19,653 matches
-
zborul spre înălțimi și a aruncat diamantul deasupra muntelui negru, ridicat de zmeu. Muntele a fost spulberat și razele de lumină au invadat micuțul sat. Oamenii, care nu văzuseră de mult lumina, își țineau mâinile la ochi, că să se obișnuiască din nou cu lumina. Toți erau fericiți, dansau și cântau pe ulițe. În depărtare, zâna cea buna se bucura și ea de fericirea sătenilor. Bătrânelul a căzut la picioarele ei, mulțumindu-i cu lacrimi în ochi. O dorință imposibilă EduardMihail
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
eram singurele semne de punctuație În acel deșert strălucitor. Tot orașul, cu clădirile sale Înalte, cu mașinile, străzile și intersecțiile gălăgioase, cu furnicarul de oameni și de clone, dispăruse la o simplă apăsare de tastă. După ce ochii ni s-au obișnuit cu lumina puternică, am Început să mergem Într-o direcție oarecare. Vera și-a descălțat pantofii, azvârlindu-i cât colo. Fără ei, abia dacă-mi ajungea până la umăr. — Iubito, i-am zis Încet. Iubito... — Ce-i? s-a zbârlit ea
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
păsările călătoare, săgeți. „Trebuie să citești; ai face mai bine să stai acasă”, zicea mama ori de cîte ori voiam să ies. Dînsa se ocupa de bucătărie și adesea rămînea în loc cu o umbră viorie sub priviri. Eram atât de obișnuit cu dorințele domniei sale încît, în ce mă privește, nu aveam nici o îndoială: trebuia să fiu un ins deosebit. Aspectul glorios al vieții tata îl privea cu indiferență. După dumnealui era destul să fiu un om capabil și mai ales corect
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Pentru alta nouă trebuie să se treacă la contrarevoluție. De aceea chiar cei care au provocat revoluția vor cît mai curînd să scape de ea. Durerea e că noua ordine nu-i bună decît pentru puținii care pot să se obișnuiască cu dînsa. Adică pentru profitori. Aizic protestă. Goilav nu-l băgă în seamă. - Bună, ordinea devine doar în clipa în care s-a învechit. Fără cutume omul nu poate supraviețui. Dar atunci se profilează încă o revoluție căci, învechită, ordinea
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
or fi lucrurile în revoluție. - O schimbare pentru cei mulți a venit, dar asta n-a fost decît altă pălărie. Revoluția a scos pe nomazi din corturi, repartizîndu-le apartamente la bloc. Omul se complace în viața cu care s-a obișnuit. Fără păsare, ei au lipit cu lut parchetul și au făcut deasupra vetre pentru foc. - Vorbind despre formarea omului nou, Popescu ne cerea un timp de așteptare. - E rezonabil. Am însă sentimentul că unii plătesc prea mult timpul altora. Se
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Se poate ca binele și răul să nu existe: nu sînt decît noțiuni, deși ele ne ghidează. Ar fi trebuit să înțelegem că acestor oameni li s-au impus cu prea multă brutalitate normele unei civilizații cu care nu erau obișnuiți. Au reacționat în consecință. Să nu confundăm mizeria cu primitivismul: prima e degradare, celălalt, o veche civilizație care n-a evoluat. Cînd distrugi o astfel de civilizație, îi distrugi, împingîndu-i în mizerie, purtătorii. În apartamentele repartizate, nomazii au trăit o
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
socială. Simpla mea prezență le făcea pe aceste dragi ființe să se simtă amenințate, nici ele nu știau în ce fel. Era un sentiment la zona de interferență, un soi de presentiment. Nu cumva trebuiau să se arate vigilente? Se obișnuiseră cu suplinitori schimbați în fiecare an, a căror companie nu le punea probleme. Azi în Huși, mîine-n Focșani, poimîine la Darabani, acești oameni erau comozi pentru stabilitatea lor calificată. De ani de zile ele însă rămîneau pe loc. Cine știe
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
neatins. Credea, fără să suporte contraziceri, tot ce-i spunea aceasta. Acum diriginta le sfîșiase inima. Cu o viziune catastrofică, Elvira era convinsă de propria ei decădere iar altceva decît să plîngă pe ruine nu-i trecea prin cap. Mă obișnuisem și cu duhoarea sălilor de clasă. Din cînd în cînd un copil se apuca cu două degete de nas și icnea în rîs. Îndată cei din jur îl imitau iar vinovatul, care totdeauna era cel ce sesizase primul, îl pîra
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Se mirau și aceștia de căldura cu care, strîmbîndu-se de rîs, îi întîmpina ilegalistul. De la prima frază sala izbucnea în hohote. Toți adormiții se trezeau. Nici vorbitorul nu pricepea cu ce a înveselit lumea; rîdea și dînsul de rîsul celorlalți. Obișnuia să tutuiască pe șefi și să le dea sfaturi. Din încîlceala frazelor ce le scotea pe gură reieșea că el obținuse totdeauna în circumscripție cincizeci de voturi de la patruzeci de alegători. Zicînd acestea, se uita cu mîndrie în jur. Pe la
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
a rejudecat procesul și m-au găsit nevinovat. - Cîți ani ați făcut? - Am spus. Treisprece. - Ziceți-mi, cum e acolo? - Ca și-afară. Dacă te înveți. Tot oameni sînt și acolo. Primii doi ani trec mai greu. Pe urmă te obișnuiești. Rănit de brutalitatea existenței, mă retrăsesem din ce în ce mai mult în mine, acolo unde nu exista decît o lume cu reguli pe care mi le făceam eu singur. Nu acceptam nici o imixtiune. Întîmplător, Elvira a luat la gramatică o notă proastă. Cu
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Am dat peștele unui țigan, ceea ce se află de îndată. La Dobrina fapta mea stîrni o mare indignare. Deveneam periculos. De atunci, ori pe unde o întîlneam, nevasta lui Nică Grigoraș îmi întorcea spatele. Pricinile pentru care nu mă puteam obișnui cu obiceiurile din sat erau destul de numeroase și de ridicole. De pildă, nu mă simțeam capabil să mă adresez cuiva cu acel gîdilitor „Trăiți”, care, în armată, corespunde unei poziții cu palmele la vipușcă. Pe linie organizatorică, formula trăda cele
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
trebuiască s‑o îndrept împotriva mea, ceea ce n‑ar fi deloc nimerit. E bine și că mă îmbogățesc. Sper că‑s mulți bani înăuntru (sunt, dar suma e mai degrabă potrivită). Și Hans cară orbește la pumni cu brațele lui obișnuite cu munca fizică. Fiind bărbat, se mulțumește cu variantele masculine ale violenței: pumni și lovituri îndârjite cu capul (berbece); afurisiteke de șuturi în fluierul piciorului le lasă în seama Sophiei, care le aplică mereu. Ca două pistoane ale unei mașinării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
n‑ar fi văzut niciodată asemenea lucruri, lumina soarelui ce apune se răsfrânge strident, cu mult mai multă forță decât la răsărit, în ferestrele de pe Kochgasse. Ești nevoit să închizi ochii în fața violenței naturii. Ești orbit. Locatarii din zonă sunt obișnuiți să închidă ochii în fața multor lucruri. Peste drum se află un mic magazin de mercerie. Pe niște mileuri mici sunt expuse ațe și fire de lână colorate, acele ascuțite sunt în magazin. Pătruns de problemele cotidiene, Hans intră ca o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
nu vrea să facă ce‑și dorește tatăl. Atunci copilul dă neajutorat din mâini și din picioare, în timp ce interiorul său se detașează de corp și se ridică ceva mai sus de unde poate urmări mai bine groaznica întâmplare. Așa s‑au obișnuit în copilărie Anna și Rainer, iar acum cred că sunt încă undeva deasupra și‑i pot privi pe alții de sus. Fizic se dezvoltă greu și cu ezitări. Și‑au păstrat însă simțul pentru lucrurile elevate. În capete se acumulează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
în uniuni de concerne. Apa țâșnește învolburată. Divorțul devine și el o temă de discuție, fiindcă partenerii au în sfârșit destul timp ca să se despartă; tema acumulării de capital dispare, pentru că nu trebuie să se observe imediat. Hans - care‑i obișnuit de la serviciu să sară mereu când e ceva de făcut și să muncească din greu - sare și acum repede s‑o ajute pe menajeră să debaraseze masa. Mama lui n‑a avut ce face și l‑a învățat să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
luați o lighioană care nu‑ți provoacă atâtea dureri? Numai pisica ne‑a fost la îndemână, hai, fă‑o odată! Sophie îngenunchează în mizerie cu rochia ei frumoasă, deja e plină toată de noroi. Ține sub apă credinciosul animal domestic, obișnuit cu omul, ceea ce necesită destul de mult efort și forță. În apă: agitație, bolboroseală, spasme, bulbuci. Aproape că trebuie să se așeze cu totul deasupra jivinei; mă ud din cap până‑n picioare și fac pneumonie. Până să survină moartea animalului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
Slăbiciunea învinge duritatea. Impresia pe care o lasă Sophie te duce cu gândul la orice altceva în afară de conflicte interioare; își comandă o cola cu rom. Pentru gemeni e prea scump, așa că întorc capul când vine chelnerul, dar el e deja obișnuit cu asta. Hans comandă ceva și mai scump, maică‑sa s‑ar răsuci pe scaunul vechi de bucătărie, dac‑ar ști. Orele suplimentare făcute pe ascuns. Anna spune că în natură cel slab se supune celui puternic, de exemplu trestia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
Sophie îl întreabă pe Hans ce părere are despre infracțiuni. Rainer vrea să comită infracțiuni și ea crede că acum vrea și ea, categoric, același lucru. Copiii ăștia de aici mă plictisesc de moarte, pe tine nu? Tu oricum ești obișnuit cu altfel de lucruri decât bârfa asta școlărească. Hans - care nu‑și dorește nimic altceva decât să fie și el elev - spune că a spart deja niște automate, dar acum vrea să ducă o viață decentă, ca s‑o cucerească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
pe bune, chiar m‑ar tenta să‑mi bag degetele în ceva viu. Hans nu și‑a băgat până acum degetele decât în ghipsul umed sau în Anna. Hans spune că s‑a și încălzit de la alcool, deși e destul de obișnuit cu băutura, o dată a băut trei litri de bere deodată, oho, m‑am făcut criță, măi nenică! Sophie îl privește atent pe Hans, de parcă l‑ar vedea pentru prima oară, lucru care se întâmplă întotdeauna între un bărbat și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
din nou de toate, printr‑o acțiune foarte diferită. Are tot ce‑și poate dori cineva, iar ea o ține una și bună că vrea să uite. Cum o să faci tu așa ceva, doar vii dintr‑o familie care nu‑i obișnuită cu chestiile astea, îi spune Hans. Principalul e să mă obișnuiesc eu cu ele, spune Sophie, care ar vrea să răstoarne multe, cum vor, de altfel, și Anna și Rainer. Totuși ei ar vrea să răstoarne cu totul alte lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
ce‑și poate dori cineva, iar ea o ține una și bună că vrea să uite. Cum o să faci tu așa ceva, doar vii dintr‑o familie care nu‑i obișnuită cu chestiile astea, îi spune Hans. Principalul e să mă obișnuiesc eu cu ele, spune Sophie, care ar vrea să răstoarne multe, cum vor, de altfel, și Anna și Rainer. Totuși ei ar vrea să răstoarne cu totul alte lucruri, pentru că și lucrurile pe care le posedă sunt cu totul altele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
stea întotdeauna lucrurile materiale, fiindcă banii se pot pierde, sentimentul, în schimb, nu depinde de asta. În locuința familiei Witkowski se pune cina pe masă. Tata cârtește pe nerăsuflate, dar deja nu‑l mai aude nimeni, într‑atâta s‑au obișnuit cu el. O amenință pe mama cu tot felul de chinuri pe care are de gând să i le aplice. Mama răsfoiește catalogul unei case de comenzi, unde găsește o rochie care‑i sare în ochi. Îi sare și‑i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
Tot așa, dacă Îndrăzneam, importante erau chiar firmele de pază cu mașinile lor pline de bizoni rași În cap. Ne-a cuprins entuziasmul. Era ceva bun pentru Începutul nostru amânat deja de mai bine de o lună. Cum Însă ne obișnuiserăm să frecăm menta și s-o Întoarcem pe toate fețele, am devenit brusc mai rezervați. Ba că grafica nu e bună. Că, dacă e bună, unde listăm la calitate. Că nu vom avea timp de lipit atâta amar de abțibilduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
călare pe-un șiț de velociped. Coana Mița biciclista, cum ar veni. Cristineta s-a-ncurcat cu bicicleta. Cri, Cri, Cri, Îți tremură bucili. Mă trec toate apele. Nu de excitat, aș vrea eu. Ieșise soarele, eu nu-s prea obișnuit cu bicicletele, obosesc repede, nădușesc. Mă Înviorează un alt gând, cel mai tare de până acum: Cristina e femeie măritată, are acum probleme cu Cătă, poate merge un futai simplu și la obiect. De consolare. De răzbunare, de care-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
recitări publice pentru care angaja actori profesioniști. Nu știu dacă recitările astea erau În beneficiul autorilor promovați de Cătă, despre actori având toți, și mai ales Andreea, o părere proastă. Poate că librarul dorea să păstreze confuzia cu care se obișnuise de când cu C.a. Știu Însă sigur că o altă acțiune a lui Cătă s-a dorit mult mai explicită, nici nu putea fi altfel, după eșecul ei de proporții. Erau deja În vogă conferințele Microsoft, poate că ai asistat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]