6,608 matches
-
cu paravan din rogojină, cu cadru din lemn, să nu te vadă fiecare. Asta era toată intimitatea. Deci, era un avantaj. Mâncarea cum era? Mâncarea era greu de suportat. Bază la Gherla era ciorba de murături, ciorba de varză... Dar varza era deja Împuțită, stricată... Foarte rar primeam câte o zeamă În care fusese fiartă fasole... arpacaș, turtoi și o feliuță de pâine de dimineață. Cum se purtau gardienii cu dumneavoastră? Agresivitatea gardienilor era maximă. Oricare dintre ei avea dreptul chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
pentru că situația devenea din ce În ce mai insuportabilă În Gherla. Agresivitatea era dusă la extrem, din orice se lua bătaie, mâncarea nu se mai putea mânca. Primeam atunci niște borhoturi de abator care puțeau Îngrozitor când le aduceau..., burți nespălate, resturi din astea, varză murată stricată, murături, ciorbe de murături stricate... Rămăsesem ca hrană de bază În bucățica aceea de pâine de 75 de grame de dimineață și În turtoiul de la prânz, dar după un timp și turtoiul a Început să nu mai poată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Un mare șoc... Cum s-a declanșat bătaia? A zis Țurcanu: „Jos de pe prici, bandiților!”. Gașca lui, cu bâtele-n mână - aveau picioarele de prici, niște bâte și cozi de mătură -, au Început să deie ca la saci, ca la varză. Și genuflexiuni până nu mai puteai, dă-i iară, dă-i sus, bătaie bună... O jumătate de oră, o oră. Bătaie-bătaie! Vă băteau În grup sau pe rând? Păi, noi eram Înșirați În fața priciului, ăștia noii veniți... Ăia vechi stăteau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
deocamdată nu facem abuz, Îi bine că poți să mănânci supă.” Când Îi vine iară tura, el avea grijă de mine să-mi deie mâncare de la restaurant, nu mâncare cum o fost... La restul le dădea mâncare ca la penitenciare, varză acră, de mirosea tot coridorul... Și zice către mine: „Am un piure de cartofi și Îți aduc, da’ nu mult, și două bucățele de carne”. Zic către el: „O, Dumnezeu vă deie sănătate!”. Odată, zice către mine: „Auzi, la ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
și mie, dar du-te dracu’ să nu spui la nimeni!”. Până la urmă vine și comandantul Închisorii... deci toată lumea aflase. Ăsta le făcea garnituri de șah la toți. Pentru mine era bine, că venea ăsta cu câte un castron de varză pe sub zeghe... Da’ când venea ăsta, se simțea mirosul de varză... și vedeai o sută de capete cum se ridicau. Și eu intram cu varza sub pătură, să nu mă vadă ăia, că era un bec de veghe acolo În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Până la urmă vine și comandantul Închisorii... deci toată lumea aflase. Ăsta le făcea garnituri de șah la toți. Pentru mine era bine, că venea ăsta cu câte un castron de varză pe sub zeghe... Da’ când venea ăsta, se simțea mirosul de varză... și vedeai o sută de capete cum se ridicau. Și eu intram cu varza sub pătură, să nu mă vadă ăia, că era un bec de veghe acolo În dormitor, și o Înghițeam așa netocată... El avea ce avea cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
șah la toți. Pentru mine era bine, că venea ăsta cu câte un castron de varză pe sub zeghe... Da’ când venea ăsta, se simțea mirosul de varză... și vedeai o sută de capete cum se ridicau. Și eu intram cu varza sub pătură, să nu mă vadă ăia, că era un bec de veghe acolo În dormitor, și o Înghițeam așa netocată... El avea ce avea cu intelectualii. Și i-am spus: „Bă, tu n-ai treabă cu intelectualii, băi, că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
mă, aicea sunteți În Texai?” Auzisă probabil și el de Texas, da’ nu reținusă complet... Și Într-o duminică, tot ăsta..., Zăgan, ne scoate afar’. Nu ne-a lăsat să mâncăm Înăuntru. Mămăliga-aia care era și cu zeamă de varză sau ce era... Și partea proastă era că tot nisipu’ venea În gamele..., Și io atuncea n-am vrut să mănânc, și n-au vrut după mine toată brigada noastră, 50 de inși. Imediat a raportat În poartă, a venit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
zic de foame... că era zi de zi. Dacă 20 de inși mâncam dintr-o pâine de două kile... Deci nu-ți venea nici o sută, că o tăia cu cuțitu și se mai fărâma... Și la 1 Îți trântea o varză din aia... Și când ești tânăr mănânci mai mult... Bătrânii, săracii, zicea că le ajunge, dar vai de capul ei de mâncare, că nu era consistentă... Și de la Gherla ne-a dus la Salcea (sic!), la dig... Ne Încolona câte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
că treaba asta ar fi contat. A fost invitat la cină. Ca în familia celor trei ursuleți sau, mai degrabă, ursuloi. Toți erau grași, de-abia încăpeau pe scaunele ce se puteau face oricînd fărîme sub greutatea lor. Au mîncat varză cu cîrnați oare mîncau așa în fiecare seară sau acum s-au pregătit pe fugă special pentru oaspetele neprevăzut? De cînd era mama acasă, Radu a fost obișnuit să mănînce puțin seara, cam trei felii de pîine prăjită cu brînză
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
ești! Ieri ai plecat cu mașina poștei, după ce ai defilat prin comună într-o căruță trasă de măgari. Mi a spus nenea Turuianu că erai îmbrăcată cu o rochie roșie și aveai pe cap o pălărie care semăna cu o varză, că erai nervoasă și i-ai spus că pleci și nu mai vii înapoi. Sunt bolnavă, tovarășe instructor! Nu-ți va da nimeni concediu medical. Tovarășa secretară Tălmaș răspunde de sănătate și ea știe tot ce mișcă prin spitalele din
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
coborî să ciugulească boabele de porumb și de grâu. Am tras zăvorul la camera din spatele casei, care ținea loc de magazie și unde aveam două damigene cu vin, o cunună de ceapă, un borcan cu murături și un bidon cu varză murată, câteva bucăți de telemea într-un borcan, o cutie cu boabe de grâu și câteva grăunțe pe un fund de sac. Două sticle de jumătate de litru de ulei, neîncepute, și două pachete de zahăr completau „stocul” de alimente
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
chiar, țara îmi lipsea mult, dar asta ar fi însemnat încă o ratare. Crăciunul l-am petrecut deci în stil tradițional, acasă în România. Mama îmi pregătise cu grijă toate mâncărurile mele preferate: sarmale în foi de viță și de varză, chișcă, cârnați moldovenești, tochitură și mai ales mămăligă de-a noastră gustoasă. Nu mă mai simțeam deloc singur. Și mai era și patria mea, despre care îmi plăcea să scriu poezii, tehnic bine realizate, incitante și filozofic vorbind, profunde. Visam
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
de condus. Și oare ce o fi gândit Mama când ori de câte ori se ivea vreo nevoie se pomenea numele tatei? Ședea docilă. Presupun că se gândea la vreun amănunt legat de el - vreo mâncare preferată, friptură cu cartofi poate, ba poate varză cu sos de afine; poate că nu suporta să poarte gulere scrobite, sau dimpotrivă, pe cele moi; aducea poate The Evening American sau The Journal acasă. Se gândea la asta pentru că gândurile ei erau întotdeauna simple; însă simțea abandonul, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
schimbare avantajoasă făcuse. Dar nici nu mi-a permis să o văd întristată. A ignorat sugestia surorii-șefe de a se îmbrăca într-o haină de casă și s-a așezat în balansoar ca să privească grădina cu porumb, floarea soarelui și varză din spatele casei, în rochia ei neagră de Odessa. Am întrebat-o dacă vrea o țigară, dar nu voia nimic de la nimeni, mai ales de la mine - având în vedere ce simțea pentru mine și Simon, care îi răsplăteam astfel anii ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Diversele mirosuri ale cărnii - de la dorință până la boală - mă urmăreau peste tot. Și toată imaginația, pasiunea, chiar crima pe care o puteai concepe erau învelite într-o aparentă simplitate sau păreau stătute, cu o grosolănie elementară de casnică ce pipăie verzele dintr-un aprozar polonez, sau de tip care a ridicat un pahar de bere către fața lui albă, teșită, sau de negustor care atârnă chiloți de damă și elastice în vitrina magazinului lui. Am rămas în slujba asta până la sfârșitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
acord. La ora nouă Grammick a pus mâna pe telefon să vorbească cu conducerea. La ora unsprezece începuseră deja negocierile, și seara târziu greva se încheia cu câștig de cauză, așa că ne-am dus la o chermeză cu cremvuști și varză acră cu fericiții membri sindicali. Era ceva normal pentru Grammick, deși eu eram tare surescitat și plin de cuvinte de laudă. Mi-am luat după mine paharul cu bere și m-am dus să încerc din nou numărul Theei la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ochilor de extaz. Și apoi spunea, „brebenei“. Era exercițiul zilnic. Stephanie Kreizcki spunea, „violete, trandafiri, năsturei“ Ținea trabucul între degete și îl mirosea cu nasul lui umflat. Imaginează-ți numai clasa asta mizeră, cu toți gogomanii ăia mici, plini de varză murată și pâine și ciolan de porc, cu sânge de emigrant și mirosuri de leșie și de cârnat kielbasa și bere făcută în casă. De unde se treziseră ei cu această eleganță florală? Ei, la naiba! Și apoi bătrâna doamnă Minsick
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Aia, cu mecla aia cu gură de rechin și țâțe care-i atârnau până la buric, și care era în stare să se chiorască cu privirea ei de vultur până și în coșul de gunoi. Ei bine, copiii mai obraznici spuneau, „varză stricată, doamnă!“ sau „flori de cuc,“ sau „lături“. Pentru asta te lua de guler și te ducea la director. Dar copiii ăștia mai drăcoși aveau dreptate. Cine naiba mai văzuse brebenei? Păi eu umblam prin canal cu un ac de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
altruiste și timp al omului nou! Nu creatura amărâtă, întunecată, desfigurată, îngrădită de falsitatea sa, mincinoasă din născare, biciuită de sărăcie, mirosind urât de la atâta lașitate, un hău de gelozie mai adânc decât o latrină, mort în fața trăirilor asemeni unei verze veștede, un vierme în inima frumosului, o moluscă în fața datoriei, torcând același fir al coconului preocupărilor din propria sa gură. Fără lacrimi pe care să le verse și îndeajuns de multă răsuflare ca să poată râde; crud, ticălos, parazit, mârșav, cârcotaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
iubească, toată lumea. Alex privi în urma lui. Era conștientă că refuzul lui Tom de a locui cu ea era un gest de mare importanță, o declarație de independență. Pe de altă parte, știa că Tom dorea să împace și capra și varza: să stea separat de ea, dar și să fie foarte dorit de ea. Venise cu o zi înainte să o vadă. Alex nu jucase teatru când îi păruse preocupată de altceva și distrată. Realmente nu se simțise în stare să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Nu vă mai văd...! Unde ești, Vierme...? Unde ești, Frățioare...? Unde-mi ești, Dănuță...? Unde sunteți...? Hei...! O să mor, că sunt bătrân! Mi-e rău...! Mi-e greață...! Vărs...! Vomit...! Borăsc...! Pe voi!... Ha, ha, ha, ha, ha! Rahat pe varză! Ce v-am făcut! Huideo! Labelor! Căcănarilor! Cretinilor...! Du-te-n mă-ta, de javră! Clovnule! îl repede Avocatul, transpirând copios, pe la tâmplele grizonante. Ești un mare nenorocit! Fii om matur! Ți s-a urât cu viața? Cu asemenea lucruri
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
au fost prezentate și cântece psaltice, populare sau din repertoriul internațional, jocuri populare, scenete, de către elevii Școlii Normale care nu au uitat să meargă și la masa ursitelor. Ce-i drept, cu regrete după covașă și plăcintă cu bostan și varză, dar nu și după usturoi, am trăit o experiență frumoasă. Ursitoarele au prezis un an deosebit pentru Școala Normală și deja Practicile de Sântandrei au devenit o tradiție pentru tradiție... Roxana CRISTIAN, clasa a Xl-a A O lume veche pe
PRACTICI DE SÂNTANDREI by Maria Agapi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91502_a_92847]
-
lui Mihalache Ionuț, din clasa a VlI-a B sau a lui Gânga Cristian, din clasa a VIII-a B, care au făcut colăceii și turtițele de Sântandrei, au semănat grâul în străchini sau neau trimis plăcintele cu bostan, cu varză, cu mere și tradiționala covașă. Consilierul educativ al școlii, profesor Lumința Popa, și-a pus tot timpul la dispoziție, lucrând cot la cot cu elevii și cu ceilalți colaboratori, având grijă ca totul să fie la nivelul specific Școlii Normale
PRACTICI DE SÂNTANDREI by Maria Agapi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91502_a_92847]
-
scenariul în sine: expoziție de obiecte specifice acestei nopți speciale, cântece, jocuri și obiceiuri, toate redate scenic! Acestea au condus la o reușită deplină, reușită încununată și de copturile de Andrei, turta și colacul, a plăcintelor cu bostan și cu varză, a covașei, ce se gustă mai ales în Noaptea Strigoilor, toate împănate cu nelipsitul usturoi. Am vrut, firesc, să aflu cine se găsește în spatele acestei idei excepționale. Ei, bine, aveam să cunosc o doamnă mărunțică și plină de viață, anume
PRACTICI DE SÂNTANDREI by Maria Agapi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91502_a_92847]