2,334 matches
-
acestor manii în mijlocul ciumei și judeca prin urmare că, practic, ciuma nu avea nici un viitor printre concetățenii noștri. A doua zi, datorită unei insistențe socotită deplasată, Rieux obținea convocarea la prefectură a unei comisii sanitare. \ E adevărat că populația se neliniștește, recunoscuse Richard. Și apoi guralivii exagerează totul. Prefectul mi-a spus: "Să acționăm repede, dacă vreți, dar în tăcere". El este de altfel convins că e vorba de o falsă alarmă. Ca să ajungă la prefectură, Bernard Rieux îl luă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
de prefectură în colțurile cele mai discrete ale orașului. Era greu să-ți dai seama după acest afiș dacă autoritățile priveau situația în față. Măsurile nu erau draconice și părea că se făcuseră multe concesii din dorința de a nu neliniști opinia publică. Prima parte a deciziei anunța într-adevăr că vreo câteva cazuri de febră pernicioasă, despre care nu se putea încă spune dacă era contagioasă, își făcuseră apariția în Oran. Aceste cazuri nu erau suficient de caracteristice ca să dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
lângă fereastră cu mâinile lui enorme rășchirate pe pulpe, gânditor, privind mișcarea de pe stradă. Mama se ocupa totdeauna de gospodărie, Jeanne o ajuta. Era atât de subțirică încât Grand nu putea s-o vadă traversând o stradă fără să fie neliniștit. Vehiculele i se păreau atunci nemăsurat de mari. Într-o zi, în fața unei prăvălii aranjate de Crăciun, Jeanne, care se uita pierdută la vitrină, se răsucise deodată spre el: "Ce frumos!" El îi strânsese încheietura mâinii. În felul acesta se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
un tânăr diacon care ieșeau în acest moment, au avut de furcă să-și țină pălăria pe cap. Asta nu l-a împiedicat pe cel mai în vârstă să continue să comenteze predica. El lăuda elocvența lui Paneloux dar se neliniștea de îndrăznelile de gândire de care părintele dăduse dovadă. Socotea că această predică arăta mai multă neliniște decât putere și că, la vârsta lui Paneloux, un preot n-avea dreptul să fie neliniștit. Tânărul diacon, cu capul în jos ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
El lăuda elocvența lui Paneloux dar se neliniștea de îndrăznelile de gândire de care părintele dăduse dovadă. Socotea că această predică arăta mai multă neliniște decât putere și că, la vârsta lui Paneloux, un preot n-avea dreptul să fie neliniștit. Tânărul diacon, cu capul în jos ca să se apere de vânt, l-a asigurat că se ducea des pe la Paneloux, că era la curent cu evoluția lui și că tratatul său o să fie mult mai îndrăzneț, și n-o să capete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
bine să nu se proclame încă victoria. Cum s-ar zice, observase Cottard, nu se știe nimic, poate să reînceapă de la o zi la alta ? \ Da, după cum e posibil ca și mișcarea de vindecare să se accelereze. Această incertitudine, care neliniștea pe toata lumea, îi produsese lui Cottard o ușurare vizibilă și, în prezența lui Tarrou, el se angaja cu negustorii din cartierul lui în conversații în care încerca să răspândească opinia lui Rieux. E adevărat că nu-i era greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
fustangiu și-un pierde-vară sau chiar mai rău. Pierdut fusese și Thomas, necunoscutul poate știa asta. Sau nu. Dumnezeu Însă era mare, capabil să mai facă o minune. Cu Thomas nu făcuse vreuna, nu era mîntuit: chiar părea tot mai neliniștit În ultimul timp. Poate tocmai gîndul unui astfel de părinte nemulțumit de odraslă stîrnise, pe neașteptate, Împletit cu al său, neliniștea. Thomas tocmai avea În minte un pasaj din cursul despre morala clasei de mijloc, pe care trebuia să Îl
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
fi văzut Încălecat pe una! Bicicleta, numai după ce și-ar fi Întîlnit măcar doi-trei dintre cei ce Îi erau urmași, dar nu și fii, după cum singur hotărîse să Îi socotească, nu demult. Ingrid nu știa de ce Thomas era tot mai neliniștit În ultima vreme. Uneori, cînd vorbea cu el, acesta părea absent; mintea lui era În altă parte, la o altă femeie: Ingrid s-a gîndit și la așa ceva. Thomas se arătase statornic, de cînd se cunoșteau; chiar dacă nu avea de
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
ca Într-o spovedanie, dacă Ingrid ar fi fost acolo, i-ar fi mărturisit acesteia cum ajunsese să se Împreuneze cu fiica lui, dar asta ar fi fost o nesăbuință În plus; avea uneori acest impuls: să se spovedească. Îl neliniștea această pornire. Nici În fața unui preot nu trebuia să se destăinuie. Cine l-ar fi Înțeles? Nu el stîrnise totul, dar nici nu se Împotrivise. Nu putea să uite. Și nici măcar lui Dumnezeu, dacă așa ceva ar fi fost posibil, nu
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
respect, putea fi socotit un gest de tandrețe; nimic jucat, cîntărit; pur și simplu. Nimic din elanul primei tinereți, În ultima vreme; apatic, Thomas nu se mai recunoștea, chiar se gîndea să meargă la un medic. Nu remușcările - vagi - Îl nelinișteau, ci neputința; nu mai putea Întoarce, În vreun fel, ceva: plăcerile de odinioară, libertatea de atunci, mai ales; nu dăduse nimănui seamă; acum se Împotrivea sieși, se autocenzura, nu ar fi crezut niciodată așa ceva. Nu devenise mai Înțelept ori mai
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
tineri, s-au Întîlnit, s-au Îmbrățișat, și-au tras cîteva palme zdravene pe spinare, au scos, În același timp, un strigăt de luptă. Thomas așteptase mult clipa. Jesper, dublul său cîndva! Dioscurii! Jesper-Castor alesese calea confruntării permanente. Mereu fusese neliniștit, nemulțumit; mai ales după ce Îl părăsise dansatoarea lui. Nici nu era dansatoare; o animatoare, dar pentru Jesper fusese femeia așteptată. Legiunea Străină, unde acesta se Înrolase la puțină vreme după sfîrșitul legăturii, nu era un club al aventurii, cum considerau
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Un sîmbure de simț patern. Cum să nu-mi văd fiii, fiicele? SÎnt ai mei, ale mele! SÎnt Tatăl! Creatorul! Eu! Ai mei! Ai mei! Ai mei! În vintrele mele au fost mai Întîi!!! Niciodată nu fusese Thomas atît de neliniștit. Ingrid simțea; poate era vorba de vreo altă femeie. Și-a zis că e mai bine să aștepte. Antonia, tot mai apucată - dar deloc nebună -, tot bunică era: pe cine mai avea În afară de Thomas ? Și el avea să piară, dacă
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
a Învia cîndva. Focul purificator! Ce să mai purifice? Distrugător, așa Îl vroia Antonia, atunci cînd o apuca! Nimic! Pustiu! Vid! Și nici atunci nu avea Rusoaica siguranța deplină că din acel nimic nu se va ridica iarăși om, o neliniștea mult asta, obsedant. Zicea un savant că universul din nimic se ivise, avea el o teorie. Prostul! Nu se iviseră toate cele din vînt, nici măcar din vînt, iar dacă se petrecuse una ca asta, vîntul tot de Dumnezeu fusese lăsat
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Angeles, niciodată, se spunea, nu fusese un septembrie mai fierbinte, mai dogoritor chiar decît vara care trecuse. Și la Copenhaga era mai cald decît de obicei, În toamna aceea; Thomas știa; o suna seara pe Antonia, care s-ar fi neliniștit nevăzîndu-l cîteva zile. Dimineața, o suna pe Ingrid. Erau În stare amîndouă să Îl dea dispărut, să anunțe poliția, asta mai lipsea. SÎnt În Germania, le-a spus, caut ceva la o bibliotecă din Berlin. Scurt. Dacă Antonia ar fi
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
-și taie beregata cu unul. Fetele s-au așezat în cerc, mai curând, într-un oval. Henry stătea într-un fotoliu mare, la unul din capetele lui. Își tot aranja înfrigurat un teanc de cărți și notițe pe genunchi, sorbind neliniștit din pahar. Sincer, cred că s-ar fi simțit mai confortabil într-un scaun electric. Julie și cu mine ne-am așezat comod pe canapea. Ar fi bine să lăsăm totul deoparte și să discutăm tragedia marinarilor, așa tristă cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
simți că-i năvălea sângele-n obraji, cum niciodată nu i se mai întâmplase în casa aceea unde intrase de-atâtea ori. Înainte vreme, părea că domnișorul nici n-o vedea, ceea ce pe ea, care credea că se cunoaște, o neliniștise și chiar o mâhnise. Să nu-i acorde nicio privire! Să nu o privească așa cum o priveau alți bărbați! Să nu o devoreze din ochi sau, mai bine zis, să nu-i lingă cu privirea ochii, și gura, și fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
scot din ale ei. Dar pentru că tot e aici, am să pun la bătaie psihologia și să duc la bun sfârșit un experiment.“ — Vino-ncoace, așază-te-aici! - și-i oferi genunchii săi. Fata ascultă liniștită și fără a se neliniști, ca în fața unui lucru dinainte hotărât și prevăzut. Augusto, în schimb, rămase confuz, neștiind pe unde să-și înceapă experiența psihologică. Și cum nu știa ce să spună, atunci... trecu la fapte. O strângea pe Rosario la pieptu-i gâfâitor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
spus tărăgănat: — Ei bine, și mai dificil decât ca un om să se cunoască pe sine însuși este ca un autor dramatic să-și cunoască bine personajele pe care le plăsmuiește sau crede că le plăsmuiește... Începeam să mă simt neliniștit de atacurile lui Augusto și să-mi pierd răbdarea. — Și insist - adăugă el -, chiar și admițând că dumneavoastră mi-ați dat ființă și o ființă fictivă, tot nu puteți, așa, din pur capriciu și pentru că nu aveți absolut niciun chef
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
zic, luând mobilul de la Guy. N-am mai vorbit de mult. — Samantha. Vocea ei e la fel de rece ca și ultima oară când am vorbit. Însă nu știu de ce, de data asta nu mă mai stresează și nici nu mă mai neliniștește. Nu poate să-mi comande ce să fac. Habar n-are de noua mea viață. — Cred că nu am înțeles bine. Lucrezi ca nu știu ce ... femeie de serviciu? — Așa e. Sunt menajeră. Și bănuiesc că vrei să mă întorc la avocatură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
două motive de îngrijorare care-i justifică aerul preocupat. Unul dintre ele, demersul comercial care-l duce la Centru, nu are evident nevoie de o mențiune particulară, dar celălalt, care nu se știe cât timp îl va mai afecta, îi neliniștește mai mult spiritul, fiindcă, trecând pe lângă intrarea pe strada unde locuiește Isaura Estudiosa a simțit impulsul, cu adevărat neașteptat și inexplicabil, de a merge să ceară vești despre urcior, dacă utilizarea lui a scos în evidență vreun defect ascuns, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
toate surprizele care i se ivesc în viață, pentru că nu poate ști dinainte dacă cele bune nu vor deveni rele și cele rele nu vor înceta să fie ce-au fost, așadar câinele Găsit se puse pe lătrat, mai întâi neliniștit când figura stăpânului păru că dispare în penumbra cuptorului, pe dată fericit văzându-l reapărând întreg și cu o expresie schimbată, sunt micile miracole ale iubirii, să-ți placă ce faci ar trebui să merite tot acest nume. Când Cipriano
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
aleseră ce li se părea necesar pentru o călătorie care nu are o destinație cunoscută și care nu știe nici cum nici unde se va termina. Furgoneta a fost încărcată de bărbați, ajutați de lătrăturile încurajatoare ale lui Găsit, deloc neliniștit azi de ceea ce era, cu o limpezime totală, o nouă mutare, pentru că mintea lui de câine nici măcar nu-și punea problema că va fi din nou abandonat. Dimineața plecării aduse un cer cenușiu, plouase în cursul nopții, în curte erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
-se, se pare, asupra intențiilor oaspetelui, consideră oportun să repete formula-i favorită: — Fie ca gura să i se umple cu aur! Omar este surprins, Își Înăbușă un fior de dezgust. Abu Taher Își dă seama de asta și se neliniștește. Temându-se ca un refuz să nu-l ofenseze pe suveran, Îndreaptă către prietenul său o privire grea, insistentă, Îl Împinge cu umărul. Zadarnic. Hotărârea lui Khayyam e luată: — Înălțimea Sa să binevoiască să mă ierte, sunt În perioada de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
despărțire, fiecare Îmbrățișare este o goană nebună. Într-o noapte ca oricare alta, una dintre cele mai Înăbușitoare are verii, totuși, Khayyam iese să aștepte răbdător pe terasa foișorului; aude, și-i pare că din apropiere, râsetele străjilor cadiului, se neliniștește. Fără pricină pentru că Djahane sosește și Îi alungă teama, nimeni n-a zărit-o. Schimbă un prim sărut, fugar, urmat de un altul, apăsat, este modul lor de a Încheia ziua celorlalți, ca să-și Înceapă noaptea lor. Câți ibvnici crezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
tradiții, că oamenii aveau să fie uluiți. N-aș Îndrăzni niciodată să repet ce mi-a răspuns. — Vorbește, nu te teme de nimic! — Cârmuitorul Dreptcredincioșilor să mă ierte, nicicând aceste cuvinte nu vor putea trece dincolo de buzele mele. Califul se neliniști. Vorbește, ți-o poruncesc, nu-mi ascunde nimic! — Sultanul a Început prin a mă potopi cu sudălmmi, acuzându-mă că sunt trup și suflet alături de Cârmuitorul Dreptcredincioșilor, Împotriva lui... M-a amenințat că mă pune În fiare... Vizirul se bâlbâia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]