2,129 matches
-
pînă se întoarseră părinții de la combinat. Din ziua aceea însă nu mai părăsi curtea casei, deși ar fi dorit fantastic de mult să plece cu o nouă expediție la Peștera Liliecilor ori, cel mai mult și mai mult, la Piatra Domniței. Tii, ce mai vise își făurise Bărzăunul în zilele acelea privind descoperirile ce le va face la Piatra Domniței!... Dar, ce folos!... Cu cine să plece? Cu Vlad și Virgil?... Ăștia doi nu merg fără Ilinca nici dacă-i picuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
fantastic de mult să plece cu o nouă expediție la Peștera Liliecilor ori, cel mai mult și mai mult, la Piatra Domniței. Tii, ce mai vise își făurise Bărzăunul în zilele acelea privind descoperirile ce le va face la Piatra Domniței!... Dar, ce folos!... Cu cine să plece? Cu Vlad și Virgil?... Ăștia doi nu merg fără Ilinca nici dacă-i picuri cu luminarea! Iar Ilinca nu vrea să mai meargă cu nimeni. I-a spus atunci, seara, cînd i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
dinainte se dusese pe apa sîmbetei, lăsînd în urmă un gust amar... și un nor mic, înspre asfințit, ca o lacrimă prelinsă dintr-un ochi nevăzut... În gîndurile Bărzăunului din acele clipe își pierduse orice valoare și peștera și Piatra Domniței și pădurea și totul. Se simți iar trist și neînsemnat și lăsă capul în piept ca un învins. Zări o furnică încercînd să atace o omidă... De prima dată i-a venit chef să le omoare pe amîndouă, dar se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
ceva iremediabil pierdut și să-și vadă în continuare de drum. Nu mai avea nimic nici o valoare... Și nu mai scoase nici o vorbă, cu toate provocările lui Virgil și Vlad, dar mai cu seamă ale Ilincăi, pînă ajunseră la Piatra Domniței. Mare poznă și cu Bărzăunul ăsta, se spovedi Ilinca lui Tomiță într-o vreme. Se supără pe mine degeaba... foarte des se supără pe mine... Și măcar de mi-ar spune din ce cauză, dar tace mereu... La Piatra Domniței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Domniței. Mare poznă și cu Bărzăunul ăsta, se spovedi Ilinca lui Tomiță într-o vreme. Se supără pe mine degeaba... foarte des se supără pe mine... Și măcar de mi-ar spune din ce cauză, dar tace mereu... La Piatra Domniței făcură un popas mai mare, se spălară pe mîini și pe față, pufăind de plăcerea apei reci și limpezi din iazul de la poalele peretelui de stîncă și minunîndu-se tot timpul de frumusețile extraordinare pe care le vedeau de jur împrejur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
lui Virgil. Dar nu se manifestară în nici un fel. În timp ce păstrăvii sfîrîiau pe lespede, Bărzăunul, dîrdîind de frig, dar fericit în cel mai deplin înțeles al cuvîntului, aruncă iar priviri lungi spre cele două porți de întuneric din inima Pietrei Domniței. Și, fără să se gîndească prea mult dacă-i bine sau nu să mai vorbească despre acest lucru cu cineva, se apropie de actor și-i arătă cele două ispite, șoptindu-i tainic: Nea Petrică, oare ce-or fi găurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
au mîncat foarte bine acasă... Ilinca nu voi, însă, sa primească decît cîte o fărîmă de la fiecare. Numai de la Bărzăun luă o bucată mai mare, zîmbind așa de frumos, încît fericitul pescar se trezi zburînd mai sus de vîrful Pietrei Domniței, pe un cer numai al său și al Ilincăi, unde nu mai încăpeau nici Virgil, nici Vlad, nici... nimeni. Îndată ce terminară acea gustare atît de proaspătă și de neașteptată, porniră iar cu toții, cu forțe noi și, după un urcuș destul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
peșterii, Bărzăunul declarase în fața Ilincăi, în seara cînd îi dusese ziarul cu articolul, că în foarte scurtă vreme o să le arate el tuturor cine sînt adevărații descoperitori nu numai ai ciolanelor de la Peștera Liliecilor, ci și ai tezaurelor de la Piatra Domniței (pentru că Bărzăunul spera tot timpul că acolo va descoperi cea mai grozavă comoară). Optimismul Bărzăunului o bucură nespus de mult pe Ilinca și, în fața unei perspective atît de luminoase, sărbătoriră evenimentul cu dulceață de zmeură și apă rece. Unde se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Înseamnă că știe el ce știe. Mai bine să-l ascultăm. Zi-i, Ticule! Uite ce zic eu că putem face, reluă Bărzăunul cu însuflețire. Plecăm, cînd vreți voi, dar cu cît mai repede cu atît mai bine, la Piatra Domniței și, acolo, sus, unde se văd cele două găuri mari în stîncă, vom descoperi ceva fantastic... Pe cuvînt! Ești aiurit total! izbucni Vlad. Cum te mai poate asculta cineva? Păi, mă, Bărzăune, tu ne crezi pe noi cu creier de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Petrică Ciuraru, venit să-l caute pe Matei. Văzînd că nu-i acasă, își făcu puțină vorbă cu Bărzăunul și cu musafirii săi. Înainte de a-și lua rămas bun se arătă grozav de dornic să mai meargă o dată la Piatra Domniței. Toți încruntară din sprîncene, crezînd că li se pregătește o nouă cursă. Dar actorul n-avea nici un gînd ascuns. Mi-am adus aminte astă noapte, Ticule, de ce mi-ai arătat tu acolo sus, de peșterile alea curioase și mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
descoperitor. Ce, voi nu mă știți pe mine?... Am eu fason de arheolog, ori de guzgan?... Am auzit că-i vorba de văzut ceva frumos și am mers. Voi nu faceți la fel?... Iar acum, de cînd am văzut Piatra Domniței și găurile acelea arătate de Bărzăun, port un ghimpe în suflet. Și mi-am zis să nu mă las pînă nu mă mai duc o dată acolo... Că Ticu ăsta al vostru a reușit să mă-mbolnăvească și pe mine de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
acolo... Că Ticu ăsta al vostru a reușit să mă-mbolnăvească și pe mine de dorul umblatului. Asta-i! Și nea Petrică privi lung la fiecare, dornic să fie înțeles și, dacă se poate, ajutat să ajungă iar la Piatra Domniței. Ilinca se uită într-un anume fel la Bărzăun, apoi amîndoi la Virgil și toți trei la Vlad. Dar toate aceste priviri s-au succedat într-o fulgerare de secundă. În ochii fiecăruia fu descoperită înțelegerea necesară pentru a-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
ar fi putut aștepta la așa ceva?... Cine și-ar fi putut măcar închipui că Nuțu lui Răstoacă o să se întoarcă de la mare cu 10 zile înainte de termen și că va vrea cu orice preț să meargă și el la Piatra Domniței? Dar nu participarea lui Nuțu la expediție a constituit surpriza cea mare, ci cearta formidabilă dintre el și Tomiță. Și de la ce credeți c-a pornit necazul? De la o păcătoasă de ilustrată expediată de Nuțu de la Saturn, unde avusese bilet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
de cine, dar existau bănuieli că de Ilinca) și nimeni nu s-a opus, mai ales că tot Ilinca a fost aceea care a declarat, de față cu Vlad, Virgil și Bărzăunul, că Nuțu are dreptul să meargă la Piatra Domniței chiar mai mult decît Tomiță. Iată deci care era atmosfera din preajma ultimei și celei mai importante expediții pregătită în cea mai mare parte de Bărzăun. Or, este cunoscut din timpuri străvechi că atunci cînd ai de îndeplinit o treabă grea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
celei mai importante expediții pregătită în cea mai mare parte de Bărzăun. Or, este cunoscut din timpuri străvechi că atunci cînd ai de îndeplinit o treabă grea (și nu cred să fie nimeni care să declare că expediția de la Piatra Domniței putea fi considerată ușoară), trebuie exclusă de la bun început orice adversitate ori sămînță de gîlceavă care ar putea da naștere unor conflicte grave între participanți în momente hotărîtoare. Dar nimeni nu și-a mai bătut capul cu așa ceva, mai ales
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
11 august), pentru că duminică dimineața era programată o conferință la căminul cultural, ținută de doctorul Pompiliu Stănescu, despre "Importanța legumelor proaspete în alimentația rațională", unde erau obligați să participe toți elevii, dispoziție de la domnul Nicanor, tot grupul porni spre Piatra Domniței. Erau deci Ilinca, actorul Petrică Ciuraru, Vlad, Virgil, Tomiță, Nuțu și Bărzăunul. Încă nu s-a putut afla cum, dar mai auziseră de expediție și doi elevi din clasa a XI-a, de la Liceul de informatică. Voiau cu orice preț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
fi avut nea Petrică Ciuraru, pus numai pe glume și pe șotii și care în timpul unui scurt popas a imitat pe fiecare în parte și la vorbe și la gesturi, încît se tăvăleau cu toții de rîs. Cînd ajunseră la Piatra Domniței însă, mai bine zis lîngă bulboana cu păstrăvi de la poalele ei, lucrurile luară o întorsătură nu prea dorită, din cauza lui Nuțu. Bărzăunul se apucase și-i povestise pe drum cum au mîncat păstrăvi fripți pe piatră, cu ocazia expediției trecute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
dar grozav de fericit că Ilinca i-a vorbit mai apropiat ca niciodată. După două ore și mai bine de la acest schimb de vorbe întregul grup se pomeni, sfîrșind un urcuș cumplit de greu și de întortocheat, pe vîrful Pietrei Domniței. În acea sălbăticie totală, unde se părea că nu mai călcase picior de om de la începutul lumii, depărtările se deschiseră deodată ca niște oglinzi fantastice în care puteai privi măreția, singurătatea și tăcerea cea mai blîndă în tot ce au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Ilinca, Bărzăunul și... tristețea 70 Unde se vede că o expediție, fie ea cît de grea, se pregătește mult mai ușor atunci cînd dorești neapărat să fii alături de o anumită persoană 76 La drum! 85 Întîmplarea de la mlaștină 93 Piatra Domniței 101 Unde se vede că nimic nu-i mai chinuitor decît să-i vorbești unui flâmînd despre păstrăvi fripți 109 Spaimele întunericului 116 Grozăviile junglei 128 Unde se vede că orice om bea doar o singură dată în viață din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
o rafală de strănuturi. - Domnule, sunteți imposibil! Chiar nu vă puteți abține? Vine reproșul de la a doua damă. Același răspuns din partea mea. - Nu pot, căci deaș putea... - Sunteți răcit? Aveți guturai, viroză, ce aveți?... - Nu am nimic din toate acestea, domniță! Pur și simplu, nu-mi dau seama care este cauza acestui disconfort pe care îl am de puțină vreme - Păi, decât să mergeți la serviciu sau unde vreți să ajungeți, duceți-vă la medicul de familie, intervine un domn din spatele
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
Slujitorul I: Și Luminăția Sa, Împăratul, ne-a dat poruncă să-i prindem și să-i aducem viu un iepuraș alb. Cotoșman: Dar ce vrea să facă împăratul vostru c-un iepuraș alb? Slujitor I: Vrea să i-l dea Domniței, fata lui! Cotoșman: Pentru fata împăratului vreți voi să prindeți iepurașul alb? Slujitor I și II: Da, Înălțimea voastră! Cotoșman: Bine, dați-mi traista aia-ncoace. Iepurașul alb i-l vom duce Domniței noi, adică eu și cu stăpânul meu
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
Slujitor I: Vrea să i-l dea Domniței, fata lui! Cotoșman: Pentru fata împăratului vreți voi să prindeți iepurașul alb? Slujitor I și II: Da, Înălțimea voastră! Cotoșman: Bine, dați-mi traista aia-ncoace. Iepurașul alb i-l vom duce Domniței noi, adică eu și cu stăpânul meu...Măria Sa, Voievodul Ionică de Dragodana...(slujitorii ies din scenă făcând plecăciuni) Cotoșman: (se adresează iepurașului) Pssst! Amice! Ionică: (Vine din culise) Bravo, Cotoșmane, mi-a plăcut cum ai râs de ei! Cotoșman: (către
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
predai! (prinde iepurașul). Ionică: Dar ce faci acolo? Cotoșman: Ce să fac, am prins darul, darul pe care îl vom duce fetei împăratului.Iepurașul alb, pe care i l-a dorit inimioara... Ionică: Dar de ce să ducem noi un dar domniței? Cotoșman: Cum de ce ? De logodnă...Așa e obiceiul. Logodnicul trebuie să ducă un dar logodnicei. Ionică: Dar ce am eu a face cu logodnicul domniței? Cotoșman: Ai, fiindcă tu ai să fii logodnicul ei! Ionică: Eu? Eu logodnicul fetei de
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
pe care i l-a dorit inimioara... Ionică: Dar de ce să ducem noi un dar domniței? Cotoșman: Cum de ce ? De logodnă...Așa e obiceiul. Logodnicul trebuie să ducă un dar logodnicei. Ionică: Dar ce am eu a face cu logodnicul domniței? Cotoșman: Ai, fiindcă tu ai să fii logodnicul ei! Ionică: Eu? Eu logodnicul fetei de împărat? (Râde) Mă faci să mă prăpădesc de râs. (Râde cu hohote). Cotoșman: E mai bine să te prăpădești de râs, decât să te văicărești
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
Și mușcă? Cotoșman: Nu mușcă, Luminăția Ta, că nu e leu, e iepuraș! Împăratul: Bine, bine!...În orice caz, cu animale de-astea e mai bine să fie omul prudent, mai ales când e împărat ca Luminăția Mea. Duceți-l Domniței...(către slujitori): Mișcă! Fata mea o să se bucure foarte mult! Cotoșman: Mă bucur și eu, dar nu e nevoie să zbierați așa la mine, că nu sunt surd! Împăratul: Da, dar eu sunt!...Și nu zbier la tine, zbier la
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]