3,004 matches
-
o puternică depresie, care însă o va urmări peste ani și pe interpreta (nominalizată la Oscar!) despre care nu se știe dacă nu cumva s-a sinucis... Elanurile de tandrețe ale adolescentei bulversate de febra vîrstei ingrate se regăsesc la eroinele pe care Sofia Coppola le-a întîlnit în paginile romanului omonim al lui Jeffrey Eugenides despre care ea declară că ar fi cartea ce ar fi vrut să o scrie dacă ar fi fost scriitoare. Cum în vine îi curge
Uciderea inocenței by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/16038_a_17363]
-
fost el conceput ca o investigație tîrzie, declanșată de excitația virginală exercitată de dispariția fetelor asupra băieților din vecini, cu care nu apucaseră să comunice. Lipsa de comunicare este - cum am spus - viciul ascuns vizat și în cazul părinților. Tatăl eroinelor e un profesor de matematică supus excedentului de puritanism al soției care obligă întreaga familie la un stupid comportament și inepte gesturi de penitență (vezi distrugerea discurilor favorite). James Woods îi dezvăluie personajului mărginirea și obtuzitatea pînă la nebunia care
Uciderea inocenței by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/16038_a_17363]
-
personajului mărginirea și obtuzitatea pînă la nebunia care-l face să vorbească mereu de unul singur. Kathleen Turner nu s-a dat în lături să portretizeze bigotismul deplasat al mamei, după ce, cu ani în urmă, o interpretase pe Peggy Sue, eroina care, traumatizată la maturitate, recade în adolescență încercînd cu disperare să-și retrăiască viața altfel. O aventură Coppola oarecum de aceeași factură în care a fost implicată și pe atunci pubera Sofia, ce a jucat-o pe sora cea mică
Uciderea inocenței by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/16038_a_17363]
-
un american de origine arabă și prezentatoarea unui cunoscut post de radio, nu atît de celebră însă pentru a declanșa un scandal mediatic. Răzbunarea apare ca justificabilă, nu și justificată în film, însă lipsită de satisfacție, procesul de conștiință al eroinei nu așază actele ei sub semnul unui beneficiu social, ci al unei suferințe maxime. Nu avem de-a face cu una din acele conștiințe civice sau patriotice sau parohial-familiale, Erica ucide pentru că nu poate altfel și în cîteva cazuri lasă
New York, NewYork... by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9064_a_10389]
-
al lui T.Th. Ciupe, care ține personajul prizonier într-un fel de văgăună, între pereți abrupți, vărgați de lumini ca niște zăbrele. Și, la mijloc, coregrafa și interpreta Vava Ștefănescu, care dă viață dublă personajului, atât prin grai, rostind lamentația eroinei, cât și prin graiul trupului ei, care ne vorbește și el despre aceleași dureri și despre monologul ei cu divinitatea - totul fiind apoi discret dar ferm dirijat de mâna sigură a regizorului Mihai Măniuțiu, pe muzica compusă de Ana Maria
Anticorp Amprenta - Episodul patru by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/7960_a_9285]
-
mai roșii unghii din Europa!"... Totul, așa dar, de aici pornise!... 25 martie 1958, G., măritată cu un important scriitor român de pe timpuri, este genul de femeie pe care autorul, înconjurat numai de "femmes de lettre" fine, citite, atent cu eroinele sale, o luase de nevastă, - cam vulgărică, nu se potrivea. După ce el murise, G. își dăduse drumul. Auzind că semănam cu felul cum vorbeau ea cu bărbatu-său -, printr-o prietenă comună mă invitase într-o zi să văd un
Note cu femei din '58 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8495_a_9820]
-
prietenilor, noroc cu Rex (câinele) că a sărit pe el să-l sfâșie, și am intervenit eu... Nu știam că G. era o mitomană și o dezechilibrată mintal... Dar cum de o suportase bărbatu-său atâta vreme, ce specie de eroină era...? * O drăguță totuși, în ciuda firii, G. era bună prietenă cu Deborah, urâtă foc, - hiper - inteligentă și cu simț artistic... Excesiv de deșteaptă. Și Deborah, află... Peste o săptămână mă invită la ea. Locuia într-un bloc central cu restaurant la
Note cu femei din '58 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8495_a_9820]
-
cum se știe, mai cu seamă într-o dramă de Racine, are în vedere tot contextul copilăriei. E vorba de o relație de iubire ilicită. Dar nu regăsim aici iubirea sexuată, plină apoi de remușcări, ba și de furie, a eroinei cretane îndrăgostită de fiul ei vitreg Hipolit. Femeia ce locuiește în casa de pe colină este Fedră doar fiindcă iubise un copil ce nu era al ei, adică pe micul Berto. După primele ședințe de psihanaliză Saba și-a reactualizat în
Umberto Saba și "privilegiul durerii" by Dinu Flămând () [Corola-journal/Journalistic/10893_a_12218]
-
afaceri, dar și cei mai fericiți. Chicotelile lor, profesioniste, sînt, poate, sincere. Nu am spus nimic despre Masenka. Dan Grigorescu vede în ea, desi personaj absent, făptura cel mai puternic conturată a întregului român. Și Masenka este, într-adevăr, o eroina emoționant construită: fetișcana ciudată, isteața și prostuța în același timp, pasionată și ciudat detașata, alintata și severă, o sumă de paradoxuri și contradicții care fac din ea o făptura fermecătoare, așa cum o reconstituie filmul amintirilor lui Ganin. Cu toate acestea
Nostalgia by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18188_a_19513]
-
de o lună al vacanței din Insulele Eoliene. O vacanță pentru care s-au decis "într-o secundă" și de care frenetica, explozivă Chloé este sigură că va fi "mirifica, ieșită din comun". Femei la patruzeci de ani, cele două eroine căra după ele în călătorie nu doar un munte de bagaje dar și, cum spuneam, un trecut care le însoțește oricât ar dori ele să-l facă uitat. Un trecut în mare parte comun, fiindcă multe legături, si de multe
Laura si Chloé by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/16447_a_17772]
-
și terminînd cu ultima carte tradusă în germană, Die Verabredung - Întîlnirea. Dar mai înainte de a transcrie lungul dialog pe care l-am avut cu Margriet de Moor, să vă spun, pe scurt, despre ce este vorba în cărțile ei. Magda, eroina romanului Mai întîi cenușiu, apoi alb, pe urmă albastru, își părăsește soțul după zece ani de căsătorie, fără nici o explicație. Revine acasă după doi ani, ca și cînd nimic nu s-ar fi întîmplat. Narațiunea se structurează în jurul încercărilor soțului
Margriet de Moor: "Temele romanelor mele sînt absența, plecarea, tăcerea" by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/17011_a_18336]
-
specie care vorbește. Aceasta ne și deosebește de animale și dacă nu vorbim ne înstrăinăm complet de semenii noștri. Nu trebuie să mai insist asupra acestui adevăr: un străin stîrnește ură în jurul lui. În romanul, despre care vorbim, consecința tăcerii eroinei este moartea. Prima mea carte este romanul vocii care tace. Virtuosul este romanul vocii care cîntă, iar a treia carte - culegerea de proze scurte Așadar visez... este cartea vocii care povestește. În toate cele 15 povestiri este vorba despre literatură
Margriet de Moor: "Temele romanelor mele sînt absența, plecarea, tăcerea" by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/17011_a_18336]
-
Conform opiniei dvs., scrierea ca și lectura unei cărți nu este doar o afacere a intelectualului; ele reclamă și o anumită naturalețe, nonșalanță. Totuși proza dvs. este foarte precis elaborată, asemenea structurilor unei compoziții muzicale. Iată doar un exemplu: Magda, eroina din Mai întîi cenușiu, apoi alb, apoi albastru, este o străină, cu adevărat o străină, în sat. Mama ei era cehă, tatăl german de origine evreiască, ea trăiește într-un sat olandez, după ce o vreme a trăit în Canada. Și
Margriet de Moor: "Temele romanelor mele sînt absența, plecarea, tăcerea" by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/17011_a_18336]
-
vreodată fericirea comună, a ființelor obișnuite. Mereu înșelate în visele lor, primesc lecția vieții cu amărăciune senină. Pentru că simt că sunt mai mult decât simple femei, poate chiar ipostaze ale creatorului filmului care eșuase și el în visele fericirii reale. Eroinele își sting durerea cu ceva de băut, pentru că, la urma urmei, ele sunt: "Yrkeskvinnor", femei care au o meserie, o vocație, o disciplină, depășind strâmtele cadre convenționale ale societății omenești. A avea o meserie, o vocație, o disciplină este poate
Ultimul "elefant” by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Journalistic/13672_a_14997]
-
un univers al simulacrelor și că atitudinea bovarică față de viață este o constantă a existenței noastre aproape nu mai trebuie demonstrat. E suficient să urmărești gesturile disperate ale telespectatorilor de telenovele, care își reglează existențele după cele ale unor frumoase eroine din serialele sud-americane ori înțepenirea ore în șir în fotolii la concursurile de Teleeurobingo, pentru a-ți da seama că viața nu e numai vis, dar și visul visurilor altora, pe care îi percepem mai puțin chinuiți de realitățile dure
La vida es sueńo by Costache Olăreanu () [Corola-journal/Journalistic/17068_a_18393]
-
care se pronunță (în regia discretă a ideologilor momentului) asupra nuvelei este o muncitoare de la Filatura Românească de Bumbac, Adela Pagu, care, într-un ,articol" din revista Flacăra declară că ea și tovarășele ei de muncă nu se recunosc în eroina lui Marin Preda: , Dacă autorul, în loc să aleagă ca eroină a cărții o Ană Roșculeț care avea atâtea slăbiciuni, ar fi ales una dintre muncitoarele noastre, ar fi fost de mai mult folos muncitoarelor din țara întreagă." Intervenția muncitoarei declanșează (aparent
Literatură scrisă la comandă by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/11544_a_12869]
-
asupra nuvelei este o muncitoare de la Filatura Românească de Bumbac, Adela Pagu, care, într-un ,articol" din revista Flacăra declară că ea și tovarășele ei de muncă nu se recunosc în eroina lui Marin Preda: , Dacă autorul, în loc să aleagă ca eroină a cărții o Ană Roșculeț care avea atâtea slăbiciuni, ar fi ales una dintre muncitoarele noastre, ar fi fost de mai mult folos muncitoarelor din țara întreagă." Intervenția muncitoarei declanșează (aparent declanșează; în realitate doar precede) o adevărată campanie de
Literatură scrisă la comandă by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/11544_a_12869]
-
cotidiană, cititorul este martorul trecerii personajului central de la adolescență la maturitate, al experiențelor existențiale fundamentale din cei câțiva ani care despart viața unei cvasi-copile dintr-un orășel de provincie de cea a unei studente bucureștene, aflate în pragul măritișului. Puține eroine din istoria literaturii române ar putea rivaliza cu Letiția Branea în privința minuțiozității detaliilor în care este zugrăvită. Faptele, gândurile, visele, senzațiile, angoasele Letiției sunt mereu la vedere, dar aceasta nu tulbură cu nimic latura de mister a personajului, natura sa
Arta supraviețuirii by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8074_a_9399]
-
alții, între ei și Kundera însuși, să simtă nevoia de a insista asupra unicității eroilor lor. În Cartea rîsului și a uitării, de unde am preluat și informația de mai sus, autorul declară emfatic: "De data aceasta, ca să fie limpede că eroina mea îmi aparține numai și numai mie (și că ea înseamnă pentru mine mai mult decît oricine altcineva), o botez cu un nume pe care nici o femeie nu l-a mai purtat vreodată: Tamina. Mi-o imaginez înaltă și frumoasă
O lume încăpătoare by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16653_a_17978]
-
distrus? Răspunsul pe care l-ar propune un critic literar este negativ. Nici măcar moartea lui Holmes, scrisă de Conan Doyle, nu echivalează cu dispariția personajului. Chiar dacă nimeni n-ar mai citi vreodată Anna Karenina, tot nu am putea susține că eroina a dispărut, sau că existența personajului Vronski s-a încheiat. Mai curînd am spune că protagoniștii lui Tolstoi au fost dați uitării. Odată scris textul, de îndată ce el există, concret sau doar în memoria cititorilor, personajele ficționale sînt indestructibile. Însă pentru
O lume încăpătoare by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16653_a_17978]
-
absența unei definiții și de existența unui paradox, autoarea demonstrează că lumea e mult mai încăpătoare decît am crede, că în ea e loc, în sensul rigid existențial al termenului, și pentru o Tamina cu acte de identitate, și pentru eroina lui Kundera. Amie L. Thomasson, Fiction and Metaphysics, Cambridge University Press, 175 pag., 1999.
O lume încăpătoare by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16653_a_17978]
-
deconstrucției unor iluzii. Lumea este văzută de jos în sus, din perspectiva eului narator, ale cărui reacții și trăiri sunt exprimate într-un discurs infantil, oscilînd între "gradul zero al scriiturii" și o exuberanță suprarealistă a imaginilor. Copil de circ, eroina cărții trăiește spaima permanentă că și-ar putea pierde mama, "femeia cu părul de oțel" al cărei număr de rezistență constă în executarea acrobațiilor sub cupola circului, atîrnată de păr. Pentru a-i risipi frica, sora mai mare îi povestește
Aglaja Veteranyi - Salt mortal de la circ la literatură by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/16884_a_18209]
-
cărții trăiește spaima permanentă că și-ar putea pierde mama, "femeia cu părul de oțel" al cărei număr de rezistență constă în executarea acrobațiilor sub cupola circului, atîrnată de păr. Pentru a-i risipi frica, sora mai mare îi povestește eroinei istoria copilului care fierbe în mămăligă și căruia mama i-a împlîntat o foarfecă în obraz. Tatăl este clown și, în timpul liber, cineast amator. Întreaga familie a fugit din România de teama Securității, cu speranța unei vieți mai sigure, a
Aglaja Veteranyi - Salt mortal de la circ la literatură by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/16884_a_18209]
-
la care sunt condamnați artiștii ambulanți. Cele două surori sunt trimise de părinți într-un internat, apoi aceștia se despart, mama are un accident după care pune la cale un nou program de acrobație, împreună cu noul ei prieten. Între timp, eroina "romanului" ajunge la vîrsta pubertății, mama încearcă să o catapulteze într-un spectacol de "varieteu", dar și acest proiect eșuează, din pricina inadvertenței dintre vîrsta "minoră" a interpretei și caracterul licențios, pornografic al numărului pe care fetița trebuia să-l interpreteze
Aglaja Veteranyi - Salt mortal de la circ la literatură by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/16884_a_18209]
-
cu paza și spionarea lui, în prezent un prosper om de afaceri. Idealul lui? Să-și construiască o vilă exact ca aceea a fostului șef, urmărit altădată printre pomi... Accentul cărții cade, totuși, pe trecutul ,de proveniență proletară sus-pusă" al eroinei. Aflată la vârsta deplinei maturități, ea își rememorează experiențele din copilărie și adolescență, interlocutorul ideal fiind, înaintea cititorului, vechiul său prieten Boris. O complicată, sinuoasă relație, cu momente de apropiere și îndepărtare, atracție și respingere, îi unește pe cei doi
Covorul roșu by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11049_a_12374]