nu râde
E IARNĂ ŞI ÎNCĂ-I DECEMBRE!... de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 1086 din 21 decembrie 2013 by http://confluente.ro/E_iarna_si_inca_i_decembre_george_safir_1387607491.html [Corola-blog/BlogPost/383251_a_384580]
-
prindă, în tenebre, noaptea cu umbre, dansând pe pereți. e iarnă, dar nu mai cerne ninsoarea. din cer nu mai plouă cu îngeri și tot mai goală îmi pare cărarea, iar ochii, deși-s tot mai ageri, nu văd decât umbre, dansând pe pereți. nu râde, suntem în decembre!... deci vom avea o iarnă mai lungă; omătul va geme în membre, iar gerul ne va trage o dungă, noaptea, cu umbre, dansând pe pereți. mai pune trei lemne în sobă, să
E IARNĂ ŞI ÎNCĂ-I DECEMBRE!... de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 1086 din 21 decembrie 2013 by http://confluente.ro/E_iarna_si_inca_i_decembre_george_safir_1387607491.html [Corola-blog/BlogPost/383251_a_384580]
-
iar ochii, deși-s tot mai ageri, nu văd decât umbre, dansând pe pereți. nu râde, suntem în decembre!... deci vom avea o iarnă mai lungă; omătul va geme în membre, iar gerul ne va trage o dungă, noaptea, cu umbre, dansând pe pereți. mai pune trei lemne în sobă, să nu te zgârcești la caldură, căci vreau să fac numai o probă: vom mai putea, gură în gură, să privim noaptea, cu umbre, dansând pe pereți?... Referință Bibliografică: e iarnă
E IARNĂ ŞI ÎNCĂ-I DECEMBRE!... de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 1086 din 21 decembrie 2013 by http://confluente.ro/E_iarna_si_inca_i_decembre_george_safir_1387607491.html [Corola-blog/BlogPost/383251_a_384580]
-
ne va trage o dungă, noaptea, cu umbre, dansând pe pereți. mai pune trei lemne în sobă, să nu te zgârcești la caldură, căci vreau să fac numai o probă: vom mai putea, gură în gură, să privim noaptea, cu umbre, dansând pe pereți?... Referință Bibliografică: e iarnă și încă-i decembre!... George Safir : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1086, Anul III, 21 decembrie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 George Safir : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a
E IARNĂ ŞI ÎNCĂ-I DECEMBRE!... de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 1086 din 21 decembrie 2013 by http://confluente.ro/E_iarna_si_inca_i_decembre_george_safir_1387607491.html [Corola-blog/BlogPost/383251_a_384580]
-
Acasa > Strofe > Creatie > CAZINO Autor: Ion Untaru Publicat în: Ediția nr. 805 din 15 martie 2013 Toate Articolele Autorului Biarritz Portul cu vele Demoazele cu umbrele Hotel Ritz De patru stele Blitzuri și vedete Bani grămadă Ce tornadă Suveniruri, amulete De paradă! VIP-uri, o gorilă Replica, o grimă Totul dintr-o primă Vorbă mai subtilă, Un motiv de crimă Și deodată-mpușcătura: Foc de armă
CAZINO de ION UNTARU în ediţia nr. 805 din 15 martie 2013 by http://confluente.ro/Cazino_ion_untaru_1363330610.html [Corola-blog/BlogPost/345276_a_346605]
-
propria operă, când poemul îi va aduce “laude” , bunăoară, unei neprețuite toamne. Versul, în aceste ipostaze, se naște din sensibilitatea imensă și conștiința vie cu care Valentina Bercart își scrie opera. Poeta caută înțelesuri, limpeziri, într-un tărâm al antinomiilor. Umbra de ieri și regăsirea cuvintelor de azi, neîmplinirea și împlinirea, dizarmoniile și armoniile , indecizia și hotărârea se întâlnesc în edificiul liric al devorării ființei, și al înălțării acesteia. Timpul “revolut”, al îndoielii, al obsesiei deșertului e suferință, damnare, răstignire ( “Eu
CRONICĂ REALIZATĂ VOL. OBSESIA DEŞERTULUI , AUTOR VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 578 din 31 iulie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_realizata_vol_obsesia_deser_valentina_becart_1343764143.html [Corola-blog/BlogPost/358733_a_360062]
-
-i spun că se înșeală. Nu-i o soluție, e prea târziu... Oare, nu și tu te vei preface-n scrum? Vei avea timp de a fi din nou prezentul sau vei reprezenta doar trecutul? Am visat împreună, eram unul umbra celuilalt, eram dar, numai noi doi, și nu doi, ci unul singur! Nu vedeam, nu auzeam, îți amintești?” (pag 10) Sufletul ca și pământul trece prin perioade mai grele și mai bune, un fel de anotimpuri ale vieții: „E iarnă
CRONICĂ LITERARĂ: „DEZILUZII” ŞI „VIAŢA CA O ILUZIE” – DOUĂ ROMANE DE BERTHOLD ABERMAN de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1894 din 08 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457439007.html [Corola-blog/BlogPost/368469_a_369798]
-
un cuceritor, să folosim această expresie.. Autorul nu ni-l descrie ca pe un personaj, cu trăsături, cu un chiup conturat, cu o siluetă, cu o individualitate distinctă, ci ca pe o frescă realizată din tonuri contrare, din lumini și umbre, ca pe o suprafață tensionată din marele fenomen uman. Și asta pentru că sufletul lui este atât de mare, de penetrant încât dizolvă personajul, îl pulverizează ca pe o pată pe peretele cenușiul al vieții: „A spune adevărul pare a fi
CRONICĂ LITERARĂ: „DEZILUZII” ŞI „VIAŢA CA O ILUZIE” – DOUĂ ROMANE DE BERTHOLD ABERMAN de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 1894 din 08 martie 2016 by http://confluente.ro/stefan_dumitrescu_1457439007.html [Corola-blog/BlogPost/368469_a_369798]
-
strig timpul care se tot duce o rană veche-mi bate-n puls adun părinții de pe cruce cu veșnicia ce i-a smuls. din lutul orelor finale tristețea iarăși îmi dă rod aș vrea să pier pe căi astrale și umbra mea pe eșafod. mă-ncearcă amintiri uitate și răni primare din alt veac aș vrea să le adun pe toate bogat de ele, dar sărac. aș vrea să mă întorc acasă în cuibul meu de la-nceput să caut cheia de la
DE TINE MAMĂ IAR MI-E DOR de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 674 din 04 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/De_tine_mama_iar_mi_e_dor_ion_ionescu_bucovu_1352023040.html [Corola-blog/BlogPost/351267_a_352596]