2,434 matches
-
ce și-au aflat moartea prin gheara ideologiilor alimentate de intoleranță și prin politicile totalitare bazate pe dictatură și încălcarea libertăților omului". Și acestea nu sînt vorbe convenționale. Căci poeta inserează în corpul liric protestul d-sale sarcastic-interogativ: , Somnul în corpus hermeticum I. se cuvine să înțeleg. și înțelegînd să/ admir și să fiu fericită. dar estului nu i se cere iertare./ cum să ceri iertare unui număr prim? estul este un punct cardinal de unde/ răsare, senzuală, moartea. cine i-ar
Dansul demonizat al materiei by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10739_a_12064]
-
Arghezi și Traian Radu. Ea conține nu numai articolele scriitorului, ci și prefețele întocmite de acesta unor volume, telegramele și răspunsurile pe care el le dă la Poșta redacției, precum și anchetele și interviurile la care răspunde. Sunt recuperate și reintegrate corpusului ediției și toate postumele date publicității, în diferite împrejurări, între 1967 și 2007, fiindu-ne astfel oferit tabloul complet al prezenței publicistice argheziene în cea de-a doua jumătate a secolului XX. Notele bibliografice de la finalul volumului sunt cuprinzătoare și
Arghezi sub vremi by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5383_a_6708]
-
domeniu, cu efecte în sfera utilizărilor practice - recunoașterea limbajului oral, alcătuirea unor instrumente de lucru, tezaure de sinonime, bănci de date etc. - pentru cercetarea lingvistică nu e deloc neglijabil avantajul aparent cel mai banal al informaticii: alcătuirea rapidă a unor corpusuri de texte, conținînd micro-contexte în care să se verifice tocmai particularitățile de uz și contextuale ale cuvintelor. Dacă a cere computerului să diferențieze și să înregistreze sensuri și nuanțe contextuale e (încă) o utopie, pîndita de pericolul reducționismului, a-l
"În caz de..." by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17501_a_18826]
-
română, e cazul unor sinonime - prim / întîi, tot / mereu - a caror distribuție nu e identică, dar e greu de descris). an intervenția să, o cercetătoare - Elenă Tognini-Bonelli - a prezentat de pildă, cu destulă prudență, utilizarea rețelelor informatice pentru constituirea unui corpus de citate, oferind un exemplu interesant de informație pe care lingvistul o poate obține pur și simplu din examinarea unui număr mare de minicontexte. "Regulile de uz" ale locuțiunii în caso di par valabile - chiar fără verificări foarte riguroase - și
"În caz de..." by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17501_a_18826]
-
de este urmată întotdeauna de elemente care au o trăsătură negativă nu apare în dicționare sau în gramatici. O sumara verificare o confirmă totuși, demonstrînd că locuțiunea a circulat de la o limbă la alta împreună cu preferințele ei semantice: pe un corpus ad-hoc (improvizat chiar prin căutarea directă pe texte românești din Internet) am gasit construcția urmată de cuvintele: pericol, catastrofă, accident chimic, accident nuclear, intoxicație, urgență, război, agresiune armata, deces, infracțiune flagrantă, divergență, demisie, demitere, remaniere guvernamentală. Evident, nu toate elementele
"În caz de..." by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17501_a_18826]
-
larg al mentalului colectiv, cu toate structurile lui de normativitate și autoritate. Poate că o filozofie a iubirii așa cum o concepe Paz e în deplină siguranță numai în literatură. Dar și acolo ar putea fi amenințată, mă tem, de substituirea corpusului de texte cu care operează autorul printr-un altul. Tradiția literară pe care o stabilește el că subtext al unei filozofii a dragostei este, evident, un construct, care deși acceptat și încetățenit în liniile lui majore, rămîne totuși discutabil. El
O istorie literară a iubirii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18029_a_19354]
-
gândim că inițiatorul ei a fost, prin anii "3o ai secolului trecut, Constantin Brăiloiu, anume tradiția anchetei etnologice " acest instrument de "radiografiere" din chiar interiorul lor a realităților oricărei culturi orale. (Considerate din acest unghi, "Taifasurile"" alcătuiesc incontestabil un prețios "corpus de documente etnologice orale", cum le recomandă autoarea.) Să mai adaug că în calitate de etnomuzicolog, Speranța Rădulescu este o eminentă cunoscătoare/cercetătoare a muzicii lăutărești din România, munca asiduă de teren, studiile numeroase și de ținută (volumul Taraful și acompaniamenul armonic
Ce este muzica țigănească by Clemansca Firca () [Corola-journal/Journalistic/12665_a_13990]
-
Lazăr Șăineanu, cu ale sale Basme române, din 1895, care "deține primatul în literatura europeană" și, tot așa mai departe, fiecare lucrare cu specificiul său, Adolf Schullerus, Verzeichnis der rumänischen Märchen (1928), Sabina Stroescu, Typologie bibliographique des facéties roumaines (1970), Corpusul ghicitorilor românești, elaborat de I. Cuceu, V. Florea, I. Taloș. Ovidiu Bîrlea continuă categorisirea instrumentelor de lucru în bibliografiile folclorice, simpla citare a numelor și a operelor solicitînd un spațiu neconform cu cît i se acordă unei cronici, și în
"Niciodată sfîrșit..." by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15220_a_16545]
-
corp la corp, amenințările și chiar torturile (desigur, benigne față de cele de la Guantanamo, pe care le anticipează totuși!). Un istoric al romanului susține că detectivii englezi nu recurg la mijloace de acest fel fiindcă Anglia a avut o lege habeas corpus încă din secolul XVII, spre deosebire de detectivii americani care s-au inspirat din westernuri. Pentru alte comentarii, care depășesc cadrul articolului meu, vă invit să citiți cartea lui Mircea Mihăieș despre Marlowe. Caracterizarea lui Maigret pleacă de la papucii din citatul care
Romanul polițist by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/4980_a_6305]
-
ce pare că vrea să preia controlul poeziei de vîrf), un adevărat come-back al lui Șerban Foarță, un regal tautofonic, în tradiția celebrului Șal, eșarpele Isadorei, atît de sofisticat încît autorul a simțit nevoia să pună la finalul cărții un corpus consistent de Note și trimiteri pentru o mai profundă înțelegere a rebisiei sale. În Jocul poeziei (1985), una dintre cele mai frumoase cărți scrise vreodată despre poezia românească, Ion Pop găsise în comentariul făcut de poetul însuși pe marginea unui
Ceci n'est pas une poésie! by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11316_a_12641]
-
o etică singulară și intens politizată. E doar un exemplu marginal de observație pe care Literatura în totalitarism o prilejuiește și o determină, dar pe care nu o face. Luată, astfel, ca reper și ca mediator al contactului cu un corpus de texte inaccesibil și greoi - iar nu ca rezultat ultim - cartea Anei Selejan își dovedește eficacitatea. Nefiind o recitire, o reinterpretare sau o revizuire a scrierilor publicistice din anii '50, ea ține, pentru tinerii exegeți speculativi, locul celei dintâi lecturi
Impresionismul socialist by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8929_a_10254]
-
comunicat oficialităților franceze că publicitatea comercială este contrară eticii UNESCO și a amenințat cu excluderea bucătăriei franceze de pe Listă. Se pare că oficialitățile n-au înțeles cum trebuie nici că accepția patrimonială dată bucătăriei lor naționale nu este aceea de corpus specific de rețete culinare, ci de practică socială cutumieră, care îi reunește pe convivi spre a sărbători împreună arta de a mânca și de a bea. E curios că tocmai francezii au uitat spusele lui Claude Lévi-Strauss despre gustem, unitatea
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/4993_a_6318]
-
cifră impresionantă. Am analizat și voi mai analiza calitatea unora dintre aceste ediții. Merita ca, într-un fel sau altul, această realizare să fie evidențiată la Târgul Gaudeamus. Închei periplul cu un ultim popas, la Editura Saeculum I. O., unde Corpusul receptării critice a operei lui M. Eminescu, inițiat în urmă cu doi ani, când au apărut trei volume corespunzătoare secolului XIX, se completează cu alte cinci volume, care acoperă intervalul 1901-martie 1908, într-o ediție critică de I. Oprișan și
Clasicii români la Târg by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11072_a_12397]
-
ani, cu posibilitatea reînnoirii de contract, finanțate direct de un minister sau altul. Mai e nevoie de edițiile critice? Problema se poate pune și așa, cu maximum de scepticism. Dar răspunsul rațional nu poate fi decât unul singur: definitivarea unui corpus național de texte clasice este un imperativ cultural major, esențial. În alte culturi există două sau trei ediții critice pentru același autor. Modul de gestionare a patrimoniului cultural reprezintă blazonul actualității, forma de respect a tradiției care alcătuiește identitatea națională
Ediții critice întrerupte by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12909_a_14234]
-
venit criticului, după cum mărturisește, cumva iritat pe de o parte de evoluția atipică a culturii noastre și, implicit, de așa-numitul complex al tradiției literaturii române care i-a tot împins pe istoricii literari să caute și să inventeze un corpus de texte literare cât mai vechi, indiferent de zona în care aceste texte au fost produse, și pe de altă parte din dorința de a veni cu o metodă simplă, cât mai justă și mai adecvată pentru a clasifica și
O sistematică a poeziei medievale by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12299_a_13624]
-
înregistrat autorul lor.) Chiar și așa, volumul constituie un eveniment. Înainte de a intra în subiectul propriu-zis al cronicii, câteva date tehnice doar. Cum spuneam, ediția e realizată de Antoaneta Tănăsescu, care semnează și prefața, Mai ciudat, tot mai ciudat. Traducerea corpusului epistolar aparține Alexandrei Florescu și lui Marius Chivu (care, fericită coincidență, a mai tradus în urmă cu câțiva ani un volum de poeme aparținându-i lui Tim Burton, nimeni altul decât regizorul celei mai recente ecranizări după Alice in Wonderland
Alice în țara cuvintelor by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5361_a_6686]
-
traumei și, implicit, de impulsul scriptural, în aceste poezii carnalul și sexualul nu mai sunt afirmate cu aceeași violență repulsivă ca în Cocoșul s-a ascuns în tăietură (Cartea Românească, 1996), ci au fost acceptate firesc și definitiv într-un corpus obsesional identitar. Poezia Angelei Marinescu este, în acest prim ciclu, dezamăgit-autoreflexivă, cu un caracter vădit retrospectiv, cîci poezia, mărturisește poeta, nu o mai poate satisface. Mulți poeți tineri apar ca personaje în versuri, altora li se dedică poeme întregi. Angela
Poeme retrospective în două variante by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/12869_a_14194]
-
discriminează între o literatură franceză seculară și literaturi francofone recente și mai naive, dar globalizarea face ca aceste regimuri să comunice mai mult decît crede teoria. Deși lucrarea apare în 2008, așadar, mi se pare că autorii, subjugați de noutatea corpusului, uită să pună în discuție demersul. Problema vine desigur din altă parte, și ea nu poate fi rezolvată repede. Deși studiul literaturii franceze contemporane s-a deschis după 1980, universitățile rămîn foarte puțin permisive atunci cînd vine vorba de cadre
Viețile paralele ale literaturilor contemporane () [Corola-journal/Journalistic/4125_a_5450]
-
cu vorbele? Este vorba de a-l edita pe Eminescu, nu de a-l "descifra". Cine crede că acest covor de pagini colorate extensibile la infinit va crea "perpessici" în serie înseamnă că nu știe ce înseamnă a edita un corpus de texte. Cred, așadar, că viitorul eminescologiei ca știință nu poate consta în "descifrarea" milioanelor de șiruri scanate electronic. Nici un editor de texte nu se poate, de altfel, dispensa de contactul material cu textul. Ai nevoie să vezi hârtia, să
Eminescologia, la ora exactă by Nicolae GEORGESCU () [Corola-journal/Journalistic/7008_a_8333]
-
au, desigur, și ele importanța lor. Iar dacă nu e de Eminescu, un articol oarecare poate fi de Slavici, Caragiale, Păucescu, Lahovary, Maiorescu sau altcineva, numai bărbați de vază ai culturii române, rar câte un nume mărunt. Abia prin cufundarea corpusului de texte eminesciene în timpul și locul lui, adică în ziarul "Timpul", opera sa câștigă consistență. Aceste lucruri țin nu de descifrarea scrisului eminescian - care, pentru unii, ar fi tot ce ne-a mai rămas de făcut -, ci de descifrarea epocii
Eminescologia, la ora exactă by Nicolae GEORGESCU () [Corola-journal/Journalistic/7008_a_8333]
-
subtilități diplomatice, de salon, aproape aceleași la București și la Paris. Prezența sa face onoare antologiei și o legitimează, o dată în plus. Maria Cantacuzino-Enescu, soția lui George Enescu, "iubirea târzie a lui Nae Ionescu" , este o prezență grațioasă a bogatului corpus de texte. Fără a miza pe abilități stilistice, Maruca înfățișează - în fragmentul din Umbre și lumini. Amintirile unei prințese moldave - într-un stil melancolic și prețios, întâmplările vieții ei, descriind în pasaje ample originile familiei sale, copilăria veselă și ocrotită
Feminitate în cultura română by A. Gh. Olteanu () [Corola-journal/Journalistic/8751_a_10076]
-
mult sau mai puțin celebre (de la Guillaume Postel la Raimundus Lullus, de la episcopul Wilkins la Francisc Lodwick ș.a.m.d.), toate avînd, evident, legătură cu tentativele de alcătuire a unei limbi universale. Date fiind dimensiunile copleșitoare ale unui astfel de corpus, cercetătorul a procedat printr-o "decimare ponderată": și-a îndreptat atenția asupra acelor proiecte care i s-au părut exemplare, prin calități sau prin lipsuri, pentru restul trimițînd la lucrările anumitor perioade sau anumitor autori. Și așa însă, fără a
Babel by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/15469_a_16794]
-
reviste la sfârșitul anilor '50, s-a datorat, în bună măsură, diferenței pe care ele o marcau în raport cu modelele realismului socialist. Analizând retrospectiv epoca obsedantului deceniu (cum a nu-mit-o Marin Preda) începută în 1948 și extinsă până în 1960, constatăm un corpus masiv de texte ce ilustrează, la unison, comandamentele oficiale. Literatura și, în general, artele nu mai lucrează cu materia de inspirație a autorilor, ci cu temele obligatorii și rețetele de fabricație impuse de activiști. Iar cititorul nu mai reprezintă o
Esența vieții by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8959_a_10284]
-
marginala a Poeticii, care determină riscul unei reconstituiri a reflecției epistemologice aflate în concepția despre literatura a lui Aristotel din celelalte tratate ale sale. Nici macar scolasticilor veacului al XVII-lea Aristotel nu li se mai înfățișa drept autor al unui corpus de texte ce reflectă o filozofie coerentă, cum l-am mai putea noi "ordona" astăzi, în plină vîrstă a suspiciunii și incoerentei? Explicația lui Călin-Andrei Mihăilescu este că Dolezel ar fi "un aristotelic prin temperament și, prin menire, un critic
Naftalină si lavandă by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18108_a_19433]
-
doi autori e scrisă, culmea, de un al treilea. Fiindcă nici unul dintre interviurile semnate în colaborare de Nicolae Iliescu și George Cușnarencu nu reușește să rivalizeze cu scrisorile trimise din exilul german voluntar de profesorul Ovid S. Crohmălniceanu. Formal, destinatarul corpusului e unul singur, Nicolae Iliescu. În realitate, mesajul afectuos, reiterat cu minime variații, îi are în vedere pe toți membrii Cenaclului Junimea. Și pe George Cușnarencu, desigur, dar și pe Mircea Cărtărescu, Mircea Nedelciu, Ioana Pârvulescu, Sorin Preda, Emil Paraschivoiu
Mărturia unei generații by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5998_a_7323]