2,851 matches
-
dată singură la film, de la patru. Am galopat de pe Ion Vasi până-n piață, am urcat trei trepte înalte de piatră, am luat bilet, am intrat în sala cu scaune de lemn scârțâitoare și podele date cu petrosin, am tras pe nări miros de fum și de cărbuni din teracotă, m-am îndesat mai bine-n palton, în șoșoni, în ciorapii groși și-n trening, am morfolit ciucurii de la fular și abia mi-am ținut răsuflarea când becurile chioare de pe margini s-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
gata, colac peste pupăză, tata spune: ― Cred că s-a rezolvat. Și s-a dovedit că a avut dreptate. În mai Tessie află că e Însărcinată și Începe așteptarea. În șase săptămâni, deja am ochi și urechi. În șapte, am nări, chiar și buze. Încep să mi se formeze organele genitale. Hormonii fetali, urmând instrucțiunile cromozomilor, populează canalele lui Müller, ajutând la formarea tuburilor lui Wolff. Cei douăzeci și trei de cromozomi Împerecheați s-au unit și au traversat dintr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de mușchi i se Încordează În mandibulă, apoi dispare. ― Uitați-vă la ea, sir. ― Nu trebuie să ne lăsăm purtați de sentimente acum, Phillips. Sunt lucruri mult mai importante În joc. ― Uitați-vă la ea, sir. Maiorul Maxwell Își umflă nările, privindu-l pe căpitanul Phillips. Apoi, bătându-se scurt cu palma peste coapse, se duce spre marginea navei. Proiectorul trece peste apă, creîndu-și cu lumina propriul câmp vizual. Apa arată ciudat sub raza lui - o ciorbă incoloră presărată cu tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Mai era și un miros: același miros care avea să o ia În susul râului, mulți ani după aceea, ca să mă găsească pe mine În pat sau la hochei pe iarbă. Ascuțit, ca și al meu, nasul bunicului intrase În alertă. Nările Îi ardeau. Inhală. La Început mirosul păru familiar, aparținând sferei organice a ouălor stricate și a balegii. Dar peste câteva secunde proprietățile chimice ale mirosului Îi ajunseră la nări și Își acoperi nasul cu batista. Zizmo râse: ― Stai liniștit, o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
iarbă. Ascuțit, ca și al meu, nasul bunicului intrase În alertă. Nările Îi ardeau. Inhală. La Început mirosul păru familiar, aparținând sferei organice a ouălor stricate și a balegii. Dar peste câteva secunde proprietățile chimice ale mirosului Îi ajunseră la nări și Își acoperi nasul cu batista. Zizmo râse: ― Stai liniștit, o să te obișnuiești. ― Nici vorbă. ― Vrei să știi care-i secretul? ― Care? ― Să nu respiri. Când ajunseră la fabrică, Zizmo Îl duse la serviciul de cadre. ― De când locuiește În Detroit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
St. Clair, bunicul meu se uita după Banda Violetă, când de fapt monstrul era chiar lângă el, la volanul mașinii. În vântul venind prin ușa deschisă, părul sârmos al lui Zizmo flutură În spate ca o coamă. Are capul plecat, nările lărgite. Ochii Îi strălucesc de furie. ― Cine-i? ― Jimmy! Întoarce-te! Gheața! Nu te uiți la gheață! ― Nu mă opresc până nu-mi spui. ― N-am ce să-ți spun. Lina e o fată bună. O nevastă bună. Ți-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de la Început: greutatea suferinței feminine, cu justificarea ei biblică și acțiunile ei de anihilare. Pe sora care m-a spălat o chema Rosalee. Era o femeie drăguță, cu fața alungită, din munții din Tennessee. După ce mi-a aspirat mucozitățile din nări, mi-a făcut o injecție cu vitamina K, menită să-mi coaguleze sângele. Cosangvinizarea e un lucru comun În zona Apalașilor, ca și diformitățile genetice, dar sora Rosalee n-a observat nimic neobișnuit la mine. Era preocupată de o urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Dezonorat de propria sa imersiune parțială - și tamponându-se ca un protestant -, părintele Mike duse slujba la bun sfârșit. Luând mir pe vârfurile degetelor, mă unse, marcând semnul crucii În locurile consacrate, mai Întâi pe frunte, apoi pe ochi, pe nări, pe gură, pe urechi, pe piept, pe mâini și pe picioare. Când atingea fiecare loc, spunea: ― Primește pecetea Sfântului Duh. În cele din urmă Îmi dădu prima Împărtășanie (cu o singură excepție: părintele Mike nu-mi iertă păcatul). ― Asta-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
părului care creștea pe unde nu voiau ele. Când Închid ochii și invoc mirosurile dragi din copilărie, simt eu oare turta dulce care se coace În cuptor sau mirosul de brad al pomului de Crăciun? Nu neapărat. Aroma care umple nările memoriei mele este duhoarea sulfuroasă, dizolvantă de proteine, a produsului de epilat Nair. O văd pe mama cu picioarele În cadă, așteptând ca spuma bolborositoare, cu miros Înțepător, să-și facă efectul. O văd pe Sourmelina Încălzind o conservă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
a exhalațiilor. Avea un repertoriu Întreg. Era Suflul Deviat, În care sufla politicos fumul prin colțul gurii În altă direcție decât spre interlocutor. Mai era Gheizerul, când era furioasă. Mai era Doamna Dragon, când scotea câte-un fuior pe fiecare nară. Și Reciclarea Franceză, când dădea drumul fumului pe gură ca să-l tragă Înapoi pe nas. Și mai era Înghițirea. Înghițirea era rezervată pentru situații de criză. O dată, În toaleta din aripa cu laboratoare, Obiectul tocmai terminase de tras un fum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
am spus. ― Ce-ai mâncat? ― De fapt, nu știu dacă stomacul. Ceva mai jos. ― Te simți slăbită? Părintele Mike trecu din nou pe lângă noi. Legăna cădelnița atât de sus, că aproape mi-a atins vârful nasului. Așa că mi-am lărgit nările și am tras În piept cât fum am putut, ca să mă fac și mai palidă decât eram deja. ― Simt de parcă ar răsuci cineva ceva Înăuntrul meu, m-am hazardat eu. Asta trebuie să fi sunat mai mult sau mai puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
cum trăiește cealaltă jumătate. Am Înghețat, gândindu-mă că trăsese vreo aluzie. Dar nu făcuse decât să glumească. Cât despre Ed, avea un cap Îngrijit. Părul, atât cât Îl avea, Îi era dat pe spate. Avea o față brutală, agresivă. Nările Îi erau Întunecate și fioroase și bărbatul se tot Învârtea În jurul meu, ridicând scaunul și ascuțindu-și briciul. ― Taică-tău te-a lăsat să-ți porți părul așa? ― Până acum. ― Aa, deci bătrânul te pune la punct În cele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
facă cu ochiul, dornici s-o scoată din pepeni pe fetița albă care trecea cu mașina pe acolo, așezată pe bancheta din spate. Dar acum individul Îmi aruncă o cu totul altă privire. Nu-și coborî ochelarii, dar gura lui, nările lărgite și capul dat scurt pe spate Însemnau pentru mine sfidare și chiar ură. În acel moment am Înțeles un lucru șocant. Nu puteam să devin bărbat dacă nu deveneam Bărbatul. Chiar dacă nu voiam asta. L-am rugat pe Capitolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
o casă și să mă mut / pentru că iarna deja a trecut / a) la răzoare / b) pe ștefan cel mare / și să am în parcare / o mașină (un opel frontera sau un re-nault/ espace ar fi cel mai mișto) / c) sub nările tale / ca două confetti / plutind înspre squarul / din piața rosetti". La fel, întrebările "existențiale" - uneori cu adevărat 153 grave în ciuda facondei, căci Gherguț are și o puternică dimensiune expresionistă - creează un câmp poetic ambiguu, cam ca într-o cunoscută piesă
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
strania dispariție a nasului umblător. Nasul e istoria unei „emigrări corporale“. Numai că organul atât de necesar revine la purtător fără să fie expulzat. Ada Milea și Bobo își pun tot corpul la bătaie pentru a muzicaliza scriitura lui Gogol. Nările lui Bobo scot cele mai ciudat-hilare sunete, tot așa cum nasul lui Bobo, mișcat, scobit, întărâtat și calmat, devine protagonistul unei proiecții care-ți lasă gura apă. Bobo amestecă cu lingura o ciorbă fierbinte care nu te face să te gândești
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
mult, ca două furnici năuce, prin ditamai furnicarul, până mă stârneau un afiș, un titlu, un nume de actor. Atunci tata mă lăsa să-l aștept într-un loc mai ferit, se pierdea în mulțime, cred că sufla flăcări pe nări ori se dădea peste cap, nu știu ce făcea, dar făcea sigur ceva ieșit din comun, fiindcă se întorcea întotdeauna cu brațul ridicat, cât să înțeleg de la depărtare că a reușit și să văd biletele fluturându-i între degete. Se întâmpla însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
ferestrele deschise ale apartamentului 40, să fi căutat și să fi descoperit camera noului-născut și, într-un moment în care el, pruncul, dormea dus (străbătut de amintiri intrauterine și de proaspete senzații extrauterine), să se fi strecurat pe una din nările lui, să fi fost inhalat ca un abur, să fi alunecat apoi prin vine și vinișoare până la dibuirea sufletului într-un cotlon al trupului mărunțel, unde (precis) s-a culcușit ca o sămânță vrăjită, din care avea să răsară iubirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
curgea în autobuz, pe stradă, când citeam sau dormeam, odată mi-a curs în cada de baie, când moțăiam, așa că, atunci când am deschis ochii și am văzut apa roșie, am țipat ca din gură de șarpe. Umblam cu tampoane în nara stângă cu săptămânile, purtam în buzunar un medicament dederist, un fel de burete care se topea și uneori oprea hemoragia, totdeauna erau puse la înmuiat cămăși, pulovere și tricouri, cu pete mari, negricioase, pe piept. După zeci de cauterizări, doctorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
În spațiu și timp, În cărțile mele, căutîndu-l. Am trecut pe la Londra, pe la Daniel Defoe, pentru un tur cu ghid al ciumei. L-am auzit pe cel care suna din clopoțel zicînd „Scoateți-vă morții afară” și am simțit În nări mirosul fumului de la trupurile arse. Încă-l mai simt și acum. Peste tot În Londra, oamenii mureau ca șobolanii - de fapt, și șobolanii mureau, ca și oamenii. După cîteva ore petrecute astfel, aveam nevoie de o schimbare de scenă, așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
neclintite în așteptare, îi urmăreau cu ochii în lacrimi orice tresărire pe chip, orice urmă de viață. ”- Dă-ne un semn, doamna Maria!... o ruga Maica superioară, cu glas blând, strângându-i mâna moale și rece. Dă-ne un semn!” Nările începură să-i pâlpâie, și mâna ei mică se forță să-i o strângă pe a Maicii Superioare. După o vreme a deschis o liniuță de ochi, buzele i s-au mișcat, încercând să spuie ceva... Apoi, a oftat adânc
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
mocirlă și lumină, în locul acela numit Budila, budă împuțită și plină de viermi, dar și fantastic Buddha plutind pe un lotus de perlă deasupra apelor întunecate, i-am văzut buzele rujate, fățarnice, apropiindu-se de ale mele, am simțit în nări moscul evaporîndu-i-se de pe gâtul pudrat - și am căzut, și arcul a început să coboare. O dată cu el cobor și eu, tot mai adânc, urmez magistrala Lulu, înaintînd prin carnea minții mele, adîncindu-mă, străbătând ca fulgerul cele șase straturi de neocortex, intrând
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
mai departe, fereastra colorată unde, pe viscol, s-a arătat un chip arlechinesc, o fată îmbujorată, cu ochi întunecat-sclipitori, cu confetti în părul tuns scurt și cu buzele rujate în formă de inimioară. Atunci, o dată cu aburul răbufnit pe fereastra deschisă, nările mele, înfundate în fularul tras până sub ochi, au prins o șuviță caldă de parfum, rămasă undeva, într-o cameră minusculă a minții, alături de râsul răsfățat al fetei costumate în paj și de o arietă la fel de vagă și evanescentă ca
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
și se stingeau desene de neînțeles și totuși limpezi, ca acele pagini văzute în vis, cu fiecare literă deslușită, dar pe care degeaba încerci să le citești. Curând, lumina deveni gelatinoasă. îmi ungea fața, îmi pătrundea în gură și-n nări. Respiram lumină și îmi simțeam cavitatea dintre coaste aprinsă și fierbinte. îmi priveam mîinile: deveniseră roșii-transparente, ca și când căușul palmelor ar fi adăpostit o luminare. Doar oasele mi se străvedeau întunece te, ca prin mânuțele fragile ale-proteului. înaintam disperat, fiindcă globul
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
-mi stăpânesc bătăile demente ale inimii, dilatarea și contractarea creierului pompând adrenalină, și să rămân până la capăt lucid. Drama trebuie privită în față, măcar o clipă. Apoi hemoragia-mi poate năvăli în subteranele minții, se poate revărsa din gingiile și nările mele peste foile astea, ca să le facă fleașcă și sângele să se încarce cu a cincea umoare, sucul albastru al cernelii. Voi putea fi găsit așa cum mi-am dorit întotdeauna: putrezit de mult, ușor ca aerul, cu capul prăbușit pe
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
exact în ziua când o cunoscuse pe Tua și se îndrăgostise fulgerător de ea. Se oprise în fața unui magazin ca să se odihnească puțin și să uite durerile din picioare. Auzea în jurul lui voci vorbind despre un incendiu, simțise imediat în nări miros de fum. Da, ardea undeva pe Strandvägen! Pe partea stângă, sus de tot, la ultimul etaj al unui bloc vechi, câteva apartamente fuseseră cuprinse de foc. Ardeau ca niște căpițe de fân, scoțând fuioare de fum care erau mânate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]