19,069 matches
-
creat de "dialecticienii luptei de clasă" (Karl Marx, în speță) l-a împins, pesemne, pe Hitler, într-o poziție pe care "sensibilitatea" sa aparte nu a putut să o articuleze diferit! Astfel, în descrierea sa, extrem de "personalizată", a evreului, Hitler mărturisește că, adesea, acesta l-a "lăsat fără cuvinte": "Nu știi ce să admiri mai mult: volubilitatea limbii sau abilitatea lor (a evreilor -n. a.) de a minți. Încet, încet, am început să îi urăsc"374. Kenneth Burke identifică, în aceste
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
persoana este atât de importantă, din punctul de vedere al doctrinei arianismului, cum putem continua să denigrăm "individul" evreu? Iată cum: "evreul reprezintă individualismul; arianul reprezintă "super-individualismul""452. A nu se confunda, atenționează Kenneth Burke, cu "supraom"-ul nietzschean. Criticul mărturisește că, ajuns în acest punct al periplului său prin Mein Kampf, a crezut că a găsit punctul slab al lui Hitler. În schimb, se pare că a descoperit exact contrariul (bineînțeles, în ce privește eficiența demagogică, precizează Burke; nicidecum, calitatea discursului). "Solitudinea
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
mică modificare a acestuia. Intuiția îi spunea, pesemne, că "fixitatea platformei era mai importantă pentru scopurile propagandistice decât orice revizuire a sloganurilor"465, oricât ar fi fost aceasta de binevenită. Partea șocantă, zice Burke, este că, deși Hitler și-a mărturisit și aceste decizii în Mein Kampf, acest lucru nu a afectat în nici un fel eficacitatea strategiilor sale de factură propagandistică, nici după ce conducătorul fascist le-a explicitat, deschis, funcția. În ce privește "tehnica oratoriei"466 lui Hitler, Kenneth Burke observă caracterul provocator
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
dezechilibrele stării fizice a corpurilor noastre. Însă, mesajul lui Kenneth Burke, cel care a învățat, cum spuneam, lecția de viață și de comunicare de la maestrul-său- în-revers și care exprimă această lecție, cât se poate de elocvent, în paginile studiului său, mărturisind-o, în literă și spirit și lăsându-ne-o nouă "moștenire simbolică", constă, cum ne amintim, într-un simplu avertisment. Burke ne îndemna, în finalul analizei sale, să fim cât se poate de precauți în ce privește caracterul arbitrar al alegerilor celor
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
că "adevărul narativ", altul decât cel rațional, necesită mijloace adecvate de apropriere epistemologică: este vorba despre bunul simț. Fisher, de pildă, apreciază că, întrucât povestea face ca experiența umană să aibe sens, sensul însuși pe care publicul poveștii îl "prinde" mărturisește despre presupozițiile teoretice în baza cărora publicul respectiv acceptă povestea în cauză, iar aceste presupoziții nu reprezintă altceva decât "bunul simț". Astfel, narațiunile persuasive, observă Lewis, "exprimă și, în același timp, presupun (un tip de adăugirea mea) cunoaștere împărtășită de
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
fi apropriat, la modul critic, în maniere atât de distincte. Răspunsul pe care analiza sa a retoricii președintelui american îl demonstrează este că actele critice respective, precum reacțiile publicului la unul sau altul dintre actele oratorice particulare ale lui Reagan, mărturisesc despre identitatea criticilor, respectiv ascultătorilor președintelui înșiși. Demersurile critico-retorice, prin urmare, exprimă în primul rând tipul de angajare, de înscriere în lume a criticului care își exercită capacitatea de apreciere asupra unui demers discursiv sau a altuia și, numai în
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
în contextul, încă, a ceea ce se numește criticism retoric în cultura academică universală. Lăsând, însă, astfel de observații pentru capitolul final al lucrării de față, am să mă refer, în cele ce urmează, la studiul lui Ray McKerrow din 1989, mărturisindu-mi, deschis, încă de la început, afinitatea pentru genul de abordare inițiată de McKerrow pe scena cercetării de factură critico-retorică a domeniului Științelor comunicării. Studiul lui McKerrow inițiază, potrivit editorului Burgchardt, orientarea postmodernă în criticismul retoric, constituind o piesă pe care
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
de factură critico-retorică a domeniului Științelor comunicării. Studiul lui McKerrow inițiază, potrivit editorului Burgchardt, orientarea postmodernă în criticismul retoric, constituind o piesă pe care studentul la Științele Comunicării, aici și pretutindeni, nu o poate trece, pur și simplu, cu vederea. Mărturisesc, în același timp, faptul că nu în fiecare an am "îndrăznit" să mă apropii, împreună cu colegii mai tineri de la masteratul de Comunicare și mediere în conflictele sociale, de acest text al profesorului McKerrow. În aceste pagini, însă, am să încerc
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
care, orișicât, nu este o traducere pe care criticul alege să o articuleze. La ieșirea din labirintul textului lui McKerrow, vom fi, cu siguranță, alții decât ne recunoaștem acum, înainte de a păși, sub îndrumarea lui McKerrow, în lecturarea studiului său. Mărturisesc că anticipez cu nerăbdare și curiozitate momentul respectiv. În primul paragraf al piesei sale, profesorul McKerrow atrage atenția asupra caracterului marginalizat, îndeobște, al demersului retoric, în general. McKerrow identifică momentul inițial al acestei practici în antichitate, mai concret în dialogurile
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
la Paul Valéry: Munca trudnică, îndârjită, inspirată lasă urme în podul palmei, care sunt amintirile anilor noștri scurși, ce au modelat mâna. Putem citi truda după asprimea și bătăturile din mâinile sculptorilor, în permanent dialog cu lemnul și cu piatra. , mărturisește Henri Focillon. Profesorul meu eminentul pictor-pedagog Catul Bogdan îmi spunea că mâna are MEMORIE. Toate exercițiile noastre după nud duc la memorizarea formelor anatomice, dar și observațiile noastre zilnice se stochează în memoria vizuală și mai departe, prin schițe, în
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
suflet arid, pietros,/ mușcând zăbala înghețată a lunii...” (Inorog). Sensul drumului este unul coborâtor, mântuirea e nu incertă, ci infernală: „Și astăzi?... O, trup condamnat la țărână,/ schelet trist de cocor!../ Scară incertă, de oase, pe care cobor...” (Amară). Așa cum mărturisește în Cuvântul autoarei, P. scrie o „carte neagră”, a disperărilor asumate și denunțate care, prin repetare, devin „un mecanism orb”. Nu poate fi ignorată, totuși, falsitatea unor „tirade”, un playback pe muzica disperărilor de odinioară. Uneori poeta este foarte personală
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288746_a_290075]
-
Iubitor de drumeție, S. își consemnează impresiile de voiaj scriind, o dată, niște note de drum din Apus, altă dată un reportaj de la Târgu Ocna sau dintr-un „peregrinagiu la Neamț”. În Suvenire de călătoria în Basarabia meridională (1857), blajină evocare mărturisind „plăcerea călătoriei”, lasă să se întrevadă că zestrea sa este aceea de povestitor. E ceea ce face farmecul operei sale de căpătâi, Suvenire contimpurane (1888). Scriitorul este, prin structură, un memorialist. Având voluptatea spunerii, el nu reconstituie întâmplări de odinioară („din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]
-
poliție și interogați. Fiecăruia îi este oferită o înțelegere favorabilă în schimbul mărturiei împotriva celuilalt. Fără mărturie, totuși, ei pot fi condamnați doar pentru o fărădelege mult mai mică. Fiecare trebuie să aleagă între cooperare (să tacă) și trădare sau defectare (mărturisind împotriva celuilalt). Să ne închipuim de asemenea că cei doi au următoarea ordine de preferințe: 1) să depună mărturie în timp ce celălalt tace; 2) amândoi tac; 3) amândoi mărturisesc 4) să tacă în timp ce celălalt mărturisește. Să presupunem în final că aversiunea
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Fiecare trebuie să aleagă între cooperare (să tacă) și trădare sau defectare (mărturisind împotriva celuilalt). Să ne închipuim de asemenea că cei doi au următoarea ordine de preferințe: 1) să depună mărturie în timp ce celălalt tace; 2) amândoi tac; 3) amândoi mărturisesc 4) să tacă în timp ce celălalt mărturisește. Să presupunem în final că aversiunea lor față de risc ia o formă specifică: vor să minimizeze pierderile maxime posibile. Cooperarea (tăcerea) îi răsplătește pe amândoi cu alegerea numărul doi (pedeapsa mai mică). Dar în
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
să tacă) și trădare sau defectare (mărturisind împotriva celuilalt). Să ne închipuim de asemenea că cei doi au următoarea ordine de preferințe: 1) să depună mărturie în timp ce celălalt tace; 2) amândoi tac; 3) amândoi mărturisesc 4) să tacă în timp ce celălalt mărturisește. Să presupunem în final că aversiunea lor față de risc ia o formă specifică: vor să minimizeze pierderile maxime posibile. Cooperarea (tăcerea) îi răsplătește pe amândoi cu alegerea numărul doi (pedeapsa mai mică). Dar în aceeași măsură îl face pe cel
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
în aceeași măsură îl face pe cel ce dorește cooperarea vulnerabil celui mai prost deznodământ cu putință (să primească pedeapsa cea mai mare știind că partenerul este cel care l-a trimis în închisoare). Fiecare se poate asigura împotriva dezastrului mărturisind (defectând cooperarea). Astfel, alegerea rațională este abandonarea cooperării, chiar dacă amândoi știu că ar ieși mai bine cooperând. Amândoi sfârșesc cu alegerea numărul trei, deoarece acesta este singurul mod să se asigure că amândoi evită deznodământul cel mai prost cu putință
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Între subiectivismul celor două păreri.) Cine se scuză se acuză. (Cel care nu se știe „cu musca pe căciulă”, deci care nu are nimic pe conștiință, nu simte nevoia unor scuze. În schimb, „cine fuge de judecată vina și-o mărturisește”.) „Cu cât te prinde mai mult patima, cu atât te copleșește mai amarnic rușinea.” (L.N. Tolstoi) Același cuvânt poate să mângâie pe unul și să jignească pe altul. (Pentru că fiecare apreciază remarcele celuilalt din punctul său de vedere. De aceea
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
pentru el, acela trăiește numai pe jumătate.” (J. Delille) Cine vine târziu mănâncă resturile. (Cine nu fructifică avantajele oferite de o circumstanță de viață favorabilă nou-apărută, va trebui să se mulțumească cu ceea ce-i va oferi apoi Întâmplarea, neprevăzutul.) Nu mărturisi nimănui ceea ce Îți vei mărturisi numai ție. (Intimitatea se păstrează numai În cadrul unui dialog cu tine Însuți.) „Oamenii sunt așa de curioși să știe viața altuia și neglijează a o Îndrepta pe a lor proprie.” (A.G. de Méré) A bate
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
pe jumătate.” (J. Delille) Cine vine târziu mănâncă resturile. (Cine nu fructifică avantajele oferite de o circumstanță de viață favorabilă nou-apărută, va trebui să se mulțumească cu ceea ce-i va oferi apoi Întâmplarea, neprevăzutul.) Nu mărturisi nimănui ceea ce Îți vei mărturisi numai ție. (Intimitatea se păstrează numai În cadrul unui dialog cu tine Însuți.) „Oamenii sunt așa de curioși să știe viața altuia și neglijează a o Îndrepta pe a lor proprie.” (A.G. de Méré) A bate șaua să priceapă calul. Când
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
respecta niște cerințe, niște reguli. Or, regulile nu numai că asigură ordinea, dar ne și dezvoltă capacitatea de anticipație, de prevedere. Μ Căutând și apărând condițiile de exprimare a adevărului, noi promovăm, de fapt, binele. Μ Când un copil Își mărturisește greșeala, părintele trebuie nu numai să părăsească rolul de judecător intransigent, ci și să aprecieze atitudinea copilului, deoarece, prin mărturisirea sa, acesta Își exprimă, de fapt, dorința de schimbare sufletească, de Înnoire a vieții sale interioare. Μ Fiecare va trebui
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
și-a Îndreptat dintr-odată tot trupul, ca și când ar fi crescut de-a dreptul din pantalonii care bâțâiau pe el, și-mi zice cu o voce În care apăsa cu Înțeles pe fiecare cuvânt, ca și când acuma ar fi trebuit să mărturisească taina pereților ăstora: - Domnule general, zice, vreți să știți cum se face că eu cunosc fiecare carte? Asta sigur că pot să v-o spun: pentru că eu nu citesc nici una!. De unde și uimirea generalului, pus În fața acestui bibliotecar special, care
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
de tare. Numai un mare scriitor putea să aibă aerul ăla arogant, atât de original. Mai mulți Își notară Zane Grey pe spatele unui plic, iar Gräfin Îi șușoti pe o voce răgușită lui Crabbin: «Cum se scrie Zane? Vă mărturisesc că nu sunt sigur.Ă Câteva nume Îi veniră simultan În cap lui Martins, mici nume ascuțite ca acela al lui Stern, pietricele rotunde ca Woolf. Un tânăr austriac, cu o bandă neagră lipită pe frunte [...] strigă „Daphne du Maurier
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
Închege cu Rita o conversație care o face pe deplin satisfăcută, căci interlocutorul pronunță treptat toate frazele pe care și le-ar fi dori să le audă Într-o lume ideală a unei relații armonioase. Așa poate el să-i mărturisească visul său de a trăi la munte, departe de orice urmă de civilizație, În vreme ce lui nu Îi place decât la oraș. Chiar atunci, atenția lui e slăbită, și Phil comite o nouă greșeală pentru că nu se controlează Îndeajuns. În toiul
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
ia de la capăt În mod identic și corectarea se face imediat, mai precis, cu o zi mai târziu. Dând o fugă, după cum putem bănui, la biblioteca municipală ca să se informeze, Phil este În stare, În momentul În care Rita Îi mărturisește din nou pasiunea ei pentru poezia italiană a secolului 19, să-i recite, cu un aer pătruns, fragmente din libretul lui Rigoletto, sub privirea admirativă a tinerei femei. Constrâns să vorbească despre cărțile pe care nu le-a citit, lui
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
să Întrețină o conversație normală. Astfel că mașina care răspunde la numele de Eliza, deci de sex feminin, devine Încet-Încet confidenta lui preferată. Gasindu-și În sfârșit pe cineva căruia să i se confeseze, mizând pe discreție, Dempsey Îi poate mărturisi Elizei toată furia și disprețul pe care Îl trezesc În el unul dintre colegii săi, Philip Swallow: „R.D.: Nu mă simt deloc mai bine. ELIZA: De ce? R.D.: Din cauza acestei povești cu Philip Swalow. ELIZA: Povestește-mi ceva despre Philip Swalow
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]