4,325 matches
-
pumnii, cu ciomege, cu cuțite, Îi arunca pietre, trăgea focuri [de armă] În ea, Îi smulgea barba și perciunii și-și bătea joc de dânsa În fel de fel de chipuri ; În fine, mateloții rânduiau un autodafe În regulă sub țipetele și chiotele norodului adunat În mare număr. Scopul acestei petreceri fiind acela de a răzbuna contra evreului patimele Îndurate de Isus, lesne se Înțelege că În mijlocul unui atare norod fanatizat prin exerciții de acest soi, o scânteie ajungea spre a
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
răspunderea morală a unui act făcut În asemenea condițiuni, și oricât de slab ar fi glasul meu, sunt sigur că În aceste priviri el va răzbate dintr-un unghi al țării În altul”. A văzut În discursul regelui un „lung țipăt de disperare prin care se zicea țărei că, părăsită de toți, am fost siliți să ne aruncăm În brațele Rusiei.... De suntem deci sau nu părăsiți nu o putem ști decât după război și țipătul de durere care l-ați
ASPECTE DIN ACTIVITATEA POLITICĂ ȘI DIPLOMATICĂ by CRISTINA NICU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91556_a_92304]
-
În discursul regelui un „lung țipăt de disperare prin care se zicea țărei că, părăsită de toți, am fost siliți să ne aruncăm În brațele Rusiei.... De suntem deci sau nu părăsiți nu o putem ști decât după război și țipătul de durere care l-ați aruncat În țară nu este pentru mine decât dovada că ori vă speriați ușor, ori vreți să speriați pe alții și poate și una și alta”. Carp nu credea În această părăsire și nu Înțelegea
ASPECTE DIN ACTIVITATEA POLITICĂ ȘI DIPLOMATICĂ by CRISTINA NICU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91556_a_92304]
-
faptul că, în timp ce eu declaram cartea lui Proudhon un cod al socialismului petit bourgeois și dovedeam teoreticește acest lucru, Proudhon era acuzat că e ultra-suprarevoluționar atât de economiști, cât și de socialiști. De aceea, nu ne-am asociat mai târziu țipetelor despre "trădarea" față de revoluție. Nu era vina lui dacă, la început, greșit înțeles atât de alții cât și de el însuși, nu a împlinit speranțe neîntemeiate."81 Lăsând la o parte modul total neacademic în care Marx l-a analizat
Crizele economice şi ciclicitatea lor by Alexandru Berca [Corola-publishinghouse/Administrative/935_a_2443]
-
Amprentele acestor prime influențe educative, imprimate pe scoarța cerebrală nescrisă încă, imaculată, au efecte puternice asupra psihicului sensibil și hiperreceptiv al copilului. Dar când începe să funcționeze școala familiei? Imediat după ce noul născut și-a anunțat intrarea în viață prin țipătul victorios pe care îl emite. Din acel moment mama devine pentru copil cea mai importantă persoană, ea asigurându-i hrana, căldura inimii și dragostea de neînlocuit a sufletului matern. Sub soarele binefăcător al îngrijirilor și iubirii părintești, copilul își începe
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
sunt supuși, astfel că toți trăitorii au prilejul să învețe în orice clipă a existenței lor. Prima lecție a oricărei ființe umane este oferită de momentul venirii pe lume, când oxigenul ce-i inundă plămânii îi provoacă noului născut acel țipăt cu care își trâmbițează intrarea în viață. Ca și în școala instituțională, nu toți participanții la școala vieții sunt la fel de dotați, la fel de interesați și la fel de sârguincioși. Unii învață din experiența proprie și sunt dornici să tragă foloase și din experiența
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
după ce a dat cu mine de pământ În câteva rânduri. Doar el se pricepea s-o bage-n apă și s-o scoată fără să se curenteze. — Iar e bine, iar mâncăm. Strig către tine, Sfinte al Sfinților, hrănește-mă. Țipătul scurt Îi ridică pentru două secunde privirea În tavan. Nu-ți prea place aici, spuse apoi adresându-se parcă farfuriei de tablă În care tăia roșiile și ceapa pentru salată. — Nici tu nu te prea omori, părințele. M-am obișnuit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
a Unității de Prefabricate și Confecții Metalice a Cooperativei Glina. Pândeam din marginea ferestrei. Cât aș fi putut vedea ferindu-mă să nu fiu văzut, și deja vedeam ca ziua În Întuneric cele două siluete apropiindu-se. — Stai că trag! Țipătul lui Andrei irupse Într-un hohot de râs. Parcă ar fi dirijat cu țeava saltul dezarticulat al celui din fața sa. — Ha! răcni plutonierul Cosmescu. Îl vedeam pipăindu-se Între picioare, probabil după pistol, dacă nu cumva făcuse pe el. Tu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
fi pierdut firul, Pepino, da, da’ și Steluța... Un grup de cinci-șase puradei cobora În fugă scările de la etajul de deasupra, zbierând și năvălind peste capetele noastre ca o turmă de capre. Adormise văru' Laur, nu-l clinti avalanșa de țipete, dormea adânc. Ghemuit pe cimentul treptei cu genunchii la gură ca-n burta Motănicăi, În timp ce Andrei Îi dădea Întruna cu Steluța, că dac-o vezi pe mută Îi bei apă din pizdă și cum i-a tras-o el În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
de orăcăiala copilului care-i dădea apă la moară amplificându-i cu degetele În urechi. Se căznea parcă să i le destupe, s-o facă să-i audă plânsul, În timp ce Andrei Îi susținea și se amesteca În furtuna aia de țipete și mugete teribilă și incredibilă ca Însăși realitatea faptului că toți eram niște animale acolo-n țarcul ăla de pământ bătătorit pe jos, niște animale de rase sau specii diferite care-n așteptarea tainului bâjbâiam Îndârjiți după un grai comun
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
la dușurile de la camping, mi-a fost din ce În ce mai bine. Forfota plajei tăiate de-a lungul de umbra falezei se muta treptat spre chioșcurile și buticurile Înșirate pe marginea șoselei. Briza Îmi umplea auzul cu vuietul morbid al mării străbătut de țipetele pescărușilor purtându-mi pașii peste tot ce puteam cuprinde cu ochii. Ani În șir, vară de vară mă Învârtisem prin Împrejurimi, mânat de treburi de zi cu zi care nu-mi lăsau răgazul să-mi amintesc și să mă gândesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
de la serviciu, la micile ciorovăieli dintre colegi, la ce mai ai de Întreprins, la nevastă, la copil, la mersul țării și sensul lumii. Te lași sedus de dulcea priveliște a Începutului de vară, de dansul zvăpăiat al fluturilor multicolori, de țipătul unui copil, de mugetul unei vaci, de lătratul unui cățel și... de atâta liniște. În fond, asta ți-ai dorit. Să ai un loc de retragere, de refacere, de Întâlnire și discuții cu colegii și cu prietenii. Nu a fost
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
Întrebat cît am făcut pentru povestea cu rețeta de la New York. - Nimic. Am primit o pedeapsă cu suspendare. - Păi la fel o să iei și-aici, a zis gaborul care se ocupa de grup. Dintr-o dată s-au auzit niște gemete și țipete groaznice de jos, dintr-o parte, și am crezut pentru o clipă că gaborii Îl luaseră la șuturi pe epileptic. Dar cînd am coborît, am văzut că se tăvălea pe jos, cuprins de o criză, și doi agenți se agitau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
în aer mirosul rozătoarelor. Câinii sunt peste tot și dacă nu ești atent e posibil să calci pe ei sau în excrementele acestora. Uneori se aude în întunericul serii câte un schelălăit de câine călcat pe coadă ori câte un țipăt ca de moarte din gura vreunui cetățean mușcat de sălbăticiunea agresată involuntar. * * * După câteva zile am început să simt mâncărimi puternice pe piele la încheieturile mâinilor și picioarelor. Scărpinatul a devenit un fenomen permanent. Cu greu am reușit să mă
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
întreaga lui terapeutică era închinată sugestiunii. El credea mai mult în acest agent de ordin moral decât în medicamentele înghițite. Bineînțeles că medicația lui putea fi potrivită față de unele afecțiuni nervoase; dar ce putere puteau să aibă sugestiunea, panglicele, palmele, țipetele, răstelile, saburul sau siminichia 354 în tuberculoză, cancer, febră tifoidă, boalele de ficat, de rinichi etc. etc.? Cât de superficială sau cât de nulă idee avea despre știința medicală învederează următorul fapt: cu câtva timp înainte de a muri, simțindu-se
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
bătălie între agenți, polițiști și studenți. Dl. Trandafir Djuvara, actual ministru plenipotențiar, s-a apărat cu un box în contra unui bătăuș. Studenții Vasile Lambru, Nicolae Bulai, Paul Scorțeanu și Alexandru Ser ghiescu au fost arestați. Bulevardul gemea de lume. Bătăi, țipete, jandarmi călări în cap cu cele brul căpitan Tulea, șarjează mulțimea, prefectul poliției, colonelul Blaremberg, socrul lui Nicolae Filipescu apare în trăsură și dă ordine, procurorul general, Ion Lahovary intră în mijlocul studențimii surescitate și se silește să o liniștească. În
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
eu să mă-nchin la tine? Dar n-auzi cum te râde și Dunărea, și Marea? Deviza ți-e sclavia ș-a mea neatârnarea!“ Cum zic, doi vulturi ageri zburând din vârf de munte Se-nalță până-n ceruri și scot țipete crunte. E unul din Balcanuri și din Carpați e altul. Mult repede li-e zborul, mult falnic li e asaltul. Căci se izbesc ca fulgeri la luptă ucigătoare!... Întinsele lor aripi se bat lucind de soare, Ș-a lor cumplite
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
infinită precauție, își târâ privirea obosită pe peretele din față, unde descoperi o mică bibliotecă; nu încercă să descifreze titluri, nume; îi erau indiferente, străine; înregistra doar culori, mult maro și alb. Alături, în rame gălbui, vechi, câteva reproduceri nereușite: Țipătul lui Munch, Casa nebunilor de Goya, Nebuna lui Géricault, costelivul Don Quijote al lui Daumier; sub ele, în rame înguste, negre, câteva acuarele stranii: ființe împietrite într-o dureroasă așteptare, copaci izolați, copleșiți de un cer vânăt, cercuri și labirinturi, stânci
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
care o esențializează în titluri: Casa nebunilor (Francisco de Goya, 1812-1818), Nebuna (în varianta originală tabloul se intitulează La folle Monomane du Jeu și se află la Muzeul Luvru, 1820), Don Quijote (Honoré Daumier, 1865-1870), fie sugerează experiența unei solitudini ultime - Țipătul (Edward Munch a creat patru tablouri cu acest titlu între 1893-1910, cel mai celebru se află la Galeria Națională a Norvegiei). Dintre acestea, creația artistului norvegian - manifest al artei expresioniste - revine în dialogul-cadru al narațiunii de șase ori: a. La
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
sale: - Îmi vine greu să cred că nu aveți pe nimeni. Nu sunteți căsătorită? Ioana îl privi disperată de parcă ar fi vrut să îl roage să o lase-n pace, însă când doctorul îi repetă întrebarea își fixă privirea pe Țipătul lui Munch și, treptat, cerul galben-roșcat începu să o atragă ca un vârtej lent, amenințător, numai că risipindu-se în acea lumină mocnită de incendiu, nu simțea nici bucurie, nici căldură, ci o neliniște cumplită.4 b. Apoi îi reproșează
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
a personajului. Relevant pentru acest rol este și scenariul acestor referințe picturale. Autorul face trimitere la aceste opere fie la modul generic ( "desenele", "reproducerea lui Munch"), fie evocând un element al compoziției plastice ("cerul galben-roșcat", "peisajul violet") în cazul tabloului Țipătul. Mai mult, reproducerea tabloului lui Munch devine interlocutorul mut ce se interpune în dialogul dintre Ioana Olaru și doctorul care o tratează, luându-i locul acestuia din urmă (vezi citatul de la punctul b, construcția incidentă). Referința la acest tablou se
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
reflectă întâi în imaginarul pictural evocat: Din roman se mai reține nevoia de iluzii a oamenilor și greața ca stare existențială resimțită de către personaje. Teoretizată de către Sartre, această condiție este potențată de picturile evocate pe parcursul narațiunii, picturi datorate lui Munch (Țipătul), Goya (Casa nebunilor), Géricault (Nebuna), Daumier (Don Quijote) și mai ales Breugel (Parabola orbilor)"28. În acest context, Parabola oribilor semnifică emblema unui întreg deceniu, care nu mai este obserdantul deceniu, ci deceniul imposturii. Referindu-se la activitatea literară a prozatorului
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
a referinței ekphrastice prin care se face trimitere la o operă de artă al cărei subiect este diferit de cel al descrierii ekphrastice: Căderea în lume face apel de patru ori la Gioconda sau Mona Lisa, în timp ce referința ekphrastică la Țipătul lui Edward Munch din romanul Refugii apare de cinci ori. Rolul referinței ekphrastice din prima categorie este acela de a construi un intertext pictural care poate centra sistemul de simboluri al romanului în care apare. Universul pictural invocat prin trimiterile
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
mentalului social. A luat chipul eroului din literatura epică, de exemplu. Mai mult, este „posibil, de asemenea, ca euforia preextatică să fi constituit o sursă a poeziei lirice”. Pregătindu-și starea de transă, șamanul cheamă spiritele, utilizează limbajul secret, imită țipătul animalelor și cântecul păsărilor. Starea pe care o obține astfel pune în mișcare creația lingvistică și ritmurile poeziei lirice, scrie Eliade. limbajul poetic contemporan păstrează autonomia și perfecta libertate a limbajului extatic de tip șamanic. Pe de altă parte, lumea
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
acumulării de gaze În stomac și intestine, apar dureri abdominale la sugari și copii mici, cu balonări datorate unor procese fermentative sau infecțioase. Criza de colici survine brusc, chiar la copii cu sănătate deplină. Copilul se manifestă prin plânsete și țipete violente, agitație și paloare. Suferința poate să Înceapă din primele săptămâni de viață, mai des la o oră după ce a supt sau după ce a băut biberonul, În special În a doua jumătate a zilei. Plânsul poate dura câteva minute după
Tratat de medicină naturistă/volumul I: Bolile aparatului digestiv by Constantin Milică, Camelia Nicoleta Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91766_a_92301]