2,301 matches
-
tipul din conducere, cu mătreața aia? se înfioră el teatral. Mergem, dragă? —Duggie, ți-am rezervat o masă la Luigi, a spus Adrian, cu o umbră de stăruință în voce. —Ce? făcu Duggie. A, bun, bun. Haide, dragă. Ce costum fermecător! Era de fapt cel din in cu mâneci scurte și cu o fustă la fel de scurtă, cu care voisem inițial să merg la petrecerea de la Mowbray Steiner. Probabil că l-am cumpărat într-un moment de cumpănă al vieții, fără îndoială
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
protector vizavi, către salonul de recepții. — Sper că nu vei fi foarte supărată când îți vei vedea opera distrusă în felul ăsta. Înțeleg sentimentele unui artist pentru opera lui - sau, desigur, în cazul acesta a ei, și chiar o ea fermecătoare - ce spuneam? Dar, în acest timp, găsi cheia potrivită și deschise ușa. Presupuneam că Planeta plutitoare fusese mutată aici întrucât ușile duble ofereau spațiu suficient ca să încapă. Chiar și așa, cred că a intrat pe o parte. Era așezată în mijlocul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
că promisiunea face parte din categoria celor care nu aveau să se împlinească vreodată. Și, totuși, la festival ne-am trezit față în față cu autorul povestirii. Minunea a ținut două ore, timp în care scriitorul și regizorul, într-un fermecător tandem, au povestit și-au tot povestit. O soluție estetică Scriitorul Victor Erofeev, din a cărui operă s-au tradus la Editura Paralela 45, Frumoasa rusoaică, Enciclopedia sufletului rus, Stalin cel bun și Cinci fluvii ale vieții, a mărturisit că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
simțim cam la fel în legătură cu acești studenți francezi stângiști, dar nu mă pot abține să nu-ți comunic această enervare franco-europeană. De la distanță este delicios să observi semnele unei mari decadențe, să analizezi modul cum o mare țară (atât de fermecătoare!) refuză să se reformeze, dorește să rămână încremenită în vechiul proiect socialist mitterandist, care a otrăvit atât de mult Franța. Rămân la vechea mea constatare: poate că francezii ar fi fost cei mai îndreptățiți să încerce pe propria lor piele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
e drăguț. Foarte drăguț, de fapt. Așa că e iertat pe loc. — Nu am vrut să te sperii, dar mă întrebam, dacă nu e prea mare deranjul, aș da orice pentru o cană din cafeaua aia. Miroase divin. Are cel mai fermecător zâmbet pe care l-am văzut vreodată. Genul de bărbat pe care sunt sigură că celelalte femei îl adoră. Imaginează-ți cum ar fi să fii căsătorită cu cineva ca el. Să vezi fața aia în fiecare dimineață. Arată ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
holul hotelului și e o adevărată apariție cu părul lăsat. Când trecem pe lângă recepție, bărbații se întorc și se holbează fățiș. Nu pot să se abțină. E reprezentativă pentru majoritatea însoțitoarelor de zbor. Sunt în mare parte înalte, slabe și fermecătoare. Cum spuneam și mai devreme, în meseria asta sunt motive destul de bune să rămâi slabă. Vedeți voi, când faci demonstrația de siguranță, trebuie să-ți ridici brațele în aer ca să le arăți pasagerilor cum să-și strângă centura de siguranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
apoi le-am cunoscut, în timpul unui zbor, să zicem și au fost foarte drăguțe. —Doamne, Amy, doar pentru că cineva e politicos și spune „te rog“ și „mulțumesc“ nu înseamnă că e o persoană extrem de drăguță. Odată am întâlnit cel mai fermecător bărbat în timpul unui zbor spre Paris și când am ajuns, poliția franceză îl aștepta ca să-l aresteze. —Pentru ce? —Crimă, spun pe un ton morbid. Nu se poate! Mai spune, țipă Amy. În nici un caz nu-i spun mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
Să vezi când o să-i spun lui Debbie. Nu o să-i vină să creadă. — Nu-mi vine să cred! —Jur, Debbie. Cum ți se pare? Trebuie să fie foarte interesat. Dar fii totuși atentă, mă avertizează. Sunt încuiată în toaleta fermecătorului hotel din Wicklow la care m-a adus Adam. El e în sala de mese, uitându-se pe lista de vinuri. Tocmai m-am uitat în oglindă și arăt altfel. Arăt atât de fericită încât aproape că nu m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
de tânăr. Nu poate avea mai mult de treizeci și patru de ani. Maximum treizeci și cinci. Doamne, toate fetele or să se țină acum după el. Un copilot simpatic și singur e și așa destul de rar la compania asta aeriană, dar un căpitan fermecător și arătos e ceva aproape nemaiîntâlnit. Slavă Domnului, sunt ocupată acum, altfel aș sta și eu la coadă pentru el. Pe de altă parte, probabil nu aș avea tupeul. Încă nu am uitat când ne-am întâlnit în Boston, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
eram, am decis că pot muri și fără prea mult păr pe cap, ca un călugăr budist. Cel puțin mi-e mai răcoare, zise ea, mângâindu-și părul ce nu depășea lungimea de patru-cinci centimetri și aruncându-mi un zâmbet fermecător. — Dar nu-ți stă rău deloc, i-am spus, luptându-mă mai departe cu omleta. Ia să-ți văd și profilul! A întors capul și m-a lăsat să-i admir profilul vreo cinci secunde. Da, îți vine foarte bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ele. Când zâmbea, zâmbeau și ridurile. Când se încrunta, se încruntau și ridurile. Când nu făcea nici una, nici alta, ridurile se împrăștiau, ironic și cald, pe toată fața ei. Avea aproximativ treizeci și șapte-treizeci și opt de ani, dar era fermecătoare. Mi-a plăcut de cum am văzut-o. Părul ei arăta de parcă fusese tuns de o mână nepricepută pentru că, pe alocuri, avea șuvițe ridicate în vârful capului, iar bretonul îi atârna, inegal, pe frunte, dar am recunoscut în sinea mea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
o mulțime de lucruri - despre muzică, despre școala ei, despre absolut orice. Mi-am dat imediat seama că este foarte deșteaptă și că știe să poarte o conversație. Avea opinii clare, precise și era, aș putea spune, chiar înspăimântor de fermecătoare când vorbea. La început nu mi-am dat seama ce e înspăimântător la ea, dar pur și simplu mi s-a făcut frică. Mi-am dat seama că în prezența ei nu mai pot judeca lucrurile la rece. Era atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
În considerare ținuta sa excesiv de adecvată - nu lipsea nici măcar lanțul de aur care lega butoniera de buzunarul vestei -, era probabil un notar sau un diplomat. Îi șopti ceva În urechea Însoțitoarei sale, care Îi răspunse cu un râs afectat dar fermecător. — Doamnă, domnule. Bună seara. Plimbându-și țigara dintr-un colț al gurii În altul, Konrad miji ochii curios. — Acesta este Crama Albastră? Vocea bărbatului era așa de răgușită Încât te dureau urechile când Îl ascultai. Și mai grav, vorbea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
estul orașului pentru că nu-mi permiteam să dau mai mult decât plăteam pentru camera Închiriată. În sfârșit, Anton găsi un loc Într-o clădire dezafectată, Învecinată Într-o parte cu un cimitir, iar În cealaltă, cu o piațetă modestă dar fermecătoare. — Ce-ți treb’e mai mult de-atât? se Întrebă În timp ce eu, Încă bănuitor, inspectam un geam spart, acoperit cu ziare. Într-o parte, viață, În cealaltă, moarte. Pe la Începutul lui octombrie 1925, după o călătorie În sudul Franței, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Înțelege că lucrurile se termină mereu la fel; totuși, vrea să fie sedusă. Și acest lucru era posibil doar dacă cineva creează combinația perfectă de enigmatic și evident În același timp, cu Întârzieri calme, calculate, Înghesuieli la limită și Întorsături fermecătoare - sfârșind, desigur, cu acea izbucnire de pasiune pe care doar arta adevărata o poate oferi. — Desigur. Atâta timp cât lucrurile se legau, continuă Anton, imun la ironiile mele, tensiunea se va acumula până când, la final, neputându-se abține, spectatorii vor țipa după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
În vasul emailat, desenând niște modele ciudate, ca niște nervuri. La sfârșit am aruncat o privire În oglinda de deasupra ușii. Cu excepția buzei umflate și ochii umflați, arătam mai bine decât era de așteptat. E drept, nu eram o aparență fermecătoare de doamnă, dar păream epuizat Într-un fel fermecător, cumva uman. Mi-am scos rujul din poșetă și, sprijinindu-mă de perete, m-am lăsat jos, gândindu-mă că adevăratul eu se ascundea, Într-adevăr, pe dinăuntru. Apoi am auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
nervuri. La sfârșit am aruncat o privire În oglinda de deasupra ușii. Cu excepția buzei umflate și ochii umflați, arătam mai bine decât era de așteptat. E drept, nu eram o aparență fermecătoare de doamnă, dar păream epuizat Într-un fel fermecător, cumva uman. Mi-am scos rujul din poșetă și, sprijinindu-mă de perete, m-am lăsat jos, gândindu-mă că adevăratul eu se ascundea, Într-adevăr, pe dinăuntru. Apoi am auzit o cheie În yală. Spre surprinderea mea, În cameră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Teoretic, era armean. Și totuși exista o privință În care Aram nu putea fi nici armean, nici turc, nici de orice altă naționalitate. Aram putea fi doar Aram, absolut unic. Era singurul membru al unei specii unice. Era un tip fermecător, un romantic incurabil, profesor de științe politice care mărturisea adesea că era mai curând Înclinat să trăiască o viață de pescar Într-unul din satele dărăpănate de pe coasta Mediteranei. Era o inimă delicată, un suflet naiv și o fărâmă umblătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
NORMAN. SUNT FERICIT. Șl VOI SUNTEȚI FERICIȚI? — Da, foarte fericiți, Jerry. Dar vezi tu, trebuie... BUN. MĂ BUCUR. — ... trebuie să discutăm singuri. Te rugăm ca pentru un timp să nu ne asculți. V-AM OFENSAT? — Nu, ești foarte prietenos și fermecător. Dar trebuie să discutăm singuri, fără a fi ascultați, un timp. ÎNȚELEG NEVOIA VOASTRĂ. DORESC SĂ VĂ SIMȚIȚI ÎN LARGUL VOSTRU CU MINE, NORMAN. VĂ VOI DĂRUI CEEA CE ÎMI CEREȚl. — Mulțumim, Jerry. — Păi, sigur, făcu Barnes. Și crezi că o s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Discutau tot felul de lucruri: transmisia hydramatic a mașinilor Oldsmobile, cele mai bune plaje pentru surf, recenta campanie prezidențială a lui Adlai Stevenson, despre cum joacă baseball Whirey Ford și chiar despre teoria lui Freud. Bolnavul era de-a dreptul fermecător, deși fuma țigară de la țigară, părând măcinat de o tensiune internă. În cele din urmă, Norman ajunsese să-l Întrebe de ce fusese internat În spital. Pacientul nu-și mai amintea de ce. Îi părea rău, dar pur și simplu nu-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
o "intelectuală antipatică", zice, cochetînd, Carmen Mihalache în finalul schiței de autobiografie din Decupaje, feminitatea care se exprimă în comentariile critice sau în proza din Urât mai trăiți, domnilor! (titlu cam "sectar", nu-i așa?) este, în fond, posesivă, dulce fermecătoare; ca și cartea scrisă cu talent și cu o pasiune contaminantă". Ioan Holban, Dacia literară, decembrie 2007 "Pentru noua sa carte, a cincea (apărută la Editura Timpul, Iași, 2007), scriitoarea băcăuană Carmen Mihalache (redactor-șef al revistei ,,Ateneu") a ales
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
în creșterea șerpilor de casă nouă, și muzica...să cânte muzica! e opera postumă a unui afon ireproșabil! Frânturi de coșmar nasc din putride călduțe, mucigaiuri un acut sentiment al infinitului, drept pentru care spectatorii așteaptă zile mai bune, sentimentali fermecători. "FELIX QUI POTUIT..." Mă fascinează, mă înspăimântă, mă obsedează, mă istovește, mă încântă, mă descântă, mă face să uit că m-am născut, mă face să-mi aduc aminte de câte-au fost și n-au fost, mă subjugă, mă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
putere. Asemănarea artistei cu Frida este uluitoare, și nu numai grație machiajului extrem de reușit. Mara Opriș este o dansatoare cu o aparență firavă, care impresionează dând viață cu multă expresivitate scenelor sensibile, dar mai ales celor de forță. Artista este fermecătoare de la un capăt la altul al spectacolului, de la fetița jucăușă și visătoare, la femeia prinsă în mrejele poveștilor de dragoste sau implicată politic. Încântătoare este scena când pictează în pat, folosind o oglindă fixată deasupra sa, pentru a-și face
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
Occidentul, femeile „mai bucuroase sunt să le moară acasă copiii de foame, decât să iasă la plimbare făr’ de a avea pe rochie alte o sută de bucățele în felurimi cusute, ce le zic garnituri, carele este o îndoită cheltuială“. Fermecătoare, erudită, cu adevărat pasionantă e cartea despre care am pomenit, îndemnându-ne și pe noi să scriem cu u-uri finale și topici anapoda, bucurându-ne că am citit atâtea lucruri noi despre amor și fiindu-i recunoscători lui Eufrosin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
judecată altfel decît dacă n-ar fi fost văzută niciodată astfel, orice aviator din lume s-ar fi simțit emoționat dacă ar fi primit o asemenea invitație. Italo Balbo era un pilot desăvîrșit, un geniu al aviației și un nebun fermecător pentru că în orice spunea și făcea pornea de la faptul că întîi există aviație, aviatorii, zborul în sine și apoi restul. Lumea poate părea ciudată așa, privită așa, dar Balbo era îndeajuns de simpatic în nebunia lui, încît să te convingă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]