1,991 matches
-
fost întotdeauna. Când avea trei ani, am dat-o la o grădiniță, unde mergea câteva ore în fiecare dimineață. După câteva săptămâni, m-a sunat educatoarea și mi-a spus că e îngrijorată din cauza lui Lucy. Când venea ora de băut laptele, Lucy aștepta întotdeauna ca toți ceilalți copii să ia câte o cutie, și abia apoi lua și ea una. Educatoarea nu înțelegea. Du-te și ia-ți laptele, îi spunea, dar Lucy aștepta întotdeauna până nu mai rămânea decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
să guste din plăcerile gustului. După peste jumătate de secol de alimentație rațională și hrănire irațională, este timpul să (re)începem o acțiune de „patrimonializare a gustului” : produsele alimentare pot face parte și ele din patrimoniul național, iar mîncatul și băutul sînt și ele acte de cultură ! „Calitatea vieții” nu este niciodată deplină fără arta degustării și nu există nicăieri „civilizație” fără manières de table. Nimic mai banal, veți spune, doar că noi am suferit de o lungă amnezie în această
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
exact când și unde victima nu se aștepta. Excluzând duminica, masa de prânz era transportată în niște marmite din tablă de aluminiu chiar la locul de muncă, ceea ce înseamnă direct în lan. Marmitele cu mâncare și bidoanele cu apă de băut erau aduse tot de studenți, între orele douăsprezece și treisprezece. Această oră, stabilită convențional, constituia și pauza de odihnă a tuturor, exceptând intervalele cu ploi scurte și abundente și care, în acel anotimp, se dezlănțuiau foarte rar. Bidaru își petrecea
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
urmă a făcut ca și ceilalți, a semnat. De atunci, s-a schimbat total omul meu. Nu am mai avut zile bune cu el. Era nervos. Se supăra de la orice. Nici de mâncat nu mai mânca ca înainte, nici de băut nu-i mai ardea. Mai dă-l ciorilor de pământ, i-am spus de mai multe ori, om trăi și fără el! Plecăm și noi la oraș, cum au plecat și alții! Și, totuși, cum a murit? întrebă aproape în
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
Mă învoiesc. Nu râdem! - strigă tot barul în cor. Până și barmanul, știind ce urmează, uită să servească clienții însetați și ascultă cu luare aminte. Titi este gata de târguială. Semn bun. Sceneta este pe începute. Și ce dați de băut? - își țuguie el gâtul lungind nota. Ce vrei: Coniac. Vodcă. Vermut. Cinzano. Bere. Cabernet. Coniac. Cuba Libri. - înșirau care mai de care dintre suporteri, bunătățile. Titi inspiră cu emoție totuși, înghite a poftă și povestește: Într-o vară, așa dovleci
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
și observă degetul care se încorda pe trăgaci. Rămase foarte liniștit, regretând gestul făcut și conștient că nu merita să-și riște viața ca să-l răzbune pe căpitanul Kaleb. Credeam c-ai murit, spuse. — Știu, zise targuí-ul când termină de băut. Și eu crezusem la fel la un moment dat... întinse mâna, luă gamela unui soldat și începu să mănânce cu degetele, aproape fără să-și ridice litham-ul. Dar sunt un imohag, zise. Deșertul mă respectă. — Am văzut. Oricare altul ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
Îl comandă. Într-o oglindă de pe peretele din fața ei, domnișoara Warren Își văzu propria imagine, roșie, zburlită, grosolană, stând lângă cineva care oferea o imagine mult mai familiară - zveltă, brunetă și frumoasă. Ce contez eu? se gândi, cu melancolia celor băuți. Eu am făcut-o, eu răspund de ea și, cu amărăciune, eu plătesc pentru ea. Tot ce poartă e plătit de mine până la ultimul lucrușor. Eu am transpirat pentru ele, se gândi ea (deși frigul mușcător sfida caloriferele din restaurant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
de bilete Încercă să-i bareze drumul, dar ea Îl dădu la o parte și-i zbieră peste umăr „Legitimație!“. Ultimele vagoane de clasa a treia Îi treceau prin față cu viteză crescândă. Dumnezeule, se gândi ea, mă las de băut. Se apucă de bara ultimului vagon, În timp ce un hamal strigă și alergă spre ea. Timp de zece secunde nesfârșite, cu durerea fulgerând-o prin braț În sus, se gândi că va fi smulsă de pe platformă și se va pomeni trasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Și, foarte grav se Întoarse să-și continue treaba. Soția lui se așeză jos, pe marginea drumului, și-l urmări cu privirea, dar când el se Întoarse din Încăperea maiorului, unde masa era deja așternută și ofițerii făceau progrese cu băutul vinului, ea plecase deja. Îi lăsase prânzul pe marginea drumului. Unde este? Îl Întrebă pe celălalt soldat. — A vorbit cu șoferul și apoi s-a Întors la cazarmă. Părea foarte agitată de ceva. Ninici simți un puseu de dezamăgire. Abia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
de mână, mai sporovăind câte ceva, cu micuții. și totul era atât de frumos! Atât de încântător! Atât de ca-n lumea rarelor vise! Ajunși la mașină, își luară merindea, bucceaua cu pături, cearșafurile, penru fiecare câte unul, pernuțele, apa de băut și se așezară să prânzească. Prânziră. După care, adormiră. Mama dormea mai profund. Băieții se mai foiau, se mai mișcau, apoi, reveneau la locurile lor, și iar mai sforăiau câte puțin. Mai neliniștit era cel mărișor. Își găsea de joacă
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
glumă copilăreasca. Până la urmă, întotdeauna a fost mai ușor să distrugi ceva, decât să construiești. Își schimbă apoi tonul vocii. Cu noua ambarcațiune lucrurile s-au dovedit mult mai simple. Noaptea navigam, iar ziua dormeam. Ploaia îmi asigura apă de băut și, în curând, începură să-și facă din nou apariția Mahi-Mahi, deci aveam și ce mânca. Clatină din cap, râzând parcă de el însuși. Atunci am ajuns la Pământul Infinit 1. — Deci există cu adevărat? se miră RoonuíRoonuí, nevenindu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
o sticlă cu vin de Cotnari. Acolo lucreză amîndoi. Vreo poșircă. Crăpi de ciudă, nu? Află că este Grasă de Cotnari, o duc babii. Gheorghe socotește cît efort a făcut din cauză că a fost un prost. De amar, se pune pe băut și îl contrează răutăcios pe Ilie. Ești cam țîfnos, rîde Ilie. Ce are azi? întreabă și Neculai. Este ciudos că a mers pe jos, ca prostul. Prost ești tu, cu tot neamul tău, se oțărăște Gheorghe. Cei prezenți îl ignoră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
s-a încins o discuție filosofică adîncă de tot. Era ziua de naștere a lui Donciu și de dimineață salariații s-au prezentat corespunzător. Au pus mînă de la mînă, au luat ce trebuie și, împreună cu șeful, s-au pus pe băut și filosofat. O pisică s-a ivit ca din senin și un clește, azvîrlit cu precizie de șef, a lovit-o drept în burtă. O mulțime de rîsete au aprobat gestul șefului și au început comentariile, întrerupte la intervale egale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
niciodată, chiar dacă drept pătură, sub el, era zăpada. Faptul că nu m-a votat moș Leo nu mă supăra deloc. Totuși, ceva îmi lipsește de cînd ne-am supărat. Îmi lipsește bucuria de a-l asculta după ce îi ofeream de băut: Primarul meu! Nu dau primarul meu! băi Simirad, băi! Nu dau primarul meu, băi! Lai, la, la. Uoi Simirad, uoi! Lai, la, la. Semn ceresc Trei mașini înoată din greu pe un drum de țară, prevăzut cu imense găuri și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
n-a înregistrat nimic, n-a filmat nimic. Ce prost am fost! Dobitocule, completează nevastă-sa. Omul se duce la biserică, plătește acatiste, bleastemă, afurisește, plînge. Deodată apare vestea cea mare. Ați primit numirea, domnule Ionel. Vai, mulțumesc. Dai de băut, nu? Sigur, dom' Y. Cînd ajunge la serviciu, se întîlnește cu șefu', care îl abordează vesel: Te-au uns, dar știi ceva? Ce să știu? Prima știre este că mi-am dat demisia și deci nu-mi vei fi șef
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
de clasă. Toți au reușit la facultate, erau de familii bune și au plănuit această escapadă în liniște și rai. Fetele vor pregăti carnea, băieții vor face grătarul și apoi vom face curat cu toții, gîndeau fetele. Mîncăm, le dăm de băut, le trombonim și poate ne alegem cu ceva, gîndeau băieții mai îndrăzneți. Nu-i lăsăm noi chiar trei zile singuri, au decis unii dintre părinți. Toată lumea avea gînduri de rezervă și cam ascunse, pînă și băieții mai voinici din satul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
la suprafață curând, orice ar fi spus sau ar fi crezut doctorul Trey Fidorous. M-am oferit să stau pe punte și să scrutez apele în, în vreme ce Scout și doctorul se duseră jos să pregătească ceva de mâncare și de băut. Voisem să-mi schimb din nou hainele, dar pantalonii scurți și cămașa hawaiiană erau subțiri și se uscaseră repede în căldura de-afară. Îmi pierdusem însă ochelarii și pălăria de pai când căzusem peste bord și mă ardea ceafa ori de câte ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
putea să fie foarte puternic. Și chiar dacă din când În când simțeau o dorință (de altfel tot mai slabă) să reguleze prin vecini, ei nu mai puteau literalmente trăi fără femeia lor; dacă din nenorocire ea dispărea, se puneau pe băut și mureau rapid, de obicei În câteva luni. Cât despre copii, ei asigurau transmiterea unui rang, a unor cutume și-a unui patrimoniu. Era, desigur, cazul păturii feudale, dar lucrurile stăteau la fel la comercianți, la țărani, la meseriași, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
o făcea să se căiască. Cuibărită într o fostă casă boierească, aspectul monumental al secției de învățămînt era în perfect contrast cu furnicarul omenesc ce-i asalta ușile. În dosul acestora, inspectorii ședeau bine ascunși. Murdari, nerași, mulți dintre ei băuți, solicitanții pîndeau cu îngrijorare pe coridor. Surtuce ponosite, ghete pline de noroi, mutre neroade și figuri viclene exprimînd orice afară de preocupări intelectuale, dădeau secției culoarea sordidă a sălilor de tribunal. Agățîndu-și speranțele de ceva mai puțin rău, mulțimea asta de
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
nu așa, ca boul, într-o parte...” Fără să știe în ce scop, Urecheru absolvise liceul doar prin stăruința lui taică-său care voia ca feciorul să nu-i rămînă țăran. S-a însurat apoi și s-a apucat de băut. Spre deosebire de nevasta care, în fiecare an, încerca admiterea la Geografie, dînsul se arătase dezgustat de studii, crezîndu-se superior unor asemenea preocupări. Nu citea nici măcar romanele polițiste pe care le devora consoarta. Pentru a ocupa fiecare catedra în care se credeau
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
cu Domnul Iisus nu aveți? Asta s-a cerut azi În librăria lui Cătă. Îi Împărtășesc suferința: la rafturile din birtul meu vin mereu actorași ca să exclame: Tracăl! Și: Coelio! Și: Uau, Despre Îngeri! Dar eu le dau și de băut. Și-mi iese câte ceva de aici. Dar, oricum, sunt de acord: păcat că lumea nu citește. Chiar dacă miza e alta. Care o fi? - Stupoare! zice Leac. Asta urmărim! STU-POA-REEE! silabisește el surâzând mai puțin binevoitor. Dacă nu l-am cunoaște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
găteam eu, bucătarul C.a., chiar acum, de 1 mai. Calmari cu garnitură de orez, banane prăjite și busuioc. Pe Leac, cum am spus, Încă nu-l văzuse nimeni mâncând, n-avea să se Întâmple nici În ziua aceea. De băut, da, din vinul adus de Tibi, după cum fusese Înțelegerea. Sâmburești, numai el putea găsi așa ceva. Bineînțeles, aveam și bere, ne pregătiserăm și de un grătar cu mici, În definitiv mimam relașul proletar. Îmbrăcați În tricouri roșii, unii dintre noi ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
ea, cu vedere spre turla catedalei catolice, peste acoperișuri de case vechi și nobile. Mi-a ghicit uimirea, m-a invitat să ies, să iau loc pe un șezlong de bambus, s-a dus, cică, să-mi prepare ceva de băut, n-a mai venit. Am stat acolo, vrăjit de lumina moale a răsăritului, răcorit de aerul dimineții. M-am Întors În cele din urmă Înăuntru, nu era În prima cameră, am găsit-o În dormitor, dormind cu poalele În cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
o privesc pe furiș pe Cristina, e mai frumoasă ca niciodată. Se vede că-i priește. Nu mai spun nimic, nu mai aud ce spun ceilalți. Îl las pe Sorin să asculte sfaturile Andreei, eu cer ceva mai tare de băut, ortodoxul nu are decât țuică, bună și aia, ies cu ea pe balcon. Fumez, scuip de la etaj, Îmi vine să plâng, acum chiar că-mi vine să plâng. Mă pregătisem atât de bine, totul se dusese de râpă. Dă-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
din Cer, care Îi Încurcase vederea, așa că dorise să se arunce de pe stânca cea mare de la intrarea În peștera iernii. N-o lăsaseră ai noștri. Era femeie puternică, tocmai bună de trimis la apa care curge ca să aducă burți de băut, sau să jupuiască vânatul, sau să tragă pietre mari la intrarea În peștera iernii când Începea viscolul. Habar n-aveau ei pe atunci că ea Îl purta În pântece pe Moru, cel ce avea să ne fie Vindecător. Mama mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]