19,653 matches
-
exact incidentul care m-a convins prima oară că dezbaterile publice din această țară au decăzut îngrozitor. Era în octombrie 1985, în timpul cât am fost ocazional moderator al emisiunii știrile de noapte: invitatul era Henry Winshaw (sau lordul Winshaw, cum obișnuisem să-i spunem cu un an sau doi înainte de moartea lui) și tema discuției era serviciul național de sănătate. După cum vă amintiți eram atunci la apogeul thatcherismului și în ultimele luni se luaseră o serie de măsuri violente care făcuseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
rezolve: 1. AGRESIUNE: Puii lui Dorothy aveau repartizați de obicei, înainte de a fi măcelăriți la vârsta de șapte luni (aproximativ o cincime din durata lor naturală de viață), un spațiu de cincisprezece centimetri pătrați fiecare. Jumulirea penelor și canibalismul erau obișnuite printre păsările ținute în asemenea condiții. SOLUȚIE: După ce a experimentat cu ochelari roșii speciali prinși de cioc (neutralizând culoarea, pasărea era astfel împiedicată să mai jumulească crestele roșii ale celorlalte), Dorothy i-a înlocuit apoi cu ochelari de cal, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
și camerele începură să zbârnâie. Era insuportabil. Thomas o zărise pe Shirley Eaton în halat când ieșea din restaurant și nu suporta gândul că acum era dezvăluită privirii sale lacome. Dur și cu capul pe umeri cum era, atât de obișnuit să prezideze ridicarea și distrugerea unor uriașe averi financiare, îi venea să plângă. Situația era disperată. Ceva trebuia făcut. În timp ce bântuia pe la marginile studioului în semiântuneric, salvarea se prezentă sub forma unei scări proptite de un panou de decor. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
și când a dat peste un grup de manechine aruncându-se unele pe altele în piscina de la subsol, s-a uitat de la distanță, fără nici o tresărire. Nimeni nu vedea nimic ciudat în asta: cei care-l cunoșteau pe Mark erau obișnuiți cu reținerea lui. Era clar că nu se distra, dar probabil că nu învățase niciodată să se distreze și nu-și îngăduia niciodată să se relaxeze. Vigilența eternă era una dintre precondițiile averii lui. La zece treizeci și cinci, ca o chestiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
ajuta destul de mult dacă societatea în care trăiesc ar avea încredere că pot să fac asta și nu mi-ar pune la îndoială munca și posibilitățile aprioric. Dacă lumea și contextele în care am activat până acum nu s-ar obișnui prea repede cu absența mea, dacă nu ar renunța să aibă așteptări de la mine fiindcă am devenit mamă. Iată, Eric stă în scoică, are multe zdrăngănele la dispoziție, iar eu legăn din când în când scoica cu piciorul, atunci când dorește
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ștefania Mihalache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1774]
-
misiunea de a lărgi permanent teritoriul Marilor State, de a înrola toate efectivele șovăitoare, aflate pe muchie, sub pălăria de pai-coif atomic a lui John Stuart Mill, the greatest good for the greatest number. Le-am promis confortul și bunăstarea, obișnuia să spună la ședințele de lucru, le-am promis tuturor națiunilor analgezia și golful, și, pe zei, o să le dăm ce le-am promis, că vor sau nu! Ha-ha! Pe cuvântul meu, se gândea Plainjones auzindu-l cum hohotește, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
asta! Tudorel: Păi fiindcă tu porți ochelari de la-nceput. Asta e trefla? Am confundat-o cu pica. Anghele: Hai ai grijă ce faci. Concentrează-te să iasă bine. Tudorel: Las’ că mă descurc eu. E ca și cum deodată mânerul pe care obișnuia să apese pentru a intra sau a ieși pe ușă ar lipsi cu desăvârșire. Și când nu există nici un punct de sprijin, oricât ar părea de ciudat, nu se poate efectua nici un lucru mecanic. S-a gândit de multe ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
deocamdată. Încă n-a pronunțat-o nimeni dar când o s-o pronunțe, așa, frumos, rulat, cum trebuie, ca-n ebraică, atunci... Aurora îi face pictorului un semn discret care vrea să spună să nu-i mai toarne astronomului. Nu-i obișnuit, nu ține la băutură. Hai să mai așezăm odată cărțile, mai zice Pascal. De data asta dați-mi-le mie. Poftim, i le întinde Aurora. Și în timp ce Pascal reia pasiența, ea reîncepe să sporovăiască. Nu trebuie să vă mai spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
dată trebuie așteptate, conjurate chiar, continuă Pascal. Dacă sunt rânduite, nimic nu le poate împiedica să apară. Dacă nu, nimic nu le poate sili, oftează femeia. De ce-ați oftat? ─ E adevărat ce-am spus, dar e greu să te obișnuiești cu ideea, zice ea. ─ Des - pi - na! ─ Pasărea mea vrea să iasă din colivie. Știți, de obicei zburătăcește prin casă, dar când am musafiri o închid, să nu deranjeze. Dar poate că dumneavoastră nu v-ați supăra...? Vai de mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
de vârsta „romantismelor”, precum Profesorul din paginile lui P.H.L.? Comentariul scriitorului lasă să se vadă printre rânduri și ceva (poate chiar mai mult decât pare) din propria „experiență de viață”. Bărbatul matur, „trecut prin multe” - cum scrie P.H.L. - s-a obișnuit să disece pe îndelete fiecare întâmplare, ca într-un curios „joc de unul singur”, să analizeze oamenii cu vădită detașare și să se implice sufletește (și omenește) doar cât crede că este necesar. Orice elan este punctat de pasul înapoi
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
însingurată în dragostea ei pentru cei doi copii, convinsă că nu există bărbat care s-o înțeleagă și să o iubească. Uneori pare că îl suspectează pe Profesorul R. de „interes sexual” și... cam atât. Cred că tema filmului este obișnuită: dreptul la fericire al individului vine, uneori, în contradicție cu conveniențele sociale. Profesorul dezaprobat de colegi, victimă a unor prejudecăți „respectabile” pentru comunitatea în care trăiește, întâlnește o ființă umană lovită de soartă într-un mod insuportabil, se atașează de
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
personale. În paginile lor, viața autorului se desface și se reconstruiește în mulțimea de personaje și situații, pentru a se înțelege pe sine și a-i înțelege pe ceilalți. După abilitatea „punerii în pagină”, după strălucirea gândirii și incandescența emoției, obișnuim să numim aceste scrieri în mai multe feluri: „opere”, „capodopere” sau doar simple „opuscule”. iulie, seara Mi se pare că am ajuns la o pagină importantă pentru semnificația particulară a poveștii de dragoste relatate de P.H.L. Profesorul se regăsește cu
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
de curs. Eu nu am astăzi nici curs, nici seminar. Schimb câteva impresii cu colegii, urc în birou, scot din servietă caietul lui P.H.Lippa și reiau lectura. Sunt pagini în care își fac loc, de astădată, neliniști și presimțiri obișnuite la un bărbat aflat la o vârstă „coaptă” (dar nu „răscoaptă”! ține să precizeze apăsat P.H.L.). Domnul R. este încă foarte ocupat, are „descinderi” mai lungi în București încât, ca să fie aproape de Teodora, îi scrie. Este de ajuns? La ultima
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
ce ai mai venit la mine? Hoțule și escrocule, să mă minți că mă ierți ca să-ți dau bani și ca să afli taina vieții mele? Hă? De ce nu-mi dai împărtășanie? Ai mărturisit că nu poți posti și că nu obișnuiești să te rogi la Dumnezeu. Atunci cum vrei să-ți dau eu Sfânta Împărtășanie? Nu pot, fiule, nu pot, că-i păcat mare, mare păcat. Fugi de aici, pleacă de la casa mea, păcătosule. Rămâi cu bine, fiule, și încearcă să
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
spus mai sus. Binevoiți a vă gîndi la mine. Sis felix 6. Die 10 decembris 1513 Niccolò Machiavelli, în Florența Niccolò Machiavelli către Magnificul Lorenzo de'Medici De cele mai multe ori, aceia care doresc să dobîndească bunăvoința și favoarea unui principe obișnuiesc a i se înfățișa cu lucrurile care le sînt mai scumpe între toate cîte le aparțin, sau care, după cum li se pare, îl desfată mai mult pe acesta. Iată de ce adesea vedem că li se aduc în dar principilor cai
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
pe care le-am întîmpinat. Opera aceasta, eu n-am înfrumusețat-o și nici nu am umplut-o cu fraze îndelung meșteșugite, cu vorbe umflate și mărețe sau cu alte găteli și ornamente care uimesc privirea și cu care mulți obișnuiesc să zugrăvească și să împodobească lucrurile pe care le spun; deoarece am voit ca ea, sau să nu merite nici un fel de cinstire, sau să și-o dobîndească numai prin noutatea conținutului și prin însemnătatea lucrurilor despre care vorbește. De
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
ele8. Mă voi referi numai la principate și, așa cum împletești firele unei urzeli, voi dezvolta punctele arătate mai sus și voi arăta cum se pot guverna și păstra aceste principate. Spun, deci, că în statele ereditare, și care s-au obișnuit cu familia principelui lor, greutățile întîmpinate în păstrarea lor sînt cu mult mai mici decît în principatele noi, deoarece este de ajuns să nu te îndepărtezi de felul de guvernare al strămoșilor și să acționezi în același timp fără grabă
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
vechi decît cel cucerit, fie că fac parte din același teritoriu și au aceeași limbă, fie că nu sînt astfel. Dacă ele sînt de primul fel, este foarte ușor să le ții în stăpînire, mai cu seamă dacă nu sînt obișnuite de a trăi în libertate; iar pentru a domni asupra lor în deplină siguranță, este de ajuns să faci să se stingă neamul principelui care le stăpînea. În ce privește celelalte lucruri, este destul să păstrezi vechile condiții, iar moravurile să fie
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
a învingătorului, ci prin natura diferită a situațiilor. CAPITOLUL V În ce fel trebuie guvernate cetățile sau principatele care, înainte de a fi ocupate, se conduceau după legile lor proprii Cînd țările care se cuceresc în felul arătat mai sus sînt obișnuite să se conducă după legile lor și să trăiască în libertate, ele pot fi ținute în stăpînire în trei feluri: primul constă în a le distruge; al doilea este de a te stabili personal în acele locuri; al treilea, de
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
ști că nu poate exista fără bunăvoința și puterea lui, astfel încît va face totul pentru a-și menține favoarea acestuia. Iar atunci cînd vrei să păstrezi un oraș fără a-l distruge, și anume un oraș care a fost obișnuit să trăiască liber, este mai ușor să reușești folosindu-te de proprii lui cetățeni decît recurgînd la alte mijloace. Un exemplu în acest sens sînt spartanii și romanii. Spartanii au stăpînit Atena și Teba prin guverne alcătuite din oameni puțini
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
nu vor uita nici idealul libertății și nici instituțiile ei și vor recurge la ele în orice împrejurare, așa cum a făcut Pisa, după ce timp de o sută de ani fusese sub stăpînirea florentinilor. Dar cînd cetățile sau provinciile au fost obișnuite să trăiască sub un principe, iar neamul acestuia s-a stins, locuitorii lor, care, pe de o parte, s-au deprins să asculte, iar pe de altă parte, nu mai pot avea un principe coborîtor din vechi strămoși, nu reușesc
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
însușiri Să nu se mire nimeni dacă în expunerea mea despre principatele care sînt în întregime noi, atît în ce privește principele cît și în ce privește teritoriul și guvernarea lui, voi aduce exemplul unor oameni foarte mari; voi proceda astfel pentm că sîntem obișnuiți să umblăm pe drumurile bătute de alții și să acționăm prin imitație; dar întrucît nimeni nu poate să urmeze întocmai drumul celuilalt și nici să dobîndească însușirile aceluia pe care îl imită, omul înțelept trebuie să calce întotdeauna pe urmele
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
pentru nelegiuirea pe care o plănuise, el a dat un mare ospăț, la care l-a poftit pe Giovanni Fogliani împreună cu oamenii de frunte ai orașului. După ce sfîrșiră de mîncat și după ce se încheiară toate jocurile și distracțiile care se obișnuiesc la asemenea ospețe, Oliverotto, într-un fel dinainte pregătit, aduse discuția asupra unor chestiuni mai grave, vorbind despre măreția papii Alexandru și a lui Cezar, fiul lui, ca și despre faptele săvîrșite de ei. Iar cînd Giovanni și ceilalți răspunseră
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
cîștiga autoritate în chestiunile puterii temporale. În multe cazuri, cetățenii au devenit principi peste aceste orașe. Astfel, Italia a ajuns aproape în întregime în mîinile bisericii și ale cîtorva republici, dar întrucît nici preoții aceia și nici cetățenii nu erau obișnuiți să mînuiască armele, ei au început să angajeze străini în solda lor. Cel dintîi care a făcut faima acestui fel de armate a fost Alberigo de Conio din Romagna. Din școala lui au coborît între alții Braccio și Sforza, care
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
regat. Căci dînd elvețienilor prilejul de a se acoperi de glorie, el și-a înjosit și și-a micșorat propriile lui armate, pentru că a desființat cu totul infanteria, iar cavaleria a pus-o sub dependența armatelor altuia; în adevăr, fiind obișnuită să lupte împreună cu elvețienii, ea are impresia că nu poate să învingă fără aceștia. Iată de ce armatele franceze nu sînt destul de numeroase pentru ca să lupte contra elvețienilor, iar cînd este vorba să lupte împotriva altora, nici nu încearcă fără elvețieni. Astfel
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]