7,215 matches
-
imaginarului. Era nevoie de o astfel de cenzură pentru a putea găsi "noua realitate", "adevărata natură". Cenzura era necesară pentru a putea schimba o imagine asupra realității cu alta, mai apropiată de real, adevărată. În jocul cenzurii și al construcției imaginarului științific Bacon și idolii săi au jucat un rol esențial. Prin el s-a cenzurat o veche imagine și s-a început construcția unei imagini noi. Putem concluziona că Francis Bacon realizează o cenzură totală a imaginarului eliminând toate sursele
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
și al construcției imaginarului științific Bacon și idolii săi au jucat un rol esențial. Prin el s-a cenzurat o veche imagine și s-a început construcția unei imagini noi. Putem concluziona că Francis Bacon realizează o cenzură totală a imaginarului eliminând toate sursele erorii. Dar, deoarece aceste surse sunt identificate cu anumite modalități de percepție a realității, iar cei patru idoli acoperă în mod sistematic toate posibilitățile de cunoaștere, nu mai rămâne nici un element în vasta arie a gnosis-ului care
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
cenzurat. La toate acestea se adaugă și faptul că simpla cunoaștere a surselor erorii nu determină și eliminarea lor ci, este necesară a construcție metodică prin care să ajungem la cunoștințe certe dincolo de vălul idolilor. 2. 4. Cenzura metodică a imaginarului Imaginarul științific se dezvoltă într-un univers al metodei în care, dezvoltarea imaginii nu se face la întâmplare, ci pe baza unor căi precise prin care să se asigure o coerență a acesteia. Orice modificare a imaginii asupra lumii se
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
La toate acestea se adaugă și faptul că simpla cunoaștere a surselor erorii nu determină și eliminarea lor ci, este necesară a construcție metodică prin care să ajungem la cunoștințe certe dincolo de vălul idolilor. 2. 4. Cenzura metodică a imaginarului Imaginarul științific se dezvoltă într-un univers al metodei în care, dezvoltarea imaginii nu se face la întâmplare, ci pe baza unor căi precise prin care să se asigure o coerență a acesteia. Orice modificare a imaginii asupra lumii se realizează
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
acesteia. Orice modificare a imaginii asupra lumii se realizează prin schimbări metodologice. Cenzura metodei este absolut necesară pentru a se putea dezvolta o imagine nouă asupra universului. Secolul al XVII-lea este unul al schimbării metodologice, negându-se metodologia specifică imaginarului renascentist. Renașterea adunase în sine metodele specifice tuturor epocilor trecute, începând cu antichitatea (prin asimilarea filosofiei aristotelice, prin interpretarea și adaptarea celei platonice, prin atomismul democtritian, prin asimilarea presocraticilor, prin asimilare metodică a lui Arhimede, Hipocrate, Galen, Euclid), continuând cu
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
dar sunt cele realizate de către Francis Bacon și René Descartes, metode acceptate ca fundament pentru modernitate. Aceștia neagă în mod deschis modalitate de a face știință de până la ei, încercând să o modifice, lucru care reprezintă o cenzură a unui imaginar inacceptabil din punctul de vedere al omului modern. Construcția realității trebuia făcută printr-o nouă metodă căci altfel schimbarea ar fi fost una de suprafață, fondul rămânând același. 2.4.1. Francis Bacon și necesitatea unei noi metode După ce Francis
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
fost făcute de alții, precum și să străbată cu metodă mai toate meșteșugurile, chiar și cele mai ușoare, ale oamenilor, și pe acelea mai ales care desfășoară și presupun ordine"100. În cazul Regulilor putem vorbi despre o cenzură parțială a imaginarului, dar și aceasta reprezintă o formă de purificare a imaginarului astfel încât începutul construcției metodice să conțină cât mai puține elemente ale trecutului. Cenzura realizată de Reguli urmărește un nou început în construcția metodică. 2.4.3. Între Discurs asupra metodei
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
toate meșteșugurile, chiar și cele mai ușoare, ale oamenilor, și pe acelea mai ales care desfășoară și presupun ordine"100. În cazul Regulilor putem vorbi despre o cenzură parțială a imaginarului, dar și aceasta reprezintă o formă de purificare a imaginarului astfel încât începutul construcției metodice să conțină cât mai puține elemente ale trecutului. Cenzura realizată de Reguli urmărește un nou început în construcția metodică. 2.4.3. Între Discurs asupra metodei și Meditații. De la o pragmatică a metodei la o cenzură
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
parțială ca în cazul Regulilor, scopul acesteia a fost de a crea un început pur pentru o altă metodă. Cenzura metodic este esențială pentru modificările de imagine specifice secolului al XVII-lea, deoarece metoda este cea care stă la dezvoltarea imaginarului științific al modernității. 2. 5. Meditațiile carteziene și cenzura metafizică Schimbarea imaginii asupra lumii are dincolo de componentele de ordin metodic și una de ordin metafizic. Aceasta nu urmărește doar o modificare de imagine ci și integrarea omului în cadrul noului cosmos
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
și obiectiv, între ontologic și epistemic, reprezintă modul în care se reconstruiește universul, în care omul este integrat în existență ca un cunoscător și ca un creator al cunoașterii. 2.5.1. Meditationes de prima philosophia și reforma metafizică a imaginarului modern 107 Meditationes de prima philosophia poate fi considerată drept actul de naștere al metafizicii moderne, dar în același timp poate fi privită și ca o carte a Genezei imaginii asupra lumii a modernității. Aceasta se realizează într-un moment
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
Până și un empirist cum era Francis Bacon, considera aceste informații ca incerte, incluzându-le în idolii tribului și eliminându-le dintre procesele ce ne pot transmite informații sigure . Tot în sfera normalității incertitudinii sunt și următoarele: lumea viselor și imaginarul. Visul redă ca fiind reale elementele care nu aparțin lumii înconjurătoare. Ele sunt incerte fiind doar creații ale fanteziei noastre. La fel și imaginarul care are drept punct de plecare nivelul perceptiv al realității. Imaginarul pentru Descartes reprezintă imaginile pe
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
ne pot transmite informații sigure . Tot în sfera normalității incertitudinii sunt și următoarele: lumea viselor și imaginarul. Visul redă ca fiind reale elementele care nu aparțin lumii înconjurătoare. Ele sunt incerte fiind doar creații ale fanteziei noastre. La fel și imaginarul care are drept punct de plecare nivelul perceptiv al realității. Imaginarul pentru Descartes reprezintă imaginile pe care ni le formăm în relație cu lumea. Ele pot reprezenta fie realitatea lucrurilor, fie falsitatea acestora. Imaginile cu toate că aparțin cogito-ului "(...) imagini ce se
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
și următoarele: lumea viselor și imaginarul. Visul redă ca fiind reale elementele care nu aparțin lumii înconjurătoare. Ele sunt incerte fiind doar creații ale fanteziei noastre. La fel și imaginarul care are drept punct de plecare nivelul perceptiv al realității. Imaginarul pentru Descartes reprezintă imaginile pe care ni le formăm în relație cu lumea. Ele pot reprezenta fie realitatea lucrurilor, fie falsitatea acestora. Imaginile cu toate că aparțin cogito-ului "(...) imagini ce se află în cugetul nostru"113 sunt eliminate ca fiind incerte. Eliminarea
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
matematica reprezintă la nivelul cartezian însăși cogito-ul și la nivel absolut acesta este Dumnezeu. Prin aceasta cenzura este completă și a fost introdusă separarea dintre "lumină și întuneric". 2.5.3. Meditația a doua și trecerea de la cenzura egotică a imaginarului la construcția lui Dacă în prima zi s-a manifestat dubito-ul ca cenzură purificatoare a ego-ului în cea de-a doua se realizează transferul de la acesta înspre creația prin cogito. Prin meditația întâi Descartes creează cadrul pentru ceilalți pași ai
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
cu toată oastea sa ajută la menținerea creației, la fel și cogito-ul cu toate formele sale va duce mai departe creația și o va susține. Cenzura metafizică pe care o realizează Descartes în primele două meditații pregătesc o dezvoltare a imaginarului în direcția unei noi construcții metafizice. Necesitatea realizării unei identități real-egotic este indubitabilă, deoarece eul ca singură sursă de cunoaștere era cel care putea să dezvolte o lume de cunoscut care să fie în același timp și obiectivă. Lumea creată
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
Dacă imaginea universului ar fi fost modificată și multe dintre concepțiile teologice, în special cele ce priveau lumea de dincolo, ar fi trebuit modificate. Dar tocmai aceste concepții sunt cel mai dificil de schimbat pentru că ele reprezintă unul dintre fundamentele imaginarului religios a omului simplu, iar pierderea controlului acestui imaginar ar fi determinat adevărate revoluții în interiorul organizării bisericii. Frica față de această schimbare, cât și credința în adevărul unic, de natura revelată, reprezentat de Biblie au făcut ca atitudinea Bisericii (ca simbol
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
dintre concepțiile teologice, în special cele ce priveau lumea de dincolo, ar fi trebuit modificate. Dar tocmai aceste concepții sunt cel mai dificil de schimbat pentru că ele reprezintă unul dintre fundamentele imaginarului religios a omului simplu, iar pierderea controlului acestui imaginar ar fi determinat adevărate revoluții în interiorul organizării bisericii. Frica față de această schimbare, cât și credința în adevărul unic, de natura revelată, reprezentat de Biblie au făcut ca atitudinea Bisericii (ca simbol al imaginarului oficial) față de această schimbare să fie radicală
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
a omului simplu, iar pierderea controlului acestui imaginar ar fi determinat adevărate revoluții în interiorul organizării bisericii. Frica față de această schimbare, cât și credința în adevărul unic, de natura revelată, reprezentat de Biblie au făcut ca atitudinea Bisericii (ca simbol al imaginarului oficial) față de această schimbare să fie radicală și foarte dură. Concepțiile copernicane asupra universului au fost cenzurate, fiind trecute în index, iar cei ce le susțineau acuzați de erezie. Au existat două procese importante, cel al lui Giordano Bruno, care
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
în Occident moment care se suprapune și cu începuturile conflictului pentru teoria privind universul. Calculele matematice au determinat o atitudine diferită de cea oficială și implicit o nouă viziune asupra universului. Imaginea geocentrică a determinat și dezvoltarea cosmologică a întregului imaginar medieval. Lumea infernurilor 125, datorită faptului că era cea mai grosieră și mai decăzută dintre lumi era considerată ca lume subpământeană sau ocupa o parte din suprafața pământului. De asemenea raiul era privit a fi la nivelul cerurilor. Ideea unui
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
și sacrificiul său final au determinat într-o mare măsură o promovare privind ideea infinității lumii, dar și implicit pe cea a heliocentrismului. 2.6.3. Modificarea centrului universului. Teoria heliocentrică Cea de-a doua imagine care a modificat radical imaginarul medieval este cea heliocentrică. Acesta consideră că planeta noastră nu se află în centrul universului fiind nemișcată, ci se află în mișcare pe o orbită în jurul soarelui. Această teorie a fost reactivată în spațiul european de către Nicolaus Copernicus, care reordonează
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
dincolo de cele trei dimensiuni ale spațiului introduce și pe aceea a timpului. Secolul al XX-lea oferă o imagine foarte complexă a universului, plină de mistere și fenomene inexplicabile, cu un balans între infinitate și finitudinea acestuia. Capitolul 3 Reconstrucția imaginarului la începutul secolului al XVII-lea 3.1. 3.1. Dezvoltarea imaginarului la început de modernitate Evoluția imaginarului este ciclică. După o perioadă în care acesta atinge dezvoltarea sa maximă urmează una de cenzură, după care este necesară o reconstrucție
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
Secolul al XX-lea oferă o imagine foarte complexă a universului, plină de mistere și fenomene inexplicabile, cu un balans între infinitate și finitudinea acestuia. Capitolul 3 Reconstrucția imaginarului la începutul secolului al XVII-lea 3.1. 3.1. Dezvoltarea imaginarului la început de modernitate Evoluția imaginarului este ciclică. După o perioadă în care acesta atinge dezvoltarea sa maximă urmează una de cenzură, după care este necesară o reconstrucție a acestuia. Niciodată reconstrucția nu se realizează folosindu-se aceleași imagini, ci
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
imagine foarte complexă a universului, plină de mistere și fenomene inexplicabile, cu un balans între infinitate și finitudinea acestuia. Capitolul 3 Reconstrucția imaginarului la începutul secolului al XVII-lea 3.1. 3.1. Dezvoltarea imaginarului la început de modernitate Evoluția imaginarului este ciclică. După o perioadă în care acesta atinge dezvoltarea sa maximă urmează una de cenzură, după care este necesară o reconstrucție a acestuia. Niciodată reconstrucția nu se realizează folosindu-se aceleași imagini, ci fie își construiește în mod original
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
în momentul cenzurii. De obicei această construcție este complexă și combină cele două surse de imagine. Noua imagine este una sintetică construită pe baze noi în cadrul ei folosindu-se și elemente de tradiție. De aceea nu va exista niciodată un imaginar complet nou, în fiecare imagine găsindu-se în mod intrinsec sau extrinsec imagini transferate din alte perioade. Chiar dacă cenzura realizată inițial a fost una totală, în cadrul reconstrucției se preiau la un moment dat imagini dintr-un imaginar adiacent. Nu putem
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
exista niciodată un imaginar complet nou, în fiecare imagine găsindu-se în mod intrinsec sau extrinsec imagini transferate din alte perioade. Chiar dacă cenzura realizată inițial a fost una totală, în cadrul reconstrucției se preiau la un moment dat imagini dintr-un imaginar adiacent. Nu putem vorbi în acest caz nici despre o purificare perfectă a imaginii așa cum a dorit Francis Bacon să realizeze și nici despre o lume perfect nouă, ci doar despre noi baze ale imaginii despre lume ce urmează să
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]