2,353 matches
-
rousseauistă la natură, ci în concilierea dintre om și natură. Un germene al acesteia filosoful îl vede, de exemplu, în „peisajul cultural” (Kulturlandschaft), în care arhiectura se integrează armonios în ambianța naturală 2. Ideea unei lumi viitoare mai bune, principiul utopic, nu lipsește la Adorno. Critic radical al capitalismului tîrziu, pe care îl numește „societate administrată” (verwaltete Gesellschaft), Adorno nu este însă nicidecum adept al acțiunii revoluț ionare, ba chiar un adversar al acțiunii transformatoare în genere. El crede că viitoarea
Adorno despre puterea fără de putere a artei by Petru Vaida () [Corola-journal/Journalistic/4637_a_5962]
-
firesc ca un gînditor la care scrierile consacrate artei și reflecției teroretice asupra acesteia reprezintă mai mult de jumătate din întreaga operă, să fi supradimensionat rolul artei. Conceptul artei ca principiu benefic nu este departe de ideea artei ca „realitate utopică”, fericitoare, din estetica de tinerețe a lui Georg Lukács. Pe de altă parte un moment negativ al artei nu este ignorat de Adorno: arta este vinovată pentru că îmblînzește suferința prin transferarea ei în imaginație, permițînd astfel dominarea ei și lăsînd-o
Adorno despre puterea fără de putere a artei by Petru Vaida () [Corola-journal/Journalistic/4637_a_5962]
-
împing utopia prea departe, ea ar putea fi arbitrata de o personalitate independența, recunoscută în mediile politice sau academice internaționale. De pildă - Vladimir Tismăneanu, Emil Hurezeanu ori Sorin Antohi. Dar îmi dau seama, chiar în timp ce fac această propunere, că sunt utopic.
Trepãduscheala by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17440_a_18765]
-
reflectate în războaiele mondiale, istoria însăși intră într-o fază nouă care permite satisfacerea nevoilor oamenilor, exclusiv pe cale pașnică. Nu m-aș grăbi să trag concluzia că războaiele din Golf, cel din 1991 și cel de astăzi, infirmă automat teza utopică a politologului american. Le putem privi și ca pe niște răbufniri finale ale unei istorii milenare pe cale să iasă din scenă. Ca și Afganistanul, cu un an în urmă, Irakul din această primăvară ilustrează însă în mod tragic o ciocnire
Război și pace by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/14077_a_15402]
-
stat slab, în detrimentul cetățenilor săi. Încercând să ne rupem de fascinația istoriei și să revenim în prezent, putem să ne gândim, spre exemplu, la Uniunea noastră Europeană, la comunitatea de state rămasă din ce în ce mai mult un proiect mai mult teoretic și utopic decât practic, tocmai fiindcă de multe ori idealurile sale contravin obiectivelor de moment ale unora dintre statele membre. Mai mult, ocazionalele incompatibilități dintre bunăstarea statului, pe care Machiavelli o vede drept prioritatea supremă, și cea a indivizilor duc la noi
O biografie a lui Machiavelli by Diana Ivan () [Corola-journal/Journalistic/3452_a_4777]
-
pe de o parte fac deliciul lecturii Principelui, dar pe de altă parte îl pot face pe autor să pară extremist sau radical. Însă el alege să renunțe la ipocrizie, să scoată măștile și să admită că nu imaginea unei utopice lumi perfecte este calea spre progres, ci, în cele din urmă, trebuie să lucrăm cu instrumentele pe care le avem la îndemână. Oamenii nu sunt perfecți, nici măcar când sunt bine intenționați: Reformatori onești, oricât de merituoase le-ar fi fost
O biografie a lui Machiavelli by Diana Ivan () [Corola-journal/Journalistic/3452_a_4777]
-
curajul investiției, romantic și el, și de încrederea instinctivă în trăinicia formelor culturale, cu care Victor Florean a alimentat construcția proiectului, au reușit să înfrîngă adversitățile și să propună nu doar o acțiune culturală, ci și un mic model, poate utopic la rîndul său, de supraviețuire într-o lume din ce în ca mai precară. În spațiul istoric al galeriei Coloniei de pictură din Baia Mare, acolo pe unde s-au perindat, pînă prin primele decenii ale secolului douăzeci, figuri celebre ale
Muzeul Florean în 2005 (II) by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11193_a_12518]
-
cer/ prin iubire// mai putea și să moară, fragmentar l-ar fi înviat poate//cuvântul//rostit\ la facerea lumii// ieșit din frica, singuratic,în ploaie,// aseară,Iov mă chema// la o mărturisire istovitoare//cu lașitate, mă depărtam//pe-o navă utopică// din cuvinte plutitoare/ între marea judecata/ și poezie//’’ O poezie inspirată din Biblie. și alegerea nu e doar o carte simplă, ci un întreg logos, o filosofie despre credință, speranță mai ales, puterea de-a crede. Cât de bulversant e
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
putea omorî, dar cuvântul primordial l-ar putea salva. E o cauzalitate metafizică. Iov, figură biblică, cheamă în ajutor cuvântul inițiatic, să depună mărturie în numele său. Ce mare-i puterea cuvântului! Inspirată este și imaginea unei nave făcută din cuvinte utopice. Nava navighează în direcția orizontală, în timp ce la începutul poeziei, Iov a fost capabil să se deplaseze prin durere, vertical. Amândoi merg în diferite direcții. Poate că acest lucru este modul de a spune că în ciuda tuturor lucrurilor, în pofida utilizării cuvintelor
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
american. Mai mult sau mai puțin, astfel de manifeste literare continuă manifestele tehno-culturale internaționale. Acestea din urmă cunosc, în genere, două atitudini: una de deconstrucție și negare a tradiției (precum manifestul ciborgic al feministei Donna Haraway) și, la limită, extremă, utopică și futuristă (precum manifestul transumaniștilor) și una de demolare a valorilor actuale, nostalgică și simultan apocaliptică și distopică (precum manifestul anti-tehnologic al lui Theodore Kaczynski). Mai există însă și o a treia atitudine, una intermediară între spiritul de frondă sau
Un manifest al virtualității by Lucia Simona Dinescu () [Corola-journal/Imaginative/10458_a_11783]
-
prin aplicații ficționale asupra prozei lui Donald Barthelme, Michel Tournier, Gheorghe Crăciun, Barth, Cărtărescu, Kurt Vonnegut Jr., Ray Bradbury etc. Autorul construiește cu migală dar și cu ușurință un eșafodaj teoretic solid, o carte ce poate fi citită ca "ficțiune utopică ori distopică", o hologramă teoretică cu instrumente de "narațiune cuantică". Oricum, ceva foarte nou, care cere și din partea cititorului o minimă erudiție interdisciplinară și putere de a abstractiza noțional lucruri care încă nu au avut parte de receptare și discuție
LECTURI LA ZI by Iuliana Alexa () [Corola-journal/Imaginative/13705_a_15030]
-
ar putea fi proba supremă a condiției blestemate pe care nu doar Poetul, ca un caz aparte, ci omul, în genere, o trăiește și o poartă stigmatizant cu sine. Compensația necesară față de o astfel de frustrare ontică o reprezintă proiectul utopic, pe de o parte, și Santa Cetate oferă un argument în această direcție, dar și vocația cosmogonică, pe de altă parte, concretizată la scriitorul nostru prin faimoasele delte biblice ori, mai ales, prin redactarea celor cinci cînturi, din cele douăzeci
I. Heliade-Rădulescu - 200: Viziuni poetice by Gabriel Onțeluș () [Corola-journal/Imaginative/15245_a_16570]
-
nu ăsta e poporul meu!", plângea în hohote, pustiit. Spulberate definitiv erau toate iluziile lui de-o clipă. Și, pentru a doua oară în viață, a fost pe punctul de a face un pas pe cât de disperat, pe atât de utopic la vârsta lui: "Mamă dragă, vreau să emigrez!". Nu a făcut-o; nu prea avea cum. A continuat să trăiască bătrân și bolnav, ca și pierdut după moartea Irenei - soție și mamă laolaltă - "într-o lume hâdă, mamă dragă", pe
Cu bine, Domnule Baciu! by Alina Le () [Corola-journal/Imaginative/12162_a_13487]
-
Simona Dăncilă Simetrie utopică Asta-i un alt fel de toamnă, numai a mea, în care umblu cu capul în jos pe sub rădăcini, Pe sub cărările verzi de sticlă, cu pașii lipiți De tălpile tale reci, carismatice, Care se duc la vreo înmormântare. Habar n-
Simona Dancilă by Simona Dăncilă () [Corola-journal/Imaginative/10146_a_11471]
-
groapa cu șerpi/ printre victime mute" (Printre victime). De semnalat o sugestivă compensație. întrucît n-a beneficiat de-o copilărie paradiziacă, asemenea atîtor poeți ce nu contenesc a-și proslăvi vîrsta aurorală, autoarea Netrăitelor compune acum, sub zenitul maturității, tabloul utopic al acesteia, o instaurează ca pe-o "netrăire " esențială, nu mai puțin reparatoare în sens virtual. Pagina i se umple tardiv cu îngeri "activând cu infinită blândețe" firea-i nativ "armonioasă", "muzicală". Actul scriptic i se revelă determinat nu de
Sub zodia "netrăirilor" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12643_a_13968]
-
absolvise în același an. Din 1974, cînd se stabilește în Franța, George Banu își continuă în mod strălucit parcursul academic, susținîndu-și în 1978, sub îndrumarea reputatului critic și profesor Bernard Dort, doctoratul de ciclu III (cu tema Orientul și noul utopic. Brecht, Meyerhold, Eisenstein), și apoi, în 1987, prestigiosul Doctorat d'Etat, coordonat tot de Bernard Dort și avînd drept subiect Practicile memoriei în arta mizanscenei secolului XX. Prima carte, pe care o semnează alături de Anne Ubersfeld, cunoscută semioticiană a teatrului
Laudati odomini George Banu by Anca Măniuțiu () [Corola-journal/Journalistic/11144_a_12469]
-
face machete din clasa a IX-a. Acum este student în an terminal la Facultatea de Construcții și Arhitectură și se gândește deja la subiectul pe care-l va trata lucrarea sa de licență: „Aș vrea să fie un proiect utopic, dar mi s-a sugerat că miza e prea mare pentru a mă prezenta cu ceva de acest gen. O să fac, totuși, ceva mai terestru“. Primul contact al tânărului cu machetele STI s-a petrecut la EUROCON ’94. S-a
Agenda2003-47-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281728_a_283057]
-
este o utopie. Aa, că utopiile au însuflețit oamenii de când există, că le-au fost acoperiș de ploaie, sațietate de foame, cod de comportament și silință pentru a atinge viața veșnică, Raiul sau Nirvana, este adevărat. Dobridor plânge după ideile utopice grecoromane, după legendele lor însuflețitoare, paleative la greutățile vieții, și condamnă revoluția ideilor care au zdruncinat stâlpul nădejdilor omenești, arătându-ne că, de fapt, nu era din granit, ci din nisip. Ce vrea să spună creștinismul prin mântuire? A mântui
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93028]
-
unii câștigau bine și se îmbătau. Migrația a golit satele, a umplut orașele cu o populație ce și-a pierdut deprinderile generațiilor trecute și îngroașă astăzi rândurile șomerilor. Care societate este mai bună? Ariton nu-și propune să dea soluții utopice, dar scrie o scenă de referință, o scenă zguduitoare de degradare familială. Niște moștenitori, după ce și-au îngropat ultimul părinte, se întorc la oraș cu împărțeala: plapume, ceaune, coveți, lighene și alte sărăcii, se întorc certându-se, cu lucrurile în
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93041]
-
lumii, ni se dezvăluie drumul spre ,,îndumnezeirea" omului prin zece porunci concepute de autor, și ca fiind de inspirație divină. Cât de eficientă poate fi această soluție de natură spirituală (recomandările nepropunând o reformă economică, așa cum au făcut marxiștii și utopicii) rămâne o speranță; pentru că a învia ființa noastră din cenușa unei societăți decadente, sclavagist-democratice, ar fi nevoie de un efort de voință considerabil de-a lungul mai multor generații reeducate pentru a smulge omul din năravurile cele rele. Și omul
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93030]
-
care mierea curge-ntr-una". Constatînd că ,lumina difuză/ ce mă învăluie/ e atăt de blajină/ că mi se închid pleoapele/ fără să vreau", dorind ca ,să strîng în toți porii/ mirosul de brad încins la soare", poeta își dezvăluie un proiect utopic: ,lumea să mă cheme/ de la ușă/ să împrospătez aerul/ din cutiile urbane". Ori notează vise inocente, îmbibate de efluviile naturii: ,visez că merg din nou/ prin lunca ieșită la soare/ ca o fecioară în/ întîmpinarea iubirii// mirosul ierbii din veac
Extaz și materie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11298_a_12623]
-
a realizat decât o sinapsă din sutele de miliarde care apar în creier. În continuare, cei de la MIT plănuiesc să folosească datele ca să pună la punct modele care imită sistemul vizual. Pe termen lung cercetătorii au planuri mari, poate puțin utopice. Ei doresc să includă aceste modele artificiale în creierul natural și să le poată face să comunice cu cel natural ca și cum ar fi o identice. Și, desigur, acest proiect oferă noi posibilități pentru proiectele care implică inteligența artificială. Sinapsa este
Inteligenţa artificială prinde contur: MIT a creat prima sinapsă neuronală () [Corola-journal/Journalistic/68237_a_69562]
-
mai plutesc peste tot, peste toate, ca o aură.” Aură atât de sugestiv surprinsă în toate paginile „Jurnalului post-mortem”. Teoretizând, aș putea afirma că Nicolae Turtureanu literaturizează ireparabilul, trecerea dincolo de materie, fără însă a „se îmbăta cu apa rece” a utopicelor vieți veșnice. El rămâne pe terenul arid și înlăcrămat al trecutului ireconciliabil și-l scanează filă cu filă. Amintirile se transformă într-o realitate dureroasă, dar capabile să înlocuiască „dispărutul” și să-l redea vieții, să atenueze vidul din juru-i
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93029]
-
în această povestire se extinde temporal de-alungul multor ani și spațial este plasată pe meridiane diferite, finalizându-se în preajma templului iubirii eterne Taj Mahal, în urma vizitării căruia autorul decide sfârșitul simultan al cuplului Nick și Oana. Povestirea pendulează generos între utopic, fantezie, oniric și realitate, dar concluzia finală, prin alegerea sfârșitul tragic al eroilor, este aceeași cu cea transmisă de romanul „Adam și Eva” a lui Rebreanu și anume că ne este interzisă împlinirea în iubire împreună cu sufletul pereche.
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
Cu siguranță, auziseră și ei propunerea fără drept de replică a lui Filip: "Spre Orient", gândea Carol. Filip nu indicase un loc, o adresă, ci o direcție de mișcare, care răsuna încă în urechile sale. "Spre Orient !". O direcție incertă, utopică, cu destinație improbabilă și inexistentă poate geografic, cum sună comanda unui căpitan de corabie în derivă cu scopul de a-i îmbărbăta pe marinarii derutați și puși pe răzmeriță. Dar caii păreau că nu ezită. Păreau că știu unde merg
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]