4,039 matches
-
cu toate că autorul introdusese și multe figuri ale timpului alături de cele eroice, legendare. Ulterior, tot sub pseudonim: "[...] descrie isprăvile unor țărani și vagabonzi cu adaosuri extrem de tendențioase, în hexametri pe jumătate latinești, însușindu-și în mod glumeț forma solemnă a epopeii culte din acea perioadă (Opus Maccaronicum). De atunci, parodia n-a mai încetat să fie reprezentată în Parnasul italian, uneori într-un mod cu adevărat strălucit"206. Parodia intră, după unii cercetători, în Renaștere prin intermediul facețiilor, care au un statut apropiat
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
coloratură erotică, cu o poantă finală, folosită în chip de divertisment mai mult sau mai puțin urban în conversațiile celor vechi care iubeau într-adevăr produsele gratuite ale unei ironii subțiri"207. Ea împletește elemente ale culturii populare cu infiltrații culte (adesea trimiteri la modele antice dacă nu chiar imitații explicite), pe care le narează la modul umoristic și/ sau satiric, iar rezultatul trece, nu rareori, dincolo de verosimil, fie în sfera fantastică, fie în cea fabulistică. Prezența limbii populare și a
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
al faptelor, exagerând episoadele sângeroase pentru ca "gloria viteazului suveran să rămână neștirbită". Ce s-a întâmplat însă cu această glorie și cât a mai rămas din ea în poemele umaniștilor italieni, vom vedea în continuare... Până să apară prima capodoperă cultă de gen, parodia "era în aer, în clipa în care instituția cavalerească decăzând nu mai reușea să atragă atenția nimănui asupra valorilor pe care le pusese în circulație"216. Luigi Pulci (1432-1484) sparge, cronologic, canoanele, prin opera lui de căpătâi
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
istoriile literare 244. Atât de puternic a fost impactul formației 245, talentului și erudiției unui Rabelais ori Cervantes asupra scrierii anonime de la care autorii au plecat, încât a modificat complet soarta operei (de circulație folclorică, în cazul scriitorului francez și cultă, în cazul scriitorului spaniol), deși aceasta a constituit una la început cea mai importantă dintre sursele de inspirație. La originea celui dintâi volum rabelaisian în ordinea tipăririi sale, Pantagruel, au stat, după unii cercetători, mai multe legende despre uriași binefăcători
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
despre uriași binefăcători circulând, în secolul al XV-lea, în regiunea Lyon, dintre care unele au fost culese și publicate, arborând formula eposului eroic cu uriași. Dar cine și le mai amintește astăzi? Cele două opere, cea populară și cea cultă, purtându-i semnătura lui François Rabelais, au statute diferite și variind în funcție de epoci: dacă la început s-au consacrat una pe cealaltă, opera de autor fiind primită ca o continuare a eposului cu uriași, ulterior cea cultă a depășit-o
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
populară și cea cultă, purtându-i semnătura lui François Rabelais, au statute diferite și variind în funcție de epoci: dacă la început s-au consacrat una pe cealaltă, opera de autor fiind primită ca o continuare a eposului cu uriași, ulterior cea cultă a depășit-o ca importanță, înlocuind-o chiar în percepția majorității cititorilor. În termeni genettieni, hipertextul și-a înghițit hipotextul până la anihilarea lui. Problema nu ține, așa cum s-ar putea crede la prima vedere, nici de un simplu joc de
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Antiqua, San Callisto; pe sarcofagele, astăzi, din Muzeul Laterano; în fresca din catacomba Santi Pietro e Marcellino etc. Alte două "contaminări" sunt de asemenea interesante pentru discuția de față, de această dată între imaginile sacre din religia antică influențate de cultele orfice (despre care am pomenit anterior, la greci și la împărații romani) și imaginea christică: este vorba despre ipostaze care se vor regăsi în terminologia politică a "discursului" edilitar al lui Constantin I și în programul său de imagine − Christos
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
În afară de imaginarul divinului moștenit din tradiția parmenidiană și reinterpretat pe linia platonismului (aspect discutat anterior), există și alte lucruri comune transmise de la antichitate către creștinism. Pe de o parte, monstruosul și tenebrele din religia populară, mult influențată și ea de cultele orfice (Besançon 61-66), se regăsesc într-o "înfruntare" directă cu semizeii (eroii umanității), la nivele situate în imaginar între celest și teluric, dar și între teluric și sub-pământean. Aceste planuri transversale în ierarhia lumii, în care substanțele se amestecă (divinul
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
ocupă poziția centrală. Din nou ca la Platon, relația dintre modelul ideal și cetatea reală se menține și în cultura medievală oficială, de unde e preluată în imaginar datorită conținutului persuasiv și memorabil al programelor iconografice și al textelor populare sau culte (în care, spre exemplu, se face analogia dintre cetățile sfinte ale creștinismului și locurile sau spațiile lumii concrete). Funcția acestor modele nu este doar simbolică; ele trebuie să protejeze, să influențeze și să garanteze, pe cât posibil, înțeleapta guvernare a domnilor
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
dintre emițător și destinatar. Stelian Dumistrăcel (S. Dumistrăcel, 2006: 130) realizează o clasificare sistematică a tuturor speciilor canonice de "discurs repetat" (E. Coșeriu): I. Enunțuri anonime; II. enunțuri cu autori cunoscuți. Enunțurile anonime sunt clasificate în două categorii: populare și culte. Din prima categorie - enunțuri anonime populare - autorul distinge două clase: EDR "reflectând vorbirea" și "citatele"din literatura populară (de tipul: locuțiuni expresive; expresii idiomatice; proverbe și zicători; formule uzuale, stereotipii de comparație). Din literatura populară sunt luate în considerare trei
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
vorbirea" și "citatele"din literatura populară (de tipul: locuțiuni expresive; expresii idiomatice; proverbe și zicători; formule uzuale, stereotipii de comparație). Din literatura populară sunt luate în considerare trei categorii de enunțuri: versuri populare, formule stereotipe din folclor, ghicitori. Enunțurile anonime culte cuprind, în mod special, formule aparținând discursului religios; dictoane; sloganuri; formule "tehnice din diferite texte din zona stilurilor funcționale" (S. Dumistrăcel, 2006: 130); nume proprii de notorietate (clasă mai puțin importantă, consideră cercetătorul). Din categoria enunțurilor cu autori cunoscuți fac
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
luate din corpuri pentru a semnifica operații abstracte ale minții trebuie să-și aibă originea în acele timpuri în care filozofia începe să treacă de etapa ei rudimentară. Aceasta se dovedește prin faptul că în orice limbă, cuvintele necesare artelor culte și științelor raționale au origini rurale" (G. Vico, 1980: 245). Metafora este, pentru filozoful italian o formă de metafizică și un mod de cunoaștere rațională, bazat pe comparație: "în toate limbile, cea mai mare parte a expresiilor privitoare la lucruri
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
creații motivate prin caracterul semasiologic, la nivelul sistemului terminologic. De o productivitate moderată este prefixul de circulație internațională con- (com-,co-) de origine latină, având sensul "împreună, împreună cu", a cărui semantică actualizeză ideea de asociere și se întâlnește în împrumutul cult sau în formațiunile terminologice calchiate după model străin: ro. congenital (cf. fr. congénital); ro. consancvinitate (cf. en. consanguinity; lat. consanguinitas); ro. consensual (cf. en. consensual). Derivatul este în contrast cu termenul- bază: (a) simți - (a) consimți (cf. en. agree). Nu pot fi
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
Introducere Comparativ cu apariția și dezvoltarea mai rapidă a romanului universal, grație maturizării literaturii culte, în tînăra literatura românească geneza acestei specii literare noi, datează abia din epoca pașoptistă. În a sa operă Istoria literaturii române în veacul al-XIX-lea reputatul istoric de talie internațională, Nicolae lorga menționează că „antagonismul, politic de la 1848 trebuia să-și
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
-ului sau a NKVD-ului pe atunci? S. Ț.: Da. A fost dus acolo și după un timp i s-a propus să intre în spionajul sovietic ca să fie trimis în Franța. Cunoștea câteva limbi străine, era un om foarte cult. A refuzat și pentru acest motiv l-au trimis în țară, dar l-au trimis cu dedicație adică pentru a fi băgat la închisoare. A venit în țară, a cunoscut pe cineva și s-a recăsătorit, pentru că prima lui soție
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
de ani pe care îi avea mă întreba, mai târziu: "măi, Țuțurică, câți ani îmi dai?" - că-l măcina treaba asta. Era de pe undeva de pe lângă Ploiești și fusese avocat. Toți îi spuneam "Meme", după inițiale, și era un om foarte cult, cunoștea mai multe limbi, literatură, poezie... știa din plin. De la el am învățat poezii de Verlaine, am aflat despre Alfred de Musset și învățam foarte repede la acea vreme. C. I.: Ce alți oameni ați mai întâlnit la Penitenciarul Iași
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
pe care îl primeau de la soție. S-au trăit drame imense. Ceea ce se știe, din cât se știe, este tot la fel de grav, dar ca să trăiești undeva ani de-a rândul cu niște oameni care au fost niște personalități, niște oameni culți și să îi vezi cum își pierd orice urmă de demnitate, mințile, echilibrul vieții... este dramatic! C. I.: Îmi povesteați la un moment dat că Ștefan Vasile vă aducea de la bucătărie coji arse de pe ceaunul de mămăligă. S. Ț.: Ștefan
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
săptămâni pe jos de la Luciu Giurgeni până la Gura Humorului, pentru că nu au vrut să se urce în tren fără bilet. C. I.: De cine ne mai puteți povesti? S. Ț.: Mai era Nae Rădulescu 45, arhitect, om excepțional, liniștit și cult de îți făcea plăcere să stai de vorbă cu acești oameni. Apoi, Ștefan Vasile, care a fost bătut ca să scoată o buruiană cu dinții de lângă un fir de porumb. Dar, ce, el prășise la operă!? Sau ceilalți? Că erau unii
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
privirii etc.). Un mod particular de a comunica idei, reprezentări, sentimente este comunicarea artistică, formă specifică de transmitere a mesajului artistic de la creator la receptor prin intermediul operei de artă. Aceasta poate fi transmisă pe cale orală (creația populară) sau scrisă (literatura cultă). Toate aceste forme de comunicare sunt însă dublu determinate de factori intrinseci/structurali și de factori externi/circum stan țiali ce constituie elementele situației de comunicare. Modelul funcțional conceput de către Roman Jakobson (1963) însumează șase elemente: emițătorul (locutorul), destinatarul (receptorul
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
ficțional/lectorul abstract), prin invocație retorică, prin monolog adresat etc. (în imn, odă, epistolă sau în Glossa eminesciană: Tu rămâi la toate rece, / De tendeamnă, de te cheamă); - textualizarea lectorului în opera epică: ascultătorul basmului popular sau naratarul din proza cultă, postmodernistă, mai ales, precum în secvența: Dacă bine ții minte, mărite Cetitoriule - și nu vedem ce tear putea împiedica săți aduci aminte: memorie distributivă ai, cult ești, autodidact devii - pe cuviosul Metodiu și pe mai tânărul frate întru credință Iovănuț
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
te cheamă); - textualizarea lectorului în opera epică: ascultătorul basmului popular sau naratarul din proza cultă, postmodernistă, mai ales, precum în secvența: Dacă bine ții minte, mărite Cetitoriule - și nu vedem ce tear putea împiedica săți aduci aminte: memorie distributivă ai, cult ești, autodidact devii - pe cuviosul Metodiu și pe mai tânărul frate întru credință Iovănuț iam lăsat în Moldova, ascultând povești la ceas de taină. (Ioan Groșan, O sută de ani de zile la Porțile Orientului); - prezența scenică a unor personaje
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
pot interveni perturbări ale canalului. Comunicarea artistică apelează rareori la această funcție, verificarea canalului de comunicare reducânduse la creațiile populare (transmise pe cale orală) și la proza care simulează comunicarea orală (secvențeramă ale povestirii în cadru sau formulele mediane din basmele culte). FUNCȚIA REFERENȚIALĂ/INFORMATIVĂ/COGNITIVĂ/DENOTATIVĂ vizează capacitatea enunțurilor de a transmite informații, prin raportare la contextul comunicativ (locul, momentul și relația de comunicare dintre actanți) și la realitatea obiectivă și/sau fic țională. Ea semnalează capacitatea de a exprima ansamblul
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
și la contextul conversațional. Straturile stilistice ale limbajului artistic înglo bează și registrele stilistice, prin care se transpun diversele variante ale limbii în stilul beletristic. 5.1. Registrele stilistice generale Registrul stilistic popular este utilizat în opera literară (folclorică sau cultă), presupunând situarea naratorului, a personajelor/a eului liric în sfera culturii populare, printrun limbaj marcat de spontaneitate și indici ai implicării afective. Mărcile textuale specifice sunt: - la nivel fonetic: mărci ale oralității, accente afective, variante fonetice familiare; rime și ritmuri
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
morfosintactic: prezența unor forme neliterare, a viitorului colocvial, a super lativului popular, frecvența mare a interjecției; modele sintactice bazate pe repetiții sau pe recurența lui „și“ narativ, anacolutul etc.; - la nivel stilistic: caracterul tradițional al figurilor de stil. Registrul stilistic cult implică situarea instanțelor comunicării artistice în orizontul culturii, fiind definitoriu pentru literatura cultă. Are ca semne distinctive informația culturală bogată și aplicarea consecventă a normelor limbii literare: - nivelul fonetic e definit prin eufonie; în poezie sunt utilizate ritmuri și rime
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
mare a interjecției; modele sintactice bazate pe repetiții sau pe recurența lui „și“ narativ, anacolutul etc.; - la nivel stilistic: caracterul tradițional al figurilor de stil. Registrul stilistic cult implică situarea instanțelor comunicării artistice în orizontul culturii, fiind definitoriu pentru literatura cultă. Are ca semne distinctive informația culturală bogată și aplicarea consecventă a normelor limbii literare: - nivelul fonetic e definit prin eufonie; în poezie sunt utilizate ritmuri și rime complexe; - nivelul lexicosemantic se caracterizează prin diversitate și bogăție sinonimică, prin gradul ridicat
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]