2,926 matches
-
Dionis are nevoie este vocabula colț, care împletește semantic o legătură intratextuală (2) vizibilă, fundamentată pe ideea refugiului. În acest caz, se poate vorbi de o pereche intratextuală, nu de o serie (ca și cum am vedea două stele rătăcite în afara oricărei constelații). (S2a)/(S3a) Casa lui de pustnic, un colț întunecos și painjinit (s.n.) din arhiva unei cancelarii, ..." (Eminescu: 2011, II, 35). (S2b)/(S4a) ...într-un colț (s.n.) al casei, la pământ, dormeau una peste alta vo câteva sute de cărți vechi
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
o vom reîntâlni de multe ori în Sărmanul Dionis. De reținut este faptul că, în această primă ipostaziere intratextuală, termenul apare cu sensul lui propriu. Pânza de păianjen încurcată trimite la dezordine, a doua serie intratextuală. Rezultă imaginea unei noi constelații intratextuale: painjiniș/dezordine (3). (S3b) Pe ici pe colo pe la mese se zăreau grupe de jucători de cărți, oameni cu părul în dizordine (s.n.), ținând cărțile într-o mână ce tremura,...(Eminescu: 2011, II, 36). (S3c) El trecu prin hățișul
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
și împreună configurează traseul dedalic al inițierii. Dezordinea din purgatoriu va face sintagmă antitetică ordinii din paradisul selenar. Materia cu indice entropic tot mai mare este descrisă în cercuri concentrice: dinspre exterior (cafenea, grădină) către interior (casă, masă, carte, pagină). Constelațiile descriu trecerea de la dezordine la ordine, geometria lor marcând începutul îmblânzirii păienjenișului. Drumul către altă sistemă este marcat de câte un punct luminos roșu sau roș. Balizele colorate cu roș se dovedesc esențiale pentru calea spre paradisul din lună. (S3g
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
relația de incluziune între seria intratextuală a hieroglifelor și cea a cărților (vechi în toate aparițiile din textul nuvelei). Vom constata întrepătrunderea nu întretăierea de la primele două serii intratextuale (vezi supra) a două șiruri de hipertexte care desenează încă o constelație intratextuală: hieroglife/cărți vechi (4). (S4c) La căpițelul de lumânare ce sta în gâtul garafei cu ochiul roș și bolnav, el deschise o carte veche (s.n.) legată cu piele și roasă de molii un manuscript de zodii.[...] Inițialele acestei cărți
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
răscolea c-un fel de patimă și-mi cumpăra cele mai obscure și mai fără de-nțeles (Eminescu: 2011, II, 60). Aceste "șiraguri" care adună la un hipotext mai multe sau mai puține "mărgele hipertextuale" (perechile de serii intratextuale care configurează constelațiile menționate până acum nu sunt singurele de pe "bolta intratextuală" a prozei eminesciene; ar mai putea fi descrise și altele care vizează metatextul, cromatica, alta,-um,-us ...) sunt importante pentru descrierea peisajului teluric. După ce Dan-Dionis accede la Paradisul selenar, frământării disimulate
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
hieroglifelor îi ia locul paradigma ordinii liniștite și limpezi din proximitatea domei lui Dumnezeu. De la nivelul dimensiunii edenice unde protagonistul își satisface nostalgia după entropia-zero, se deslușește fără dificultate spectrul de conotații al seriei intaratextuale a cromaticii.Vom urmări desenul constelației intratextuale (S5) care unește seria intratextuală a lui înalt/adânc (alta,-um,-us) cu seria intratextuală a culorilor. (S5a) Părea că deasupra mai sunt o mie de ceruri, părea că presupusa lor ființă transpare prin albastra-i adâncime... (s.n.) Cine
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
tulbură apele din înălțimi: "...cu lacuri albastre (s.n.) și limpezi ca lacrima" (Eminescu: 2011, II, 49). Dintr-o perspectivă ce depășește spațiul teluric sau selenar-edenic, de o relevanță deosebită pentru complexul de semnificații ale mesajului transmis prin Dan-Dionis se bucură constelația metatextuală (S6). Ea marchează pasajul de nivel a două serii intratextuale: metatext explicit și metatext implicit (alegorizant). Le vom prezenta succesiv și ne vom opri la implicațiile metatextului implicit, ca alegorie a intertextului, chiar a intratextului. Prima serie intratextuală descrie
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
lectorii noștri vor fi căutat cheia întâmplărilor lui în lucrurile ce-l încunjurau; Nu ezităm de-a cita cîteva pasaje dintr-o epistolă a lui Théophile Gautier care colorează oarecum ideea aceasta [...]. (Eminescu: 2011, II, pp. 62-63). Componentă substanțială a constelației metatextuale, seria intratextuală a metatextului alegorizant presupune să citim rândurile propuse pentru această serie de hipertexte ca și cum ele nu ar explica neapărat fenomenul metempsihozei, ci ar vorbi despre intertext. Pe scurt, considerăm că intratextualitatea ne ajută să înțelegem mai bine
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
inspirați de studiul prozei eminesciene. Fig. III Categoriile intratextuale 4.1.2. "Cezara". Intratextualitate și ekphrasis. Insula lui Euthanasius Încă din nuvela Sărmanul Dionis atrage atenția risipa de imagini creionate în orice colț de pagină sau de masă disponibil. Inclusiv constelația de linii neînțelese care ascund în painjinișul lor centrul roș a cărui accesare deschide porțile lumii către raiul selenar apare ca un desen ce trebuie decriptat printr-o formulă. (Manuscrisele eminesciene sunt pline de desene prin care poetul își reprezintă
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
el... ([Archaeus] Eminescu: 2011, II, 205). Prin intratextualitate, autorul, într-un dialog cu el însuși, lasă ușor să se întrevadă, prin jocul adesea involuntar al reluărilor și variațiilor, figurile obsesive ale imaginarului său (Vaillant: 1992, 113). Urmărind seriile intratextuale și constelațiile lor, vom percepe figuri obsesive ale imaginarului prozei eminesciene sau, în termenii MER, modele exemplare. (H6a) Adâncimea mea tu o ai în tine, numai încă nedescoperită. Crezi c-ai pricepe ceea ce zic dacă n-ai fi de firea mea? Crezi
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
edenic, semn că povestea se asociază esenței de adevăr a vieții; despre aceeași narațiune cu valoare mitică, pe care o asociem definiției formulate de Mircea Eliade pentru mit, Eminescu îi scrie Harietei Eminovici. Povestea se asociază jocului și desenează o constelație intratextuală care subîntinde un stadiu inițiatic: povestea și jocul reprezintă prima evadare a copilului din realitate, urmate de vis54. (H1a) Ca să petreacă, inventară un joc de cărți. Regii, reginele și fanții de pe cărți erau toți chipuri copiate din basmele ce
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
atenția, în 1970, asupra unei erori din titlul Ta twam asi (forma sanscrită corectă, Tat twam asi), pe care o punea pe seama intenției auctoriale de a înlocui demonstrativul neutru tad (tat) cu femininul să. Eminescologul indian, care ne-a lăsat constelație de lucrări în "cununi de stele", nu este atât de sigur asupra sursei erorii, în sensul că, textul rămânând nedefinitivat de autor, consoana poate să se fi pierdut din cauza unei inadvertențe, cu atât mai mult cu cât ediția Perpessicius a
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
literaturii românești. Introducere sintetică, București: Editura Minerva. o influența în opera lui Mihai Eminescu. IRIMIA Dumitru [1979] (2012) Limbajul poetic eminescian, Iași: Editura Universității "Alexandru Ioan Cuza", Prefață de Mihai ZAMFIR (același titlu pentru prima ediție, Iași: Editura Junimea). o constelația semantică. ITU Mircea (1995) Indianismul lui Eminescu, Brașov: Editura Orientul latin. o intertextul indian în opera lui Mihai Eminescu. KANT Immanuel [1781] (1998) Critica rațiunii pure, traducere de Nicolae BAGDASAR și Elena MOISUC, ediția a III-a, București: Editura Ari
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
EMINESCU ȘI LITERATURA ITALIANĂ 136 3.4. EMINESCU ȘI LITERATURA ENGLEZĂ 138 3.5. EMINESCU ȘI LITERATURA FRANCEZĂ 140 3.6. EMINESCU ȘI ALTE LITERATURI 142 4. CATEGORII INTRATEXTUALE 145 4.1. INTRATEXTUALITATE PROZASTICĂ 145 4.1.1. "Sărmanul Dionis". Constelații intratextuale 145 4.1.2. "Cezara". Intratextualitate și ekphrasis. Insula lui Euthanasius 179 4.2. INTRATEXTUALITATE TRANSPROZASTICĂ 189 4.2.1. Intratextualitatea "pe orizontală": corespondența intratextuală. Intratextul și "Mitul Eternei Reîntoarceri" 189 4.2.2. Intratextualitatea "pe verticală": filiația intratextuală
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
Cluj-Napoca), (file:// C:\windows\desktop\autoreferențialitate/eminesciană.htm). 10 J.Huizinga Homo ludens, Gallimard, "Tel", 1988, p. 37 (ed. rom. Homo ludens. Încercare de determinare a elementului ludic al culturii, traducere de H.R.Radian, București: Humanitas, 1998, p. 57). 11 Constelația semantică se definește ca "un grup de termeni lexicali între care se stabilesc diferite relații semantice, dominante fiind cele de sinonimie și antonimie. Își subordonează cel puțin două familii de cuvinte" (Irimia: 2012, N70 pentru p.195). 12 Concordanțele au
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
fenomenul partizan nu își are justificarea în sine. Pentru explicitarea lui sîntem purtați spre modificări de structură ale vieții sociale, economice și politice ale Europei. Însuși autorul afirmă că "paradigma celor patru clivaje a fost concepută pentru a face cunoscută constelația conflictelor și clivajelor așa cum s-a tradus ea în sistemele de partide, în Occident și în timpul apariției unui sistem reprezentativ deschis maselor populare". Partidele politice sînt semne ale unor mutații profunde, chiar dacă, uneori, sîntem tentați să le catalogăm drept produse
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
profunzime partidele muncitorești. Cum se face că o familie politică unită atît din punct de vedere al scopurilor cît și al mijloacelor a dus la nașterea și înflorirea unor formațiuni distincte? Toți oamenii politici și toate forțele politice care constituie constelația "dreptei" europene au un puternic numitor comun: atașamentul față de societatea liberală, de libera inițiativă și de economia bazată pe profit. În definitiv, atît atașamentul lor față de libera inițiativă și de moștenirea patrimoniului cît și faptul că posedarea unui patrimoniu, chiar
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
va muri, ei pot suferi intens din cauza lipsei de comunicare autentică. Într-un domeniu foarte diferit, a fost pus în evidență un alt risc atașat acestei apărări. Numeroase anchete, întreprinse în anii ’50 în țările anglo-saxone, au permis descrierea unei „constelații de atitudini, de reacții emoționale și de comportamente ce îi caracterizează mai ales pe subiecții susceptibili de afecțiuni coronariene” (Dantchev, 1989). Acestor subiecți, care prezintă un risc de infarct miocardic de două ori și jumătate mai ridicat decât ceilalți, li
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
în care integrarea europeană ridică astfel de probleme. Ultimul capitol pe care dorim să-l scoatem în evidență este cel referitor la cultură. Scris, de asemenea, într-o manieră cursivă, unitară, textul seduce prin abilitatea de a trece de la o constelație ideatică la alta, de la un autor la altul sau de la o perspectivă disciplinară la alta (trecând prin sociologie, antropologie, psihologie sau lingvistică). Capitolul începe prin a evidenția multitudinea definițiilor și perspectivelor asupra culturii și prin aducerea în prim-plan a
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
este recent descoperită și este cauzată de un virus ARN din familia Flaviviridae. Transmiterea se face parenteral, mai ales prin transfuzii. Riscul de cronicizare este de 15 30%. Virusul TT (Transfusion Transmitted Virus, VTT) este cea mai nouă prezență în constelația virusurilor primar hepatotrope, implicat în etiologia hepatitelor posttransfuzionale. Deși pare să determine infecții asimptomatice, virusul TT a fost deseori identificat la pacienți cu boli hepatice cronice. Replicarea virală și patogenia infecției cu VTT sunt insuficient cunoscute. 11 MENINGITELE ȘI ENCEFALITELE
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
CUVÂNT ÎNAINTE Această lucrare de literatură comparată ne oferă o viziune nouă, cu totul deosebită, asupra celor două romane - Ion de Liviu Rebreanu și Pământul de Emile Zola - precum și o înțelegere mai profundă a acestor texte literare. Abordarea temei - Constelații de simboluri în proza lui Liviu Rebreanu și Emile Zola: Ion de L. Rebreanu și Pământul de E. Zola - este foarte interesantă și cu atât mai meritorie, cu cât niciunul dintre cei doi romancieri nu este simbolist: Zola este exponentul
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
cerești, zei ai furtuniiă, simboluri ctoniene (pietre, pământ, femeieă, simbolurile spațiu și timp. Gilbert Durand clasifică simbolurile având la bază principiile propuse de către antropologia structurală, utilizând ”o metodă cu totul pragmatică și relativistă, bazată pe convergență, pentru a repera vastele constelații de imagini, ce reprezintă o anumită constanță”. El descoperă o serie de legături între știința reflexelor-gesturile dominante, tehnologie și sociologie: cele trei dominante reflexologice: poziția, nutriția, copulația, toate aceste gesturi au nevoie de suport material și tehnologic, și nu, în
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
Louis Fouan căsătorit cu Rose Maliveme, cu care a avut mai mulți copii: Buteau, Fanny, Hyacinte, Jesus Christ; romanul zugrăvește destinele copiilor lui Fouan Louis și lupta acestora pentru împărțirea pământului, de aici, titlul romanului: Pământul. CONCLUZII Prin simbolurile și constelațiile de simboluri din cele două romane, autorii au ilustrat temele fundamentale ale celor două curente literare: realism și naturalism. Simbolurile cardinale din operele studiate contribuie la exprimarea realității într-un mod veridic, indicând și influența mediului asupra individului. Deoarece simbolul
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
unei strângeri la sine, a unei repreluări atotcuprinzătoare care privește către ego cu o înțelepciune aptă de a-l îngloba și depăși. Însuși actul întoarcerii către sine presupune și se face în numele unui mai mult decât eul (sau decât o constelație a faptului imediat, a momentului prezent), aspirându-l pe acesta într-o reorganizare permanent superioară care sfârșește prin a restabili de fiecare dată, sintetic, unitatea perturbată de o dedublare specifică oricărei reflexivități. Aceasta din urmă mediază, așadar, o revenire sporită
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
oricărei mari religii) presupun ample și profunde întreprinderi reflexive, bucle ale unui circuit progresiv care extrage și supune dezbaterii circumscrieri sistematice, îndemnuri practice, repere normative, considerații principiale, criterii orientative și, mai ales, definiții nuanțate ale eidos-ului suprem (polideterminări în funcție de o constelație conceptuală ce capătă în cadrul fiecărei teorii o culoare particulară). Aici, replierea pe sine devine un leit-motiv care transgresează exercitările individuale (de tipul "oglinzii" sau al daimon-ului socratic) și asumă un dublu destin colectiv (care reunește un versant al acumulărilor
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]