1,895 matches
-
pe la ora la care trebuia să se oprească radioul. — Soră Cecilia, ce mai face Cayetano? Întrebă domnul Frazer. — O, e foarte rău. — Și-a pierdut cunoștința? — Nu, dar mă tem că o să moară. Și tu cum te simți? — Sunt foarte Îngrijorată În privința lui și... știați că n-a primit nici o vizită? Din partea mexicanilor ălora, poate să moară ca un câine. Sunt groaznici. Vrei să vii după-amiază să ascultăm meciul Împreună? — A, nu, spuse ea. M-ar agita prea tare. O să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
să știi asta. Ai primit și tu ceva educație. Nu credeți În educație? — Nu, spuse domnul Frazer. În cunoaștere, da, În asta cred. Nu vă-nțeleg. — Nici eu nu mă Înțeleg deseori. — Să mai cântăm o dată La Cucaracha? Întrebă mexicanul Îngrijorat. — Da, spuse domnul Frazer. Mai cântați-o o dată. E mai bună decât ce-aud la radio. Revoluția, se gândi domnul Frazer, asta nu-i nici un fel de opiu. Revoluția e catharsis. Un extaz care nu poate fi prelungit decât prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
curățase și începu să-l întoarcă pe o parte și pe alta. Toți se adunară în jurul lui. — Doar câteva luni... Uitați-vă la capătul ficatului... Toți o să fim implicați, va fi un masacru! Întoarse din nou ficatul, clătinând din cap îngrijorat. Le voi spune soției și copiilor mei să plece în provincie, cât mai departe de Roma. Paharnicul interveni din nou, cu un aer de superioritate, dar atent să nu ridice glasul: — Nu-i nevoie să fii prezicător, cum este ajutorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
putea fi demnă de un asemenea peisaj. Așezat la masa pe care Listarius aranja mâncărurile pregătite de el, Vitellius se întoarse spre Flavius Sabinus, căruia îi confirmase funcția de prefect al orașului și care stătea alături de el, cu o expresie îngrijorată. — Zâmbește... Noi, cei din pulvinar, trebuie să zâmbim. Pe chipurile noastre, poporul Romei își citește destinul. Făcu semn ca fiul său, Germanicus, să-i fie așezat în poală și ca Asiaticus, amantul său, să stea mai în spate, pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
D-na Ribeiro, după ce lipsise vreun ceas, prinsă de treburile casei, intră iar în cameră, întrebîndu-mă ce doresc să beau; un ceai, whisky sau bere? Refuzai cu un gest atât de obosit, încît bătrâna se apropie de patul meu, serios îngrijorată. ― Dar d-ta ești bolnav, Allan, îmi spuse. ― Nu știu ce e cu mine, mă prefăcui eu. Am fost extenuat în ultimele luni, căci nu m-am dus nicăieri în vara aceasta, și nenorocirea inginerului m-a mișcat profund. Vreau să plec
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
-o cu intenție. Sau, mă rog, sper că nu. — Și doamna Packard? — Era În bucătĂrie și m-a Întrebat dacă te-am văzut; i-am zis că nu. Mi-a zis că te aștepta să-i aduci niște pește. Era Îngrijorată. Cred c-ai putea să-i duci. — Bine. SÎnt proaspeți. I-am Împachetat din nou, În ferigi. — Pot să vin și eu? — Da, sigur. Hotelul era o clădire lungă, din lemn, care dădea spre lac. Niște trepte largi tot din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
cu treaba asta și am uitat. — Și ce-ai mai făcut după aia? — PĂi, să vedem. M-am dat jos din pat și am coborît scările, m-am Întîlnit cu proprietara, care m-a Întrebat ce-i cu madame. Era Îngrijorată, pentru că venise poliția și-i pusese ceva Întrebări, dar era totuși amabilă Încă. M-a Întrebat dacă am găsit valiza furată și eu i-am zis că nu și atunci ea a spus că-i un mare ghinion și m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
miracol. În fiecare dimineață, când se trezește, Ana își pune pe chip un zâmbet cald și voios, zâmbetul pentru prieteni, iar seara îl schimbă cu zâmbetul pentru vis. Acum Ana se îndreaptă spre palatul lui Verde Împărat și e foarte îngrijorată. O vedeți, copii? Desenați-o aici: Ce e cu Prințul acesta? E un prinț adevărat. PAM spune că s-a născut tare demult, într-o lume plină numai de prinți și prințese. Lumea aceea există și acum dar ochii noștri
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
Perversul Confrate Blades. — Deci Îi cunoști bine pe Cliff și pe Bunty Blades? Întreabă el. Bineînțeles, ni se pare o chestie scîrboasă să discutăm cu un pămpălău pistruiat, dar asta prinde bine scopurilor noastre. Îmi trag pe față o expresie Îngrijorată. — Mda Davie, sîntem prieteni cu amîndoi. Îl cunosc pe Bladesey, ah adică Cliff Blades, de vreo doi ani, dar n-am cunoscut-o pe Bunty decît de curînd. Trecea printr-o perioadă destul de nasoală cu scrîntitu ăsta care o hărțuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
eu din cap. Acum Îmi dau seama că asta i se părea lui palpitant, Îi plăcea riscul. Și tot timpul mi-a dat muie! izbesc eu cu pumnul În masă. — Nu-ți face sînge rău frățîne, zău așa, spune catolicul Îngrijorat. (Nu pare un tip rău pentru un papistaș.) Toți trebuie să ne rupem de lucruri dintr-astea și să ne trăim viața. Uneori sîntem orbi și nu vedem unele probleme la oameni. Dar mă simt ca o slugă de rahat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
-i adevărat Nu-i adevărat. Poveștile unei tenii Formalitățile de externare din spital. Scurgerea din pantalonii mei. Din chiloți. În sala de așteptare aștept taxiul pentru Robertson. Nu e nimeni care să te poată duce acasă? Întreabă o soră medicală Îngrijorată. Nu... zic eu. Mă privește cu o compasiune scîrboasă și apoi pleacă la Îndatoririle ei. E Înlocuită de un vagabond care stă jos și suge dintr-o cutie mov de bere ieftină. Mi-o dă și mie. Eu iau o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
ei i-am apreciat eforturile. Îmi plăcea să șed acolo afară cu o cutie de bere. Plăceri simple. Leagănul lui Stacey... l-am luat cu cîteva veri În urmă. CÎte? Ray mă urmează și se așează În fața noastră. Un musafir Îngrijorat. — Binențeles Bruce, nu tresăți spun că, deși am fost Încîntat de promovarea asta, pentru minia fost o experiență dulce-amară. Dacă n-ai fi avut... ăăă, problemele pe care le-ai avut... ei bine, ai fi pus tu laba pe ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
știu cum de-or fi aflat de fuga noastră - au început o urmărire de care și acum, când îmi amintesc, mi se face pielea ca de găină. Era întuneric și, când ne-am îndepărtat la vreo două sute de metri, eram îngrijorați. Dacă ne vor găsi cu câinii lor sângeroși? Din fericire, dacă se poate spune așa în contextul dat, urmăritorii aveau doar baionete. Profitasem de întunericul și vegetația locului, ne-am oprit lângă un copac bătrân, ne-am lipit, ținându-ne
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
bine. Acolo se găsea, când fu asasinat primul ministru Armand Călinescu. Ca o reacție firească împotriva asasinatului, apărură lângă Sobor cadavrele a patru legionari executați. Dinspre Polonia soseau puhoaie de refugiați, unii pe jos cu copii plânși după dânșii, femei îngrijorate, bătrâni extenuați și bărbați, negri de supărare. Își încărcaseră minimul necesar în mașini - care le aveau -, în căruțe, sau în baloturi voluminoase la care n-ar fi renunțat pentru nimic în lume, fiindcă oricum, mai mult de acele bunuri nu
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
Raport, și copia ordinului înmânat de agent după eveniment, pe care era specificată data și ora primirii. Ceilalți ofițeri prezentaseră actele întocmite la Postul de jandarmi din Răchiteni, care specificau împrejurările în care le decedaseră subordonații, și declarațiile soldaților. Așteptară îngrijorați, în ciuda evidențelor, timp de o oră. Când apăru magistratul, erau deja resemnați. Își doreau să se termine odată totul, indiferent cum! - Domnilor, veți da câte o nouă declarație scrisă despre desfășurarea evenimentelor, și puteți pleca liniștiți, probele sunt evidente, nu
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
faci peste măsură de fericit. Vă iubesc pe amândoi din toată inima! După aceste cuvinte, pe chipul lui Gruia - fără voia lui - a fluturat o umbră de tristețe: ― Ce te supără, iubitule? Te-ai Întristat fără motiv - a observat Maria, Îngrijorată. Gruia a tresărit. “Să-i spun adevărul? În starea ei de oboseală, o asemenea veste nu i-ar face bine. Ba mai mult i-aș crea o stare de tensiune nervoasă deosebită. Și, din câte am citit eu, aceasta se
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
vor ivi și anii eliberării și ai dreptății. în Liniște mijește o firavă speranță fiindcă, deși „Liniște de moarte-i în cetate/ Numai ceasul vremurilor bate/...Că-nțelege ce se pregătește .” în timp ce „înfloresc ororile,/ Mișună potăile,/ Mișună lichelele”, poetul, cetățean îngrijorat și responsabil se întreabă, nu fără motiv temeinic „Doamne, oare ce-i aice/ De toți tac și unul zice?” Această crucială întrebare ne-o puneam și noi, gândind că în acest veac bezmetic se puseseră „La gură strajă, inimii lăcate
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Rezolvarea problemei e o treabă a factorilor politici basarabeni, care prin unirea forțelor democrate pot hotărî într-un viitor oarecare anihilarea comuniștilor lui Voronin și desființarea hotarului nedrept de la Prut, trasat samavolnic de vecinii noștri din răsărit. Deja Rusia pare îngrijorată și afectată de pierderea influenței comuniste în Basarabia, fapt ce a determinat pe un diplomat rus să întrebe pe președintele Băsescu dacă nu cumva România vrea să anexeze Republica Moldova. Președintele nostru, spre cinstea lui, a dat un răspuns magistral și
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
drastic ideile romantice decât dizenteria amibică. Am rezistat timp de o săptămână Într-un motel indian soios, dar l-am implorat pe Alex să nu mă lase nici moartă În infernul acela. Patru zile mai târziu aterizam În Newark, iar Îngrijorata mea mamă m-a Întins pe bancheta din spate a mașinii și a bombănit tot drumul până acasă. Într-un anume fel, ăsta e visul oricărei mame evreice: să aibă un motiv serios să alerge de la un doctor la alt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
faptul că această fată extrem de drăguță merita să fie cunoscută numai pentru că părinții ei erau proprietari de restaurant. Grozav, am adăugat. Am răspuns de câteva ori la telefon cu obligatoriul „Biroul Mirandei Priestly“, deși atât Emily, cât și eu eram Îngrijorate că s-ar putea să sune Însăși Miranda, iar eu nu o să știu ce să spun. M-a cuprins panica atunci când a sunat o femeie care nu s-a prezentat și care a lătrat ceva În receptor cu puternic accent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
care aveau deja peste treizeci de ani, cu patru ani de căsătorie În urma lor - Încă nu se reproduseseră. De vreo șase luni Încoace tema cu pricina ajunsese de la stadiul de obsesie familială la cel de criză notorie. Sora mea părea Îngrijorată. Kyle s-a Încruntat. Părinții păreau gata să leșine din cauza tăcerii. Tensiunea era palpabilă. Jill s-a ridicat de pe scaun, s-a dus la Kyle și s-a proțăpit pe genunchii lui. Și-a Încolăcit brațele În jurul gâtului lui, și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
tristețe din cap și am răspuns. — Alo, Andrea? — Da, eu sunt. Jonathan? — Da. Am sunat adineauri acasă și mi-am ascultat mesajele de pe robot. Sunt chiar acum În drum dinspre Paris, undeva deasupra Atlanticului, dar aveai o voce atât de Îngrijorată, Încât m-am gândit să te sun imediat. — Mulțumesc! Mulțumesc! Îți sunt foarte recunoscătoare. Da, sunt puțin Îngrijorată pentru că am primit un telefon de la Miranda azi-dimineață și mi s-a părut ciudat că n-a primit coletul. I l-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
mi-am ascultat mesajele de pe robot. Sunt chiar acum În drum dinspre Paris, undeva deasupra Atlanticului, dar aveai o voce atât de Îngrijorată, Încât m-am gândit să te sun imediat. — Mulțumesc! Mulțumesc! Îți sunt foarte recunoscătoare. Da, sunt puțin Îngrijorată pentru că am primit un telefon de la Miranda azi-dimineață și mi s-a părut ciudat că n-a primit coletul. I l-ai dat șoferului la Paris, nu? — Bineînțeles. Mă Înțelegi, domnișoară, În meseria mea nu e cazul să pui prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
mi spui repede ce voiai să discuți cu mine? Am fost Îngrijorată, am crezut că e ceva În neregulă. A tăcut o clipă, după care a spus: — Mda, ei bine, nu mi se pare că ai fost chiar așa de Îngrijorată. O dată te rog și eu să mă suni la o anumită oră, atunci când e convenabil pentru mine - ca să nu mai vorbim de faptul că șefa ta nici măcar nu e În țară la ora asta - și tu nu reușești să o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Înțelegi? Lista justificărilor enumerate cu iuțeala fulgerului Îmi suna chiar și mie jalnic, dar nu mă puteam opri. El știa foarte bine că uitasem și o știam și eu. Nu pentru că nu Îmi păsa de el sau pentru că nu eram Îngrijorată, ci pentru că tot ce nu era legat de Miranda Înceta, În chip bizar, să aibă vreo relevanță din clipa În care intram În birou. Într‑un anume fel, nu Înțelegeam și nu puteam să‑mi explic - și cu atât mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]