1,968 matches
-
ce mai era pe acolo. Multe persoane au fost doborâte și învârtejite, într-un fel de nedescris.Valuri stârnite se izbeau de tot ce găseau în cale, amestecând nuntașii cu mese,veselă, scaune, bucăți cu alte bucăți din frumosul gard improvizat pe bucata de plajă închiriată. Organizatorii, intrați în panică, înnebuniți de frică și rușine, cu moralul terfelit, se izbeau unii de alții, în zbaterea-n care intraseră, nemaiștiind ce să facă, cum să intervină, pentru a diminua nenorocirea și efectele
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
fi ascultat. Și am descoperit târziu că nu-mi fusese dat nici un rol. În pofida a ceea ce credeam la început, nu venim pe lume cu un scop determinat. Suntem simpli figuranți, asta e tot. Figuranți într-o mare tragedie care se improvizează zi de zi și în care fiecare zi se termină prost. Nu există nimeni care să regizeze spectacolul. N-a existat niciodată și, ce e mai trist, este că nici nu există nimeni care să-l vadă. Actori în fața unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
lumea Portofel pentru că a fost la vremea lui cel mai abil hoț de portofele. Acum ajunsese rău de tot și fura cam ceea ce gospodarul i-ar fi oferit, dacă ar fi cerut frumos. Bătrînul profesionist se oprește la un gard improvizat din sărăcie și conversează cu un cîine flocos și fără chef de vorbă. Era bucuros să stea în cușcuța lui, la adăpost de ploaie. Mă, flocosule, ieși afară și fă-ți datoria... Hrr..., rînjește cîinele, vădit deranjat. Adică îmi arăți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
și ea îi mulțumea sexagenarului cu multă recunoștință. Mulțumesc, tătuță. Mata ai rămas tătuța meu, ofta Lara podidită de lacrimi. Costică vizita însă foarte frecvent și geamul fără perdea al fetei și uneori stătea martor la scene reușite, chiar dacă erau improvizate de flăcăi amatori. Bărbatul suferea la vederea unui corp splendid de femeie, cu o carnație minunată, cu o dăruire totală pentru niște mucoși. Cu toții habar n-aveau de ce bijuterie de femeie aveau parte și ieșeau repede ca să se laude cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
treacă o asemenea povară pe spinarea altuia ca iadul și loteria și asigurările...“ Vei spune că sînt daruri din cale afară de timide cum aceste unghii zgîrie celofanul unui săpun, un uter mic În care se coc laolaltă citronul și moscul improvizînd un pămînt făgăduit. Un săpun roz parfumat ca toate organele auxiliare incestului, ca toate substituirile extincției și ale erecției: buze umede, delicate limbi, mameloane, clitorisuri sub lupele cosmice mărite În acest oval lucios din care au dispărut toate traseele, atît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
pariu că acesta nu mai fusese așa de plin de multă vreme. Ruth așeză pe masă trei platouri cu sendvișuri și-mi dădu o punguță cu felii de șuncă pentru motan, spunând că o să-l pună pe soțul ei să improvizeze o cutie cu nisip, așa încât Ian să nu aibă vreun mic accident. — Pisicile sunt foarte rușinoase, știu bine asta, zise ea. M-am comportat întocmai cum ar fi făcut-o Mark Richardson și am reprodus pentru cei din bar câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
vorba? — Ajutorarea mamelor libere - vreau să spun a mamelor din națiunile libere. Arthur Rowe se Întoarse voios În lumea adolescenței și a copilăriei sale. Cam pe vremea asta, aveau loc Întotdeauna serbări În grădina parohială, de lîngă Trumpington Road; estrada improvizată pentru fanfară se reliefa pe fundalul cîmpiilor din Cambridgeshire, la capătul cărora se zăreau sălciile tunse de pe malul rîului plin de pești și vărăria din coasta moviliței, căreia În Cambridgeshire i se spune „colină“. Se ducea În fiecare an la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
1 Rowe Își luă micul dejun Într-un restaurant A.B.C. de pe High Street din Clapham. Ultimul etaj al clădirii fusese distrus de bombe, iar ferestrele erau Înlocuite cu scînduri, Încît ai fi zis că te afli Într-o baracă improvizată pentru adăpostirea sinistraților, dintr-un orășel distrus de cutremur. Cartierul Clapham suferise pagube foarte mari de pe urma bombardamentelor inamice. Londra Încetase să mai fie de fapt un oraș: devenise o adunătură de orășele. Oamenii se duceau În cartierele Hampstead sau St
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
vină personal Încoace. Iar cînd o să vină aici, o să ieșim Împreună cu el. — Ai dreptate. E cel mai bun lucru. Și Rowe trecu dincolo de perdea, urmat de Anna. — Ce-ai de gînd să-i spui? Îl Întrebă ea. — Nu știu. O să improvizez ceva, după inspirație. Ridică receptorul și-l duse la ureche. Cred că nu funcționează, zise el după ce așteptă tonul vreo două minute. — SÎntem asediați, spuse Anna Hilfe. Mă Întreb ce-au de gînd să facă. Nici unul dintre ei nu băgase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
urma să facem ceea ce voi povesti ceva mai Încolo. Deocamdată Însă, despre o acțiune preliminară. Nu eram decât eu și cu Leac În club, mergeam din ce În ce mai des, speram să dăm de Pârvu din Întâmplare, ne simțeam În stare să și improvizăm. Prizaserăm deja două linii, eu eram cu Viviana pe genunchi, mă pregăteam pentru ceva ieșit din comun În seara aceea, nici nu știam câtă dreptate aveam să mă aștept la ceva inedit. Pe o altă canapea, Leac părea să aștepte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Pârvu Își luase deja porția, prizase două linii, ar mai fi vrut două, dar nu avea bani. Îl rugase pe Adelin să-i dea pe datorie, i-am spus să nu-i dea, urma să ne ocupăm noi de toate. Improvizam, mă gândeam că n-ar fi rău să avem și ingredientul ăsta, În caz că Pârvu ar fi căzut În cursă. În planul inițial, Adelin trebuia să-i furnizeze drogurile, m-am gândit să schimb un pic scenariul. Am așteptat vreo jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
grăbesc, avem nevoie de cât mai mult material filmat. Când termin, Pârvu e politicos și-o lasă pe Andreea să tragă prima, ce naiba face și asta, chiar trage! Apoi prizează și Pârvu, gata, l-am ars! Dar Andreea Începe să improvizeze. Își strecoară o mână În buzunarul meu, Îmi fură balonul, lasă, că ție nu-ți mai trebuie, râde ea țopăind În jurul meu. - Hai, domnu’ senator, să ne distrăm și noi. Mergem la mine. De fapt Andreea nu improviza, asta fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Începe să improvizeze. Își strecoară o mână În buzunarul meu, Îmi fură balonul, lasă, că ție nu-ți mai trebuie, râde ea țopăind În jurul meu. - Hai, domnu’ senator, să ne distrăm și noi. Mergem la mine. De fapt Andreea nu improviza, asta fusese una dintre variantele planului, avusese prea mult timp să se gândească, o vară Întreagă a tot copt răzbunarea. Leac mi-a explicat apoi că, dacă lucrurile mergeau strună, trebuia Încercată o răpire În toată regula, cu citirea rechizitoriului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
și șepci albastre. Pe pancartele ridicate deasupra capului erau sloganuri antiguvernamentale și tot felul de poezioare sarcastice, naive, gen: „Văcăroiu, ai golit butoiu’?”. Mulțimea trecea de la pusee de fericire, la o veselie isterică, în funcție de ce i se spunea de la tribuna improvizată lângă cadavrul pe jumătate ars al Bibliotecii Universitare. Faptul că biblioteca arsese, în loc să fie îngropată creștinește de politicienii aflați la putere, îi răpea acesteia orice șansă la Judecata de Apoi a instituțiilor culturale. Din păcate, Biblioteca Universitară din București nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
încăpeau două paturi. Ea și bătrânul Moșuleț dormeau în antreu. Generoasă, coana Veta îmi dădea și câte o cină. La un moment dat, mi s-a făcut, însă, rușine și n-am găsit ceva mai bun de făcut decât să improvizez o poveste. Am zis că mă duc după alimente, la Lisa. De fapt, mințeam. M-am dus doar în Gara de Nord. Atunci nu erau "aurolaci" acolo, am putut să par un călător cumsecade care a pierdut trenul sau a sosit din
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
un violonist își poate recunoaște și pe întuneric vioara. Când ne săturam de zmeură, de alune, de fragi, de afine sau de mure, făceam un foc zdravăn, frigeam bucăți de slănină înfipte în țepușe și picuram untura pe pâine. Apoi, improvizam tot felul de jocuri, ca să treacă timpul. Știam că n-aveam voie să pierdem vacile, care ne fuseseră date în grijă, că trebuia să le ducem, seara, acasă, și că ne era interzis să coborâm în sat înainte de căderea serii
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
dând buzna fără nici o pregătire în domenii aproape virgine, devoram tot ce-mi cădea în mână despre cei șapte înțelepți ai Greciei antice sau despre erezia lui Akhenaton în Egiptul vechi, pentru a mă întoarce, apoi, la literatură, unde îmi improvizam idoli sau obsesii (cum ar fi "soarele negru al melancoliei", după ce I-am citit pe Gerard de Nerval). Am suferit cu David Copperfîeld și cu tânărul Werther, am convorbit cu fostul călugăr franciscan, Rabelais, dar treceam de la Hegel la Zola
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
lumea asta. Primisem un set de șah de ziua mea și am jucat câteva partide pe drum cu bunica. Nici unul din noi nu cunoștea deloc regulile, dar nu voiam să recunoaștem asta unul față de celălalt și reușeam să ne descurcăm improvizând: o combinație între jocul de dame și de fotbal cu pioni. Mama, retrasă și gânditoare ca întotdeauna, se uita pe geam: sau poate că asculta conversația din față. — Ce se-ntâmplă? spuse bunicul. Vrei să faci economie de benzină? Tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
bărbat matur, privindu-mi sinele tânăr și fața mea era devastată de bătrânețe și brăzdată ca o sculptură veche de urmele suferinței. Fotografia era una dintre pasiunile tatei. Avea un aparat mic într-o cutie de piele și un blitz improvizat de el, iar în loc de cameră obscură acoperea ferestrele de la baie cu hârtie neagră și umplea cada cu soluție de developat până într-o zi când a calculat greșit și a ars emailul și mama i-a interzis s-o mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
evident că Fiona nu se simțea suficient de bine, și i-am promis să-i gătesc eu. Era deschisă o mare băcănie europeană pe King’s Road; am cumpărat pește, brânză, paste și creveți la cutie, în speranța că voi improviza niște lasagna cu fructe de mare. Am cumpărat vin și lumânări. Eram decis să fac o ocazie specială. Am intrat la Fiona pe la șapte și ședea în pat în capul oaselor, cam palidă și respirând greu. Avea febră mare. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
în glasul ei o veselie rigidă, forțată - semn sigur că mintea îi era violent tulburată. Nu mă pot opri să mă întreb ce soartă aveai în minte pentru noi, ceilalți? Ca să fiu sincer, nu m-am gândit, spuse Michael. Am improvizat totul. — Da, înțeleg, dar trebuie totuși să fi avut câteva idei. Spatele lui Henry, brațele lui Mark. Dar Thomas? Ce parte a anatomiei lui ai de gând să ataci? Dar unde-i Thomas? Trebuia să fie aici acum un secol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
mai părăsit niciodată, că este total „descoperit” (fizic și în fața destinului?!), ceea ce l-a determinat să ia o primă măsură: să se ascundă! Abandonează starea de „transparență totală”, scăldatul copilăresc în lumina orbitoare a Paradisului, și caută umbra, obscuritatea „protectoare”. Improvizează o „apărătoare” din frunză de viță! Se înțelege că acest gest nu este decât expresia simbolică pentru un „moment epocal” din existența umanității. Atenție, însă! Frunza era o rezolvare provizorie: pălește, se vestejește și trebuie înlocuită periodic. Omul ieșise din
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
vântului. Lăcustele purtate de vânt sunt prinse Între pliurile plasei. Nu-i nici o șmecherie să prinzi chiar foarte multe lăcuste astfel și, după mine, nici un ofițer n-ar trebui să umble fără o astfel de plasă, din care să poată improviza un năvod cu care să prindă lăcuste. Domnilor, sper că am fost destul de limpede. Aveți Întrebări? Dacă nu Înțelegeți ceva În timpul cursului, vă rog să mă Întrebați. Nu vă fie teamă. Nici una? Atunci să Închidem În această notă. Ca să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
De te întreabă cineva, spune și tu că am plecat în lume și... atât. Așa am să fac. Rămâi sănătos, Toadere. Mergi sănătoasă, Marandă, și ai grijă de casă și de cal... Rămas singur, Toaibă s-a întins pe laița improvizată cu speranța că va ațipi. Dar gândurile l-au năpădit ca un stol de vrăbii certărețe. „Uite ce zile am ajuns! Să dorm pe o 136 laiță străină, parcă nu mi-ar fi fost deajuns priciul de la pușcărie. Om gospodar
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
continua, mai departe, el jocul. 13. Muncitorii Locul - sală, teren, clasă. Elevii sunt așezați în cerc pe două linii față în față sau chiar în bănci. Fiecare elev își alege o meserie precum și gestul prin care redă munca aleasă. Învățătorul improvizează o poveste în care să fie vorba de diferite munci, cele alese de jucători, precum și de unelte și materialul necesar acestor munci. În timpul povestirii, de câte ori se pronunță ceva în legătură cu munca aleasă de ei, jucătorii trebuie să execute gesturile prin care
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]