19,653 matches
-
N-am voie, bineînțeles, ficatul mi-e găurit. Dar astă-seară nu mai contează. Balaurul îi întinde paharul său. Moment penibil, mai ales că alt pahar liber nu există. — Puteți să-l luați, e neatins, îl îndeamnă grăsanul. În definitiv, sunteți obișnuit cu maniere mult mai grosolane. Farmacistul flautist roșește, obligat să ia paharul. Gustă sfios câteva picături și îl depune pe masă. Zâmbetul tânărului se lățește, satisfăcut. Râtul gros și ochii mici, fruntea îngustă. Gulerul înalt al puloverului alb și mătăsos
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
plecat după câteva zile, ca dintr-o pușcărie. — Pentru a nimeri într-alta... vociferează, somnolentă, fata de lângă mine. Da, domnișoară, asta mi-a spus după mulți ani și Sia. Dacă ar fi rămas o lună, două, poate s-ar fi obișnuit. S-ar fi tembelizat, cine știe, dar n-ar fi trecut printr-o temniță adevărată. Dacă avea un copil, poate că... scâncesc, neauzit. S-a rupt de familia înstărită. Cu legături și în... și în... Nu sunt deloc convins că
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
urca, rarefiindu-se, în principii generale. Nu intervenea în dialogurile lor retrase, acoperite de șușoteli. Nici când îi aruncau, totuși, un fulger scurt, de supraveghere. Le îngăduia s-o măsoare, să-i privească mișcarea gâtului și a mâinilor. S-au obișnuit, simțea, destul de repede cu faptul că nu părea frumoasă. Tipul de frumusețe a altui veac ? Stranietatea disimulată, dar și potențată prin puritatea liniei, prin armonia rafinată a simplității. Canon tot mai devalorizat prin acceptările unor secole succesive, ideal de-acum
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
și de formulele de politețe. Cum se poartă o rochie, cum se aliniază tacâmurile și se servesc mâncărurile. Mesele au toropit-o. Mâncăruri fantastice, grețoase. Pregătite cu pricepere, aduse de la un mare restaurant. N-o înfometaseră în prealabil, cum se obișnuia, o antrenaseră gradat, în câteva zile. Să poată sta, apoi, liniștită în fața bucatelor. Să aleagă. Să nu se mai sature, nu din cauza foamei, ci din plăcere. Să se înfrupte pe îndelete, încântată a retrăi vremurile bune ale lumii bune. Să
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
jos, pe placa de cristal a biroului. Ca și cum n-ar fi vrut s-o jignească privind-o cu prea mare insistență, acum, după ce nu mai avea boneta. Vorbi tot așa, cu capul plecat, fără a ridica privirea. — V-ați mai obișnuit, sper, cu mine. Vom putea discuta. Nu suport pitorescul. Tot ce distrage atenția. Dar boneta ? De ce o pusese să și-o scoată ? Să rămână cu capul ras, lucios ca o bilă ? Femeia îl privi, iritată. Încercase, pentru o clipă, să
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
dacă e posibil, cât mai ștearsă. Să nu oferiți motive de interes excesiv. Detest stridențele, surprizele. Aș vrea să vă obișnuiți, deci, cu mine. Să nu vă tulbure că nu sunt, probabil, cum v-ați fi așteptat. Încercați să vă obișnuiți. Să putem fi în condiții egale. Să mă puteți urmări și înțelege. — Chiar cu încăperea aceasta vi s-a dat posibilitatea să vă acomodați, nu ? Mă irită orice abate atenția. Nu-mi plac șocurile, surprizele, emoțiile fără rost. Femeia nu
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
sfârșit, butonul lămpii. Se frecau, amândoi, buimăciți, la ochi. Lumina îi orbi. Da, e cam târziu. N-am vrut să aflu nimic de la dumneata, ți-ai dat seama. Femeia privi din nou ceasul din perete, deasupra biroului. Ochii nu erau obișnuiți cu lumina. Totul părea alb și egal. Vei avea de suportat, presupun, neîncrederea tovarășilor. De altfel, să nu uit să-ți comunic : nu vei fi inculpată în procesul lor. S-ar putea să-ți dăm drumul. Poate te vor și
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
sau alternați, cum veți dori. La început, însă, pentru o perioadă, doar desene. — Prin urmare, veți avea asigurat zilnic timp pentru această treabă. Un privilegiu a cărui însemnătate nu e greu de apreciat. Va trebui să lucrați conștiincios. Să vă obișnuiți cu această însărcinare. La început, vă va face silă. O veți dori, treptat. O veți aștepta. — Anchetatorii de care veți mai avea parte se vor referi și la aceste desene. Al căror scop, după ei, ar fi stabilirea topografiei locului
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
înregistra, un fel de eliberare și deșănțare, dar și înlănțuire, precum desenele nici triste, nici lirice, în imprecizia lor aburită de blândețe ? Semnele plăcerii ușuratice, vulgaritatea, coruperea, potențialul de ticăloșie și trădare ? Ca și cum cineva sau ea însăși s-ar fi obișnuit să aibă nevoie de mocirla dintr-însa. N-ar trebui corelate, neapărat, asemenea stări cu schimbarea produsă în schițele pe care le înainta zilnic anchetatorilor ? Deși poate fi găsită și o astfel de legătură... rămă sese, totuși, mai curând femeie
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
de o cucoană. Sufocând-o cu neroziile lor muierești, cu măruntele nemulțumiri și viclenii de mahala înnobilată. Le știe secretele, bugetul, minciunile. Fără a divulga, bineînțeles, informațiile, gata să le predea, acolo sus, când nu mai are încotro. S-a obișnuit și cu asta, i-au impus și asta. Informatoare, da, da, asta-i, chiar dacă își urăște chinul. De fapt, nu sunt cu toții decât funcționari cuminți, grupuri dinamizate prin muncă. Ceea ce gândesc, când găsesc timp pentru a ieși din mica logică
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
dactilografă, dracu’ să le ia ! Aprovizionarea, cozile, gătitul, ședințele cu părinții, medicul, toate rămân în grija ei. ...Aici, între slujbași, umanizată de micile necazuri și bucurii zilnice. Un fel de familie, totuși, până la urmă ! Ce s-ar fi făcut, altminteri ? Obișnuită cu sminteala fiecăruia : ascute penița de tuș, dă-mi și mie ziarul, ai grijă cum pliezi planșa, iar s-a înnoit Mina, Nalbandu se operează de varice, ăsta nou, blondul, și-a părăsit amantele, nu-l mai sună nici una, Șefu
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
și mască. Meritau recunoscute, compensate, recompensate efortul, rezultatele, zeci și zeci de schițe, planuri, proiecte, refe rințe, detalii și calcule, captarea, drenajele, colec toarele, infiltrația, epurarea, Marele Monstru va fi realizat la timp. Se adaptaseră, primeau salariul la timp, se obișnuiseră, se maturizaseră, cum se cerea, serioși, tăcuți, utili, utilizabili... Întâmplările trebuiau izbite, rostogolite, până se alegea praful. În mijlocul circului, pantomima, palme plânset pocnituri, clovnul în trisalt, uralele arenei goale. Nimeni nu apărea : prea cald pentru ore suplimentare. „Se aud glume
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
alte colege de la Gară, unde lucrează, controlului ginecologic obligatoriu. Au găsit-o gravidă, au notat, acum nu se mai poate face nimic, va livra copilul Patriei, vor fi în curând trei în mica încăpere, iar colegul va trebui să se obișnuiască și cu nemulțumirile noului cetățean... Este marți, ora douăsprezece și șaisprezece minute. Umerii se curbează iar asupra foilor. Unul apucă rigla, celălalt stiloul. Cu o oră înainte de terminarea programului, cineva rupe în bucăți planșa pe care o terminase. Se anunță
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
o iau spre Apus? M-am așezat. Soarele Începea să coboare așa că, după cum mă Învățaseră oamenii din pădure, trebuia să mă dau cu clisă ca să nu mă ciupească țânțarii. Cică țânțarii se hrănesc cu sânge. Mai demult, oamenii din jurul bălților obișnuiau să se lase mușcați de țânțari ca să lege frăție de sânge Între ei, așa Îmi spusese Moru cel uscățiv. Pe urmă, văzuseră că țânțarii aduceau cu ei friguri și numai cei mai puternici oameni, Vindecătorii și vânătorii destoinici mai legau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
pe care le văzusem vreodată. Uriașii le ridicaseră una după alta pe un tăpșan acoperit cu iarbă grasă, de parcă doriseră să-i arate Tatălui din Cer că erau făcute de mână de om și nu lăsate la voia Întâmplării, așa cum obișnuia el să ridice munții, să Întindă câmpiile și să dea drumul apelor. Casele... Erau așezate pe o... pe o... Îmi trebuia un cuvânt și nu-l găseam: era un cuvânt mort, dar mai viu decât numerele Învățate de la Vinas. - Linie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
-l sting eu pe el. Știu că gândurile astea se puneau de-a curmezișul celor dorite de Moru și mai știu că tocmai am spus ceva greu de Înțeles, dar asta nu e greu decât pentru tine, care nu ești obișnuit să vorbești În minte. Te-au Învățat (din cauza mea, oh, dacă lunga mea călătorie se va fi Încheiat cu bine) - te-au Învățat să gândești doar cu vorbe spuse, dar orice om din vremurile mele pricepea de ce gândurile mele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
și dădu drumul pe pieptul unuia dintre ei, ceea ce Îi făcu să chiuie de bucurie. Se uitară la sulițele noastre iar câțiva, mai curajoși, ni le traseră din mâini și Începură să se joace cu ele. Se vedea că erau obișnuiți cu armele, numai că ale noastre erau prea grele pentru ei. Se mirară de arcul Runei și o puseră să-l mânuiască. Amuțiră cu toții la vederea săgeții care despică una dintre frânghiile acelea din lemn ce cobora din copaci, răsucită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
dar mirosea atât de rău Încât, preț de o vreme, habar n-am avut cum să fac astfel Încât nici să nu-i supăr, dar să și răsuflu În același timp. Mi-a venit un gând bun doar după ce m-am obișnuit cu mirosul - nu puteam să mă odihnesc, le-am spus celor din neamul Cipusik, Înainte să-i văd pe toți ai noștri ajunși pe Gemeni. Am petrecut toată noaptea pe povârnișul molcom al ghețarului, văzând cum luntre după luntre trăgea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
Venit toți, măi Krog, iar casa Cipusik e caldă, mă Îndemnă Nunatuk, din nou. În clipa aceea, ca la un semn, se porni un viscol năprasnic, răscolind apa mării și Învârtejind zăpada de pe ghețar. Pfuuh, ce să mai zic? Mă obișnuisem deja cu duhoarea din casele Cipusik și, pe de altă parte, așa era lăsat pentru mine. 31. Nunatuk era pricepută la Însoțire, tot pentru că n-avea Încotro. Poate că de-asta spusese Barra că e frumoasă? Cum-necum, urâtă sau frumoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
E ca și cum ai citi o carte. O călătorie - o carte; două călătorii - două sau chiar mai multe cărți; mai multe călătorii - o bibliotecă. Insula Réunion - natura în spectacol de gală Réunion este numele unei insule situate la capătul lumii, cum obișnuim noi să spunem despre cele foarte depărtate. Ea se află în Oceanul Indian, la 21o latitudine sudică și 55o30’ longitudine estică, nu departe de Tropicul Capricornului. împreună cu alte două insule, Maurice și Rodrigues, formează arhipelagul vulcanic Mascareignes. Distanța între Réunion și Maurice
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92343]
-
practicarea meseriei lor, ieșea la iveală uneori Într-o formă caraghioasă, În timp ce treceau obosite printre mese solicitînd atenția bărbaților pe care-i slujeau. Astfel, dacă un bărbat li se adresa grosolan, brutal, dur, cu o Înjurătură - ceea ce era o formulă obișnuită de salut - și ele răspundeau la fel. Dar dacă le vorbea mai calm sau dacă le adresa o privire și un zîmbet mai blînd, se Întîmpla să-i răspundă printr-o Încercare caraghioasă și Înduioșătoare de a-și dovedi cochetăria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
arăt eu că sînt la fel ca voi, chiar de-o fi să vă zgîlțîi pînă ce-o să recunoașteți! Astfel, de sute de ori Într-o zi, este ținta acelor glume proaste, plicticoase, dar binevoitoare, cu care omul Înalt se obișnuiește cu timpul și se resemnează plictisit. Iar reacția sa față de ele este probabil aceeași ca a tuturor oamenilor Înalți care au trăit pe fața pămîntului și au fost nevoiți să cunoască din plin dimensiunile incomensurabile ale prostiei omenești. Mai Întîi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
a fost Anglia. Am stat În Anglia o săptămînă Încheiată, dar tot timpul cît am stat la Londra a plouat. Acolo se bea o cafea mizerabilă. În Londra toate mașinile circulă pe stînga, lucru cu care nu ne-am putut obișnui deloc. Domnișoara Cramner, o fată din grupul nostru, era cît pe-aci să fie călcată de o mașină Într-o zi, pentru că se uita În sens opus, știu că se Întîmplă o mulțime de accidente. Tot la Londra domnișoara Jordan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
localul acela se serveau cotlete mari și suculente, prăjite În unt, fripturi groase cît degetul, stridii minunate și pește. Știu că sezonul era pe sfîrșite, dar ne-am Început cina cu stridii și șampanie: cred că tînărul nu prea era obișnuit cu băutura. Tata Îi tot umplea paharul și s-a Îmbătat rău de tot. Era tare caraghios și vorbea Întruna despre răspunderea pe care o avea. — E o mare răspundere să știi că viața celorlalți depinde de tine, spunea el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Pentru a putea controla Realitatea, este normal că era necesar un Ghiță oarecare și acesta a fost găsit tocmai la Ploiești. Este vorba de Ghiță, marele boss de la Asesoft Ploiești, care cică ar fi preluat manageriatul televiziunii respective. Așa cum se obișnuiește la noi, cum a descins în București, a și închiriat un buldozer, cu care să curețe pe cei mai înverșunați antibăsiști din redacție. Care au plecat, să le fie de bine, că găsesc ei de lucru (chiar au și găsit
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]