2,632 matches
-
măsuri psihoigienice de ordin medico-psihiatric și medico-pedagogic. Față de cele mai sus menționate, Comitetul Științific pentru Sănătatea Mintală al grupului de experți OMS propune ca prioritare următoarele probleme: a) problema copilului și a copilăriei, delincvența juvenilă, tulburările de comportament, de adaptare, carențele afective familiale, adopțiunea; b) igiena mintală a persoanelor de vârsta a treia și măsurile de protejare psihosocială a acestora; c) influența factorilor de civilizație ai vieții moderne asupra stării de sănătate mintală a populației; d) problema alcoolismului și toxicomaniilor; e
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
Procesul de hominizare a speciei umane. Natura brută / mediul fizic natural Factorii naturali în formă primară Satisfacerea nevoilor primare, imediate Conduite instinctuale primare Mod de existență biologic. Conduite naturale Tipul uman natural, „sălbatic” Factorii pozitivi, protectori Asigură viața Factorii negativi: carențe, dezastre Periclitează viața Etapa intermediară a trecerii de la psyhis la polis. Procesul de socializare a omului Amenajarea mediului fizic după nevoi - protector Factorii naturali protectori, selectați Asigură nevoile primare, selectiv, organizat Socializarea prin reprimarea instinctelor - conduite de grup Mod de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
conforme cu aptitudinile; alternarea activității profesionale cu distracțiile; alimentația rațională; adaptarea pozitivă; grupul familial organizat; cultivarea valorilor sociale și cultural-morale pozitive; b) circumstanțele negative sunt reprezentate prin: suprasolicitarea profesională; dezorganizarea grupului familial; bolile somatice sau psihice; alcoolism sau toxicomanii diferite; carențele educaționale; presiunile sociale; modelele diferite de sistemul tradițional; incapacitatea de adaptare la nou; stres. Mecanismele de acțiune a factorilor sanogenetici, precum și a celor morbigenetici se pot desprinde din schema de mai jos: Fig. Circumstanțe pozitive Factori de protecție ai sănătății
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
pubertate, adolescență, menopauză); situații de impas sau eșecuri; privarea de libertatea (închisoare, prizonierat etc.); utilizarea de substanțe toxice (alcool, droguri etc); circumstanțe naturale catastrofice (cutremure, incendii, inundații, secetă etc.); circumstanțe sociale catastrofice (revoluții, războaie, migrații populaționale, deportări în masă etc.); carențe educaționale, frustrări; situații familiale negative (dezorganizarea familiei, abandonul etc.); situații agresive (violul etc.). Se poate constata că factorii psihotraumatizanți au o largă paletă, iar ceea ce constituie caracteristica lor comună este faptul că toți reprezintă o amenințare directă la adresa stării de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
decizie, mobilizând în felul acesta forțele fizice și psihice de autoapărare. În ceea ce privește cauzele stresului, majoritatea autorilor sunt de acord în a le recunoaște pe următoarele (L.T. Benjamin, J.R. Hopkins, J.R. Nation): - evenimentele psihotraumatizante; - evenimentele și greutățile vieții cotidiene; - conflictele; - frustrările, carențele emoționale, situațiile castratoare. Un rol deosebit de important se acordă conflictelor în geneza stresului psihic. În sensul acesta, sunt recunoscute trei tipuri principale de conflicte: a) conflictele de „abordare-apropiere”, când individul este pus în fața a două alternative cu același grad de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
de teren etc.; c) pentru localizările urbane: formarea ghetourilor și a bidonvilurilor; d) pentru structură: disfuncția transporturilor, lipsa de relații între cartiere, segregarea populației. Toate aceste aspecte pot fi grupate în două categorii generale de afecțiuni ale orașului: boli de carență și boli de pletoră. Ambele, așa cum se poate deduce, au implicații directe și profunde asupra modului de viață și implicit asupra stării de sănătate mintală a membrilor comunității social-umane respective. Bolile de carență privesc aspectele insuficienței dezvoltării și funcționării vieții
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
generale de afecțiuni ale orașului: boli de carență și boli de pletoră. Ambele, așa cum se poate deduce, au implicații directe și profunde asupra modului de viață și implicit asupra stării de sănătate mintală a membrilor comunității social-umane respective. Bolile de carență privesc aspectele insuficienței dezvoltării și funcționării vieții citadine. Ele sunt legate de insuficienta dezvoltare sau funcționarea defectuoasă a următoarelor: serviciile publice; echipamentele școlare sau de muncă; locuințele; industriile poluante; transporturile și mijloacele de telecomunicații; aprovizionarea; locurile de muncă. Bolile de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
stabilitatea și viitorul comunității umane și ale societății respective. Legat de aceste aspecte este de discutat și modul de creștere și educare ale copiilor. Aceștia, ieșind de sub controlul familiei, vor fi expuși unor influențe rele, vor suferi de frustrări și carențe emoțional-afective și de educație, vor adopta modele de comportament deviant, vor nesocoti valorile sociale, morale și vor crește lipsiți de modele, de idealuri, cu caractere incomplet formate sau chiar deformate. Lipsa de control familial va duce la dezvoltarea toxicomaniilor, a
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
măsuri de ordin medical, medico-psihologic, medico-social și medico-pedagogic, urmărind obținerea unor rezultate pozitive pentru creșterea și dezvoltarea individului. În această privință, au o valoare deosebită măsurile de educație, dirijarea judicioasă a dezvoltării și formării personalității copilului, evitarea traumelor emoțional-afective, a carențelor sau frustrărilor din copilărie, integrarea pozitivă a copilului în mediul familial, premisă a viitoarei integrări sociale. b) Acțiunea psihoprofilactică nu implică neapărat aspecte patologice. Ea cuprinde totalitatea măsurilor de ordin psihopedagogic, medico-psihologic și medico-pedagogic legate de anumite etape ale dezvoltării
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
refuzul alimentar sau chiar tentative de suicid. În cazul acesta se impun măsuri de igienă mintală, fie de tip curativo-psihiatric, fie de ordin psihoprofilactic, în sensul următor: măsuri psihopedagogice privind dezvoltarea emoțional-afectivă a copiilor; evitarea conflictelor, a traumatismelor psihoemoționale, a carențelor și frustrărilor afective, în special la vârsta copilăriei sau la pubertate, adolescență și menopauză, cu consecințe importante asupra stării de sănătate mintală; evitarea formării unor complexe ideo-afective sau eliminarea acestora în cazul existenței lor; crearea unui climat psihologic protector emoțional
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
poate fi și consecința unei stări de oboseală fizică, asociată cu senzații de durere sau de greutate resimțită la nivelul maselor musculare, cenestezii penibile etc.; inactivitatea biologică poate apărea în insuficiența suprarenaliană, miastenie, stările de convalescență postgripală, stările postinfecțioase, posthepatice, carențe vitaminice (pelagră), intoxicații cronice (uremie) etc.; inactivitatea psihică (sau starea de epuizare psihică), ce se poate manifesta prin următoarele aspecte sau poate fi legată de circumstanțe variate, cum ar fi: suprasolicitarea nevrotică; epuizarea emoțională (J. Dejerine); conflicte sau traume nevrotice
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
anumită patologie psihiatrică, un anumit risc față de acțiunea factorilor morbigenetici, după cum urmează: grupa de vârstă cuprinsă între 0 și 15 ani are următoarele caracteristici: interese biologice legate de dezvoltarea generală a organismului; factori cu acțiune morbigenetică (familiali, școlari, frustrări afective, carențe educaționale); afecțiuni psihice (stări complexuale, tulburări de comportament); grupa de vârstă cuprinsă între 16 și 20 de ani are următoarele caracteristici: interese psihobiologice în raport cu dezvoltarea personalității și lărgirea progresivă a câmpului de preocupări individuale; factori cu acțiune morbigenetică de natură
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
acestuia în grupul familial; relațiile diferențiate cu părinții; relațiile diferențiate cu frații; relațiile diferențiate cu celelalte rude; începerea primelor forme de educație instituționalizată. Un rol important în igiena mintală a copilului îl au câteva aspecte particulare, cum sunt: psihotraumatismele emoțional-afective, carențele sau frustrările; formarea complexelor; defectele de educație în raport cu dezvoltarea emoțională și formarea personalității; influența pozitivă sau negativă a modelelor asupra copiilor (părinți, frați mai mari, bunici, alte rude sau alte persoane): jocurile; activitatea în familie. 3. Copilul și realitatea Lumea
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
slab, instabil, neechilibrat, incapabil de a se adapta la situațiile vieții trăite, datorat fie unor ambiții personale neconforme cu posibilitățile individuale, fie unui model educațional, moral negativ, fie unui model artificial, ireal, în care au valoare experiențele din cursul copilăriei, carențele educative sau afective, imitația exemplelor rele, situații conflictuale sau refulările anterioare; toate acestea configurează posibilitățile eșecurilor și o stare de sănătate mintală precară sau chiar alterată. Dar succesul și eșecul sunt legate și de modul în care persoana „rezolvă” situațiile
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
dintre soți și a efectelor lor patologice, precum și de relațiile negative morbigenetice dintre părinți și copii. Destinul fiecărui individ este marcat de primii săi ani de viață, de mediul socio-cultural, de calitatea modelelor parentale, de frustrările din perioada copilăriei, de carențele educaționale, precum și de forma și conținutul pe care-l au crizele psihobiologice de dezvoltare. Majoritatea specialiștilor consideră, de comun acord, că importante sunt condițiile familiale în care apare, crește și se formează copilul. R. Bastide crede că nu trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
cu o atitudine superprotectoare față de copil. Alte tulburări psihice care pot apărea, în această categorie a patologiei psihiatrice familiale, sunt următoarele: tulburări de comportament, mitomanie, cleptomanie, fugi patologice și vagabondaj, prostituție, acte infracționale antisociale, tentative suicidare. Ele se datorează unor carențe educaționale, afective, situației oedipiene nerezolvate, absenței modelelor parentale sau modelelor parentale negative, lipsei de supraveghere a copiilor, rivalităților în fratrie etc. 4. Violența în familie Dincolo de aspectele anterior prezentate privitoare la patologia psihiatrică a grupului familial, o problemă deosebit de serioasă
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
configurație. Dependența de „mijloacele de trai” reprezentate prin „obiectele de consum” va transforma viața într-o veritabilă „cursă de procurare” a mijloacelor de trai. Întreaga existență se va centra pe atingerea acestui scop. Apare o nouă „patologie colectivă”, cea a „carențelor”, dată pe de o parte de anxietatea a lipsurilor, pe de altă parte pe dificultatea de a avea acces la procurarea „mijloacelor de trai”. Întreaga existență se concentrează asupra procurării „mijloacelor de trai”. Accesul la „mijloacele de trai” va opera
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
mijloacelor de trai”. Întreaga existență se concentrează asupra procurării „mijloacelor de trai”. Accesul la „mijloacele de trai” va opera o separare socială a indivizilor, în grupe sau clase sociale de opulență, de trai decent și defavorizate sau sărace. Conflictele și carențele vor determina frustrări care vor duce la apariția unor manifestări nevrotice colective de factură protestatară, antisociale, a violenței sau a pasivității, a conduitelor de refugiu (alcool, droguri etc.). Concurența socială devine un „mod de viață”. O formă sublimată a competiției
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
înfundări de teren etc.; pentru localizările umane - formarea ghetourilor și a bidonvilurilor; pentru structură - disfuncția transporturilor, lipsa de relații între cartiere și segregația. Toate aceste fenomene mai pot fi grupate, potrivit unui alt criteriu, în două categorii generale: boli de carență și boli de pletoră. 3. Sănătatea mintală și boala psihică în grupele sociale În cadrul grupului social-uman, starea de sănătate mintală și boala psihică depind de următorii factori: a) modelul socio-cultural, sistemul de valori al acestuia, factorii „represivi” și factorii sau
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
continuare. Comportamentul de tipul crizei psihobiologice apare în perioada pubertății, adolescenței sau la menopauză. Crizele de dezvoltare sau involuție sunt însoțite de schimbări comportamentale, care au un caracter pasager și reversibil. Comportamentul de tip carențial este legat de frustrările afective, carențe educative, conflicte, schimbarea modului de viață etc. Comportamentul de tip sociopatic are un caracter aparent, deviant, de inadaptare socială, agresiv și antisocial. Comportamentul patologic are la bază o tulburare psihică primară, care antrenează după ea modificări ale comportamentului de diferite
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
și patologic (J. Hochman, Cl. Koechlin, M. Reitter). Acestea reprezintă forma psihosocială a conduitelor de tip comportamental psihopatic sau tulburări de conduită caracteriopatice. Sociopatiile nu trebuie privite ca boli, ci ca devianțe comportamentale datorate unor cauze exogene diferite: frustrări afective, carențe educaționale, familii dezorganizate, imitația unor modele negative, conduite antisociale imitate ca urmare a contactului cu indivizi delincvenți, asocierea cu grupurile de tineri delincvenți, lipsa de control și dezinteresul părinților sau al educatorilor. De regulă, sociopații se recrutează din rândul tinerilor
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
pseudo)modele”, prin integrarea în grupele marginale de adolescenți delincvenți. Acest tip de comportament este favorizat de stările de anomie socială, de slăbirea sau chiar absența controlului familial și școlar al tinerilor, schimbările socio-culturale, devalorizarea modelelor morale, dificultatea comunicării, frustrări, carențe educațional-afective, stări complexuale. Profilul personalității și modelul de comportament al toxicomanilor se caracterizează prin următoarele aspecte: viață dezordonată, conduite antisociale de factură sociopatică, acțiuni infracționale (șantaj, furt, violență), vagabondaj, prostituție, consum de droguri, slăbirea caracterului, nesiguranța de sine, nevoia de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
Din aceste considerente trebuie să acceptăm faptul că devianța reprezintă efectul acțiunii unor „modele negative” asupra persoanei umane, care, plecând de la acestea, a „interiorizat anti-valori”. Modelele negative sunt acceptate cu ușurință de o anumită categorie populațională (persoane frustrate, complexate, cu carențe afective și educaționale, lipsite de familie etc.), care, prezentând probleme serioase de identitate și formare a personalității, aderă cu ușurință la „modelele negative”, de regulă ale unor grupe marginale în care sunt acceptați, cu care se identifică, unde găsesc protecție
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
Situația poate fi extinsă de la individ la grupul social, și în acest caz avem de-a face cu genocidul. Problema criminalității comportă studiul a două categorii de factori: a) mediul social, cu diferite aspecte: influențe familiale, educație greșită, frustrări sau carențe emoționale în copilărie, influența unor stări de gravă criză socială (revoluții, războaie), factori economici, mod de viață, perioade de șomaj, mizerie, alcoolism, toxicomani; b) factorii legați de constituția bio-psihică a individului, ereditate, antecedente patologice personale sau familiale etc. În ceea ce privește natura
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
G. Tarde, Lacassagne și Sengès au informat punctul de vedere al lui C. Lombroso, aducând argumente importante în susținerea teoriei sociogenezei crimei. Un alt punct de vedere consideră că actele criminale se leagă de traumatisme infantile, complexe nerezolvate, frustrări și carențe emoționale, toate având la bază o copilărie dificilă și inadaptată, evidentă mai ales în primele manifestări de tip delictual ale adolescenților (Heuyer). Crima și criminalii nu reprezintă forme omogene de manifestare sau de personalitate. În privința aceasta, se impune o clasificare
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]